بهتره این امید مضخرفی که دارم و فک میکنم قراره همه چی خوب بشه رو از سرم بندازم بیرون بس نیس امید الکی دادن؟

با دوستایی که وقتی کلی حرف داری بزنی و همشون دوروزه که آنلاین نشدن باید چیکار کرد؟

با دوستایی که دیگه جواب سلامتم نمیدن چی؟ چیکارشون کنم؟ بزنم تو سرشون یا همون چک کافیه؟

اصلا کاش فحشم میدادی، کاش میزدی تو دهنم، کاش داد و بیداد را مینداختی، کاش بدیام و میکوبیدی تو سرم ولی اینجوری با سکوتت و زدنت به کوچه علی چپ زجرم نمیدادی .

من یک گرما زده بدبختم و شما به کمپین نه به گرمای جهنمی بپیوندید(ردم نشو مثل آدم بخون)

غلط نکنم داره عذابی چیزی نازل میشه

اون از هوای n درجه، اونم از سیلی که قراره امروز بیاد، اینم از این

آقای امام حسین، همون که خودت میدونی.. همون که با دیدن این فیلم دلم به لرزه افتاد همون خب؟

خانوم عزیز، به صورت خیلی منتظر طور چشمم به گوشی خشک شد تا اون شمارتو رو صفحه ببینم، تا حداقل یه بار دیگه مزه ی شبای محرم پارسال و بچشم. فقط یه بار، "یه بار"(تروخدا)

از چی بگم؟ از روزای سختی که دارم میگذرونم یا از قضیه دوستایی که معلوم نیس کجان؟ از فلانی هایی که خبر نمیگیرن ببینن زنده م یا مُرده یا از کلاسای کوفتی ای که کمتر از دو ماهه دیگه شروع میشه؟ از تابستون به ظاهر ترکیده ای که هنوز هیچ غلطی توش نکردم یا از لیست تفریحا و مسافرتایی که هیچ کدومشون و نرفتم؟ ها؟ از کدومشون بگم؟

میبینی تروخدا؟

یعنی میخوای بگی لحظه ها رو نمیشه ریخت تو شیشه و نگهشون داشت؟ نمیشه مثلا وقتی دلم تنگ شد در شیشه رو باز کنم لحظه ها برام تکرار بشن؟