﷽؛ 🌷السلام علیک یا امیر المومنین🌷 🌴 آیه ولایت🌴 این نوشته دو قسمت است. 💠قسمت اول💠 🔶إِنَّمَا وَلِيُّكُمُ اللّهُ و َرَسُولُهُ وَالَّذِينَ آمَنُواْ الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلاَةَ وَ يُؤْتُونَ الزَّكَاةَ و َهُمْ رَاكِعُونَ.[سوره مائده، آیه ۵۵] ❇️ ترجمه: ولىّ و سرپرست شما تنها خداوند و پیامبرش و مؤمنانى هستند كه نماز را برپا می دارند و در حال ركوع زكات می دهند. 🔶شان نزول: در شأن نزول این آیه آمده است: سائلى وارد مسجد رسول خدا صَلَّیﺍﻟﻠّﻪُ ﻋﻠﯿﻪِ ﻭّﺁﻟِﻪِ شد و از مردم درخواست کمک كرد. كسى چیزى به او نداد. امام علی علیه‌السلام در حالى كه به نماز مشغول بود، در حال ركوع انگشتر خود را به سائل بخشید. در تكریم این بخشش، آیه فوق الذکر نازل شد. این ماجرا را ده نفر از اصحاب رسول خدا(صلی الله علیه وآله) از جمله ابن عباس، عمّار یاسر، جابر بن عبداللّه انصاری، ابوذرغفاری، بِلال حبشی( رضوان الله علیهم) نقل كرده‏اند. و شیعه وبسیاری از اهل تسنن بر این شأن نزول اتفاق دارند. عمّار یاسر( رضوان الله علیه) گوید: پس از انفاق انگشتر در نماز و نزول آیه، رسول ‏خدا(صلیﺍﻟﻠّﻪ ﻋﻠﯿﻪ ﻭﺁﻟﻪ) فرمود: «مَن كنتُ مولاه فعلىّ مولاه»، هرکس من مولای اوهستم، علی مولای اوست. و همچنین،رسول خدا(صلي الله عليه وآله) در غدیرخم براى بیان مقام امام على(علیه‌السلام) این آیه را تلاوت نمود. و خود امام على(علیه‌السلام) نیز برای اثبات وبیان حقّانیّت خویش بارها این آیه را می خواند. و به آن تمسُّک می نمود. ابوذر(رضوان الله علیه) كه خود شاهد ماجرا بوده است، در مسجد الحرام، آن را براى مردم نقل می كرد. ادامه دارد... پایان قسمت اول التماس دعا یوسف شیخ ______________ ❄️منابع: .امینی، الغدیر. .قاضی نورالله، احقاق ‏الحقّ. .متقی هندی،كنزالعمّال .طباطبایی: تفسیر المیزان .فیض کاشانی، تفسیر صافى .طبرسی، تفسیر مجمع ‏البیان .کلینی، اصول كافى.

#حدیثِ خدمت به همسر

🔸 چرا امام خمینی قُدِّسَ سرُّه را نکشتند؟ 🔹 پاسخ بختیار جالب است گوش کنید از این دسته تشویق کنندگانِ به بی حرمتی و توهین به اولیاء الهی از قدیم الایام بوده و خواهد بود... مهم این است که ما نیمه پر لیوان که دوستداران و محبین حق هستند را نیز به خوبی ببینیم و در عملمان لحاظ کنیم...

🌺سلام بر شعبان و اعیادش، 🌸سلام بر حسین و عباسش، 🌺سلام بر سجاد و سجودش، 🌸سلام بر نیمه شعبان و ظهور مولودش 🌙حلول ماه شعبان، ماه رسول خدا مبارک باد #اللهم_ارزقنا_کربلا_بحق_الحسین_ع #عشاق_الحسین_محب_الحسین_ع @shahidmostafamousavi

🔴 اعمال مشترک ماه شعبان‌المعظم 🌕 حلول ماه مبارک و پر خیر و برکت شعبان المعظم بر همه منتظران مولود نیمه شعبان مبارک باد هیئت عباس ابن علی علیه السلام به یادشهیدان شهید مجیدپیمبری شهید عباس تریوه شهید سیدمصطفی موسوی شهید محمد غلامی شهید علی اکبر فتحی شهید اصغر هدایت آزاد شهید غلام هاشمخانی شهید محمد علی بهرمند شهید علیرضا جعفرنواز ودیگرشهدای عز یز @shahidmostafamousavi

🤲 اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ صَبْرَ الشَّاكِرِينَ لَكَ وَ عَمَلَ الْخَائِفِينَ مِنْكَ وَ يَقِينَ الْعَابِدِينَ لَكَ‏ یادداشت دوم 🌿در یادداشت قبل به تفکیک بین دو امر اشاره واضح نشده بود؛ یکی شکر صابر و دیگری صبر شاکر؛ یادداشت ناظر به صبر شکور و شاکر بود ولی به شکر صبور هم اشاره‌ای شده بود. صابر می‌تواند شاکر باشد اما اگر کسی در مقام شکر مستقر باشد، او در مقامی برتر از صبر نشسته است؛ طبیعی است که با استقرار در مقام شکر، صبری اعلاء و برتر جلوه می‌یابد که عملاً با صبر متعارف که ناملائم و ناخواستنی به چشمش می‌آید متفاوت می‌شود؛ اساساً منظر او منظری است که در آن ناملائمی دیده نمی‌شود؛ هرچه هست خدایی خدا و لطف و هدایت و رحمت سرشار و مالامال اوست که ذره‌ای ناخواستنی و ناپسندیدنی باقی نگذاشته است و امام صادق ع خواستن این منظر و استقرار در آن را به ما آموخته است. ⚡️اما درباره عمل خائف که حضرت آن هم را خواستنی دانسته است باید پرسید: چرا عمل خائف برترین عمل است؟ 🔹برای فهم در مقام تمثیل می‌توان بنده‌ای را تصور کنیم که عظمت و جلالت مولایش بر تمام وجودش مستولی شده و دائم نگران است که مبادا مولا از او ناراضی باشد و او را عقوبت کند یا از او کاری سرزند که موجب نارضایتی مولا شود یا آنچه که او می‌خواهد را فراهم نکرده باشد؛ او دائم در تکاپو است و تمام مشغله‌اش انجام کارها بر اساس تشخیصی است که از میل و خواستۀ مولایش یافته است. او هیچ‌گاه نمی‌تواند بی‌تحرک باشد و نمی‌تواند کارها را تمام‌شده تلقی کند و حتی وقتی کارها در معرض و منظر مولا قرار می‌گیرد، آرام و قرار ندارد؛ خوف و ترس از همان عظمت و مقام مولا و سطوت و هیبتش لحظه‌ای فتور و سستی برایش باقی نمی‌گذارد...اگر واقعاً این عظمت و جلالت در نظرش بزرگ باشد، آن خوف هم کنار نخواهد رفت و لذا در کاری که مولا حتی ایرادی از آن نگرفته، جنبه‌ای از کمال نمی‌بیند که "من این کار را خوب انجام دادم." یا بدتر اینکه "این من بودم که این کار را خوب انجام دادم." چون در این فرض‌ها او هیبت و جلالت مولا را به‌واقع فراموش کرده است و به خود و محسناتی از خود(واقعی یا توهمی) مشغول شده است و لذا خوف در ذهن و ضمیرش زائل شده است و همین لحظاتِ آرام و قرارِ به خود مشغول شدن باعث می‌شود که جانب مولایش را فراموش کند و در همین لحظات یادش رفته است که او باید مشغول خدمت و انجام کارهایی باشد که مقام بندگی‌اش اقتضای آن را دارد. 🔰بنابراین خائف دو خصوصیت می‌یابد؛ دائم مشغول کار است و در کار سستی ندارد و مهم‌تر اینکه به هیچ جنبه کمالی در کارش و در خودش که کاری کرده است، بیهوده مشغول نمی‌‌شود یعنی ذهنش وارد این وادی نمی‌گردد و به همین خاطر عمل او عملی توأم با عجب و استکبار نیست زیرا به محض اینکه در عملش و در خودش جنبه‌ای از کمال ببیند به آن خشنود خواهد شد و همین باعث فتور عمل و نیتش در رعایت جانب جلالت و عظمت مولا می‌گردد؛ این هیمنه مولا در ذهن و ضمیرش و خوف ناشی از آن، عملش را خالص می‌گرداند زیرا هر عملی در نزد او نارسا و ناقص است و تناسبی با آن عظمت ندارد. ای‌بسا صرف انجام عمل مطابق خواست مولا تمام ذهن و ضمیرش را پر کرده باشد و سکوت مولا در نظرش هم باعث رضایت به آن عمل حتی از این باب که مولا چیزی نگفت و سکوتش علامت رضایت بود هم نشود، زیرا این میزان هم یعنی توقف در عمل و او اگر خوف از مولا داشته باشد، نمی‌تواند این میزان هم در عملی که گذشته، توقف داشته باشد و نسبت به آن چنین محاسبه پسینی اِعمال نماید زیرا اکنون و پس از گذشت آن عمل، همان خوف وجود دارد و این خوف، آرامشی برای رضایت به عمل قبلی که مورد سکوت مولا بوده است هم باقی نمی‌گذارد، چون اکنون که کاری گذشته است، وقت کاری دیگر است نه پرداختن به کاری که گذشته است و حتی اگر قرار باشد به آن بپردازد از این جهت که ناقص و نارسا و لایق شأن مولا نبوده است به آن می‌پردازد و راهی می‌جوید که در اَعمال بعدی و کارهای دیگر، این میزان قصور و نقص را هم تدارک و جبران کند، گرچه در برآوردن این آرزو هم ترسان است. 🌿بدین‌ترتیب مشخص می‌گردد در عمل خائف نسبت به خدای متعال به‌عنوان مولایی بی‌نقص و البته در اوج جلالت و ورای هر جلالت ظاهری، چه میزان اتقان و خلوص و عدم توجه به منیّت می‌تواند جلوه کند؛ عملی که در آن ریا و سمعه و مانند آن هم جایی ندارد زیرا خائف از خدای متعال، غیری نمی‌بیند والّا باید خوفش را بین خدا و آن دیگری توزیع کند و این خلاف فرض است. 🔸طبیعی است که اگر منشأ خوفِ خائف، درک ناقص از عظمت حق تعالی باشد، خوفش هم خوفی نارسا خواهد شد و عملش نیز به همان میزان در معرض فساد قرار خواهد گرفت. پس عمل خائف زمانی خواستنی است که خوف خائف از سر فهم درست و جدی عظمت حق تعالی و کوچکی و نارسایی خود و کارش باشد نه چیز دیگر. @abbas_heidaripour

💌بسیار خواندنی خداوند در روز اول شعبان به در‌های بهشت امر می‌کند که باز شوید و به شاخه‌های درخت طوبی امر می‌کند که شاخه هایش را نزدیک این دنیا بیاورد، هر کس دری از خیر و نیکی را در این روز فرا گیرد، هر که نماز مستحبی در این روز ادا کند، هرکه در این روز، روزه بگیرد، هر که میان زن و شوهرش یا پدر و فرزندش یا خویشاوندانش یا مرد و زن همسایه اش یا مرد و زن بیگانه صلح برقرار کند. کسی که طلبی از کسی دارد از او کم کند، کسی که قرضی را که صاحبش از بازگشت آن مأیوس شده به یادآورد و آنرا ادا کند، کسی که کفالت یتیمی را بر عهده بگیرد، کسی که قرآن یا چیزی از آن را بخواند، کسی که خدا را به یاد آورد و نعمت‌های او را بشمارد و او را شکر کند، کسی که مریضی را عیادت کند، کسی که به پدر و مادر یا یکی از آن‌ها نیکی کند، کسی که جنازه‌ای تشییع کند، کسی که مصیبت زده را تسلیت گوید، کسی که کار خیر انجام دهد. حتماً به شاخه‌ای از درخت طوبی آویخته می‌شود. همچنین اگر دری از شرّ و گناه را در این روز فرا گیرد، کسی که در ادای نمازش کوتاهی کند و آنرا ضایع کند، کسی که فقیری در نزد او بیاید و او قادر بر تغییر حالش باشد و به وی نرسد، ولی او را کمک نکند، کسی که بدکاری از او عذرخواهی نماید، امّا او عذر او را نپذیرد بلکه او را بیشتر از بدی او عقوبت کند، کسی که میان زن و شوهرش، پدر با فرزندش یا میان دو همسایه جدایی اندازد، کسی که بر تنگدستی سختگیری بگیرد. کسی که بر یتیمی جفا کند و به او آزار رساند و همچنین مال او را تباه نماید، کسی که خوانندگی کند و در آن خواندن بر معاصی و گناهان برانگیزند، کسی که کار‌های قبیح خود را در جنگ‌ها و انواع ستم‌های خود را بر بندگان بشمارد و بر آن‌ها افتخار کند، کسی که به عیادت مریض خود نرود، کسی که جنازه‌ای را تشییع نکند به دلیل خوار و پست بودن آن فرد در نظرش، کسی که از مصیبت زده دوری نماید و به او به خاطر حقارت و کوچکی جفا کند، کسی که پدر و مادر خود یا یکی از این دو را عاق کند، حتماً به شاخ‌های درخت زقّوم آویخته می‌شود البته منافقان، بیشتر به شاخه‌های او آویخته می‌شوند. (مفاتیح الجنان، ص ۲۶۷؛ بحارالانوار، ج ۷۳، ص ۳۵۷، باب ۶۷ و ج ۹۴، ص ۶۱)

#تکلیف_ما_در_ماه_شعبان_چیست؟ (قسمت اول) ماه شعبان، ماه آمادگی ما برای ورود به مهمانی خداوند بزرگ و عزیز است. ما باید با عمل به تکالیفمان در این ماه بزرگ، خود را برای ورود به ماه شریف رمضان آماده کنیم. در این ماه عظیم الشان، تکلیف های بزرگی بر دوش ما گذاشته شده است که به برخی از آن اشاره می کنیم: ۱. شب زنده داری و تهجد؛ ۲. خواندن نماز شب با تلاوت سوره های متفاوت قرآن؛ ۳. روزه گرفتن،‌ خصوصا در روزهای دوشنبه و پنجشنبه؛ ۴. تلاوت روزانه یک جزء از قرآن مجید، با صوت زیبا و تدبر در آیات آن؛ ۵. زیاد صلوات فرستادن بر پیامبر عظیم الشان اسلام ( ص ) و اولیای الهی ( ع )؛ ۶. ذکر مستمر، خصوصا تسبیح حضرت زهرا ( س ) و ذکر یونسیه: لا إِلهَ إِلاَّ أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ: الف: کسی که ذکر یونسیه را تکرار می کند، باید با تمام وجود بر يگانگي خداوند ايمان داشته باشد؛ ب: ذاکر باید بداند که خداوند در همه حال ناظر بر اعمال اوست؛ ج: ذاکر باید متوجه باشد که در هنگام گفتن اين ذكر، با سرچشمه وجود و هستي صحبت مي كند؛ د: ذاکر باید از گذشته سرشار از كوتاهي و ناسپاسي خود، پشیمان باشد و این ذكر را نوعي توبه به درگاه باري تعالي بداند؛ ه: ذاکر باید به رابطه ذکر یونسیه با خود اهميت بدهد و به عظمت خداوند توجه نماید؛ و: ذاکر باید به نظم و هماهنگي در كره زمين و در سيارات وستاره ها و خورشيد و نوع حيات در خشكي ها و درياها توجه کند؛ ز: ذاکر باید در هر بار خواندن این ذكر، بيشتر قرب به حضرت دوست پيدا كند؛ ح: ذاکر باید توجه کند که بهترین زمان برای ذکر یونسیه بعد از عشاء است؛ ط: ذاکر باید برای تکرار این ذکر، از عدد ۴۰۰ شروع کند و كم كم تعداد ذکر را زياد نماید، یا آنقدر در سجده ذکر بگوید تا خوابش ببرد. ۷. سجده های طولانی پس از هر نماز و شکرگزاری از پروردگار؛ ۸. پرهیز از گناه و استغفار دائمی؛ با گفتن روزی ۷۰ بار: استغفرالله و اساله التوبه؛ ۹. توبه واقعی و حقیقی؛ ۱۰. مراقبه، محاسبه، معاتبه و معاقبه؛ ۱۱. خواندن نوافل یومیه، خصوصا نافله ظهر؛ ۱۲. زیارت مشاهد مشرفه و اولیای الهی و مساجد معظمه؛ ۱۳. زیارت مومنین و انسان های نیکوکار و با اخلاص؛ ۱۴. زیارت اموات و اهل قبور؛ ۱۵. زیاد خواندن دعای فرج، خصوصا در قنوت نمازهای وتر؛ ۱۶. خواندن زیارت جامعه کبیره، در روزهای جمعه؛ ۱۷. خواندن صلوات شعبانیه، در اواسط هر روز؛ ۱۸. صدقه دادن و کمک به نیازمندان و فقیران؛ ۱۹. خواندن دعا با سوز و تضرع و اشک؛ ۲۰. خواندن مناجات، خصوصا مناجات شعبانیه ادامه دارد... ✍حجت‌الاسلام والمسلمین علی شیرازی