نوحه ی امام حسین علیه السلام
بند ۱ :
در مقتل خون
افتاده حسین
ای دلبر و ای
دلداده حسین
از خنجرِ شمر
جان داده حسین
رفته به گردون
ای وایِ زینب
ای سربریده
یَحیای زینب
مظلوم حسینم...
بند ۲:
لب تشنه شدی
قربانیِ دین
از مرکبِ خود
دلخون و حزین
افتاده اي با
صورت به زمین
نامت به گودال
آوای زینب
ای سربریده
یحیای زینب
مظلوم حسینم...
#محرم_۱۴۰۴
#گودال
سلام
خدمت عزیزانم عرض کنم
انتشار نوحه ها و سبک ها بدون ذکر نام حقیر و نام کانال و ... بلامانع می باشد. ما هیچیم، هر چه هست امام حسین است و بس.
اگر یادتان ماند، برای این روسیاه هم دعا کنید. یا علی
شعر و سبک؛امیر عباسی
سلام خدمت عزیزانم عرض کنم انتشار نوحه ها و سبک ها بدون ذکر نام حقیر و نام کانال و ... بلامانع می باش
ما کجا و حقیقتِ مَشهود
ما کجا و دلیلِ کلّ وجود
واقعاً پیش نامِ حضرتِ عشق
بردنِ نام سگ چه دارد سود؟؟؟
#دلنوشته
نوحه امام حسین علیه السلام
امیدِ اهل ولا
حسین حسین یا حسین
شهید کرببلا
حسین حسین یا حسین
ایشالا همیشه سینه زنت بمونم
تو قبرم هم آقا به عشق تو می خونم
ضیاءِ هر دو عین من
حسین من حسین من حسین من
شور دلدادگی ما
بِاَبي انت وَ اُمّي یابن زهرا
همه ی زندگی ما
بِاَبي اَنتَ وَ اُمّي یَابنَ زهرا
باعث بندگی ما
بِاَبي انت وَ اُمّي یابن زهرا
یا مظلوم حسین جان...
به زیر چکمه ی شمر
تمومِ پیکرِ تو
با دست و پا زدنت
تو کُشتی مادرِ تو
هِی میگفت با ناله آبت ندادن مادر
سرِت رو بی حیا، می بُرّه با یک خنجر
حسین من حسین من
شدی شبیه لاله ی بریده سر
روضه ی هر روز و هر شب
تشنه جون دادی به پیش چشم زینب
پیکرت شد نا مُرتّب
تشنه جون دادی به پیش چشم زینب
قتلگاه و سُمّ مرکب
تشنه جون دادی به پیش چشم زینب
یا مظلوم حسین جان...
#محرم_۱۴۰۴
#گودال
روضه ی امام حسین علیه السلام از لسان مبارک آقا امام رضا علیه السلام
یابن الشبیب
جدّ ما بود به مقتل شیب الخضیب
یابن الشبیب
روی خاک افتاد و شدخدّ التریب
یابن الشبیب
در عزای جدّمون قلب ما شکست
یابن الشبیب
شمر با چکمه اومد رو سینه ش نشست
یابن الشبیب
هِی به زخم دلِ ما نمک میزدن
یابن الشبیب
عمه ی مارو همه ش کتک میزدن
یابن الشبیب
لاله های فاطمه که پرپر شدن
یابن الشبیب
زن و بچه ی حسین بی معجر شدن
یابن الشبیب
خنده اومد به لبِ شِمر بی حیا
یابن الشبیب
عمه ی ما موندش با نامَحرما
#محرم_۱۴۰۴
#گودال
زمزمه ی روضه ی امام حسین علیه السلام
از روی تَل
زینب دیده چه ها چه ها
یه عده میزدن تورو با نیزه ها
یه عده با شمشیرِ کینه از جفا
یه عده با سنگ و یه عده با عصا
فاطمه همه ش میگفت واغربتا
ثارلله میزد به مقتل دست و پا
می خندید شمرِ لعین و بی حیا
واویلا غریب مادر یا حسین...
بعد از گودال
رفتن سوی اهل حرم
فرار میکردن بچه ها با سِنّ کم
گوشواره هارو دزدیدن اهل ستم
کجایی پس ای ساقیِ صاحب عَلَم
از حرم شرمنده بود آبِ فرات
نموندش برا کسی راهِ نجات
بی معجر شدن همه مُخدّرات
واویلا غریب مادر یا حسین...
#محرم_۱۴۰۴
#گودال