اگه فکر میکنی عصبیم، اگه ازت سراغی نمیگیرم، اگه نیستم اگه یهو غیب شدم اگه خسته ام اگه فکر میکنم دیگه دوست داشتنی نیستم اگه همه‌ی اینا بود، فقط میگم متاسفم. متاسفم بابت تک تک الفبای این جمله ها. بابت همین "اگه" ها و "اگه" هایِ دیگه ای که شاید فقط به ذهن میرسه و رو زبون و کیبورد No. متاسفم اما درمورد بقیه.؟ اونا چی؟ بابتِ نبودنا، سراغی نگرفتنا، حال و احوال نکردنا بابت همه این "بابت" ها و تک تک بابت هایی که فقط به ذهن من میرسه، متأسف‌ان؟ بابتِ همه‌ی اون روزایی که فقط چون گیر بود کارشون به کارم و یهو اسمشونو رو صفحه گوشیم بعد از سه‌چار ماه میدیدم؟ بابتِ همه‌ی اون روزا که فقط "نبودنا" تو چشم میخورد؟ بابتِ همه ی همه ی همه‌شون؟ اگه حتی نباشن اون "متأسفی" که من میگم، یا حتی بهش فکرم نکنن، من بابتشون متأسف میشم. میدونی، شاید فقط منم که نمیخوام آدم بی معرفته‌ی این تراژدی باشم.

و وای از "اگه فکر میکنم دیگه دوست داشتنی نیستم" ش، .

...

وا زرد و سفید چیه دیگه:))) معلومه که آبیه:))

اگه ما اینو " :) " نداشتیم چیکار میکردیم؟

اینم از وضعیت زندگیم:

شاید حتی انقد "🤏" نامحبوب به نظر بیاد ولی بچها، ما بیشترِ وقتمونُ صرف کارایی میکنیم که اصلاً علاقه ای بهشون نداریم.

_نمی‌خوام. نه به خاطر اینکه زیبا نیست؛ نمی‌تونم که بخوام. شاید سهم خواستن من تموم شده‌. مگه آدم چند بار می‌تونه یه چیزی را با همه‌ی قلبش بخواد؟

خب اینم از تایمِ ناراحتیِ امروز فردا رو به خاطر چی ناراحت باشم بچها؟

به نظرم آدم تاجایی که میتونه باید برای خودش باشه. نمیگم مغرور و نچسبا، ولی همیشه خودشو بزاره تو اولویت. خودشو بزاره اول لیست. میدونی، یه جورایی اون اسمِ اولِ لیست، جای هرکسی نباشه براش. دوستت زنگ زده، میگه بریم بیرون ولی کارِ مهم تری داری؟ حالِت خوب نیست؟ بگو نه. نمیام. این میشه اولویت بودنِ خودت. اولِ لیست بودنِ اسمت. واسه خودش برنامه میچینه بعد زنگ میزنه به تو؟ نچ. اینم نه. کلا میدونی، یکم حقیقته تلخیه و من متأسفم بابتش. ولی خب، حتی صمیمی ترین دوستتم به تو و برنامه هات اهمیت نمیده و تو، هیچوقت اسمِ اول لیستِ کسی نیستی. پس حداقل خودت خودتو آدم حساب کن. خودت به خودت اهمیت بده. [زیاد که کلیشه ای نبود؟ . نه؟]

آخه که :)) بگم متأسفم؟ :))) حتی اگه نمیگیری ازم سراغی؟

https://eitaa.com/sabzyashmi به نظرم آدم اگه روزی ده بار تسبیح بندازه دورِ دستشُ بگه میخوام یه مدتی نباشم، میخوام گُم و گور و محو شم، جدی به هیچ جا نمیرسه. گم و گور ‌شدن چاره‌ی راهِ ما نیست الان بچها.. حتی اگه یه مدتی بتونی محو شی، ناپدید شی، اصلا به قولِ سحر از بین بری، بعدش برمیگردی همونجایی که بودی و باید ادامه بدی. آره عزیزم. باید ادامه بدی و بری جلو. حتی اگه به مو رسیده و بریده باشی. محو شدن و گم و گور شدن فقط باعث میشه عقب بیفتی. فقط باعث میشه کُند تر بشی. فقط مقدارِ حالت تهوعت از زندگی رو تشدید میکنه خب قربونت برم. همین خب. ماچ*