#بقره #آیه251_260

🎇🎇🎇🌿🌹﷽🌹🌿🎇🎇🎇 📜 خطبه ۱۲۳ 📣( هنگام نبرد در جنگ صفين به سربازان خویش‌فرمود:) 1⃣ آموزش روانی در جنگ ♦️هر کدام از شما در صحنه نبرد با دشمن، در خود شجاعت و دلاوری احساس کرد، و برادرش را سُست و ترسُو يافت، به شکرانه اين برتری بايد از او دفاع کند، آن گونه که از خود دفاع می کند، زيرا اگر خدا بخواهد، او را چون شما دلاور و شجاع گرداند. همانا مرگ به سرعت در جستجوی شماست، آنها که در نبرد مقاومت دارند، و آنها که فرار می کنند، هيچ کدام را از چنگال مرگ رهايی نيست و همانا گرامی ترين مرگ ها کشته شدن در راه خداست. سوگند به آن کس که جانِ پسرِ ابوطالب در دست اوست، هزار ضربت شمشير بر من، آسان تر از مرگ در بستر استراحت، در مخالفت با خداست. 2⃣ هشدار از كوتاهی در نبرد ♦️ گويی شما را در برخی از حمله ها، در حال فرار، ناله کنان چون گلّه ای از سوسمار می نگرم که نه حقّی را باز پس می گيريد، و نه ستمی را باز می داريد. اينک اين شما و اين راه گشوده، نجات برای کسی است که خود را به ميدان افکنده به مبارزه ادامه دهد، و هلاکت از آن کسی است که سُستی ورزد. 📜 #نهج_البلاغه، #خطبه123 🎇🌹🕊 🎇🌿🌹 🎇🎇🎇🎇

#بقره #آیه261_270

📖 مثَلُ الَّذينَ يُنْفِقُونَ أَمْوالَهُمْ في سَبيلِ اللهِ كَمَثَلِ حَبَّةٍ أَنْبَتَتْ سَبْعَ سَنابِلَ في كُلِّ سُنْبُلَةٍ مِائَةُ حَبَّةٍ وَ أللهُ يُضاعِفُ لِمَنْ يَشاءُ وَ أللهُ واسِعٌ عَليمٌ [261] 🔶 کسانى‌که اموال خود را در راه خدا انفاق مى‌کنند، همانند بذرى هستند که هفت خوشه برویاند؛ ‌که در هر خوشه، یکصد ‌دانه باشد؛ ‌و خداوند آن را براى هر‌کس بخواهد [و شایسته باشد]، دو یا چند برابر مى‌کند؛ ‌و لطف خدا گسترده، و او [به همه چیز] داناست. #آیه261 #صفحه44

1️⃣ الصّادق (علیه السلام)- عَنْ مُفَضَّلِ بْنِ مُحَمَّدٍ الْجُعْفِیِّ عَنْ أَبِی عَبْدِاللهِ (علیه السلام) قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللهِ (علیه السلام) عَنْ قَوْلِ اللَّهِ: کَمَثَلِ حَبَّهًْ أَنْبَتَتْ سَبْعَ سَنابِلَ قَالَ: الْحَبَّهًْ فَاطِمَهًْ (سلام الله علیها) وَ السَّبْعُ السَّنَابِلُ سَبْعَهًْ مِنْ وُلْدِهَا سَابِعُهُمْ قَائِمُهُمْ (عجل الله تعالی فرجه الشریف)، قُلْتُ: الْحَسَنُ (علیه السلام)؟ قَالَ: إِنَّ الْحَسَنَ (علیه السلام) إِمَامٌ مِنَ اللَّهِ مُفْتَرَضٌ طَاعَتُهُ وَ لَکِنْ لَیْسَ مِنْ السَّنَابِلِ السَّبْعَهًْ أَوَّلُهُمْ الْحُسَیْنُ (علیه السلام) وَ آخِرُهُمْ الْقَائِمُ (عجل الله تعالی فرجه الشریف)، فَقُلْتُ: قَوْلُهُ «فِی کُلِّ سُنْبُلَةٍ مِائَةُ حَبَّةٍ»؟ قَالَ: یُولِدُ الرَّجُلُ مِنْهُمْ فِی الْکُوفَهًْ مِائَهًْ مِنْ صُلْبِهِ وَ لَیْسَ ذَاکَ إِلَّا هَؤُلَاءِ السَّبْعَهًْ. ✅ امام صادق (علیه السلام) مفضّل‌بن‌محمّد جحفی گوید: از حضرت اباعبدالله (علیه السلام) درباره‌ی سخن خداوند: کَمَثَلِ حَبَّةٍ أَنْبَتَتْ سَبْعَ سَنابِلَ سؤال کردم فرمود: «مراد از حَبَّة، حضرت فاطمه (سلام الله علیها) و منظور از سَبْعَ سَنابِلَ، هفت فرزند حضرت و هفتمین آن‌ها قائمشان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) است». گفتم: «اوّلین نفرشان حسن (علیه السلام) است»؟ فرمود: «همانا حسن (علیه السلام) امامی است که از جانب خداوند اطاعت از او واجب شده است و لیکن جزء آن سنبل‌های هفتگانه نیست. اوّلین آن‌ها حسین (علیه السلام) وآخرینشان قائم (عجل الله تعالی فرجه الشریف) است». پس این آیه: فِی کُلِّ سُنْبُلَةٍ مِائَةُ حَبَّةٍ را گفتم [و درباره‌ی این قسمت آیه سؤال کردم]». فرمود: «در کوفه صد نفر از صلب ایشان متولّد می‌شود و آن‌ها تنها از این هفت نفر پدید می‌آیند». 🔰 تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۲، ص۳۴۶ العیاشی، ج۱، ص۱۴۷/ نورالثقلین #آیه261 #صفحه44