امسال نشد اربعین بریم قطعا بدون شک خیر و صلاح بوده و ما جامونده نیستیم. مایی ک اسم اباعبدالله میاد قلب مون میخواد از جاش کنده شه اسم اهل بیت اباعبدالله میاد چشامون پر اشک میشه ما جامونده نیستیم

من اربعین هیجا نمیرم پیاده روی چون خودم جامونده نمیدونم ک بخوام برم خونه میمونم چون اینجوری راحتم. اما....

الهی ب حق گریه های ک برای اباعبدالله تو هیت ها کردی یا حتی ی قدم هرجا برای اباعبدالله برداشتی سال دیگه اباعبدالله جوری ببرتت کربلا فقط بری بشینی بین الحرمین بگی. آقا خیلی آقایی آقا آقاتر از آنی ک برانی مرا🥲❤️

توام زائر اباعبدالله هسی زیارتت قبول باشه🙏

‌‌ اربعین مکتب است! مکتبی که به واسطه خون اباعبدالله جماعت همگامِ طریق ولایت می شوند .

روز اربعین یاد کنیم از فدای راه اباعبدالله از هنرهای شهید امیرعلی حاجی زاده🥲❤️

اَللهمَّ کُن لولیَّک الحُجةِ بنِ الحَسَنِ صَلَواتُکَ عَلَیهِ وَ عَلی ابائهِ فی هذهِ السّاعةِ، وَ فی کُلّ ساعَة وَلیّا وَ حافظاً وقائِداً وَ ناصِراً وَ دَلیلاً وَ عَیناً حَتّی تُسکِنَهُ اَرضَکَ طَوعاً وَ تُمَتّعَهُ فیها طَویلاً

مادرپیاله‌عکسِ‌کسی‌را‌ندیده‌ایم، دیدارِیار،لایقِ‌امثالِ‌مانبود! صلی‌الله‌علیک‌یااباعبدالله

وطن! خاک تو از طلاست . . . چرا که دوستدارانِ ضامن آهو، آقا امام رضا علیه السلام بر آن قدم نهاده اند‌. خاک تو از طلاست . . . و اینچنین است که بزرگ‌مردانِ خطه‌ی سبزت هرچه خاکی تر اند ارزشمند تر اند... خاک تو از طلاست؛ وجب به وجبت‌! چرا که در هر وجب شهیدی پلک بر هم نهاده و از خود آلاله‌ای به یادگار گذاشته. وطن!‌ تو مصداق آلاله‌ای؟ یا آلاله مصداق تو؟ چنان خوشبویی‌ که فکر می کنم گل‌ها از خصلتت‌ وام گرفته اند، تا نامی میان خلایق‌ کسب کنند. هوایت‌ عطر خوشی دارد، عطر دعا دارد‌؛ دعایی که بزرگ مردِ نام‌دار و حکیمِ‌ برجسته‌ی عصر معاصرت صبح و شام نثارت می کند... همان بزرگ مردی که فرمود : "ای ایران بخوان!" و آن شب یک جهان نامت را زمزمه کرد‌ و تو را ایرانِ عاشورایی‌ خطاب کرد. تو زیبایی ای وطن! چنان خیمه‌ی اباعبدالله علیه السلام در شب تاسوعا زیبایی و نورانی. خارق العاده‌ای و اعجاز آمیز‌. تو پرچمدار حقّی... تو لطیفی اما قدرتمندی چرا که فرزندانت نسل به نسل و جد اندر جد جز الله از کسی پروا نکردند و در مکتب زورخانه‌ای، مرام پهلوانی را از اهل بیت آموختند. تو ای وطن، هوایت معطر است به دعای‌ سحرگاهی. همان سحرگاهی که نسیمش‌ آرامگهِ‌ یار را می‌داند . . . و شاعران قرن به قرن‌ در شوقِ دیدارش جامه دریدند و اشک ریختند. وطن؛ تو نستوهی و امیدوار و پابرجا! بمانی برایمان، بمانیم برایت. آمین!