🔰شش پازل ناامنی و راهبردهای ایران برای مهار بحران 🖊 #حسین_نجفی 🔹️در سال‌های اخیر، دشمنان ایران، به‌ویژه با محوریت رژیم صهیونیستی و پشتیبانی غرب و برخی همسایگان منطقه، پروژه‌ای چندوجهی را علیه امنیت و ثبات جمهوری اسلامی ایران طراحی و اجرا کرده‌اند. این پروژه، تنها به تهدیدات نظامی محدود نمی‌ماند، بلکه ابعاد تازه‌ای چون فشار اقتصادی، تحریم‌های هوشمند، جنگ روانی و مهندسی اجتماعی را نیز دربرگرفته است. اینک، راهبرد دشمن وارد فاز شش‌گانه تهدید شده که هرکدام پازل یک سناریوی بزرگ‌تر برای بی‌ثبات‌سازی ایران است. 1️⃣حوزه جنگ روانی و اجتماعی: با تمرکز بر مهندسی نارضایتی، ایجاد و تعمیق شکاف‌های قومیتی و نسلی، حمله به اعتماد عمومی و تزریق ناامیدی، دشمن تلاش دارد انسجام اجتماعی را فرسایش دهد. 2️⃣تحریم و جنگ اقتصادی: فشارهای اقتصادی و تحریم‌های هوشمند ابزاری برای تشدید سایر بحران‌هاست؛ از طریق کاهش فروش نفت، مسدودسازی مالی و تضعیف کالاهای اساسی، معیشت و امید جامعه را نشانه گرفته‌اند. 3️⃣محورمقاومت درسوریه و لبنان: هدف‌ قرار دادن عمق راهبردی ایران، تضعیف محور مقاومت و ایجاد فشار مضاعف با حملات هوایی و ترور، در کنار عادی‌سازی روابط برخی کشورهای عربی با اسرائیل، مسیر تضعیف جایگاه منطقه‌ای ایران را دنبال می‌کند. 4️⃣مرزهای شرق ایران (پاکستان_افغانستان): مرزهای افغانستان و پاکستان به بستری برای انتقال ناامنی، فعالیت گروه‌های افراطی و قاچاق مواد مخدر بدل شده که امنیت ملی را به شیوه پنهان و مستمر تهدید می‌کند. 5️⃣خلیج فارس: دشمن با ابزارهایی چون جنگ نیابتی، رزمایش‌های مشترک، ایجاد ائتلاف‌های منطقه‌ای و عملیات روانی با هدف انتقال پیام ناامنی و اختلال در خطوط انرژی، تلاش می‌کند امنیت و ثبات کشور را تحت فشار قرار دهد. 6️⃣شمال ایران حوزه قفقاز: ایجاد حلقه محاصره ژئوپلتیک با هم‌افزایی نظامی اسرائیل و آذربایجان، تهدید راهبردی برای کریدورهای ارتباطی، منافع منطقه‌ای و حتی مرزهای شمال‌غرب ایران فراهم کرده است. 🔚کلام پایانی در مجموع، پروژه دشمن بر پیوستگی این شش محور استوار است و هر آسیبی می‌تواند مانند دومینو، سایر جبهات را فعال کند. مقابل این سناریو، پاسخ ایران باید مبتنی بر انسجام ملی، تقویت سرمایه اجتماعی، تاب‌آوری اقتصادی و بازدارندگی هوشمند باشد. تجربه نشان داده اتحاد ملی و هوشمندی عملی، قادر است این زنجیره بحران را غیرفعال و حتی تهدید را به فرصت تبدیل کند. راهبرد موفق، مقاومت هوشمند و وفاق ملی است که تضمین‌کننده امنیت و اقتدار ایران باقی می‌ماند. کانال تحلیلی #سیاست_نامه 👇👇👇 https://eitaa.com/siyastnameh

🔹️ شماره ۱۶ نشریه پرسمان هفته منتشر شد. 🔴در این شماره به سوالات و موضوعات زیر پرداخته شده است: 1️⃣ چرایی سفر لاریجانی به روسیه 2️⃣ دروزی های سوریه و رژیم صهیونیستی 3️⃣ جنایت سیستماتیک صهیونیست ها در غزه 4️⃣کریدور آیمک و زنگزور؛ به دنبال خفگی ژئوپلیتیک ایران کانال تحلیلی #سیاست_نامه 👇👇👇 https://eitaa.com/siyastnameh

🔹️پرسمان سیاسی شماره9️⃣1️⃣منتشر شد. 🔴در شماره نوزدهم پرسمان سیاسی به سوالات و شبهات مطرح شده پیرامون جنگ ۱۲ روزه آمریکا و رژیم صهیونیستی علیه جمهوری اسلامی ایران پرداخته شده است. در این شماره، تلاش شده پاسخی مستند، مستدل و اقناعی ارائه شود. کانال تحلیلی #سیاست_نامه 👇 👇 👇 https://eitaa.com/siyastnameh

🔰از مرز تا عمق خاک ایران: پژاک و جیش‌الظلم، ابزار جنگ ترکیبی صهیونیست‌ها 🖊 #حسین_نجفی 🔹️اقدامات تروریستی اخیر، از حمله گروه پژاک به پاسگاه مرزی در غرب کشور تا عملیات تروریستی جیش الظلم در زاهدان، بار دیگر اهمیت مسئله امنیت ملی و ابعاد مختلف تهدیدات منطقه‌ای را به نمایش گذاشت. موج هماهنگ این حملات نشان می‌دهد که دشمنان جمهوری اسلامی با طراحی سناریوهای چندلایه، قصد دارند هم‌زمان امنیت، ذهنیت و انسجام داخلی کشور را هدف قرار دهند. در این میان، نقش رژیم صهیونیستی و هم‌پیمانان غربی همچون آمریکا در حمایت مستقیم و غیرمستقیم از چنین گروه‌هایی، برجسته‌تر از گذشته جلوه می‌کند و باید به دقت مورد تحلیل قرار گیرد. 1️⃣ابعاد امنیتی و جغرافیایی تهدید: حملات به نقاط حساس مرزی، در درجه اول تلاشی برای مشغول‌سازی و پراکندن توان دفاعی جمهوری اسلامی است. گروه‌هایی چون پژاک و جیش‌العدل، با بهره‌گیری از موقعیت جغرافیایی و تمرکز بر شکاف‌های قومیتی و مذهبی، در راستای پروژه‌ای به نام «ناامن‌سازی پیرامونی» به ایفای نقش می‌پردازند. این پروژه، مبتنی بر ایجاد فرسایش مستمر در نیروی انسانی، منابع مالی و نشاط روانی ایران، سعی دارد تا با القای تصویر یک کشور ناآرام و بحران‌زده، فشارها و انتظارات بین‌المللی را علیه تهران تشدید کند. 2️⃣نقش اسرائیل و آمریکا در جنگ ترکیبی: رژیم صهیونیستی، با استفاده از ابزارهای مالی و اطلاعاتی و ایجاد ارتباط میان گروه‌های تجزیه‌طلب و تروریستی، تلاش می‌کند با فعال‌سازی جبهه‌های ناامنی متداخل، مدیریت چندلایه بحران را از دست ایران خارج سازد. حمایت‌های پیدا و پنهان آمریکا و سرویس‌های امنیتی غربی، این گروه‌ها را به بازیگرانی فراتر از یک گروهک صرف تبدیل کرده و آنها را به بخشی مهم از استراتژی جنگ ترکیبی علیه جمهوری اسلامی بدل ساخته است. این جنگ ترکیبی شامل عملیات میدانی، تهدید اقتصادی، جنگ روانی و عملیات گسترده رسانه‌ای است. 3️⃣هدف‌گذاری اقتصادی و اجتماعی این پروژه: ناامنی مرزی، علاوه بر آثار مستقیم امنیتی، تاثیر قابل توجهی بر فعالیت‌های اقتصادی و تجاری مناطق مرزی و کشور دارد. ایجاد رعب و وحشت، کاهش سرمایه‌گذاری، و تقویت بی‌اعتمادی اجتماعی از جمله پیامدهای این رویکرد است. دشمن از این مسیر، به‌دنبال بازتولید نارضایتی قومی و مذهبی، گسست ملی و تضعیف همبستگی اجتماعی است تا از این طریق، در عرصه جنگ نرم و روانی نیز دست بالا را به دست آورد و مشروعیت و انسجام ملی را هدف قرار دهد. 🔚کلام پایانی تجربه حملات اخیر نشان داد که پروژه ناامنی دشمن ابعاد نظامی، روانی و اجتماعی دارد و صرفاً به تلفات محدود نمی‌شود. برای ریشه‌کن کردن گروه‌هایی مانند پژاک و جیش‌الظلم، باید ضمن ارتقای ظرفیت‌های اطلاعاتی و عملیاتی برای انهدام سرشبکه‌ها و زیرساخت‌های آنان، دیپلماسی امنیتی منطقه‌ای را در تعامل با کشورهای همسایه به کار گرفت تا بستر فعالیت و پشتیبانی این گروه‌ها کاملاً مسدود شود. همچنین توسعه مناطق مرزی، جلب مشارکت مردم بومی و آگاهی‌بخشی رسانه‌ای برای تقویت وحدت، باید هم‌زمان دنبال شود. تنها با این رویکرد چندسطحی و ترکیبی می‌توان پروژه دشمن را به شکست کشاند و امنیت پایدار را تثبیت کرد. کانال تحلیلی #سیاست_نامه 👇👇👇 https://eitaa.com/siyastnameh

🔰ایران و وزن بازدارنده‌اش در تلاطم‌های منطقه‌ای 🖊 #حسین_نجفی 🔹️جایگاه ایران در معادلات منطقه‌ای و بین‌المللی نه تنها به‌واسطه موقعیت جغرافیایی خاصش، بلکه به‌دلیل عمق تاریخی، فرهنگی و تمدنی کشور نیز اهمیت بی‌بدیلی دارد. وزن ژئوپلیتیکی ایران به گونه‌ای است که هیچ بازیگر منطقه‌ای یا حتی قدرت جهانی نمی‌تواند بدون تأثیرگذاری بر معادلات داخلی و ملی ایران، طرح‌های کلان خود را در غرب آسیا، آسیای میانه و حتی فراتر از آن به اجرا بگذارد. هرچند در دهه‌های اخیر برخی بازیگران منطقه‌ای، مخصوصاً ترکیه، با تکیه بر ظرفیت‌های اقتصادی، نظامی و نفوذ سیاسی تلاش کرده‌اند که نقش ایران را در معادلات منطقه محدود یا حتی تهدید کنند، اما واقعیت این است که هیچ پروژه مهمی در منطقه بدون وزن و مداخله مستقیم یا غیرمستقیم ایران قابل تحقق نیست. 🔹️حرکت‌هایی که در سال‌های اخیر از سوی ترکیه، عربستان و چند کشور دیگر برای ایجاد صف‌بندی‌های جدید منطقه‌ای صورت گرفته، عمدتاً با هدف تعریف نقش‌های تازه و گاه تحدید نقش ایران در نظر گرفته شده است. با وجود این، سیاهچاله ژئوپلیتیکی ایران، همانطور که در متن اشاره شده، هرگونه تهدید یا پروژه براندازی یا تجزیه را در خود جذب و بی‌اثر می‌کند. ترکیه که در جبهه‌های مختلف از شامات و قفقاز تا آسیای میانه حضور پررنگی داشته، به‌روشنی درک کرده که بی‌ثباتی یا حذف ایران از معادلات نه تنها غیرممکن بلکه به بازشدن تهدیدات جدید علیه منافع ترکیه ختم می‌شود. 🔹️تأثیرگذاری متقابل بازیگران منطقه‌ای – از ایران و ترکیه تا پاکستان و عربستان – این منطقه را به یک میدان رقابت و همکاری راهبردی بدل ساخته که اساس آن بر موازنه قدرت و اجتناب از یک‌جانبه‌گرایی استوار شده است. 🔹️در شرایط کنونی، خاورمیانه در آستانه بازتعریف نظم امنیتی و ژئوپلیتیک خویش قرار دارد؛ اما این مسیر دیگر مانند گذشته صرفاً توسط قدرت‌های بیرونی یا ائتلاف‌های سنتی دیکته نمی‌شود، بلکه چهارچوب‌های تازه‌ای پدید آمده که ائتلاف‌های متقاطع و موقتی، انعطاف‌پذیری بیشتری به بازیگران می‌دهند. در این بین، نظریه شکل‌گیری محورهای استراتژیک نوین مثل ایران-پاکستان-ترکیه و عربستان-ترکیه-ایران مطرح است؛ محورهایی که علاوه بر کارکرد بازدارندگی، می‌توانند ساختار جدید تعامل منطقه‌ای را بر اساس منافع مشترک و برد-برد ترسیم نمایند. قدرت و وزن ایران سبب شده حتی اگر پروژه‌هایی چون تهدید داخلی یا تحریک اقوام و مرزها پیگیری شوند، هزینه بسیار بالایی به بازیگران طراح تحمیل گردد و عموماً ناکامی راهبردی را سبب خواهد شد. 🔚در پایان باید گفت آینده منطقه به‌گونه‌ای پیش می‌رود که ایران با حفظ قدرت ژئوپلیتیک و تقویت انسجام داخلی، جایگاهی اجتناب‌ناپذیر و حتی ضروری در هر مدل نظم جدید خاورمیانه‌ای خواهد داشت. سناریوهایی چون تجزیه یا حذف ایران عملاً تخیلی و غیرواقعی است و کشورهای منطقه دیر یا زود به ضرورت همکاری و پذیرش واقعیت ژئوپلیتیکی ایران اذعان خواهند کرد. نظم آتی، نه محصول تک‌بعدی پروژه‌های غربی، بلکه برآمده از رقابت و همکاری ملت‌ها و اعتلای توازن ژئوپلیتیک خواهد بود و ایران، محور و ستون این آینده به‌شمار می‌رود. کانال تحلیلی #سیاست_نامه 👇👇👇 https://eitaa.com/siyastnameh

🔰نقش بریکس در برهم‌زدن نظم سنتی اقتصاد جهانی 🖊 #حسین_نجفی 🔹️با اعلام رئیس‌جمهور چین، مبنی بر حرکت گروه بریکس به سمت کاهش وابستگی به دلار آمریکا، چشم‌اندازی جدید پیش روی نظام مالی و سیاسی بین‌الملل گشوده شده است. اکنون این پرسش مطرح است که اقدامات بریکس در این مسیر چه می‌تواند باشد و تا چه حد از توان اجرایی و عزم مشترک برای عملی‌کردن این ایده برخوردار است. 1️⃣نخستین گام‌ها احتمالاً شامل توسعه زیرساخت‌های مالی مستقل، گسترش معاملات بر پایه ارزهای ملی، تقویت شبکه‌های مالی جایگزین سوئیفت و حتی احتمال حرکت به سمت ارز واحد بریکس است. موفقیت این رویکرد اما به انسجام اعضا، میزان پذیرش و همراهی قدرت‌های نوظهور و همچنین قدرت اجرایی ابزارهای مالی جدید بستگی دارد. 2️⃣در پاسخ به این سوال که بریکس چگونه می‌‌تواند هژمونی آمریکا را به چالش بکشد، باید تأکید کرد که نقطه ثقل قدرت آمریکا در تسلط بر چرخه اقتصادی جهانی و اعمال سلطه از طریق دلار نهفته است. با خارج‌کردن بخش قابل توجهی از تجارت و سرمایه‌گذاری جهانی از مدار دلار، بریکس ابزار کلیدی قدرت آمریکا را تضعیف و بسیاری از کشورها را برای بی‌اثرکردن تحریم‌ها و فشارهای مالی، توانمند می‌کند. این حرکت، با پیوستن کشورهای مهمی مانند ایران، عربستان، مصر و سایر بازیگران مستقل، بلوکی قدرتمند علیه یک‌جانبه‌گرایی مالی غرب شکل خواهد داد. 3️⃣بریکس در تحولات منطقه‌ای، به‌ویژه در خاورمیانه، می‌تواند نقشی فراتر از ابعاد اقتصادی ایفا کند و به محور جدیدی برای همکاری‌های ژئوپلیتیکی و امنیتی بدل شود. پیوند دادن ظرفیت‌های انرژی و موقعیت ژئوپلیتیکی اعضا، فرصتی کم‌نظیر برای تعریف ساختارهای امنیتی مستقل از غرب و افزایش قدرت چانه­زنی کشورهای منطقه فراهم می‌آورد. پیشنهادی که بسیاری کشورهای منطقه و دیگر قدرت‌های جنوب جهانی نیز به آن توجه نشان داده‌اند. مهم‌ترین پرسشی که در این مرحله مطرح است، توانایی بریکس در عینیت‌بخشیدن به سازوکارهای عملی و عبور از موانع اختلاف منافع ملی است. زیرا اختلافات درونی، نبود هماهنگی سیاست‌های خارجی و بعضاً ایدئولوژیک بودن رفتار برخی اعضا می‌تواند مانع راهبردی جدی در مسیر انسجام و تحقق اهداف بزرگ بریکس باشد. 4️⃣آینده بریکس و تاثیر آن بر نظم منطقه‌ای و جهانی تا حد زیادی بستگی به کیفیت مواجهه این ائتلاف با چالش‌های داخلی و تعامل آن با محیط بیرونی دارد. اگر بریکس بتواند چارچوب تصمیم‌گیری را شفاف‌تر، پذیرش اعضای جدید را نظام‌مند‌تر و سهم کشورها را متوازن‌تر تعریف کند، مسیر برای عبور از نظم تک‌قطبی غرب و شکل‌گیری نظمی چندقطبی با اتکا به جنوب و شرق هموار می‌شود. در چنین چشم‌اندازی، دلار دیگر تنها محور نظام مالی جهانی نخواهد بود و کشورهای مستقل به ابزارهایی برای عبور از فشارها و تحریم‌ها دست خواهند یافت؛ شرایطی که برای نخستین بار پس از چند دهه، وابستگی به یک قدرت مسلط را می‌کاهد و درجه‌ای از استقلال، همکاری و بازیگری فعال را برای ملت‌ها به ارمغان می‌آورد. 🔚در جمع‌بندی می‌توان گفت بریکس با قدرت‌گرفتن در مسیر کاهش نقش دلار و تقویت زیرساخت‌های مالی مستقل، صرفاً یک بلوک اقتصادی نیست، بلکه نماد اراده سیاسی ملت‌ها برای عبور از سلطه تاریخی و خلق نظمی نوین، چندجانبه و متکثر است؛ نظمی که می‌تواند تحولات عمیق و پایدار در ساختار اقتصاد و سیاست منطقه‌ای و جهانی رقم بزند، بشرط آنکه اتحاد و راهبرد مشترک اعضا بر چالش‌ها و تفاوت‌ها غلبه کند. کانال تحلیلی #سیاست_نامه 👇👇👇 https://eitaa.com/siyastnameh

🔰از میدان تا میز مذاکره: نگاهی به صحبت‌های وزیر امور خارجه ایران 🖊 #حسین_نجفی 🔹️صحبت‌های اخیر سید عباس عراقچی وزیر امور خارجه ایران، تصویری روشن از سازوکار تصمیم‌گیری در پرونده‌های حساس ملی ارائه می‌دهد که بر سه محور اساسی استوار است: نخست انسجام نهادی، دوم عقلانیت جمعی و سوم فرآیندمحوری. 🔹️بر اساس صحبت‌های عراقچی، حتی در بحرانی‌ترین شرایط مانند عملیات وعده صادق ۳، تصمیم‌گیری نظامی تابع تحلیل‌های کارشناسی و دوری از شتاب‌زدگی بوده است. وی اشاره می‌کند که اختلاف نظر اصلی نه بر سر اصل پاسخ، بلکه بر سر زمان و روش اجرا بود و جالب آنکه این تردیدها عمدتاً از سوی فرماندهان نظامی مطرح می‌شد. این موضوع نشان‌دهنده حاکمیت محاسبه بر احساس در سطوح راهبردی است. 🔹️یکی از نقاط عطف مصاحبه، روایت جلسه‌ای است که در آن شهید بزرگوار سرلشکر باقری با قاطعیت از جایگاه رئیس‌جمهور دفاع کرد و تأکید می نمایدکه تصمیم نهایی درباره زمان عملیات در حوزه مسئولیت اوست. این صحنه به‌وضوح گویای انسجام درونی نظام و بی‌اساس بودن ادعای "حاکمیت دوگانه" است. در مورد آتش‌بس نیز عراقچی شفاف‌سازی می‌کند که دیپلماسی صرفاً مجری تصمیم ازپیش‌تصویب‌شده در شورای عالی امنیت ملی بود که با تأیید مقام رهبری همراه شد. اجرای فوری آتش‌بس توسط نیروهای مسلح، گواهی بر این هماهنگی نهادی است. 🔹️در حوزه مذاکرات، عراقچی هرگونه ادعای "فریب خوردگی دیپلماسی" را رد می‌کند و تصریح می‌نماید که مذاکره یک تصمیم کلی "کشوری" بوده و وزارت خارجه صرفاً بازوی اجرایی اراده حاکمیتی است. این نگاه، دستگاه دیپلماسی را نه یک بازیگر مستقل، بلکه جزئی از پازل هماهنگ "نظام، دولت و میدان" می‌داند. او حتی در تبیین منطق راهبردی مذاکرات فراتر می‌رود و توضیح می‌دهد که ارزش مذاکره صرفاً در حصول توافق نهایی نیست؛ بلکه مشروعیت‌آفرینی، ایجاد بازدارندگی و خنثی‌سازی توطئه‌های دشمن در عرصه بین‌الملل، دستاوردهای بزرگ‌تری محسوب می‌شوند. 🔚مصاحبه عراقچی پرده از یک واقعیت کلیدی برمی‌دارد: تصمیم‌های راهبردی ایران در بحران‌هایی چون جنگ و مذاکره، محصول فرآیندی نهادینه شده، عقلانی و چندلایه است که زیر نظر عالی‌ترین مراجع نظامی-سیاسی و با هماهنگی کامل نهادها انجام می‌شود. شاید برخی از اقدامات این سازوکار که مبتنی بر "خرد جمعی" است، قابل نقد و مطالبه‌گری باشد، اما نباید اصل وجود آن به عنوان سدی در برابر آشفتگی‌های سیاسی نادیده گرفته شود. کلام عراقچی براین اصل تأکید می‌کند که ثبات ایران در طوفان‌های منطقه‌ای، مرهون همین ساختار واحد تصمیم‌گیری است که در آن هر قطعه‌ "از نظامی تا دیپلمات‌" در چارچوبی مشخص و مسئولانه عمل می‌کند. کانال تحلیلی #سیاست_نامه 👇 👇 👇 https://eitaa.com/siyastnameh

🔰پیام خروج آمریکا از یونسکو برای نظام بین‌الملل 🖊 #حسین_نجفی 🔹️خروج اخیر آمریکا از یونسکو ، فراتر از یک اقدام سیاسی، هشدار جدی درباره فروپاشی اعتماد به نظم چندجانبه است. این تصمیم که همزمان با تشدید قحطی در غزه رخ داد، نشان می‌دهد واشنگتن حتی نهادهای بین‌المللی تأسیس‌شده توسط خود را نیز وقتی با منافع کوتاه‌مدت یا ایدئولوژی حاکم (مانند حمایت بی‌قیدوشرط از اسرائیل) در تضاد قرار گیرند، قربانی می‌کند. بهانه‌های رسمی آمریکا که "تفرقه‌انگیزی فرهنگی" و "تمرکز بیش‌ازحد بر توسعه پایدار، اعلام شد پوششی هستند برای محرک اصلی که همان خشم طولانی از پذیرش فلسطین به‌عنوان عضو و نیز مستندسازی جنایت‌های رژیم صهیونیستی بود. استقبال فوری گیدئون ساعر، وزیر خارجه اسرائیل، تأیید تلویحی این همسویی استراتژیک است. 🔹️این اقدام سه پیام کلیدی برای جهان دارد: نخست، عادی‌سازی بی‌مسئولیتی قدرت‌های بزرگ. آمریکا با خروج از پیمان پاریس (۲۰۱۷)، شورای حقوق بشر (۲۰۱۸) و اکنون یونسکو، الگویی خطرناک ایجاد کرده است: اول اینکه نهادهای بین‌المللی تنها تا زمانی مشروعیت دارند که با خواست قدرت‌ها سازگار باشند. این رویکرد، اساس همکاری جهانی در بحران‌هایی مانند تغییرات اقلیمی یا حفاظت از میراث فرهنگی را تهدید می‌کند. دوم، ایجاد خلأ رهبری که بلافاصله توسط رقبایی مانند چین پر می‌شود. پکن با سرمایه‌گذاری در پروژه‌های میراث جهانی و استانداردهای آموزشی یونسکو، نفوذ خود را گسترش خواهد داد. سوم، تضعیف مکانیسم‌های حمایت از جوامع آسیب‌پذیر. خروج آمریکا همزمان با تخریب دهها مدرسه و صدها اثر تاریخی در غزه توسط اسرائیل، یونسکو را از ابزار نظارتی مؤثر محروم می‌کند. 🔚در مجموع، این خروج نشان‌دهنده چرخه معیوبی است که (قدرت) را جایگزین (عدالت) در روابط بین‌الملل می‌کند. پیام نهایی آن به جهانیان این است: نظم لیبرال مبتنی بر قواعد مشترک، در برابر اراده‌گرایی قدرت‌های بزرگ شکننده است و هزینه این شکنندگی را نه ابرقدرت‌ها، بلکه ملت‌های محروم و میراث مشترک بشریت خواهند پرداخت. کانال تحلیلی #سیاست_نامه 👇👇👇 https://eitaa.com/siyastnameh

🔰ترامپ، افکار عمومی و رسانه‌ها؛ زیر سایه‌ی میراث سنگین اپستین 🖊 #حسین_نجفی 🔷️ماجرای ارتباط جفری اپستین با برخی از چهره‌های سرشناس جهان، به‌ویژه دونالد ترامپ، طی ماه‌های اخیر دوباره به صدر اخبار و تحلیل‌های سیاسی آمریکا بازگشته است. پرداختن به ابعاد این پرونده نه‌تنها اهمیت ویژه‌ای برای شخص ترامپ دارد، بلکه پیامدهای گسترده‌تری برای سیاست و جامعه آمریکا به همراه خواهد داشت. 🔹️پرونده جفری اپستین و پیوند نام دونالد ترامپ با این ماجرا، تنها یک بحران شخصی یا رسانه‌ای ساده نیست بلکه انعکاسی از چالش‌های عمیق‌تر سیاسی و اجتماعی جامعه آمریکا به شمار می‌رود؛ چالش‌هایی که تبعات آن می‌تواند دامنه‌ای فراتر از آینده شخص ترامپ پیدا کند. افشای اسناد و اسامی مرتبط، به‌ویژه زمانی که برخورد دستگاه قضایی آمریکا با افراد صاحب‌نفوذ روشن و شفاف نباشد، به شدت اعتماد عمومی را نسبت به سلامت و بی‌طرفی ساختار قدرت و دادگستری تضعیف می‌کند. این بی‌اعتمادی نه تنها شکاف بین شهروندان و حاکمیت را عمیق‌تر می‌کند، بلکه ریشه‌های نظام مردم‌سالاری را هدف قرار می‌دهد. 🔹️هم‌زمان، این مسئله به تعمیق قطبی‌سازی سیاسی در آمریکا دامن می‌زند. حامیان ترامپ با طرح تئوری توطئه و دفاع مطلق از وی، و منتقدان او با تاکید بر ابعاد رسوایی، فضا را بیش از پیش دوقطبی و پرتنش ساخته‌اند؛ وضعیتی که به کاهش انسجام اجتماعی و افزایش خشونت سیاسی می‌انجامد. همچنین ورود این پرونده به فضای رقابت‌های انتخاباتی، می‌تواند مسیر انتخابات را با چالش، تردید و حتی بی‌ثباتی مواجه سازد؛ به‌گونه‌ای که بخشی از جامعه نسبت به سلامت و شفافیت انتخابات تردید کند و میزان مشارکت و مشروعیت نظام انتخاباتی تضعیف شود. 🔹️در این میان، برجسته شدن ابعاد فساد و سوءاستفاده در سطوح بالای قدرت، چهره جهانی آمریکا را هم خدشه‌دار می‌کند. این رسوایی‌ها به رقبای بین‌المللی آمریکا فرصت می‌دهد تا مشروعیت, شعارهای دموکراسی و حقوق بشری این کشور را زیر سوال ببرند و بر ناکارآمدی ساختار سیاسی آمریکا انگشت بگذارند. همچنین جنجال‌های رسانه‌ای پیرامون چنین پرونده‌هایی تمرکز کشور را از مسائل کلیدی همچون اقتصاد، امنیت و علم دور کرده و به رشد جریان‌های پوپولیستی و بی‌اعتمادی به نخبگان دامن می‌زند. 🔚در نهایت، استمرار ماجرای اپستین، ساختار سیاسی آمریکا را با چالشی عمیق و دامنه‌دار مواجه ساخته که حل آن صرفاً با تکذیب، تهدید یا شکایت حقوقی ممکن نخواهد بود. کانال تحلیلی #سیاست_نامه 👇 👇 👇 https://eitaa.com/siyastnameh

🔰توافق تجاری آمریکا و اروپا؛ ضربه‌ای تازه به اقتدار بروکسل 🖊 #حسین_نجفی 🔹️توافق تجاری اخیر بین آمریکا و اتحادیه اروپا، با وضع تعرفه‌های جدید بر کالاهای اروپایی، موجی از واکنش‌های انتقادی را در قاره سبز برانگیخته و باردیگر مناقشه بر سر قدرت و نفوذ بروکسل در نظام تجارت جهانی را نمایان ساخته است. 1️⃣توافق اعلام‌شده میان واشنگتن و بروکسل مبنی بر اعمال تعرفه ۱۵ درصدی بر واردات کالاهای اتحادیه اروپا به خاک آمریکا، نقطه عطفی در روابط تجاری دوسویه به شمار می‌رود. این اقدام که در ظاهر با هدف متوازن‌سازی روابط تجاری صورت گرفته، در عمل بازتابی از فشار روزافزون سیاست‌های حمایت‌گرایانه کاخ سفید است که اتحادیه اروپا را وادار به قبول شرایطی کمتر منصفانه‌تر کرده است. 2️⃣واکنش‌های تند کشورهای اروپایی، به‌ویژه صدای انتقاد مخالفان مانند مارین لوپن، نشان‌دهنده نگرانی عمیق نسبت به آینده استقلال اقتصادی و سیاسی اتحادیه اروپا است. لوپن این توافق را نه صرفاً یک ناکامی تجاری، بلکه شکستی اخلاقی و سیاسی برای بروکسل می‌داند و معتقد است که پذیرش چنین شرایطی اقتدار اتحادیه را تضعیف خواهد کرد. این نگاه همسو با بخش‌هایی از افکار عمومی اروپاست که نسبت به کارآمدی نهادهای بروکسل و قدرت چانه‌زنی آن‌ها تردید دارند. 3️⃣با این توافق، آسیب‌پذیری ساختار تصمیم‌گیری در اتحادیه اروپا بیش از پیش آشکار شده است. وابستگی برخی کشورهای عضو به بازار آمریکا و اختلافات درون اتحادیه، یکپارچگی سیاست‌های بروکسل را با چالش و ضعف مواجه می‌سازد. در نتیجه، اتحادیه اروپا برای حفظ منافع کشورهای عضوش، نیازمند بازنگری اساسی در استراتژی‌های تجاری و سازوکارهای هماهنگی داخلی خواهد بود. 4️⃣از سوی دیگر، آمریکا با بهره‌گیری از قدرت اقتصادی و سیاسی خود، زمینه برتری در مذاکرات تجاری را ایجاد کرده و دست بالا را در تعیین قواعد بازی دارد. این مسئله ممکن است موج تازه‌ای از رویکردهای ملی‌گرایانه در اروپا را به همراه داشته باشد و شکاف میان کشورهای عضو و بروکسل را عمق بخشد؛ روندی که در نهایت می‌تواند بر آینده نظم تجاری و حتی یکپارچگی سیاسی این قاره تاثیرگذار باشد. 🔚جان کلام: در مجموع، توافق تجاری اخیر نمادی از جابجایی توازن قدرت در روابط بین‌الملل است؛ توافقی که به جای تقویت اقتدار بروکسل، نشانه‌هایی از ضعف و آسیب‌پذیری این اتحادیه بر جای گذاشته و همزمان فضای داخلی اروپا را برای نقدهای تند‌تر و چالش‌های جدی‌تر آماده‌تر کرده است. آینده سیاست‌های تجاری و انسجام سیاسی اروپا تا حد زیادی به واکنش‌های بعدی رهبران و سازگاری نهادهای این اتحادیه بستگی خواهد داشت. کانال تحلیلی #سیاست_نامه 👇👇👇 https://eitaa.com/siyastnameh

🔰خنجر یمـنی بر شاهرگ‌ اقتصادی رژیم صهیونیستی 🖊 #حسین_نجفی 🔹️تحولات اخیر در دریای سرخ بار دیگر معادلات منطقه‌ای را تغییر داده است. با تصمیم آشکار و اعلام‌شده یمن مبنی بر هدف قرار دادن تمامی کشتی‌هایی که به مقصد بنادر اسرائیل در حرکت هستند، یک جبهه جدید از فشارها علیه رژیم صهیونیستی شکل گرفته است. این اقدام، فراتر از یک اقدام نظامی محدود تلقی می‌شود و پیامدهای جدی اقتصادی و سیاسی برای اسرائیل و شرکای تجاری آن در آسیا و اروپا به همراه دارد. 🔹️رژیم صهیونیستی برای تداوم فعالیت‌های اقتصادی خود به شدت به واردات دریایی وابسته است. با جدی‌تر شدن تهدید یمن علیه کشتی‌های حامل کالا به مقصد اسرائیل، جریان ورود مواد اولیه، سوخت و تجهیزات به این رژیم به شکل محسوسی مختل شده و خواهد شد. این اخلال نه‌تنها باعث افزایش هزینه‌های حمل‌ونقل و قیمت تمام‌شده محصولات در داخل اسرائیل شده، بلکه امنیت روانی و سیاسی این رژیم را نیز تضعیف کرده است. 🔹️در این میان، شرکت‌ها و کشورهایی که منافع اقتصادی با اسرائیل دارند و پیش از این، نسبت به تبعات سیاسی این روابط دغدغه کمتری داشتند، اما اکنون با ریسک‌پذیری بالا و هزینه‌های جدید مواجه شده‌اند. ناامنی در مسیرهای دریایی و تهدید حملات یمن باعث شده برخی خطوط کشتیرانی مجبور به انتخاب مسیرهای طولانی‌تر و گران‌تر شوند که در نهایت فشار اقتصادی بر اسرائیل و در ابعاد وسیع‌تر، بر تجارت منطقه‌ای و حتی جهانی خواهد افزود. این وضعیت همچنین کشورهای اروپایی و برخی شرکای اقتصادی اسرائیل را وادار به بازنگری در تعاملات تجاری و حتی سیاسی خود با این رژیم می‌کند. 🔹️اقدام یمن را می‌توان نمادی از تغییر توازن قوا در منطقه دانست؛ جایی که محور مقاومت این پیام را ارسال می‌کند که پروژه‌های اشغال و محاصره فلسطین بی‌پاسخ نخواهد ماند و می‌توان از اهرم‌های اقتصادی و فشارهای منطقه‌ای برای محدودسازی اسرائیل استفاده کرد. 🔚سخن پایانی در نهایت، هدف قرار دادن کشتی‌های با مقصد اسرائیل توسط یمن فقط یک چالش مقطعی برای اقتصاد این رژیم نیست، بلکه نشانه‌ای از آغاز فاز جدیدی از فشارهای هماهنگ سیاسی و اقتصادی است که می‌تواند با افزایش هزینه‌های اسرائیل، آن را به سمت انزوا و حتی تغییر رفتار در عرصه منطقه‌ای سوق دهد. این رویداد بی‌شک تاثیرات گسترده‌ای بر آینده تعاملات اقتصادی و دیپلماتیک در خاورمیانه و فراتر از آن خواهد داشت. در این مسیر گام اول به سوی کشتی های ترکیه و مصر خواهد بود و بزودی شاهد اتفاقاتی در این زمینه خواهیم بود. کانال تحلیلی #سیاست_نامه 👇👇👇 https://eitaa.com/siyastnameh