🔰خلع سلاح حزب‌الله، پازل راهبردی غرب و آمریکا در پروژه مهار قدرت ایران 🖊 #حسین_نجفی 🔹️در تحولات اخیر غرب آسیا، تهدید صریح آمریکا مبنی بر «خلع سلاح حزب‌الله یا فروپاشی لبنان» نشانه‌ای از تشدید مداخله‌گری غرب در مسائل امنیتی این کشور است. این اولتیماتوم که توسط تام باراک، نماینده ویژه آمریکا در امور سوریه، در سفر به بیروت و رسانه‌های منطقه مطرح شد، عملاً علاوه بر نقض حاکمیت لبنان، منطقه را نیز با تنش‌های جدیدی روبرو کرده است. 1️⃣ نقض حاکمیت و فشار اقتصادی: آمریکا با تهدید به فروپاشی وجودی لبنان در صورت عدم خلع سلاح حزب‌الله، به‌شکل مستقیم در امور داخلی یک کشور مستقل دخالت کرده است. واشنگتن با تکیه بر بحران اقتصادی و سیاسی لبنان، تلاش می‌کند دولت این کشور را وادار به اجرای خواسته‌هایی کند که اولویت آن‌ها تامین امنیت اسرائیل و منافع غرب است، نه منافع ملی لبنان. 2️⃣ راهبرد تضعیف محور مقاومت: این تهدیدات بخشی از راهبرد کلان مهار ایران و متحدانش محسوب می‌شود. حزب‌الله به‌عنوان مهم‌ترین بازوی نظامی محور مقاومت، عامل اصلی بازدارندگی در برابر اسرائیل است. خلع سلاح حزب‌الله پروژه‌ای ژئوپلیتیک برای تغییر توازن قوا در منطقه، به‌ویژه به نفع اسرائیل و متحدان عربی واشنگتن به‌شمار می‌رود. 3️⃣ تناقض غرب و تشدید ناامنی: آمریکا ادعای مقابله با نفوذ منطقه‌ای را دارد، اما سیاست‌های خود غرب – مانند تحریم و تضعیف نهادهای لبنانی – به افزایش آسیب‌پذیری لبنان و تعمیق بحران داخلی دامن زده است. این تضاد، بی‌ثباتی را تشدید و مسیر حل بحران را سد می‌کند. 4️⃣ پیامدهای امنیتی و آینده ناواضح: پافشاری بر خلع سلاح حزب‌الله بدون توجه به واقعیت‌های اجتماعی لبنان، خطر فروپاشی دولت و حتی جنگ داخلی را افزایش می‌دهد. هرگونه اقدام عجولانه می‌تواند علاوه بر تهدید ثبات لبنان، امنیت منطقه و به‌ویژه اسرائیل را در معرض خطر جدی قرار دهد. 🔚 جمع‌بندی: تهدید اخیر آمریکا بخشی از راهبرد فشار برای بازطراحی معادلات امنیتی منطقه و کاهش نقش ایران است. این مسیر نه به حل بحران لبنان، بلکه به تشدید بی‌ثباتی و ناامنی منجر می‌شود. تنها رویکرد مبتنی بر گفت‌وگوی ملی و احترام به اراده مردم لبنان می‌تواند ثبات پایدار را تضمین کند. کانال تحلیلی #سیاست_نامه 👇👇👇 https://eitaa.com/siyastnameh

🙌پیام‌های محرمانۀ التماس های آمریکا به ایران قبل و بعد از حمله به فردو 📺این کلیپ را تا پایان ببینید کانال تحلیلی #سیاست_نامه 👇👇👇 https://eitaa.com/siyastnameh

🔰آلمان پلیس بد در ماجرای مکانیسم ماشه 🖊 #حسین_نجفی 🔹️اظهارات اخیر صدراعظم آلمان و تاکید بر فعال‌سازی مکانیسم ماشه، نقطه عطفی تازه در مناسبات ایران و اروپا پدید آورده است. این تهدید نه تنها از منظر حقوقی و سیاسی اهمیت دارد، بلکه پیامدهای اساسی برای ثبات و همکاری‌های منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای خواهد داشت: 1️⃣در گام نخست، دلایل آلمان برای حرکت به سوی این سازوکار عمدتاً واکنشی به تحولات اخیر در مناسبات هسته‌ای ایران، از جمله حملات به تاسیسات هسته‌ای و کاهش همکاری داوطلبانه با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی است. نزدیکی به موعد انقضای مکانیسم ماشه دراکتبر ۲۰۲۵ نیز عاملی تعیین‌کننده برای تسریع موضع‌گیری اروپا و جلوگیری از از دست رفتن فشار حقوقی بر تهران محسوب می‌شود. 2️⃣از سوی دیگر، اروپا کوشیده است با ایفای نقش فعال‌تر در مسائل هسته‌ای، خود را به عنوان بازیگر جدی و عمل‌گرا مطرح کرده و مجدداً جایگاه دیپلماتیک خود را در قبال ایران و ایالات متحده ارتقاء دهد. این رویکرد با امید به افزایش اهرم‌های چانه‌زنی و اثرگذاری در صحنه بین‌المللی دنبال می‌شود. 3️⃣با این حال، اقدام به فعال‌سازی مکانیسم ماشه برای اروپا هزینه‌های قابل ملاحظه‌ای نیز به‌همراه دارد. در شرایطی که بحران انرژی ناشی از مناقشات اوکراین و محدودیت منابع روسیه، اتحادیه اروپا را در وضعیت شکننده قرار داده، هرگونه تشدید تحریم علیه ایران می‌تواند فضای انرژی و تجارت خارجی این قاره را بیش از پیش متزلزل کند. 4️⃣در چنین زمینه‌ای، لازم است ایران نیز تلاش خود را به کار گرفته تا با بهره‌گیری از شکاف‌های درون اتحادیه اروپا، استمرار گفت‌وگو با کشورهای کلیدی مانند فرانسه و آلمان و استفاده از اهرم‌های انرژی و تعامل با شرکای جهانی همانند روسیه و چین، تهدیدات موجود را مدیریت کند. تکیه بر مبانی حقوقی و تاکید بر موضع آژانس درباره ماهیت صلح‌آمیز برنامه هسته‌ای، بخش دیگری از سیاست مقابله‌ای ایران به شمار می‌رود. 🔚کلام پایانی در مجموع، فعال‌سازی مکانیسم ماشه نه فقط تهدیدی جدی برای ایران، بلکه برهم‌زننده معادلات امنیتی و اقتصادی اروپا خواهد بود. این تصمیم، احتمالاً به کاهش نقش دیپلماتیک اروپا در آینده مذاکرات هسته‌ای و سوق یافتن ایران به سوی شرکای غیرغربی منجر خواهد شد و دامنه آثار آن بر روندهای امنیتی و اقتصادی در خاورمیانه و حتی جهان قابل چشم‌پوشی نیست. کانال تحلیلی #سیاست_نامه 👇 👇 👇 https://eitaa.com/siyastnameh

🔰سوریه بدون ایران؛ از گسترش بحران‌های داخلی تا برتری اسرائیل 🖊 #حسین_نجفی 🔹️ اخیراً، تحولات سوریه به‌وضوح نشان داده است که غیبت حضور میدانی و راهبردی ایران، موجب بروز معضلات جدید امنیتی و سیاسی در این کشور شده است. ایران طی سال‌های بحران سوریه، نقش اساسى در تثبیت حاکمیت و جلوگیری از فروپاشی کامل دولت مرکزی ایفا کرد. اکنون در شرایط فقدان این نقش، تعدد بازیگران خارجی و تعمیق شکاف‌های داخلی، سرنوشت سوریه را بیش از پیش شکننده ساخته است. 1️⃣گسترش تنش‌های قومی و مذهبی: در نبود ایران، شکاف‌های اجتماعی و مذهبی در سوریه عمیق‌تر شده است. نمونه آشکار آن، افزایش درگیری‌های خونین میان دروزی‌ها و گروه جولانی در استان سویدا است. بحرانی که به دلیل فقدان مدیریت راهبردی، عملاً خارج از کنترل بازیگران پیشین شکل گرفته و بستری برای قدرت‌گیری گروه‌های افراطی فراهم آورده است. 2️⃣ناتوانی دولت مرکزی در مدیریت مناطق شرقی: نبود حمایت راهبردی ایران، باعث تضعیف دولت مرکزی در کنترل منازعات شمال و شرق شده است. استمرار تنش میان نیروهای قسد و عشایر عرب در دیرالزور، پیامد کاهش نقش محور مقاومت است که تا پیش از این، حلقه اتصال و بازدارندگی بود. نتیجه آن، گسترش مدیریت شبه‌مستقل و شکنندگی هرچه بیشتر ساختار ملی سوریه است. 3️⃣تشدید مداخلات اسرائیل: در فقدان بازدارندگی ایران، اسرائیل به‌طرز چشمگیری بر حجم حملات خود به مناطق جنوبی و غربی سوریه افزوده است. ورود زمینی و بمباران مکرر مناطقی چون درعا، قصیر و حتی تسلط بر جبل‌الشیخ، بازتاب فرصت‌طلبی تل‌آویو برای تحمیل واقعیت‌های جدید ژئوپلیتیک و تهدید مستقیم استقلال سوریه است. 4️⃣ تجزیه عملی سرزمین: ناامنی گسترده و فقدان نقش ایران، موجب شده تا بخش‌هایی از شمال و شرق کشور تحت کنترل نیروهای قسد باقی بماند؛ ارتباط با دمشق عملاً قطع و ساختار یکپارچگی سوریه سست شده است. این وضعیت‌ فرصتی طلایی برای حضور و افزایش نفوذ ایالات متحده و سایر قدرت‌های بیگانه پدید آورده است. 🔚 سخن پایانی ایران تنها عامل موثر بازدارنده مقابل تجاوزات رژیم صهیونیستی به شمار می‌آمد، اما خروجش از سوریه، عمدتاً با خیانت برخی کشورهای عربی، راه را برای قدرت‌نمایی و تهدیدات گسترده‌تر اسرائیل گشود. اکنون همان کشورهای عربی تهدید مستقیم را احساس می‌کنند و به اهمیت نقش ایران پی برده‌اند؛ اما این آگاهی نه‌تنها دیر به دست آمده، بلکه فرصت بازیابی توازن راهبردی نیز برای آنان از دست رفته است. کانال تحلیلی #سیاست_نامه 👇 👇 👇 https://eitaa.com/siyastnameh

🔰عقلانیت در دیپلماسی، اقتدار در میدان؛ تفسیر سیاست خارجی رهبر انقلاب 🖊#حسین_نجفی 🔹️سیاست مقام معظم رهبری در قبال جهان غرب، به‌ویژه ایالات متحده، بر اصولی روشن و تجربه‌محور بنا شده است که طی سالیان متمادی مورد تأکید قرار گرفته است. ایشان مذاکره را ابزاری عقلانی در مناسبات خارجی می‌دانند، اما این ابزار تنها زمانی مشروعیت دارد که از موضع قدرت، حفظ عزت ملی و دفاع از منافع مردم باشد. تجربه مکرر بی‌تعهدی و بدعهدی غرب، به‌ویژه آمریکا، موجب شده رهبر انقلاب هر گونه مذاکره با این کشور را مشروط به تغییر رفتار واقعی بدانند و مذاکره صرف، صرفاً به هدف دور شدن از اصول یا تحت فشار قرار گرفتن را نه تنها بی‌فایده، بلکه مضر ارزیابی کنند. 1️⃣بر همین اساس، راهبرد کلان ایشان مبتنی بر «مقاومت فعال» شکل گرفته است؛ راهبردی که تقویت قدرت داخلی، عبور از فشارها و تحریم‌های خارجی، و اتکا به دیپلماسی هوشمند را در دستور کار دارد. مهم‌ترین مولفه‌های این مدیریت راهبردی عبارت‌اند از: تقویت بنیان‌های داخلی در اقتصاد و امنیت، تقویت انسجام اجتماعی، تبیین روشن مواضع ایران در سطح جهانی و بهره‌گیری از همه ظرفیت‌های دیپلماسی چندجانبه، به‌ویژه تعامل با کشورهای مستقل، برای خنثی‌سازی تهدیدات خارجی. هم‌زمان، مقابله با نفوذ و جنگ روانی دشمن و مراقبت بر عدم تضعیف جبهه داخلی همواره مورد تاکید رهبر انقلاب است. 2️⃣با این حال، در مقاطع مختلف پس از افزایش فشارهای خارجی یا ترور‌ و تحریم‌های جدید، گاه برخی از مسئولان کشور از مذاکره مجدد با آمریکا صحبت کرده‌اند. این اظهارات هرگز به معنای تغییر راهبرد یا نقض سیاست کلان رهبری نیست، بلکه اغلب در حد تاکتیک رسانه‌ای یا پاسخ به فشار سیاسی و اجتماعی داخلی صورت می‌گیرد. در جمهوری اسلامی، تعیین سیاست‌های راهبردی در حوزه امنیت ملی و سیاست خارجی در نهایت با نظر و تأیید رهبر انقلاب انجام می‌شود و هیچ تصمیم کلان بدون هماهنگی ایشان به اجرا گذاشته نمی‌شود. 3️⃣هم‌زمان باید توجه داشت که برای مدیریت فضای بین‌المللی و افزایش قدرت چانه‌زنی، حوزه دیپلماسی ممکن است به بیان انعطاف یا گشودگی نسبت به مذاکره اشاره کند، اما خطوط قرمز عزت، منافع ملی و تجربه بدعهدی طرف مقابل همواره مورد تاکید باقی می‌ماند. رهبر انقلاب با تکیه بر این مبانی، موفق شده‌اند ایران را در پرچالش‌ترین دوره‌ها با حفظ استقلال و منافع راهبردی، در برابر معادلات و فشارهای طراحی شده غرب و آمریکا مقاوم و ایستاده نگاه دارند. 🔚کلام پایانی در نگاه کلی، راهبرد رهبر انقلاب در قبال غرب و آمریکا بر پایه حفظ عزت، استقلال ملی و هوشمندی سیاسی استوار است؛ ایشان ضمن "نفی مذاکره از سر ضعف یا تحت فشار"، بر تقویت قدرت داخلی و بهره‌گیری مشروط و اصولی از دیپلماسی و مذاکره تاکید دارند. این رویکرد سبب شده ایران در برابر فشارها و تهدیدات خارجی همچنان بر منافع و استقلال خود پایدار بماند و معادلات تحمیلی دشمن را بی‌اثر کند کانال تحلیلی #سیاست_نامه 👇 👇 👇 https://eitaa.com/siyastnameh

🔰ورزش در خدمت سیاست: فغان از فغانی 🖊 #حسین_نجفی 🔹️فینال جام باشگاه‌های جهان در نیوجرسی فراتر از یک رویداد ورزشی معمول بود و بیش از هر چیز، به آوردگاه سیاست و پیام‌های پنهان بدل شد: 1️⃣مهندسی یک سناریوی سیاسی در ورزش انتخاب علیرضا فغانی، داور ایرانی‌تبار و ساکن استرالیا، از سوی فیفا برای قضاوت این بازی نمادی از مهندسی آگاهانه یک سناریوی سیاسی بود. همزمانی این انتخاب با تلاش‌های دونالد ترامپ برای ترمیم وجهه سیاسی‌اش پس از تصمیمات خصمانه علیه ایران، از ترور تا تحریم، نشان داد که فیفا با علم به حساسیت‌های جامعه ایران، عامدانه به تلفیق ورزش و سیاست پرداخت تا زمینه‌ساز یک نمایش تبلیغاتی تازه شود. 2️⃣بهره‌برداری رسانه‌ای و هدفمند ترامپ در بخش پایانی این نمایش، اهدای مدال به فغانی توسط ترامپ و ثبت تصاویر صمیمانه، اقدامی فراتر از یک تعامل ساده فوتبالی بود. ترامپ با تکیه بر این لحظات تلاش داشت تا در افکار عمومی ایران چهره‌ای غیرجنجالی و حتی مثبت از خود بسازد؛ چهره‌ای که تضاد آشکاری با اقدامات تهاجمی او علیه مردم ایران دارد. این صحنه نه‌تنها اصل «جدایی سیاست از ورزش» را نقض کرد، بلکه نشان داد چگونه می‌توان از اعتبار جایگاه‌های ورزشی برای تبلیغ و جنگ روانی بهره گرفت. 3️⃣جایگاه فغانی؛ داور یا ابزار مشروعیت‌بخش؟ نقش فغانی در این سناریوی سیاسی سوال‌برانگیز و پیچیده است. گرچه مهاجرت و حذف او از داوری ایران زمینه‌های شخصی دارد، اما پذیرش و سکوت او در قبال یک نمایش تبلیغاتی همراه با ترامپ را نمی‌توان صرفاً بی‌تقصیر دانست. انتشار این تصاویر در میانه التهابات سیاسی و تاریخی ایران، او را ناخواسته به ابزاری بی‌اراده برای مشروعیت‌بخشی به همان سیاست‌هایی بدل کرد که باعث رنج هموطنانش شده‌اند و احساسی از جریحه‌دار شدن غرور ایرانی را در جامعه دامن زد. 🔚 ختم کلام سیاستمداران جنایتکار می‌توانند با سوءاستفاده از ورزش، خون ملت‌ها را نادیده بگیرند: در مجموع، حواشی فینال دیشب مثالی عینی از ابزار شدن ورزش در خدمت سیاست است. این رویداد، جلوه‌ای از تئاتر تبلیغاتی بود که در آن فیفا و کاخ سفید توانستند فوتبال را به صحنه‌ای برای بازتعریف سیاست و بازی با افکار عمومی ایران تبدیل کنند. پیام رخداد روشن است: سیاستمداران می‌توانند خون ملت‌ها را پشت چهره‌سازی‌های ورزشی و ژست‌های ژورنالیستی پنهان کنند و ورزش را در راستای اهداف رسانه‌ای و پروپاگاندا به کار گیرند. کانال تحلیلی #سیاست_نامه 👇 👇 👇 https://eitaa.com/siyastnameh

🔰بحران سویدا؛ از تهاجم جولانی تا بهره‌برداری تل‌آویو 🖊 #حسین_نجفی 🔹️درگیری‌های اخیر سویدا و تنش میان جامعه دروزی و نیروهای جولانی،‌ بازتابی از تنوع و چن لایه بودن بحران سوریه است؛ بحرانی که فقط محدود به یک اختلاف محلی یا قبیله‌ای نمی‌شود. این منازعات در بستر اختلافات تاریخی هویتی، ضعف دولت مرکزی و رقابت بازیگران منطقه‌ای و بین‌المللی، معنا و عمق بیشتری پیدا می‌کند. جولانی و گروه تحریرالشام با تلاش برای نفوذ به مناطق جنوب و نزدیکی به مرز اسرائیل، تلاش کردند وزن نظامی و سیاسی خود را افزایش دهند اما واکنش قاطع و هماهنگ جامعه دروزی، مانع پیشروی آنان شد؛ واکنشی که بیش از هر چیز ریشه در ترس از تغییر بافت جمعیتی و نگرانی‌های هویتی دارد. این تحرکات جولانی نه تنها سودی برای او نداشت، بلکه موجب دل‌سردی و از دست دادن مشروعیت نزد اقلیت‌های مذهبی سوریه شد. 🔹️در این میان، اسرائیل به شکل ماهرانه‌ای از هرج‌ومرج و اختلافات جنوب سوریه بهره‌برداری می‌کند. تل‌آویو سال‌هاست که منافع خود را در تضعیف هرگونه انسجام اجتماعی و سیاسی در همسایگی خود می‌بیند و به ویژه سعی می‌کند اجازه ندهد هیچ نیروی مقاومت یا دولتی قوی در جنوب سوریه شکل بگیرد. از یک سو، اسرائیل مستقیماً وارد تقابل نمی‌شود، اما از سوی دیگر می‌کوشد آتش اختلافات را از طریق حمایت‌های اطلاعاتی، امنیتی و حتی طرح گرفتن برخی از چهره‌های محلی شعله‌ور نگه دارد. تل‌آویو به صورت غیرمستقیم به پروژه منطقه حایل دروزی‌نشین و حتی احتمالا انواعی از «جدایی‌طلبی نرم» دامن می‌زند تا ضمن دور نگه داشتن افراط‌گرایان سنی، ثبات پایدار در جنوب سوریه شکل نگیرد. 🔹️در نهایت این درگیری‌ها بیش از همه متوجه مردم عادی و جامعه مدنی سویداست: استمرار نبردها، ناامنی، کمبود گسترده خدمات، آوارگی، ترس دائمی و فروپاشی شبکه‌های اجتماعی منطقه تبدیل به یک بحران انسانی شده که راه‌حلی جز تقویت گفت‌وگو و هم‌گرایی ملی ندارد. بدون فشار مؤثر بین‌المللی بر توقف تحریکات اسرائیل و مدیریت چالش گروه‌های مسلح، بحران سویدا فقط به نقطه‌ای دیگر از زنجیره بحران‌های سوریه تبدیل خواهد شد و هیچ‌یک از بازیگران منطقه‌ای و جهانی، قادر به تحمل هزینه‌ها و پیامدهای یک بی‌ثباتی دنباله‌دار در جنوب سوریه نخواهد بود. کانال تحلیلی #سیاست_نامه 👇 👇 👇 https://eitaa.com/siyastnameh

🔰این اسرائیل کتاب مقدس نیست، جدال سیاست و مذهب علیه اسرائیل 🖊 #حسین_نجفی اخیرا موضوع جالبی از یکی از نمایندگان محافظه کار کنگره آمریکا درباره اسرائیل دیدم که جالب بود لذا برای مخاطبان گرامی شرح میدهم: 🔹️در اتفاقی کم‌سابقه در صحنه سیاسی آمریکا، مارجوری تیلور گرین، نماینده صریح‌اللهجه و محافظه‌کار کنگره، علناً خواهان ثبت آیپک (AIPAC) به‌عنوان سازمانی وابسته به منافع یک کشور خارجی شد؛ اقدامی که به معنای زیر سوال بردن ساختار یکی از قوی‌ترین و بانفوذترین لابی‌های طرفدار اسرائیل در واشنگتن است. اما آنچه این ماجرا را فراتر از یک نزاع حزبی یا تاکتیک انتخاباتی قرار می‌دهد، بیان صریح و بی‌پرده گرین درباره تفاوت دولت فعلی اسرائیل با «اسرائیلِ کتاب مقدس» است. او خطاب به مخاطبان مسیحی—که بخش بزرگی از پایگاه رای جمهوری‌خواهان در جنوب و غرب آمریکاست—تأکید کرد که حمایت دینی بی‌قید و شرط از اسرائیل، قابل توجیه نیست، زیرا دولت امروز اسرائیل اساساً یک دولت سکولار و دارای سیاست‌های معاصر است، نه آنچه در عهد قدیم و متون مقدس مسیحی تصویر شده است. 🔹️این جملات عملاً پاسخی غیرمستقیم و رادیکال به موج نیرومند حمایت مذهبی از اسرائیل است که چهره‌هایی چون تد کروز، سناتور محافظه‌کار، بارها بر آن تأکید کرده‌اند و آن را وظیفه دینی مسیحیان می‌خوانند. گرین با طرح این بحث، خطی جدی میان اعتقادات شخصی و الزامات سیاسی می‌کشد و به‌خوبی نشان می‌دهد که گفتمان اسرائیل‌محور، حتی در قلب راست‌گرایی آمریکایی هم به چالش کشیده شده است. 🔹️حالا با این موضع، شاهد بازشدن فضایی تازه برای نقد و سؤال درباره نفوذ لابی اسرائیل و همچنین تجدیدنظر در استناد به دین برای توجیه حمایت‌های بی‌چون‌وچرا از سیاست‌های تل‌آویو هستیم؛ روندی که می‌تواند هم بر سیاست داخلی آمریکا و هم بر روابط این کشور با خاورمیانه اثرگذار باشد. کانال تحلیلی #سیاست_نامه 👇 👇 👇 https://eitaa.com/siyastnameh

🔰کمین در محاصره ، رمز موفقیت حماس در تلفات‌گیری از ارتش اسرائیل 🖊 #حسین_نجفی 🔹️یادداشت پیش‌رو به این پرسش کلیدی پاسخ می‌دهد که چگونه حماس پس از ماهها جنگ تمام‌عیار و محاصره کامل، نه تنها تضعیف نشده بلکه با قدرت‌نمایی فزاینده‌ای ظاهر شده است؟ این ارزیابی چهاربُعد اصلی استراتژی موفقیت‌آمیز این جنبش را تشریح می‌کند: 1️⃣استراتژی نظامی فرسایشی: حماس با تبدیل ساختار رزمی به سلول‌های چریکی متحرک و بهره‌گیری هوشمندانه از تونل‌ها و جغرافیای شهری غزه، عملیات کمین را به ابزاری مرگبار علیه ارتش اسرائیل تبدیل کرده است. تلفات اخیر سربازان اسرائیلی گواه شکست راهبرد "امنیت مطلق" تل‌آویو است. 2️⃣بازسازی قوای رزمی در محاصره: علیرغم ادعاهای نابودی حماس، دست کم بیش از ۵۰٪ گردان‌های آن در شمال و مرکز غزه توان بازسازی داشته‌اند. این تاب‌آوری با جذب نیروهای جدید، ساخت سلاح از بقایای مهمات اسرائیلی و ادغام واحدهای آسیب‌دیده ممکن شده است. 3️⃣پیروزی در جنگ روایت‌ها: انتشار تصاویر تلفات غیرنظامیان و عملیات‌های موفق، روایت غالب را تغییر داده است. جامعه اسرائیل با بحران روحیه مواجه شده و حتی متحدان غربی خواستار توقف جنگ شده‌اند. اعتراف رسانه‌های اسرائیل به "شکار شدن سربازان" نشان‌دهنده این برتری روانی است. 4️⃣تداوم حاکمیت عملی: اسرائیل نتوانسته ساختار حکمرانی حماس را نابود کند. این جنبش کماکان همه امورات را مدیریت و محلات را کنترل می‌کند، درحالی که تلاش‌های تل‌آویو برای ایجاد آلترناتیوهای محلی کاملاً شکست خورده است. 5️⃣بن‌بست راهبردی اسرائیل: تداوم جنگ، اسرائیل را در سه جبهه با بحران مواجه کرده: فشارهای بین‌المللیِ فزاینده (خطر تحریم)، تشدید تنش‌های داخلی، و فقدان چشم‌انداز سیاسی برای "روز پس از جنگ". 🔚 ختم کلام قدرت‌نمایی کنونی حماس حاصل ترکیب هوشمندانه "مقاومت فرسایشی"، "بازسازی زیر محاصره"، و "تسلط بر جبهه رسانه‌ای" است. لذا موفقیت‌های اخیر حماس نه‌تنها نشانه فروپاشی نیست، بلکه نمایش یک مقاومت سازمان‌یافته، با ظرفیت مستمر ضربه‌زنی و تحمیل هزینه به دشمن است و این واقعیت را ثابت می‌کند که راهبرد نظامی صِرف اسرائیل نه تنها به "پیروزی" منجر نشده، بلکه موازنه منطقه‌ای را به نفع مقاومت تغییر داده است. کانال تحلیلی #سیاست_نامه 👇 👇 👇 https://eitaa.com/siyastnameh

🔰از غزه تا کنست ، شکست استراتژیک بی بی در دو جبهه 🖊 #حسین_نجفی بررسی اجمالی و کوتاه پیامدهای خروج احزاب حریدی از کابینه نتانیاهو : 1️⃣تضعیف اکثریت پارلمانی با خروج حزب دیگل هتوراه (دارای ۴ کرسی در کنست)، ائتلاف حاکم تنها ۶۳ کرسی دارد. اگر حزب متحد حریدی‌ها (اگودات یسرائیل) نیز خارج شود، کرسی‌های ائتلاف به ۶۰ کاهش می‌یابد و نتانیاهو اکثریت تضمین‌شد را از دست خواهد داد. این امر تصویب قوانین یا بودجه را با بن‌بست مواجه می‌کند و احتمال سقوط دولت را افزایش می‌دهد . 2️⃣تشدید بحران داخلی علت خروج، عدم تصویب قانون معافیت سربازی حریدی‌ها (یهودیان افراطی) است. رهبران حریدی‌ها مانند خاخام دوو لاندو، نتانیاهو را متهم به نقض تعهدات کرده‌اند. این بحران، شکاف عمیق بین جریان‌های مذهبی و سکولار در تل‌آویو را آشکار کرده است. حتی برخی از چهره‌های های شاخص و اسبق کابینه نتانیاهو کابینه را به بی عرضگی و بزدلی متهم می کنند. 3️⃣تهدید فروپاشی ائتلاف حریدی‌ها به نتانیاهو چند ساعت فرصت داده‌اند تا قانون معافیت را تصویب کند، در غیر این‌صورت حزب شاس (متحد دیگر حریدی‌ها) نیز از ائتلاف خارج می‌شود. این موضوع می‌تواند به انحلال کنست و انتخابات زودهنگام بینجامد . 4️⃣تأثیر بر امنیت ملی این بحران در شرایطی رخ داده که ارتش رژیم صهیونیستی با کمبود نیروی نظامی مواجه است. اختلاف بر سر سربازی حریدی‌ها، هماهنگی دولت در مدیریت جنگ غزه و نیز جنگ با ایران (بعنوان تهدید خارجی) را تضعیف کرده است. جالب آن‌که حتی حمله اخیر به ایران نیز نتوانست بحران داخلی را پنهان کند . 5️⃣آسیب بین‌المللی ضعف داخلی رژیمصهیونیستی، مشروعیت آن را در عرصه جهانی بشدت کاهش داده است. انتقادات از کشتار غزه و فشار برای تحریم‌ها، همزمان با بی‌ثباتی سیاسی، جایگاه دیپلماتیک رژیم صهیونیستی را بشدت آسیب‌پذیرتر کرده است . 🔚کلام پایانی خروج حریدی‌ها از کابینه، شاید آغاز فروپاشی ساختار قدرت نتانیاهو است. این بحران سه ضلع دارد: ▪️فروپاشی ائتلاف و احتمال سقوط دولت؛ ▪️تشدید شکاف‌های اجتماعی بین جریان‌های مذهبی و نظامی؛ ▪️تضعیف توان مانور اسرائیل در جنگ غزه و مقابله با ایران. به‌طور خلاصه، نتانیاهو نه‌تنها در جبهه نظامی، بلکه در جبهه داخلی نیز شکست خورده است. کانال تحلیلی #سیاست_نامه 👇 👇 👇 https://eitaa.com/siyastnameh

🔰بازتاب استیصال در نامه سرگشاده وزیر دفاع سابق اسرائیل 🖊 #حسین_نجفی 🔹️یوآو گالانت، وزیر دفاع سابق رژیم صهیونیستی، در ژوئیه ۲۰۲۵ نامه‌ای سرگشاده خطاب به امام خامنه‌ای منتشر کرد. این اقدام پس از «جنگ ۱۲ روزه» رژیم صهیونیستی علیه ایران صورت گرفت که طی آن این رژیم مدعی نابودی شبکه نیروهای مقاومت و عقب‌راندن برنامه هسته‌ای کشورمان شد. گالانت در نامه خود ادعا کرد اسرائیل برای سه دهه تحرکات ایران را زیر نظر داشته و تهدید به حمله مجدد در صورت ازسرگیری فعالیت‌های هسته‌ای کرد. 1️⃣ اهداف نگارش: نگارش این نامه چهار هدف اصلی را دنبال می‌کرد: نخست، ترمیم وجهه داخلی گالانت پس از حذف از کابینه و انتقادات شدید به عملکردش در جنگ. دوم، جنگ روانی با ایجاد ترس از توانمندی‌های جاسوسی اسرائیل. سوم، انحراف افکار عمومی از شکست‌های راهبردی رژیم صهیونیستی در نابودی محور مقاومت. چهارم، پیشنهاد غیرمستقیم مذاکره با عبارت «به جای جنگ، به رفاه مردم بیندیشید» که نشان‌دهنده درماندگی در برابر استمرار راهبرد مقاومت بود. 2️⃣مخاطبان اصلی نامه: مخاطبان نامه فراتر از رهبر معظم انقلاب بودند. جامعه داخلی اسرائیل گروه هدف اصلی برای آرام‌سازی افکار عمومی و بازسازی مشروعیت گالانت محسوب می‌شد. کشورهای عربی منطقه با ادعای «فروپاشی محور مقاومت» هدف قرار گرفتند تا همبستگی آن‌ها با ایران تضعیف شود. جامعه بین‌المللی نیز با انتشار گسترده نامه، برای جلب حمایت از تحریم‌ها یا عملیات آینده علیه ایران خطاب قرار گرفت. 3️⃣تناقض‌های محوری نامه مملو از تناقض‌های راهبردی بود: ادعای نابودی محور مقاومت در حالی که گروه‌های مقاومت در همان دوره عملیات خود را تشدید کرده بودند؛ تأکید بر ضعف ایران با وجود اعتراف به سه دهه ناتوانی در مهار راهبردهای ایرانی؛ و پیشنهاد صلح در لفافه تهدید، در حالی که خود اسرائیل عامل اصلی ناامنی منطقه است. این تناقض‌ها در پاسخ‌های مردمی به‌ویژه از سوی جوانان عرب و غربی آشکارا مورد اشاره قرار گرفت. 🔚 جمع بندی نامه گالانت را باید بیش از هر چیز بازتاب اضطراب عمیق رژیم صهیونیستی پس از شکست در جنگ ۱۲ روزه دانست. علیرغم لحن تهدیدآمیز، مقامات ایران آن را سند استیصال دشمن ارزیابی و از پاسخ رسمی خودداری کردند. این نامه ناخواسته به ستایشی از ثبات راهبردی ایران تبدیل شد و شکاف میان ادعاهای تبلیغاتی تل‌آویو و واقعیت‌های میدانی را عیان ساخت. در نهایت، نامه نه ابزاری برای بازدارندگی، که نشانه‌ای از بن‌بست راهبردی رژیم صهیونیستی بود. کانال تحلیلی #سیاست_نامه 👇 👇 👇 https://eitaa.com/siyastnameh

🔰گزینه‌های پیش‌روی جولانی و چشم‌انداز بحران سویدا 🖊 #حسین_نجفی 🔹️در این یادداشت مختصرا به تحولات اخیر جنوب سوریه پرداخته شده است: 1️⃣معضل حاکمیتی جولانی رهبر دولت انتقالی سوریه، با معضلی دوگانه در قبال بحران سویدا روبروست. از یک سو، سکوت یا مذاکره با گروه‌های دروزی، مشروعیت او را به عنوان «ناجی وحدت ملی» مخدوش می‌کند و می‌تواند به گسترش خواسته‌های خودمختاری در مناطق دیگر مانند کردستان بینجامد. از سوی دیگر، هرگونه عملیات نظامی، خطر درگیری مستقیم با اسرائیل را افزایش می‌دهد که پیش‌تر در حملات ۱۵ ژوئیه، ضعف نظامی دمشق را آشکار کرد. این تنگنا، حاکمیت شکننده جولانی را در معرض تهدید بزرگی قرار داده است. 2️⃣ سناریوهای عملیاتی سناریوی سکوت هرچند از جنگ با اسرائیل جلوگیری می‌کند، ولی تحقیر دولت را به دنبال دارد. عملیات نظامی محدود نیز اگرچه نمایش اقتدار است، اما ریسک تبدیل سویدا به بحران دائمی (مانند فلسطین) و حملات هوایی اسرائیل را دارد. اتکا به ترکیه با وجود تقویت توان لجستیکی، خطر تبدیل سوریه به میدان نفوذ آنکارا و تشدید واکنش اسرائیل با ادعای «مقابله با خطر ترکیه» را در پی خواهد داشت. هر سه گزینه، هزینه‌های غیرقابل جبرانی ایجاد می‌کنند. 3️⃣سناریوهای آینده احتمال اینکه این بحران دامنه دار شود وجود دارد، دروزی‌ها با حمایت پنهان تل‌آویو به چالش‌های خود ادامه می‌دهند، ترکیه با حضور نظامی از جولانی حمایت می‌کند و جنوب سوریه عملاً تقسیم می‌شود. مداخله بین‌المللی (مانند استقرار ناظران بی‌طرف) به دلیل وتوی روسیه یا آمریکا نامحتمل است. یکی از سناریوها میتواند، بازگشت ایران به صحنه باشد که ممکن است اسرائیل با اقدامات نظامی واکنش نشان دهد. 4️⃣بازیگران مؤثر رقابت ترکیه و اسرائیل، علت اصلی بحران را شکل می‌دهد. آنکارا با حمایت از جولانی به دنبال عمق راهبردی، در منابع آب فرات و مهار کردهاست، درحالی که اسرائیل با اشغال جبل‌الشیخ، به منطقه عازلی ضدایرانی گسترش می‌یابد. دروزی‌ها نیز با انشعاب داخلی (میان جناح‌های تندرو و میانه‌رو) به سرباز جایگزین و پیاده نظام این رقابت تبدیل شده‌اند. 🔚جمع‌بندی به زعم نگارنده تنها راه‌حل پایدار، تشکیل کمیته مصالحه محلی با حضور رهبران دروزی، دولت و ناظران بی‌طرف است. اما تمایل بازیگران خارجی به تداوم «بحران مدیریت‌شده»، این مسیر را مسدود کرده است. پیش‌بینی می‌شود جولانی با تکیه بر حمایت ترکیه، عملیات نظامی نمادینی را برای حفظ وجهه آغاز کند، ولی از درگیری با اسرائیل پرهیز نماید. این وضعیت، سویدا را به نماد شکاف حاکمیت رسمی و واقعی در سوریه پسا اسد تبدیل خواهد کرد. کانال تحلیلی #سیاست_نامه 👇 👇 👇 https://eitaa.com/siyastnameh