🔰احیای دیپلماسی اقتصادی؛ راهکار خروج از انزوا و رکود اقتصادی 🖊 #حسین_نجفی 🔹️در عصر جهانی شدن و رقابت‌های اقتصادی، دیپلماسی اقتصادی به عنوان یکی از محورهای اصلی سیاست خارجی کشورها مطرح است. متأسفانه ایران با وجود ظرفیت‌های فراوان اقتصادی و قرار داشتن در موقعیت ژئوپلیتیکی بسیار حساس، هنوز نتوانسته است از قابلیت‌های دیپلماسی اقتصادی به‌درستی بهره‌برداری کند. این یادداشت، به بررسی ضعف‌های موجود و اهمیت نقش فعال سفارتخانه‌ها در تحقق اهداف اقتصادی کشور می‌پردازد. 1️⃣یکی از مهم‌ترین کاستی‌های سیاست خارجی ایران، عملکرد ضعیف در عرصه دیپلماسی اقتصادی است. برخلاف کشورهای موفق منطقه که سفارتخانه‌هایشان به پایگاهی برای ایجاد ارتباط میان تجار، سرمایه‌گذاران، صنعتگران و دولت‌ها تبدیل شده‌اند، سفارتخانه‌های ایران عمدتاً تمرکز خود را بر موضوعات سیاسی و امنیتی قرار داده‌اند. در حالی که انتظار می‌رود مأموریت اقتصادی، چه در شرایط تحریم و چه در دوران آرامش، اولویت جدی این مراکز باشد. 2️⃣در دیپلماسی اقتصادی مؤثر، سفارتخانه‌ها باید دائماً در ارتباط نزدیک با فعالان اقتصادی دو طرف باشند، فرصت‌های سرمایه‌گذاری را شناسایی و معرفی کنند، شرایط صادرات و واردات را تسهیل نمایند و موانع تجارت را کاهش دهند. متأسفانه، فقدان شبکه‌سازی مؤثر، نبود شفافیت اطلاعات اقتصادی، و کمبود کادر تخصصی اقتصادی در سفارتخانه‌ها باعث شده تا ایران فرصت‌های مهم همکاری اقتصادی و جذب سرمایه را از دست بدهد. 3️⃣نمونه‌های موفق جهانی نشان می‌دهد که سفیران اقتصادی نقش کلیدی در توسعه روابط اقتصادی ایفا می‌کنند؛ مثلاً کشورهای شرق آسیا و حتی رقبای منطقه‌ای ایران مانند ترکیه و امارات با اعزام دیپلمات‌های متخصص در حوزه اقتصاد، روابط تجاری خود را به طرز چشمگیری ارتقا داده‌اند. این الگوها می‌تواند درس‌های مهمی برای سیاست‌گذاران و دستگاه دیپلماسی ایران به همراه داشته باشد. 🔚کلام پایانی در نهایت، تقویت دیپلماسی اقتصادی و فعال‌سازی اقتصادی سفارتخانه‌های ایران، نه‌تنها موجب کاهش اثر تحریم‌ها و توسعه صادرات غیرنفتی خواهد شد، بلکه می‌تواند با جذب سرمایه‌گذاری خارجی، رشد و پویایی اقتصاد ملی را به دنبال داشته باشد. برای دستیابی به این هدف، باید رویکرد دستگاه دیپلماسی ایران از صرفاً سیاسی به ترکیبی از سیاست، اقتصاد و توسعه تغییر کند. کانال تحلیلی #سیاست_نامه 👇 👇 👇 https://eitaa.com/siyastnameh

جناب صادق الحسینی این ره که تو می‌روی به ناکجا آباد است پیام حمله اسرائیل؟ واضح است: وقتی قدرت نظامی ایران کمرنگ شود، وحشی‌گری اسرائیل افسارگسیخته‌تر می‌شود. مذاکره با نتانیاهو یا ترامپ توهم است؛ امنیت ما نه در دست‌دادن با آنهاست، نه در مذاکره باآمریکا. تنها راه مقابله با این سگ زنجیریِ دست آموز و اربابش ، ایستادگی قدرتمندانه و زبان موشک است، بدون ذره‌ای تردید. تمام! 🖊 #حسین_نجفی کانال تحلیلی #سیاست_نامه 👇 👇 👇 https://eitaa.com/siyastnameh

جناب صادق الحسینی این ره که تو می‌روی به ناکجا آباد است پیام حمله اسرائیل؟ واضح است: وقتی قدرت نظامی ایران کمرنگ شود، وحشی‌گری اسرائیل افسارگسیخته‌تر می‌شود. مذاکره با نتانیاهو یا ترامپ توهم است؛ امنیت ما نه در دست‌دادن با آنهاست، نه در مذاکره باآمریکا. تنها راه مقابله با این سگ زنجیریِ دست آموز و اربابش ، ایستادگی قدرتمندانه و زبان موشک است، بدون ذره‌ای تردید. تمام! 🖊 #حسین_نجفی کانال تحلیلی #سیاست_نامه 👇 👇 👇 https://eitaa.com/siyastnameh

🔴در پاسخ مشروح به یک سخن نادرست از یک اقتصاددان که مذاکره با آمریکا را تنها راهکار تفوق و پیروزی ایران در مقابل رژیم صهیونیستی می‌دانست چند نکته را خدمت مخاطبان گرامی بیان میکنم : 🔹️حملات اخیر اسرائیل به مراکز حاکمیتی سوریه بی‌تردید دارای پیام‌هایی برای بازیگران منطقه‌ای و بین‌المللی بود، اما تفسیر این اتفاقات به معنای پایان تاثیرگذاری ایران یا قدرت‌یابی هژمونیک اسرائیل در منطقه، کاملا غلط و متوهمانه است. تجربه تاریخ و تحولات میدانی نشان داده که اسرائیل هرگز نتوانسته جایگاه یک هژمون واقعی منطقه‌ای را کسب کند؛ نه از نظر عمق استراتژیک و نه توان اجماع‌سازی منطقه‌ای. اقدامات تل‌آویو، فارغ از دامنه عملیات، بیشتر واکنشی و تاکتیکی است تا تأسیس نظم یا هژمونی پایدار. 🔹️مسیر آینده‌ ایران را نه مذاکره با آمریکا، بلکه تکیه بر قدرت ملی و تقویت محور مقاومت تضمین خواهد کرد. مذاکرات متعدد و تجربه برجام نشان داد که تکیه صرف بر گفت‌وگو با واشنگتن، بدون پشتوانه عملیاتی و بازدارندگی نظامی، نه‌تنها امتیازی پایدار به‌دنبال نداشت بلکه در حساس‌ترین مقاطع (مانند مذاکرات عمان) شاهد تشدید فشار سیاسی، تحریم‌ و حتی حملات مشترک اسرائیل و آمریکا بودیم. بنابراین، اتکا مجدد به این راهبرد، تکرار یک مسیر پرهزینه تسلسل غلط خواهد بود. 🔹️استحکام قدرت نظامی، ارتقای فناوری‌های دفاعی و موشکی، حفظ و گسترش ابزارهای ژئوپلیتیک چون تنگه هرمز و باب‌المندب و حمایت از محور مقاومت از مهم‌ترین ابزارهای تامین امنیت و بازدارندگی ایران است. ایران با وجود فشارها و محدودیت‌ها، همواره از طریق تقویت متحدان منطقه‌ای خود و نقش‌آفرینی فعال در تحولات میدانی، نشان داده که توان تأثیرگذاری فراتر از مرزهای خود را دارد. این همان چیزی است که اسرائیل و هر هژمون بالقوه دیگری را از دستیابی به سلطه بلامنازع بر منطقه بازداشته و می‌دارد. 🔚در نهایت، امنیت ایران نه در میز مذاکره صرف بلکه در ترکیب هوشمندانه قدرت سخت، نفوذ منطقه‌ای و به‌کارگیری مولفه‌های بازدارنده ملی و ژئوپلیتیک تضمین می‌شود. تکیه یک‌سویه و ساده‌انگارانه به مذاکره، با واقعیت‌های چند دهه گذشته و شرایط بحرانی امروز ابداً سازگار نیست. 🖊 #حسین_نجفی کانال تحلیلی #سیاست_نامه 👇 👇 👇 https://eitaa.com/siyastnameh

🔰افول قدرت هژمونیک آمریکا؛ واقعیت امروز نظام بین‌الملل 🖊 #حسین_نجفی 1️⃣در سال‌های اخیر، ایالات متحده آمریکا با مجموعه‌ای از چالش‌های درهم‌تنیده داخلی و بین‌المللی روبرو شده که شواهد متعددی از افول قدرت هژمونیک این کشور ارائه می‌دهد. تحولات اجتماعی داخلی، افزایش ناامنی، بحران سیاست‌های مهاجرتی، تشدید خشونت‌های مسلحانه و کاهش اعتماد عمومی به نظام سیاسی، نشانه‌هایی از تزلزل قدرت و انسجام داخلی آمریکاست. همچنین اعتراضات گسترده‌ای که به دلیل تبعیض نژادی، بحران‌های بهداشتی ـ درمانی و بروز اختلافات عمیق سیاسی در سال‌های اخیر رخ داده، فاصله‌ای جدی میان حاکمیت و جامعه ایجاد کرده و تصویر توانمندی و ثبات اجتماعی آمریکا را زیر سؤال برده است. 2️⃣در حوزه اقتصادی، حجم سنگین بدهی خارجی آمریکا که از مرز ۳۵ تریلیون دلار گذشته، همراه با روند مستمر تورم و کاهش ارزش دلار، کارامدی اقتصاد این کشور را تهدید می‌کند. وابستگی به منابع مالی خارجی و کاهش سهم آمریکا از تولیدات صنعتی جهانی، همچنین رشد سریع اقتصادهای رقیب به ویژه چین و هند، موقعیت آمریکا را به‌عنوان «رهبری بلامنازع اقتصاد جهانی» به صورت جدی به چالش کشیده است. 3️⃣در سطح جهانی نیز روند شکل‌گیری گروه‌ها و ائتلاف‌های منطقه‌ای از جمله بریکس، آسه‌آن، شانگهای و گسترش همکاری‌ها و همبستگی میان اعضای این گروه‌ها، نمونه‌ای روشن از کاهش نفوذ و سلطه آمریکا است. این کشورها با تمرکز بر تجارت بدون دلار، تبادلات اقتصادی مستقل و اتحادهای راهبردی، تلاش می‌کنند نظم جدیدی مبتنی بر چندقطبی‌سازی قدرت پدید آورند. عضویت کشورهای مهم و تازه‌وارد به بریکس و قدرت‌گیری اقتصادی ـ سیاسی این ائتلاف، نشانه کاهش قدرت ابتکار عمل ایالات متحده در مدیریت بحران‌های بین‌المللی است. 4️⃣از سوی دیگر، هزینه‌های فزاینده نگهداری بیش از ۸۰۰ پایگاه نظامی در جهان، شکست‌های ادامه‌دار در پروژه‌های مداخله‌گرایانه مانند افغانستان، و ناکامی در مهار بحران‌هایی نظیر جنگ اوکراین و کاهش نفوذ در غرب آسیا نشان می‌دهد قدرت آمریکا دیگر مانند گذشته تعیین‌کننده نیست. 🔚در مجموع، نشانه‌های افول قدرت و برتری ایالات متحده بیش از هر زمان دیگری مشهود است و تداوم این روند می‌تواند مسیر نظام بین‌الملل را به سوی نظمی چندقطبی و توزیع مجدد قدرت جهانی سوق دهد. کانال تحلیلی #سیاست_نامه 👇 👇 👇 https://eitaa.com/siyastnameh

🔰اسلام پیروز است 🔹️واقعیتی که یک تحلیل‌گر غربی از تقابل آمریکا و ایران به زبان می‌آورد. کانال تحلیلی #سیاست_نامه 👇 👇 👇 https://eitaa.com/siyastnameh

🔰کریدور زنگزور؛ بازی ترکیه و آذربایجان با امنیت ملی ایران 🖊 #حسین_نجفی 🔹️در سال‌های اخیر، کریدور زنگزور یکی از موضوعات مهم ژئوپلیتیکی منطقه قفقاز جنوبی بوده است که تبعات جدی برای امنیت و منافع ملی ایران به دنبال دارد. پرداختن به ابعاد متفاوت این کریدور و اهداف بازیگران منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای، تصویری دقیق‌تر از مخاطرات آن برای ایران به دست می‌دهد. 1️⃣کریدور زنگزور مسیری جغرافیایی است که بر اساس توافق سال ۲۰۲۰ بین آذربایجان و ارمنستان پس از جنگ دوم قره‌باغ، قرار است نخجوان را از طریق خاک ارمنستان به اراضی اصلی جمهوری آذربایجان متصل کند. این کریدور عملاً، به ترکیه نیز امکان می‌دهد بدون واسطه خاک ایران به آسیای مرکزی متصل شود و یک گذرگاه حیاتی اقتصادی و ترانزیتی برای آنکارا فراهم شود. 2️⃣هدف اصلی ترکیه از تلاش برای تحقق این کریدور، توسعۀ نفوذ ژئوپلیتیکی خود در قفقاز و اتصال به آسیای مرکزی است. تحقق این پروژه می‌تواند رؤیای دیرینه آنکارا برای ایجاد پیوند ترک‌زبانان – موسوم به "توران بزرگ" – را عملی‌تر کند و ترکیه را به محور اصلی ترانزیت انرژی و تجارت منطقه بدل سازد. این امر جایگاه ایران را به‌عنوان شاهراه سنتی ترانزیت تهدید می‌کند. 3️⃣الهام علی‌اف، رئیس‌جمهور آذربایجان نیز با دامن زدن به پروژه کریدور، به دنبال تقویت پایگاه ملی‌گرایانه خود، افزایش قدرت چانه‌زنی در برابر همسایگان، و تسهیل نفوذ بیشتر ترکیه است. او علاوه بر دسترسی‌های اقتصادی و نظامی جدید، با این راه سعی دارد بر کارت‌های بازی منطقه‌ای اضافه کند و جایگاه ژئوپلیتیکی باکو را ارتقا دهد. 4️⃣در این میان، روابط آذربایجان و روسیه با وجود همکاری‌های دیرینه، به دلایل متعددی از جمله نزدیکی آذربایجان به ترکیه و اسرائیل، فشارهای روسیه بر ارمنستان، و اختلافات حول پروژه‌های منطقه‌ای مانند کریدور زنگزور، دستخوش تنش شده است. مسکو بیم دارد تحقق این پروژه نفوذ سنتی‌اش در قفقاز را بیش‌ازپیش تضعیف کند. 5️⃣از منظر ایران، تحقق کریدور زنگزور به معنای حذف نقش ترانزیتی، افزایش محاصره ژئوپلیتیکی و تهدید امنیتی مستقیم است. قطع مسیر مرزی ایران و ارمنستان، راهبرد ایران در رابطه با قفقاز و اروپا را نابود می‌کند و معادلات امنیتی کشور را به‌شدت به ضرر ایران تغییر خواهد داد. حتی به قیمت درگیری تمام‌عیار، نباید به تحقق کریدور تهدیدآمیز زنگزور تن داد، چرا که امنیت و جایگاه منطقه‌ای کشور به‌شدت وابسته به این معبر راهبردی است. 🔚 کلام پایانی در مجموع، کریدور زنگزور پروژه‌ای چندوجهی با تهدیدات مستقیم برای امنیت، اقتصاد و جایگاه منطقه‌ای ایران است. اقدام قاطع و پیشگیرانه ایران، محور صیانت از منافع ملی و بازدارندگی در برابر تغییرات ژئوپلیتیکی نامطلوب در منطقه خواهد بود. کانال تحلیلی #سیاست_نامه 👇 👇 👇 https://eitaa.com/siyastnameh

🔰کارت‌های بازدارنده ایران؛ چگونه تهران نقشه زنگزور را به چالش می‌کشد؟ 🖊 #حسین_نجفی 🔹️در مواجهه با پروژه کریدور زنگزور و تهدیدات ناشی از آن، ایران نه‌تنها دست بسته نیست بلکه ابزارها و فرصت‌های متعددی برای اعمال بازدارندگی در اختیار دارد. بهره‌گیری راهبردی از این کارت‌ها می‌تواند نقش ایران را در شکل‌دهی آینده ژئوپلیتیکی منطقه تثبیت کند. پاسخ به این پرسش با توجه به شرایط میدانی، ظرفیت‌های راهبردی ایران و وضعیت فعلی منطقه، نیازمند تحلیلی چندلایه است. در ادامه به مهمترین کارت‌ها و ابزارهای ایران برای مقابله با تحقق کریدور زنگزور و خنثی‌سازی نقشه ترکیه، آذربایجان و آمریکا پرداخته می‌شود: 1️⃣ظرفیت نظامی و نمایش قدرت بازدارنده ایران در سال‌های اخیر با رزمایش‌های گسترده در مرزهای شمال غربی و استقرار نیروهای واکنش سریع، پیام صریحی به طرف مقابل ارسال کرده است. حفاظت از مرز ارمنستان خط قرمز امنیت ملی ایران است و هرگونه تغییر ژئوپلیتیکی نظامی در این منطقه می‌تواند با پاسخ شدید ایران مواجه شود. توان موشکی، پهپادی و بسیج نیروها همچنین یک کارت جدی بازدارنده محسوب می‌شود. 2️⃣نقش‌آفرینی دیپلماتیک فعال منطقه‌ای و بین‌المللی ایران می‌تواند با دیپلماسی هوشمندانه، به بازیگران مخالف این کریدور، به‌ویژه روسیه و ارمنستان نزدیک‌تر شود و جبهه واحدی علیه پروژه زنگزور ایجاد کند. فعال‌سازی ظرفیت سازمان همکاری شانگهای، اتحادیه اقتصادی اوراسیا و حتی اتحادیه اروپا (در زمینه بحران انسانی و ترانزیتی) به تقویت این محور کمک خواهد کرد. 3️⃣حمایت اقتصادی و امنیتی از ارمنستان تضمین تقویت ارمنستان در حوزه ترانزیت، انرژی و حتی نظامی، یک کارت حیاتی برای تهران است؛ چراکه پایداری ارتباط با ارمنستان، ضامن بقای ژئوپلیتیک ایران در قفقاز است. همکاری اقتصادی و امنیتی با ایروان، وزن متقابل ایران در برابر محور آذربایجان-ترکیه-آمریکا را بیشتر می‌کند. 4️⃣اهرم مسائل قومی و اجتماعی در داخل آذربایجان ایران می‌تواند از بستر مطالبات شیعیان و اختلاف‌های قومی-فرهنگی در جمهوری آذربایجان به عنوان یک اهرم فشار مهم استفاده کند. این کارت تاکنون چندان عملیاتی نشده، اما ظرفیت فعال‌سازی آن می‌تواند توازن تهدید را تغییر دهد. 5️⃣ائتلاف‌سازی با کشورهای مخالف نفوذ ترکیه ایران می‌تواند با کشورهایی مانند هند (که به دلیل اتصال به پروژه ترانزیتی شمال-جنوب به ایران اهمیت می‌دهد) و کشورهای عربی، که از توسعه پان‌ترکیسم نگران‌اند، جبهه‌‌ای چندجانبه به‌وجود آورد. 🔚 کلام پایانی جمع‌بندی این راهبردها نشان می‌دهد که ایران باید با ترکیبی از قدرت نظامی، دیپلماسی فعال، حمایت عمیق از ارمنستان، و ائتلاف‌سازی منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای، هزینه تحقق کریدور زنگزور را برای ترکیه، آذربایجان و حامیان غربی‌شان به‌شدت بالا ببرد و مانع تحقق پروژه‌ای شود که مستقیماً امنیت، اقتصاد و جایگاه ژئوپلیتیک ایران را تهدید می‌کند. در این مسیر، حفظ انسجام داخلی و هوشیاری مقابل اقدامات شتاب‌زده یا تحریک‌آمیز نیز حیاتی خواهد بود. کانال تحلیلی #سیاست_نامه 👇👇👇 https://eitaa.com/siyastnameh

🔰پارادوکس دیپلماسی آمریکا در قبال ایران کانال تحلیلی #سیاست_نامه 👇👇👇 https://eitaa.com/siyastnameh

🔰پارادوکس دیپلماسی و تهدید؛ سیاست‌های متناقض آمریکا در قبال ایران 🖊 #حسین_نجفی 🔹️دولت آمریکا همواره در قبال ایران سیاستی متناقض و چندلایه را دنبال نموده که نمود آن در شش محور عمده قابل مشاهده است. این تناقضات، نه تنها کارآمدی راهبرد کلان آمریکا علیه ایران را زیر سؤال برده، بلکه اعتماد نخبگان و افکار عمومی را نسبت به ادعاهای غربی به شدت تضعیف کرده است. 1️⃣در نگاه اول، علیرغم دعوت به مذاکره بدون پیش‌شرط از سوی مقامات واشنگتن، هم‌زمان شدیدترین تحریم‌های اقتصادی و حتی تهدید به حمله نظامی علیه ایران اعمال شده است. این سیاست فشار از بالا و گفت‌وگو از پایین، جز بی‌اعتمادی و بی‌اثری، نتیجه‌ای نداشته و همواره اراده ملی مردم ایران را تقویت کرده است. 2️⃣ آمریکا وعده توافق بهتر از برجام را مطرح کرده و مدعی حمایت از صلح و امنیت شده، اما در عمل با خروج کامل و یک‌جانبه از توافق هسته‌ای، آن را بدون هیچ جایگزین مسئولانه‌ای رها نموده است. این رفتار چهره‌ای غیرقابل‌اعتماد از واشنگتن نزد جهان و به‌ویژه مردم ایران ترسیم نموده است. 3️⃣تناقض دیگر ادعای حمایت از مردم ایران است؛ با این وجود، شاهد افزایش سرسام‌آور تحریم‌ها حتی در موارد ضروری چون دارو، غذا و مبادلات بانکی هستیم، که بر اقتصاد و سلامت مردم تأثیر مستقیم گذاشته و ادعاهای انسان‌دوستانه آمریکا را کاملاً زیر سؤال برده است. 4️⃣با وجود مخالفت ظاهری با تغییر نظام سیاسی در ایران، همواره رسانه‌ها و جریان‌های سیاسی غربی به شدت از ایده‌های براندازانه یا پروژه «رژیم چنج» حمایت علنی می‌کنند؛ این مساله، چهره منافقانه دیپلماسی فضای مجازی و رسانه‌ای آمریکا را مشخص‌تر کرده است. 5️⃣ رفتارهای آمریکا در حوزه بین‌الملل نیز پر از تناقض است؛ از یک سو دم از حمایت از حقوق بشر و دیپلماسی می‌زند و از سوی دیگر، در ترور ناجوانمردانه و غیرقانونی سردار سلیمانی و حمله به خاک ایران نقش مستقیم ایفا می‌کند. 6️⃣در نهایت، حمایت همه‌جانبه و تسلیحاتی واشنگتن از رژیم صهیونیستی علی‌رغم جنایات متعدد آن علیه مردم منطقه، نشانه دیگری از صداقت‌گریزی و محاسبات متناقض آمریکا نسبت به ایران و خاورمیانه است. 🔚آنچه مسلم است، استمرار این سیاست‌های متناقض نه تنها به اهداف مورد نظر غرب نخواهد انجامید، بلکه سیاست تقویت مقاومت و اراده ملی را نزد ملت ایران مشروع‌تر و تقویت خواهد کرد. کانال تحلیلی #سیاست_نامه 👇👇👇 https://eitaa.com/siyastnameh

🔰اعتماد به غرب، بازی با جان ملت؛ انتخاب شرق، واکنش عقلانی به بی‌رحمی آمریکا 🖊 #حسین_نجفی 🔴سال‌هاست جماعتی غربگرا در ایران با ساده‌لوحی یا غرض‌ورزی دائماً این شعار را تکرار می‌کنند که «ایران مستعمره چین و روسیه شده» یا «چین و روسیه فقط به فکر منافع خودشان‌اند». اما این افراد عامدانه فراموش می‌کنند که چرا ایران اساساً به سمت شرق رفت! پاسخ این سوال روشن است و آن، چیزی جز کارنامه سیاه، ریاکارانه و ضدانسانی غرب، بالاخص آمریکا و اروپا، نیست. کافی است فقط مرور کنیم که چگونه غرب خون ایرانیان را در شریان‌های تاریخ معاصر جاری کرده است: 1️⃣از اتاق فکر کودتای ۲۸ مرداد گرفته تا حمایت سرسخت از صدام در جنایت‌بارترین جنگ قرن علیه مردم ایران. از شلیک موشک آمریکایی به ایرباس ۶۵۵ و قتل‌عام ۲۹۰ زن و کودک بی‌دفاع تا دهن‌کجی به عزت ملت ایران با مدال دادن به قاتلان. غرب برای ضربه‌زدن به ایران، دست از هیچ عملی برنداشته؛ فهرست گسترده تحریم‌های دارویی و غذایی علیه مردم عادی، شهادت کودکان و بیماران را رقم زد و نشان داد که حقوق بشر غربی فقط یک ابزار برای سرکوب ملت‌های مستقل است. 2️⃣و خیانت‌های برجامی آمریکا و اروپا را فراموش نکنیم؛ آنجا که ایران با خویشتنداری، به تعهداتش پایبند بود اما واشنگتن و متحدانش حتی یک روز به عهد خود وفادار نماندند و با خروج خفت‌بارشان و تحریم‌های جدید عملاً اعلام کردند که ایران را فقط باید تحت فشار و تهدید نگه داشت. همین‌ها مدام از گفتگو و دیپلماسی دم می‌زنند، اما در عمل ترور فرماندهان ایرانی را اجرایی می‌کنند و با رژیم صهیونیستی همدستی آشکار دارند. 3️⃣در این شرایط، آیا رفتن ایران به سمت همکاری باچین و روسیه «انتخاب» است یا «واکنشی قهری» به ذات خوی استکباری و دشمنی غرب؟ وقتی تمام درها از سوی غرب به روی ایران بسته شده و تنها زبان مشترک، زبان تحریم، تهدید و ترور است، آیا عقل حکم نمی‌کند که ایران برای حفظ بقا، پیشرفت و استقلال خود، به سمت قدرت‌های شرقی متمایل شود؟ شرقی که حداقل در ظاهر، سازوکار تعامل با ایران را بر اساس احترام به استقلال و منافع متقابل بنا نهاده‌اند، نه بر اساس باج‌خواهی و تحمیل. 4️⃣مقصود نهایی این نیست که چین و روسیه دوستان بی‌اجرت ایران هستند؛ قطعاً آنها نیز منافع خود را دارند. اما باید تفاوت قائل شد بین کشوری که با چماق تحریم و ترور به سراغت می‌آید، و کشوری که در عین رقابت، حاضر به همکاری برد-برد است. وقتی غرب، مظهر خیانت و بدعهدی است، ایران ناگزیر به اتخاذ مسیری است که تضمین‌کننده منافع و استقلال ملی آن باشد، و این یعنی اولویت دادن به شرق؛ واکنشی منطقی به خشم و خیانت غرب. 🔚کلام آخرم اینکه اگر امروز ایران به شرق رو آورده، این نه از سر علاقه بلکه واکنشی طبیعی و عقلانی به خیانت‌ها، بدعهدی‌ها و دشمنی‌های آشکار غرب و آمریکاست. زمانی که دست دوستی اروپا و آمریکا همواره با خنجر تحریم، ترور و ریا همراه بوده، مسیر استقلال و پیشرفت فقط از راه تکیه بر منافع ملی و تنوع‌بخشی به شرکای راهبردی می‌گذرد کانال تحلیلی #سیاست_نامه 👇👇👇 https://eitaa.com/siyastnameh

🔰وقتی رهبر انقلاب اسم شهید حاجی زاده عوض کردند و امیر علی گذاشتند 🔸️محافظش که بالای سرش بود میگفت ۲ دو بار اسم امیرالمومنین را آورد و شهید شد کانال تحلیلی #سیاست_نامه 👇👇👇 https://eitaa.com/siyastnameh