eitaa logo
شهید مدافع حرم محمد کامران
377 دنبال‌کننده
13.9هزار عکس
6.9هزار ویدیو
7 فایل
کانال شهید مدافع حرم محمد کامران #حاج_احسان 🔸 تاریخ ولادت :1367/02/09 🔹تاریخ شهادت:1394/10/23 🔴محل شهادت: حلب سوریه 💮مزار شهید: بهشت زهرا (س) تهران قطعه 50 ردیف 115 شماره 18 مدیر کانال : @majid065 ⚠️کپی مطالب تولیدی با ذکر صلوات بلامانع است.
مشاهده در ایتا
دانلود
‍ به شهدا خوب نگاه ڪنید... این است جلوه ے معصومیت میراثی که از اربابشان امام‌حسین(ع)‌به ارث برده‌اند 🕊🥀✨ 🌷 🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
📣📣📣🌿🌹﷽🌹🌿📣📣📣 📣برای مردم بصره پس از پیروزی در جنگ جمل در سال ٣٦ هجری، ایراد شد 1⃣ضرورت اطاعت از رهبری، (و نكوهش از نافرمانی عايشه) ♦️مردم بصره! در پيدايش فتنه ها، هر کس که می تواند خود را به اطاعت پروردگارِ عزيز و برتر، مشغول دارد چنان کند؛ اگر از من پيروی کنيد، به خواست خدا شما را به راه بهشت خواهم برد، هر چند سخت و دشوار و پر از تلخی ها باشد. امّا عايشه، پس افکار و خيالات زنانه بر او چيره شد، و کينه ها در سينه اش چون کوره آهنگری شعله ور گرديد. اگر از او می خواستند آنچه را که بر ضدّ من انجام داد، نسبت به ديگری روا دارد، سر باز می زد، به هر حال احترام نخست او برقرار است و حسابرسی اعمال او با خدای بزرگ است. 2⃣ره آورد ايمان ♦️ ايمان، روشن ترين راه ها و نورانی ترين چراغ هاست. با ايمان می توان به اعمال صالح راه برد، و با اعمال نيکو به ايمان می توان دسترسی پيداکرد؛ با ايمان، علم و دانش آبادان است، و با آگاهی لازم، انسان از مرگ می هراسد، و با مرگ دنيا پايان می پذيرد، و با دنيا، توشه آخرت فراهم می شود، و با قيامت بهشت نزديک می شود، و جهنّم برای بدکاران آشکار می گردد، و مردم جز قيامت قرارگاهی ندارند، و شتابان به سوی ميدان مسابقه می روند تا به منزلگاه آخرين برسند. 3⃣يادآوری برخی از ارزشهای اخلاقی و ويژگيهای قرآن ♦️ گويا می نگرم، همه از قبرها خارج شده به سوی منزلگاه های آخرين در حرکتند، هر خانه ای در بهشت به شخصی تعلّق دارد، که نه ديگری را می پذيرند و نه از آنجا به جای ديگر انتقال می يابند. همانا امر به معروف و نهی از منکر دو صفت از اوصاف پروردگارند که نه اجل را نزديک می کند و نه روزی را کاهش می دهد. بر شما باد عمل کردن به قرآن، که ريسمان محکم الهی، و نور آشکار و درمانی سودمند است، که تشنگی را فرونشاند. نگهدارنده کسی است که به آن تمسّک جويد و نجات دهنده آن کس است که به آن چنگ آويزد، کجی ندارد تا راست شود، و گرايش به باطل ندارد تا از آن بازگردانده شود، و تکرار و شنيدن پياپی آيات، کهنه اش نمی سازد، و گوش از شنيدن آن خسته نمی شود. کسی که با قرآن سخن بگويد، راست گفته و هر کس بدان عمل کند پيشتاز است. (در اينجا مردی بلند شد و گفت: ای اميرالمؤمنين! ما را از فتنه آگاه کن، آيا نسبت به فتنه، از پيامبر خدا(صلی الله علیه و آله) سؤالی نفرموده ای؟ پاسخ داد:) 4⃣ خبر از فتنه ها و شهادت خويش ♦️آنگاه که خداوند آيه 1 و 2 سوره عنکبوت را نازل کرد که: (آيا مردم خيال می کنند چون که گفتند ايمان آورديم، بدون آزمايش رها می شوند؟.) دانستم که تا پيامبر(صلی الله علیه و آله) در ميان ماست، آزمايش نمی گرديم. پرسيدم: ای رسول خدا! اين فتنه و آزمايش کدام است که خدا شما را بدان آگاهی داده است؟ فرمود: «ای علی! پس از من، امّت اسلامی به فتنه و آزمون دچار می گردند». گفتم: ای رسول خدا! مگر جز اين است که در روز اُحُد که گروهی از مسلمانان به شهادت رسيدند و شهادت نصيب من نشد و سخت بر من گران آمد، تو به من فرمودی: ای علی! مژده باد تو را که شهادت در پی تو خواهد آمد. پيامبر(صلی الله علیه و آله) به من فرمود: «همانا اين بشارت تحقّق می پذيرد، در آن هنگام صبر تو چگونه است؟». گفتم: ای رسول خدا(صلی الله علیه و آله)! چنين موردی جای صبر و شکيبايی نيست، بلکه جای مژده شنيدن و شکرگزاری است. و پيامبر خدا(صلی الله علیه و آله) فرمود: «ای علی! همانا اين مردم به زودی با اموالشان دچار فتنه و آزمايش می شوند، و در دين داری بر خدا منّت می گذارند. با اين حال انتظار رحمت او را دارند، و از قدرت و خشم خدا، خود را ايمن می پندارند. حرام خدا را با شبهات دروغين، و هوس های غفلت زا، حلال می کنند، شراب را به بهانه اينکه آب انگور است و رشوه را که هديه است و ربا را که نوعی معامله است، حلال می شمارند!». گفتم: ای رسول خدا! در آن زمان مردم را در چه پايه ای بدانم؟ آيا در پايه ارتداد؟ يا فتنه و آزمايش؟ پاسخ فرمود: «در پايه ای از فتنه و آزمايش». 📜 ، 📣🌹🕊 📣🌿🌹 📣📣📣📣
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
📖 إِنَّ اللهَ‌ لا يَغْفِرُ أَنْ يُشْرَكَ بِهِ وَ يَغْفِرُ ما دُونَ ذلِكَ لِمَنْ يَشاءُ وَ مَنْ يُشْرِكْ بِاللهِ‌ فَقَدِ افْتَرى إِثْماً عَظيماً [48] 🔸 خداوند [هرگز] شرك به او را نمى‌بخشد؛ و كمتر از آن را براى هركس بخواهد [و شايسته بداند] مى‌بخشد. و آن كس كه براى خدا، همتايى قرار دهد، گناه بزرگى مرتكب شده است.
1️⃣ الباقر (علیه السلام)- عَنْ جَابِرٍ الْأَنْصَارِیِّ (علیه السلام) قَالَ: قَالَ أَبُوجَعْفَرٍ (علیه السلام) عَنْ قَوْلِ اللَّهِ تَعَالَی إِنَّ اللهَ لا یَغْفِرُ أَنْ یُشْرَکَ بِه یَا جَابِرُ إِنَّ اللهَ لَا یَغْفِرُ أَنْ یُشْرَکَ بِوَلَایَهًِْ عَلِیِّ‌بْنِ‌أَبِی‌طَالِبٍ (علیه السلام) وَ طَاعَتِهِ وَ أَمَّا قَوْلُهُ وَ یَغْفِرُ ما دُونَ ذلِکَ لِمَنْ یَشاءُ فَإِنَّهُ مَعَ وَلَایَتِهِ. ✅ امام باقر (علیه السلام)- جابر انصاری گوید: امام باقر (علیه السلام) فرمود: «ای جابر! خداوند، شرک به ولایت علی (علیه السلام) [و قبول‌نکردن آن] را گناه نابخشودنی می‌داند و هر گناه دیگری را اگر ولایت علی (علیه السلام) را پذیرفته باشد می‌بخشد». 🔰 تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۳، ص۲۱۲ بحارالأنوار، ج۳۶، ص۱۳۶/ العیاشی، ج۱، ص۲۴۵/ فرات الکوفی، ص۱۰۵/ البرهان
2️⃣ الصّادق (علیه السلام)- إِنَّ اللهَ لا یَغْفِرُ أَنْ یُشْرَکَ بِهِ الْجَاحِدُ لِوَلَایَهًِْ عَلِیٍّ (علیه السلام) کَعَابِدِ وَثَنٍ. ✅ امام صادق (علیه السلام)- إِنَّ اللهَ لا یَغْفِرُ أَنْ یُشْرَکَ بِهِ؛ خداوند کسی را که شریک برایش قرار دهد، نمی‌آمرزد. منکر ولایت علی (علیه السلام) مانند بت‌پرست است. 🔰 تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۳، ص۲۱۲ بحارالأنوار، ج۲۴، ص۱۲۳
3️⃣ أمیرالمؤمنین (علیه السلام)- عَنِ الْحُسَیْنِ‌بْنِ‌عَلِیٍّ (علیه السلام) عَنْ أَبِیهِ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ عَلِیِّ‌بْنِ‌أَبِی‌طَالِبٍ (علیه السلام) قَال: ... وَ لَقَدْ سَمِعْتُ حَبِیبِی رَسُولَ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) یَقُول: لَوْ أَنَّ الْمُؤْمِنَ خَرَجَ مِنَ الدُّنْیَا وَ عَلَیْهِ مِثْلُ ذُنُوبِ أَهْلِ الْأَرْضِ لَکَانَ الْمَوْتُ کَفَّارَهًًْ لِتِلْکَ الذُّنُوبِ ثُمَّ قَالَ (صلی الله علیه و آله) مَنْ قَالَ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ بِإِخْلَاصٍ فَهُوَ بَرِیءٌ مِنَ الشِّرْکِ وَ مَنْ خَرَجَ مِنَ الدُّنْیَا لَایُشْرِکُ بِاللَّهِ شَیْئاً دَخَلَ الْجَنَّهًَْ ثُمَّ تَلَا هَذِهِ الْآیَهًَْ إِنَّ اللهَ لا یَغْفِرُ أَنْ یُشْرَکَ بِهِ وَ یَغْفِرُ ما دُونَ ذلِکَ لِمَنْ یَشاءُ مِنْ شِیعَتِکَ وَ مُحِبِّیکَ یَا عَلِیُّ (علیه السلام) قَالَ أَمِیرُالْمُؤْمِنِینَ (علیه السلام) فَقُلْتُ یَا رَسُولَ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) هَذَا لِشِیعَتِی قَالَ (صلی الله علیه و آله) إِی وَ رَبِّی إِنَّهُ لِشِیعَتِکَ وَ إِنَّهُمْ لَیَخْرُجُونَ یَوْمَ الْقِیَامَهًِْ مِنْ قُبُورِهِمْ وَ هُمْ یَقُولُونَ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) عَلِیُّ‌بْنُ‌أَبِی‌طَالِبٍ (علیه السلام) حُجَّهًُْ اللَّهِ فَیُؤْتَوْنَ بِحُلَلٍ خُضْرٍ مِنَ الْجَنَّهًِْ وَ أَکَالِیلَ مِنَ الْجَنَّهًِْ وَ تِیجَانٍ مِنَ الْجَنَّهًِْ وَ نَجَائِبَ مِنَ الْجَنَّهًِْ فَیَلْبَسُ کُلُّ وَاحِدٍ مِنْهُمْ حُلَّهًًْ خَضْرَاءَ وَ یُوضَعُ عَلَی رَأْسِهِ تَاجُ الْمَلِکِ وَ إِکْلِیلُ الْکَرَامَهًِْ ثُمَّ یَرْکَبُونَ النَّجَائِبَ فَتَطِیرُ بِهِمْ إِلَی الْجَنَّهًِْ لایَحْزُنُهُمُ الْفَزَعُ الْأَکْبَرُ وَ تَتَلَقَّاهُمُ الْمَلائِکَةُ هذا یَوْمُکُمُ الَّذِی‌کُنْتُمْ تُوعَدُونَ. ✅ امام علی (علیه السلام)- امام حسین (علیه السلام) از امام علی (علیه السلام) نقل می‌کند: ... از حبیبم رسول خدا (صلی الله علیه و آله) شنیدم که می‌فرمود: اگر مؤمنی هم‌سنگ گناهان اهل زمین بر شانه‌اش سنگینی کند، مرگ، کفّاره‌ی تمام این گناهان خواهد بود. هرکسی با اخلاص لَا اللهَ إلَّا اللهُ بگوید از شرک خدا بَری است و هرکس، درحالی از دنیا برود که هیج شرکی به خدا نورزد، به بهشت می‌رود. سپس این آیه را تلاوت نمود: إِنَّ اللهَ لاَ یَغْفِرُ أَن یُشْرَکَ بِهِ وَ یَغْفِرُ مَا دُونَ ذَلِکَ لِمَن یَشَاء ای علی (علیه السلام)! خداوند هرکس را که از مریدان و پیروان تو باشد، بخواهد می‌بخشد. عرض کردم: ای رسول خدا (صلی الله علیه و آله)! این استثناء برای پیروان من است»؟ فرمود: «به خدا سوگند، آری، این برای پیروان توست و آن‌ها در روز قیامت درحالی‌که این عبارت لا الله الا الله، محمّد رسول الله، علیّ‌بن‌ابی‌طالب حجهًْ‌الله را بر زبان جاری می‌کنند، از قبرهای خود بیرون می‌آیند. برای پیروان علی (علیه السلام) لباس‌هایی سبز رنگ و حلقه‌های گل و مرکب‌هایی از بهشت خواهند آورد. پس هریک از آنان لباسی سبز رنگ بر تن کرده و بر سر، تاج شاهی و تاج گل کرامت نهاده و سپس بر این مرکب‌های نجیب، سوار شده و به پرواز در می‌آیند. مرکب‌ها پرواز کرده و آن‌ها را به بهشت می‌برند؛ آن وحشت بزرگ غمگینشان نکند. و فرشتگان به دیدارشان آیند که این همان روزی است که به شما وعده داده بودند. (انبیاء/۱۰۳)». 🔰 تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۳، ص۲۱۰ من لایحضره الفقیه، ج۴، ص۴۱۱/ بحارالأنوار، ج۶۵، ص۱۴۰/ جامع الأخبار، ص۳۴/ البرهان