آقا مهدی رسولی حرف قشنگی زد: بچـه‌بـودیـم‌یـه‌زمانـۍمـادرمون ‌دستـمونومیـگـرفت‌میبــرد مزارشهدا، سنـشون‌نگاه‌مـیکردیم میگفتیم‌این‌شـهیدانقدرازمـن‌بـزرگتره حالامـیریم‌مـیبینیم‌شهیداچقدر ازماکــوچیــك‌ترن... بـیاین‌قـبول‌کنیــم‌جامـوندیم...!'🙂💔 #اَللّهُمَّ‌عَجِّل‌لِوَلیِّکَ‌الفَرَج

«🥺🌸»

#شهیدانہ✨ اگر‌یڪ‌روز‌فڪر‌شھـآدت‌از‌ذهنـت‌دور‌شُـد.. وَ‌آن‌را‌فَـراموـش‌ڪرد؎؛ حتمـاً‌فـردآ؎‌آن‌روز‌را‌روزھ‌بگیـر'! ↵شَھیـد‌‌مُصطفـۍ‌صَـدر‌زادھ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌❥ ‌‌‌‌‌‌‌‌ ‎‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌

«♥️📕» 📌چگونه زندگی کنیم؟ 🕊شهیدچمران : چنان زندگی کن که کسانیکه تورامیشناسند و خدارانمی شناسند،بواسطه اشنایی باتو،باخدااشناشوند. #تلنگرانه

♦️+خـدایا! مرا به خاطر #گناهانے ڪه در طولِ روز بـا هـزاران قـدرتِ عـقل #توجیھشان مے‌ڪنم ببخش!🌱

|💚☁️| ‌‌‌‌وخداگفـت : شب‌راآفریدم تاازبیقرارےهایت برایم‌بگویے ..! :) مراقب‌مهربونیاتون‌باشید فردا‌باڪلی‌انرژی‌برمیگردیم شبتون‌خوش یاعلی(ع) 👋🏻💚

بسم الله الرحمن الرحیم 🥀

بـ‌خوآن‌دعـٰآےفَـ³¹³ـࢪج‌ࢪادعـٰآ‌اَثـࢪ‌داࢪد♥️✨ دُعـٰآڪَبوتـࢪعشــ❤️ـق‌اسـت‌و‌بـٰآل‌و‌پَـࢪ‌داࢪد🕊💚 #امام_زمان🌸 #اللهم‌عجل‌لولیک‌الفرج✨

اینـجا‌ پـٰاتوق رمـٰان‌ خونـٰاۍ مذهـبیـه.! هـواداران رمـٰان‌هـٰای‌ عـٰاشقـانـه و مذهـبی.!🥺🤍🌸 https://eitaa.com/joinchat/1762787545C328243bf1a #مـن‌ڪه‌عـٰاشقـش‌شـدم‌... 🙈💕

﷽ #رمان #پارت_پانزدهم #اعجاز_خاک آقای علوی گفت: وسیله‌ای، ماشینی، چیزی دارید؟ _نه، فعلا لازم هم ندارم _چطور لازم ندارید؟ توی این تهران که بدون وسیله نمیشه زندگی کرد. بعد جرعه ای از چاییش رو خورد و گفت: راستش لیلا تنها دختر منه. من نمی تونم نسبت به آینده اش بی تفاوت باشم. اون دوتا پسرم الحمدلله سر و سامان گرفتن و رفتن. من لیلا رو خیلی دوست دارم، لذا باید از هر جهت خیالم راحت باشه که آینده‌اش تامینه😊 خانم آقای علوی در تایید حرف های شوهرش گفت: خب، حاج آقا احساس مسئولیت می کنن.این لیلای ما تو خونه کمتر از گل نشنیده،این روز ها که میدونید مادر شوهر و عروس با هم نمیسازن اگه خونشون از هم جدا باشه بهتره.بقیه ی چیزا هم یه طوری باشه که ما پیش دوست و آشنا سرافکنده نشیم. من از همین حرف ها قضیه رو تا آخر خوندم. چندتا سوال و جواب مشابه دیگه هم بین ما رد و بدل شد و من خوب فهمیدم که ماجرا از چه قراره🙄 برای اینکه حمل بر بداخلاقی و ناراحتی نشه چاییم رو تا آخر خوردم و آهسته به منصوره گفتم:«خب، اگه می خوای زحمت رو کم کنیم» و همان موقع بلند شدم. منصوره هم بلند شد و بعد از خداحافظی از خونه ی آقای علوی بیرون اومدیم. وقتی پام رو از خونه بیرون گذاشتم مثل گنجشکی که از قفس آزاد میشه خوشحال بودم🙃😆 کمی که دور شدیم منصوره رو به من کرد و لبخندی زد و گفت: خب چطور بود، پسندیدی؟ _حالا برم خونه، بعدا زنگ میزنم مفصل صحبت می کنیم. خیلی سریع به خونه خودمون برگشتم. وقتی وارد خونه شدم مادرم به استقبالم اومد و گفت: خسته نباشی. _سلامت باشی. معلوم بود تا اومدن من به خونه، منصوره ماجرا رو از اول تا آخر براش تعریف کرده😐وقتی دید من خیلی سرحال نیستم دیگه حرفی نزد. ادامه دارد...🌸