🔰دره اردن؛ شاهرگ راهبردی سلطه رژیم صهیونیستی بر سرزمین‌های اشغالی 🖊 #حسین_نجفی 🔹️دره اردن منطقه‌ای کلیدی و استراتژیک در شرق سرزمین‌های اشغالی است که سال‌هاست در کانون توجه، برنامه‌های توسعه‌طلبانه و طرح‌های الحاق رژیم صهیونیستی قرار دارد. این منطقه به دلیل موقعیت جغرافیایی ویژه، منابع غنی طبیعی و برتری امنیتی که برای اشغالگران ایجاد می‌کند، همواره یکی از اولویت‌های تل‌آویو بوده است. آینده دره اردن نه تنها در تعیین سرنوشت فلسطین، بلکه در روند تحولات کل منطقه خاورمیانه موثر است. 1️⃣اهمیت جغرافیایی: دره اردن نقش کمربند شرقی برای کرانه باختری را ایفا می‌کند و از شمال محدوده بيسان و دشت‌های اطراف رود اردن آغاز شده و تا جنوب منطقه اریحا و مرزهای پایین و شرقی کرانه باختری امتداد می‌یابد. این منطقه حدود یک‌سوم مساحت کرانه باختری را در بر می‌گیرد، نسبتاً کم‌جمعیت است و زمین‌های آن از نظر کشاورزی بسیار حاصلخیز محسوب می‌شود. 2️⃣اهمیت امنیتی: رژیم صهیونیستی همواره بر تسلط و کنترل دره اردن تأکید داشته و آن را «عمق استراتژیک» شرقی خود می‌داند. استقرار نیروهای نظامی و شهرک‌سازی در این منطقه با هدف ایجاد سپر دفاعی در برابر تهدیدات احتمالی از سوی شرق - مانند هرگونه نفوذ نیرو یا سلاح از اردن یا سایر بازیگران منطقه‌ای از جمله ایران و گروه‌های مقاومت - همواره از اولویت‌های رژیم اشغالگر بوده است. همچنین این منطقه از لحاظ نظارت و مدیریت ورود و خروج کالا و افراد، نقش کلیدی در مهار تحرکات فلسطینیان و جلوگیری از قاچاق اسلحه ایفا می‌کند. 3️⃣اهمیت اقتصادی: دره اردن با منابع آبی فراوان و خاک حاصلخیز، قطب کشاورزی سرزمین‌های اشغالی و منبع مهمی برای تأمین غذا و آب شهرک‌نشینان است. بهره‌برداری گسترده و گاه غیرمنصفانه از این منابع توسط رژیم صهیونیستی، دسترسی فلسطینیان به منابع آب و زمین را به شدت محدود کرده و به تخریب محیط‌زیست منطقه منجر شده است. 4️⃣اهمیت سیاسی: ، الحاق این منطقه به سرزمین‌های اشغالی بخش مهمی از پروژه گسترش کنترل رژیم صهیونیستی بر اراضی فلسطینی و تغییر واقعیت‌های جمعیتی و جغرافیایی به سود اشغالگران است. این اقدام عملاً راه تشکیل دولت مستقل فلسطینی را مسدود می‌سازد، چرا که فلسطین را از تنها مرز زمینی مهم با جهان عرب محروم کرده و پیوستگی ارضی آن را از بین می‌برد. در نتیجه، جایگاه چانه‌زنی صهیونیست‌ها در مذاکرات سیاسی آینده تقویت شده و امید به راهکار دو دولتی به شدت تضعیف می‌شود. 🔚کلام پایانی: دره اردن صرفاً یک منطقه جغرافیایی نیست، بلکه شریان حیاتی امنیتی، اقتصادی و زیست‌محیطی برای رژیم صهیونیستی در سرزمین‌های اشغالی است. تلاش برای الحاق رسمی این منطقه، نشان‌دهنده راهبرد بلندمدت تل‌آویو برای تثبیت هژمونی خود است. آینده دره اردن، نقشی مستقیم در سرنوشت بحران فلسطین و ثبات یا بی‌ثباتی کل منطقه خواهد داشت؛ موضوعی که هرگونه توافق یا منازعه آینده را به شدت تحت تاثیر قرار خواهد داد. کانال تحلیلی #سیاست_نامه 👇👇👇 https://eitaa.com/siyastnameh

🔰پروژه آبی بن‌گوریون: ابزاری برای تسلط اقتصادی و ژئوپلتیک اسرائیل 🖊 #حسین_نجفی 🔸️کانال بن‌گوریون یک پروژه آبی استراتژیک است که توسط رژیم صهیونیستی پیشنهاد شده و هدف اصلی آن اتصال دریای سرخ به دریای مدیترانه از طریق خاک اشغالی می‌باشد. این طرح که نخستین بار در دهه ۱۹۶۰ توسط داوید بن‌گوریون مطرح شد، اخیراً در چارچوب توافق‌های کریدور هند-خاورمیانه-اروپا (IMEC) احیا شده و به‌عنوان رقیبی مستقیم برای کانال سوئز مصر طراحی گردیده است. طول پیش‌بینی‌شده این کانال حدود ۲۹۳ کیلومتر است که ۵۰ درصد طولانی‌تر از کانال سوئز می‌باشد و هزینه ساخت آن بین ۱۶ تا ۵۵ میلیارد دلار برآورد می‌شود. مسیر برنامه‌ریزی‌شده از خلیج عقبه در جنوب آغاز شده، از دره عربه عبور کرده و پس از دور زدن نوار غزه، به سواحل مدیترانه می‌رسد. این کانال ظرفیت عبور کشتی‌های حداکثر ۳۰۰ متری با عرض ۱۱۰ متر را دارد و امکان تردد دوطرفه همزمان را فراهم می‌کند که این ویژگی برخلاف سیستم یک‌طرفه کانال سوئز است. 🔸️اهداف استراتژیک رژیم صهیونیستی از اجرای این طرح شامل تسلط بر ۱۲ درصد از تجارت دریایی جهان است که هم‌اکنون از کانال سوئز عبور می‌کند و کسب سالانه ۶ تا ۱۰ میلیارد دلار درآمد می‌باشد. همچنین، این طرح به تضعیف اقتصادی مصر کمک خواهد کرد و درآمدهای ۹.۴ میلیارد دلاری سالانه این کشور از کانال سوئز را تا ۵۰ درصد کاهش می‌دهد و به‌عنوان اهرم فشار ژئوپلیتیک عمل می‌کند. علاوه بر این، همسویی با کریدور IMEC به اسرائیل کمک می‌کند تا به قطب تجاری منطقه‌ای تحت حمایت آمریکا و متحدان عربی نظیر امارات و عربستان تبدیل شود. 🔸️اجرای پروژه با چالش‌های عمده‌ای مواجه است که مهم‌ترین آن موقعیت جغرافیایی نوار غزه در مسیر کانال می‌باشد. گزارش‌ها نشان می‌دهد که عملیات نظامی اخیر در غزه با هدف "پاکسازی" زمین‌های مورد نیاز برای احداث کانال و بهره‌برداری از میادین گازی ساحلی که دارای ذخایر ۸ تا ۱۰ میلیارد دلاری هستند، برنامه‌ریزی شده است. تأمین مالی پروژه نیز به مذاکرات با سه بانک آمریکایی برای جذب وام ۱۶ میلیارد دلاری با سود ۱ درصد و بازپرداخت ۳۰ ساله وابسته است. علاوه بر این، تهدیدات امنیتی گروه‌های مقاومت مانند انصارالله یمن و حماس علیه عبور کشتی‌ها از این آبراه، چالش دیگری محسوب می‌شود. در نهایت، موفقیت کانال به سرکوب مقاومت فلسطین و جلب همکاری اردن و عربستان برای تأمین امنیت مسیر دریایی بستگی دارد. 🔚 سخن پایانی کانال بن‌گوریون به‌عنوان طرحی استراتژیک برای تبدیل اسرائیل به قطب تجاری منطقه و تضعیف مصر از طریق رقابت با کانال سوئز طراحی شده، اما اجرای آن منوط به اشغال کامل غزه، سرکوب مقاومت‌، تأمین مالی کلان و همکاری امنیتی اردن و عربستان است که در شرایط کنونی با چالش‌های جدیِ امنیتی، سیاسی و مالی مواجه می‌باشد. کانال تحلیلی #سیاست_نامه 👇 👇 👇 https://eitaa.com/siyastnameh

🔰ریشه‌های جسارت اسرائیل در حمله به ایران؛ از بازدارندگی تا محاسبه غلط 🖊 #حسین_نجفی 1️⃣دوران بازدارندگی سردار سلیمانی تا زمان حضور سردار قاسم سلیمانی، معماری محور مقاومت با هدف کشاندن خطوط نبرد تا عمق سرزمین‌های اشغالی، بازدارندگی مؤثری برای ایران ایجاد کرده بود. اسرائیل در این دوره، به‌طور عمده حملات خود را محدود به مواضع ایران در سوریه، مانند حمله به پایگاه T4 در سال ۲۰۱۸، می‌کرد و پس از هر عملیات، از بیم واکنش‌های سنگین محور مقاومت، به واسطه‌ها متوسل می‌شد تا تأکید کند قصد هدف‌گیری مستقیم ایران را ندارد. این رفتار ناشی از هراس از گسترش درگیری‌ها به چند جبهه و پاسخ هم‌افزای نیروهای نیابتی بود. 2️⃣ضربه به محور مقاومت و آغاز تغییر رفتار : شهادت سردار سلیمانی در دی ۱۳۹۸، ضربه‌ای قابل توجه به هماهنگی عملیاتی محور مقاومت وارد کرد و برای نخستین بار، تل‌آویو این تصور را به‌دست آورد که ایران تا حدی بازدارندگی خود را از دست داده است. ضعف مقطعی در واکنش تهران و شکاف ایجادشده در ساختار فرماندهی، اسرائیل را جسورتر ساخت تا سناریوهایی نظیر حمله به مراکز هسته‌ای و حتی هدف قرار دادن فرماندهان عالی‌رتبه ایران را مورد بررسی قرار دهد. 3️⃣محاسبات راهبردی تل‌آویو در ۲۰۲۵ جسارت اسرائیل برای حمله مستقیم به ایران در خرداد ۱۴۰۴، نتیجه چند فاکتور مهم بود: اطمینان از حمایت ویژه آمریکا، تحلیل غلط از وجود نارضایتی و بحران داخلی در ایران و فرض ضعف پاسخگویی نظامی تهران. تمرکز بر حذف فرماندهان کلیدی و حمله به زیرساخت‌های هسته‌ای و نظامی، در محاسبه اسرائیل می‌توانست ایران را از پاسخ بازدارد و شاید حتی زمینه‌های تغییر رژیم را ایجاد کند. اما این برآوردها، نادیده گرفتن ریشه‌های مقاومت و پویایی ساختار امنیتی ایران بود. 4️⃣استمرار بازدارندگی و شکست راهبردی اسرائیل حملات سنگین، نه تنها منجر به فروپاشی امنیتی یا سیاسی نشد، بلکه پاسخ ایران با موشک‌باران سرزمین‌های اشغالی و ایجاد انسجام ملی در داخل، یک‌بار دیگر اصل بازدارندگی را اثبات کرد. برخلاف محاسبه اولیه تل‌آویو، اتحاد جامعه ایرانی گسترده‌تر شد و تهدید امنیتی جدیدی برای اسرائیل به وجود آمد. اسرائیل آموخت که ورود به فاز تهدید مستقیم، تنها هزینه‌ها را افزایش داده ‌و به جای تضعیف تهران، مشروعیت و قدرت عناصر مقاومت را تقویت کرده است. کانال تحلیلی #سیاست_نامه 👇 👇 👇 https://eitaa.com/siyastnameh

🔰ضربه بی‌سابقه به مغز علمی اسرائیل؛ پیامدهای نابودی مؤسسه وایزمن 🖊 #حسین_نجفی 🔹️مؤسسه وایزمن، یکی از معتبرترین مراکز علمی و پژوهشی اسرائیل، همواره نقشی کلیدی در پیشبرد علوم پایه، فناوری‌های پیشرفته و حتی پروژه‌های راهبردی رژیم صهیونیستی داشته است. این موسسه که به داشتن صدها دانشمند برجسته و ارتباط نزدیک با صنایع دفاعی شهرت داشت، نقش آفرین اصلی در تحقیقات کاربردی، زیرساخت‌های فناورانه و حتی توسعه برخی ایده‌ها و فناوری‌های دوکاربرده نظامی-غیرنظامی بود و از جمله پشتوانه‌های مهم برای تقویت توان بازدارندگی اسرائیل به شمار می‌رفت. اما حمله دقیق و حساب شده موشکی ایران به این مرکز با نابود کردن بخش قابل توجهی از تاسیسات، اسناد و دستاوردهای علمی چند دهه اخیر، شوک بزرگی به محافل علمی و دفاعی اسرائیل وارد کرد؛ جایی که به تعبیر رئیس مؤسسه، حاصل عمر دانشمندان اسرائیلی به یکباره سوخت و از میان رفت و فضای غم و ناامیدی در بین پژوهشگران حاکم شد. 🔹️ این واقعه، صرفا یک حادثه علمی نبود، بلکه پیامدهایی جدی در سطح راهبردی و امنیتی به دنبال داشت. نابودی بخش بزرگی از آرشیوها، تجهیزات آزمایشگاهی، نمونه‌های تحقیقاتی و پروژه‌های مخفی، نه فقط روند تولید علم را مختل کرد، بلکه شکاف قابل توجهی در زنجیره فناوری-اطلاعاتی اسرائیل ایجاد نمود؛ شکافی که تا سال‌ها قابل جبران نخواهد بود. 🔹️اهمیت وایزمن فراتر از حوزه علمی صرف است. این مرکز عملاً محور اصلی بسیاری از پروژه‌های مشترک ارتش، موساد و صنایع دفاعی در زمینه‌های سایبری، نانوتکنولوژی، هوش مصنوعی و حتی فناوری‌های زیستی بود. حتی بسیاری از پروژه‌های حساس امنیتی و دفاعی، به واسطه ارتباطات نخبگان این موسسه با نهادهای امنیتی به مرحله عمل می‌رسید. نابودی این زیرساخت‌ها نه تنها باعث توقف ناگهانی پروژه‌های در جریان شد، بلکه خروج احتمالی نخبه‌ها و سخت‌تر شدن روند جذب استعدادها را نیز به دنبال خواهد داشت. 🔹️از نگاه راهبردی، ضربه به وایزمن نمایانگر آسیب‌پذیری زیرساخت‌های اساسی اسرائیل در برابر حملات موشکی دقیق بود و هشداری جدی برای سایر مراکز حساس این کشور به شمار می‌رود. موج نگرانی و سرخوردگی در جامعه دانشگاهی و نظامی اسرائیل، نتیجه‌ای مستقیم از این ضربه است و بعید نیست این روند در کوتاه‌مدت منجر به افت معنا‌دار بهره‌وری علمی و حتی مهاجرت برخی دانشمندان شود. در نهایت، نابودی وایزمن نه فقط یک شکست برای جامعه علمی رژیم صهیونیستی، بلکه یک ضربه نمادین به اعتبار و قدرت بازدارندگی اسرائیل ارزیابی می‌شود؛ ضربه‌ای که پیامدهای آن در عرصه سیاست، امنیت و علم تا سال‌ها احساس خواهد شد. کانال تحلیلی #سیاست_نامه 👇 👇 👇 https://eitaa.com/siyastnameh

🔰از مادرید تا اسلو؛ بازخوانی اقدام اروپا در به رسمیت شناختن دولت فلسطین 🖊 #حسین_نجفی 🔹️به رسمیت‌شناسی دولت فلسطین توسط کشورهای اروپایی نظیر اسپانیا، نروژ و ایرلند، متأثر از تحولات اخیر غزه و تحولات دیپلماتیک منطقه‌ای است. از یک سو، فاجعه انسانی بی‌سابقه در غزه با بیش از ۶۰ هزار کشته، افکار عمومی اروپا را تحت فشار قرار داده و دولتها را به اقدام عملی واداشته است. از سوی دیگر، این اقدام تلاشی استراتژیک برای احیای راه‌حل دو دولتی محسوب می‌شود که نتانیاهو صریحاً آن را رد کرده است. کشورهایی مانند اسپانیا با اتکا به نقش تاریخی خود در صلح خاورمیانه و ایرلند با استناد به تجربه استعمارزدگی، این شناسایی را گامی ضروری برای عدالت تاریخی می‌دانند. با این حال، این تصمیم با چالش‌های ساختاری مواجه است؛ تعیین نشدن مرزهای مشخص بر اساس خط ۱۹۶۷، وضعیت نامشخص اورشلیم و دوگانگی قدرت بین تشکیلات خودگردان و حماس، از موانع عملی تحقق دولت فلسطینی به شمار می‌روند. 🔹️واکنش‌های منطقه‌ای و بین‌المللی به این اقدام، طیفی از مخالفت تا حمایت مشروط را دربرمی‌گیرد. آمریکا با محکوم کردن اقدامات یکجانبه، شناسایی فلسطین را صرفاً در چارچوب توافق دوجانبه با اسرائیل می‌پذیرد و وتوی آن در شورای امنیت قطعی است. کشورهای عربی حوزه خلیج فارس مانند امارات و بحرین با وجود حمایت ظاهری از راه‌حل دو دولتی، شناسایی فعلی را منوط به خلع سلاح حماس دانسته و اولویت خود را بر حفظ منافع اقتصادی از طریق عادی‌سازی روابط با اسرائیل قرار داده‌اند. مصر نیز ضمن مخالفت با کوچ اجباری فلسطینیان به سینا، بر نقش میانجی‌گری خود در مذاکرات آتش‌بس تأکید دارد. 🔚پیامدهای مثبت این شناسایی برای فلسطینیان عمدتاً در عرصه حقوق بین‌الملل و مشروعیت سیاسی متمرکز است. تقویت جایگاه حقوقی فلسطین در نهادهایی مانند دیوان کیفری بین‌المللی، امکان پیگرد قانونی جنایات جنگی اسرائیل را فراهم می‌کند. همچنین دسترسی به منابع مالی نهادهای بین‌المللی برای بازسازی غزه و انتقال اداره آن به تشکیلات خودگردان طبق "اعلامیه نیویورک ۲۰۲۵" از دیگر مزایای محتمل است. با این وجود، تهدیدات جدی از جمله تشدید شهرکسازی‌های اسرائیل، قطع کمک‌های مالی به تشکیلات خودگردان و خطر نمادین ماندن این شناسایی بدون پشتوانه عملیاتی، دستاوردهای مذکور را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد. در نهایت، موفقیت این اقدام منوط به تبدیل آن به اهرم فشار برای وادار کردن اسرائیل به مذاکره و حل تناقضات داخلی فلسطینی‌هاست. کانال تحلیلی #سیاست_نامه 👇 👇 👇 https://eitaa.com/siyastnameh

🔰عملیات روانی؛ نقابی بر هراس اسرائیل از قدرت فزاینده ایران 🖊 #حسین_نجفی 🔹️در شرایطی که رسانه‌های رژیم صهیونیستی بر آمادگی برای حمله به ایران تاکید دارند، واقعیت‌های امنیتی و روان‌شناختی نشان می‌دهد نگرانی اصلی تل‌آویو، هراس از یک اقدام پیش‌دستانه و غیرمنتظره ایران است. رسانه‌هایی مانند (اسرائیل هیوم) صریحاً به افزایش احتمال حمله پیشگیرانه ایران در واکنش به تهدیدات اسرائیل اذعان می‌کنند و جوّی آمیخته به اضطراب و آماده‌باش در جامعه امنیتی اسرائیل شکل گرفته است. این تضاد میان نمایش قدرت تهاجمی و نگرانی دفاعی، تحول بنیادی در معادلات امنیتی منطقه پس از حملات موشکی ایران را آشکار می‌سازد. 1️⃣نمایش قدرت؛ پوششی برای ضعف راهبردی: علی‌رغم لفاظی‌های مقامات صهیونیست مبنی بر توانایی پاسخ‌گویی و حمله به ایران، واقعیات میدانی و تحلیلی نشان می‌دهد که رژیم صهیونیستی در برابر قدرت موشکی و پهپادی ایران کاملاً آسیب‌پذیر است. حملات اخیر ایران به برخی مراکز حساس اسرائیل، شکاف بزرگ در سامانه دفاعی این رژیم را مشخص کرد و این پیام را به تل‌آویو و متحدانش رساند که تداوم ماجراجویی نظامی می‌تواند حیات رژیم را به‌شدت تهدید کند. برخلاف تصویر رسانه‌ای از قدرت و ابتکار عمل، تجربه میدانی نشان داده تاسیسات حیاتی اسرائیل در برابر حجم بالای موشک‌ها و پهپادهای ایرانی بسیار ضعیف و فاقد توان پدافندی کافی است. 2️⃣ترس از نابودی زیرساخت‌ها و ناتوانی در تلافی مؤثر نگرانی عمیق رژیم صهیونیستی، ناشی از این واقعیت است که ادامه هرگونه تنش یا حمله متقابل، می‌تواند زیرساخت‌های کلیدی مانند نیروگاه‌ها، مراکز تحقیقاتی راهبردی، و حتی مراکز اقتصادی و نظامی اسرائیل را به طور کامل هدف قرار دهد و نابودی جبران‌ناپذیر به بار آورد. همین ترس و ناتوانی از تلافی مؤثر، اسرائیل را به اتخاذ سیاست‌های بازدارنده‌تر و محافظه‌کارانه‌تر واداشته است؛ به‌طوری که بسیاری از کارشناسان معتقدند تصمیم‌گیرندگان این رژیم، بیش از هر زمان دیگر، متوجه محدودیت‌ها و شکنندگی توازن قوا به نفع ایران شده‌اند. این ضعف ساختاری و ترس از لطمات ویرانگر، عملاً دست اسرائیل را برای اقدام متقابل جدی بسته است. 3️⃣چشم‌انداز بحران: پیامدهای دنباله‌دار تقابل: بررسی روندهای اخیر منطقه‌ای گویای این حقیقت است که ادامه چرخه تهدید و واکنش، خطر در هم شکستن ثبات منطقه‌ای را به شکل جدی در پی دارد. تجربه‌های گذشته گواهی می‌دهد که مداخلات نظامی، تنها بستر افراط‌گرایی، ناامنی و بحران‌های فرسایشی را فراهم می‌کند. فضای فعلی نیز بیش از هر زمان دیگری وابسته به انتخاب‌های عقلانی و پرهیز از تصمیمات هیجانی و شتاب‌زده است؛ چرا که هرگونه محاسبه غلط می‌تواند منطقه را به سوی یک جنگ فراگیر و غیرقابل پیش‌بینی سوق دهد که هزینه آن برای رژیم صهیونیستی بسیار سنگین خواهد بود. 🔚در نهایت، ژست تهاجمی و تهدیدآمیز رژیم صهیونیستی، بیش از آنکه بر اساس توان واقعی باشد، کاربرد روانی و رسانه‌ای دارد. هراس عمیق از واکنش ایران و نگرانی از آسیب جبران‌ناپذیر به زیرساخت‌های کلیدی، روند تصمیم‌سازی تل‌آویو را با تردید همراه کرده است. سرنوشت آینده این منازعه بیش از هر چیز به مدیریت هیجانات، عقلانیت راهبردی و درک واقعیت‌های جدید منطقه‌ای گره خورده است. کانال تحلیلی #سیاست_نامه 👇 👇 👇 https://eitaa.com/siyastnameh

🔴سال گذشته و دقیقاً در چنین ساعاتی بود که معادلات میدانی منطقه با هدف قرار گرفتن دفتر حاج فؤاد شکر در ضاحیه جنوبی بیروت وارد مرحله‌ای تازه شد. وعده‌های آمریکا در مورد عدم حمله به بیروت تنها ساعاتی دوام آورد و این فرمانده مقاوم به همراه پاسدار شهید میلاد بیدی، با خون خود سند مظلومیت و ایستادگی مقاومت را امضا کردند. بلافاصله پس از این حادثه نیز مرکز مشترک مجاهدان عراقی و یمنی در جرف‌الصخر توسط جنگنده‌های آمریکایی بمباران شد و ابوحسن المالکی شهید گشت. چند دقیقه بعد، خبر تلخ ترور دکتر اسماعیل هنیه در تهران به گوش رسید و ابعاد مقابله دشمن با محور مقاومت، آشکارتر شد. این عملیات‌ها که رژیم صهیونیستی و حامیانش با هدف به هم ریختن ساختار مقاومت انجام دادند، نه تنها به شکست رسید، بلکه خود موجب نابودی طرح فرسایش و ترس دشمن شد. امروز، خون پاک شهیدانی چون فؤاد شکر، بیدی و المالکی، درخت مقاومت را سربلندتر و دشمنان را ناکام‌تر ساخته است. رحمت الهی بر همه شهدای سربلند این مسیر باد. کانال تحلیلی #سیاست_نامه 👇 👇 👇 https://eitaa.com/siyastnameh

🔰شرط بندی سربازان اسرائیلی برای هدف قرار دادن کودکان غزه‌ای و خوشحالی از کشتن آن‌ها😔 سَيَعْلَمُ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَيَّ مُنْقَلَبٍ يَنْقَلِبُونَ کانال تحلیلی #سیاست_نامه 👇 👇 👇 https://eitaa.com/siyastnameh

🔰هشدار کرملین و واکنش تهران؛ محاسبات تازه در بازی قدرت‌های منطقه‌ای 🖊 #حسین_نجفی 🔴اخیرا روسیه به جمهوری اسلامی هشدار داد که برای حملات قریب الوقوع آمریکا و اسرائیل آماده شود لذا ذکر چند نکته به اختصار لازم است : 🔹️اعلام هشدار روسیه به ایران درباره احتمال حملات قریب‌الوقوع آمریکا و اسرائیل، نه فقط اهمیت سیاست خارجی تهران، بلکه جایگاه محور مقاومت را در موازنه امنیتی منطقه دوباره برجسته ساخته است. امروز محور مقاومت که شامل ایران، حزب‌الله، گروه‌های مقاومت فلسطین، انصارالله یمن و نیروهای عراقی و سوری است، نقشی تعیین‌کننده در تحولات راهبردی منطقه دارد و هرگونه تهدید گسترده علیه ایران، عملاً تمامی این اجزا را وارد سطح بالایی از آماده‌باش، هماهنگی و اقدامات متقابل خواهد کرد. 🔹️روسیه با چنین هشداری، صرفاً نقش یک هشداردهنده را ایفا نمی‌کند، بلکه پیام روشنی به آمریکا و اسرائیل مخابره می‌کند که نفوذ ایران در منطقه با تکیه بر محور مقاومت، امری بازگشت‌ناپذیر است و هر نوع درگیری می‌تواند تبعاتی زنجیره‌ای به دنبال داشته باشد: حمله به ایران به‌مثابه شلیک به تمامی جبهه‌های مقاومت است؛ جبهه‌هایی که اکنون تجربه، تسلیحات دقیق و انگیزه کافی برای پاسخگویی دارند و این پیام را بارها از لبنان تا یمن، در میدان‌های واقعی، مخابره کرده‌اند. 🔹️اما درباره احتمال واقعی حمله: علیرغم تشدید تهدیدات کلامی و تحرکات میدانی، چند موضوع اساسی باعث تردید درباره وقوع جنگ فراگیر است. نخست آنکه آمریکا و اسرائیل بخوبی از توانمندی ایران و متحدانش برای پاسخ سخت باخبرند؛ چه در قالب حملات موشکی و پهپادی به عمق سرزمین‌های اشغالی و پایگاه‌های آمریکا، و چه در قالب ناامن‌سازی خطوط انرژی و منافع غرب در منطقه. 🔹️همچنین، نتایج ناکام سیاست فشار حداکثری علیه ایران، شکست‌های پیاپی اسرائیل در مواجهه با مقاومت غزه و تحرکات فعال محور مقاومت در عراق، یمن و سوریه، احتمال هرگونه محاسبه اشتباه طرف مقابل را کاهش داده است؛ چرا که هزینه عدم موفقیت در حمله احتمالی، فراتر از تبعات سیاسی، امنیت کل غرب آسیا را به چالش می‌کشد. 🔚در مجموع، هشدار روسیه بیش از آنکه مقدمه عملیاتی نظامی قریب‌الوقوع باشد، نشانه‌ای از جدی‌تر شدن بازی قدرت‌ها و افزایش احتمال درگیری‌های محدود، سایبری و امنیتی است. با این همه، مقاومت بیش از هر زمان دیگری آماده واکنش و بازدارندگی واقعی است و همین عامل، معادله را به نفع محور تغییر داده است. کانال تحلیلی #سیاست_نامه 👇 👇 👇 https://eitaa.com/siyastnameh

🔰واکاوی چالش خلع سلاح در لبنان: پاسخ به پرسش‌های کلیدی 🖊 #حسین_نجفی 1️⃣سوال: چه جریان‌هایی در لبنان خواستار تصویب انحصار سلاح در دولت هستند و استدلال آن‌ها چیست؟ تحولات اخیر لبنان حول محور فشار برای تصویب خلع سلاح یا انحصار سلاح در دست دولت، در جلسه کابینه آینده (۵ آگوست/۱۴ مرداد)، نشان‌دهنده تنش عمیق سیاسی و امنیتی است. این کمپین که عمدتاً توسط نواف سلام و با حمایت نیروهای لبنانی سمیر جعجع پیگیری می‌شود، استدلال می‌کند که چنین مصوبه‌ای می‌تواند به عنوان اهرمی برای فشار آمریکا بر اسرائیل جهت توقف تجاوزات، آزادی زندانیان و عقب‌نشینی از مناطق اشغالی عمل کند. با این حال، این رویکرد با چالش‌های ساختاری و عملی جدی مواجه است؛ طرح انحصار سلاح در دولت، پیش‌تر نیز در بیانیه‌های مختلف مقامات و دولت لبنان مطرح شده و بیشتر جنبه نمادین داشته‌است. تصویب مجدد آن نه تغییری در واقعیت میدانی ایجاد می‌کند و نه راه‌حل عملی برای بحران است، حتی می‌تواند به ابزاری برای مشروعیت‌زدایی از سلاح مقاومت تبدیل شود، موضوعی که حزب‌الله آن را خط قرمز غیرقابل مذاکره می‌داند. 2️⃣سوال: چرا استمرار سیاست امتیازدهی به اسرائیل نشانه ساده‌اندیشی یا خیانت است؟ ادامه این رویکرد که با دادن امتیاز به اسرائیل می‌توان فشارها را کاهش داد، نشانه ساده‌انگاری یا حتی خیانت برخی جریان‌ها تلقی می‌شود. تجربه سه دهه اخیر نشان داده اسرائیل از هرگونه ضعف داخلی برای تشدید تجاوزات استفاده می‌کند، همانطور که پس از عقب‌نشینی ۲۰۰۰ نیز اشغال کشتزارهای شبعا ادامه یافت. سخنان دبیرکل حزب‌الله نیز تأکید دارد که سلاح مقاومت تنها علیه اشغالگران است و هیچ نیرویی قادر به سلب آن نیست. باور به تأثیرگذاری مصوبات نمادین برای تغییر رفتار اسرائیل، حاکی از عدم درک واقعیت یا همسویی با اهداف تل‌آویو است. 3️⃣سوال: چرا هرگونه اقدام عملی برای خلع سلاح مقاومت می‌تواند به جنگ داخلی در لبنان بینجامد؟ پاسخ این پرسش در ماهیت چندفرقه‌ای لبنان و نقش سلاح مقاومت به عنوان ضامن بقای سیاسی و امنیتی جامعه شیعه نهفته است. بسیاری از شیعیان خلع سلاح را معادل حذف سیاسی و نظامی خود می‌دانند و تجربه تاریخی نیز نشان داده تلاش برای خلع سلاح گروه‌ها عمدتاً به درگیری‌هایی شدید منجر شده ‌است. این نگرانی تنها به شیعیان محدود نیست و بخش‌های مهمی از جامعه لبنان مقاومت را سپر کشور در برابر تجاوزات می‌دانند. 4️⃣سوال: آیا طرح نمادین خلع سلاح می‌تواند امنیت لبنان را تأمین کند؟ خیر، در نهایت باید گفت طرح خلع سلاح اگرچه ممکن است در نگاه کوتاه‌مدت با هدف جلب حمایت بین‌المللی مطرح شود، اما در واقعیت نه قابلیت اجرا دارد و نه تضمین‌کننده امنیت ملی است. توازن قوا در لبنان تنها با حفظ قدرت بازدارندگی مقاومت امکان‌پذیر بوده و هرگونه تضعیف آن زمینه‌ساز افزایش تهدیدات خارجی خواهد شد؛ به‌علاوه، امنیت و ثبات پایدار زمانی به دست می‌آید که اجماع و وحدت داخلی بر تصمیمات نمادین رجحان یابد. 🔚کلام پایانی تجربه سیاسی و امنیتی لبنان ثابت کرده است که خلع سلاح نمادین یا انحصار سلاح در دولت، با توجه به بافت پیچیده داخلی و مخاطرات بیرونی، نه عملی است و نه راه‌حل بحران‌ها. ثبات و امنیت لبنان بیش از هر چیز نیازمند گفت‌وگو، اجماع ملی و رویکردی واقع‌گرایانه به مسائل دفاعی و سیاسی کشور است. کانال تحلیلی #سیاست_نامه 👇 👇 👇 https://eitaa.com/siyastnameh

🔰پاس گل پزشکیان به الهام علیف؛ پیامدهای نادیده‌گرفتن رفتارهای خصمانه باکو 🖊 #حسین_نجفی 🔸️اظهارات اخیر دکتر مسعود پزشکیان، رئیس‌جمهور ایران، که مسئولیت سردی روابط تهران و باکو را متوجه ایران دانست و آذربایجان را از اتهامات رایج تبرئه کرد، واکنش‌های جدی را در میان تحلیل‌گران سیاسی برانگیخته است. این مواضع، علاوه بر ایجاد ابهام درباره جهت‌گیری سیاست خارجی دولت جدید، گویی امتیازی بی‌دلیل به الهام علیف و تیم او اعطا می‌کند. نگاهی خردمندانه به گذشته و رفتارهای عملی باکو نشان می‌دهد نگاه پزشکیان ساده‌انگارانه و حتی مخاطره‌آمیز است. 🔹️واکاوی تاریخی روابط ایران و آذربایجان بر خلاف برداشت پزشکیان، ایران طی سه دهه اخیر بارها حسن‌نیت خود را به آذربایجان نشان داده است. در جریان جنگ اول قره‌باغ، تهران نه تنها در کنار دولت حیدر علیف قرار گرفت بلکه نقش واسطه برای حفظ تمامیت ارضی باکو را ایفا کرد. این گام‌ها فارغ از ملاحظات فرقه‌ای و قومی و صرفاً با هدف تثبیت ثبات منطقه‌ای انجام شد. اما پاسخ باکو نه قدرشناسی بلکه حرکت خزنده به سمت رژیم صهیونیستی بود؛ به‌طوری که اسرائیل اکنون نه فقط شریک امنیتی آذربایجان بلکه به طرق مختلف حاضر در مناسبات دفاعی، اطلاعاتی و حتی عملیات ضدایرانی شده است. آذربایجان بارها میزبان افسران موساد بوده و پایگاه‌های خود را به روی پروژه‌های تهدیدآمیز علیه ایران گشوده است. 🔸️ابعاد و پیامدهای تحریف واقعیت‌های دیپلماسی تحلیل پزشکیان، که مشکلات را صرفاً به ناکامی تهران در ایجاد رابطه تقلیل می‌دهد، نوعی ساده‌سازی و تطهیر رفتارهای خصمانه باکو است. این رویکرد دو آسیب جدی دارد: نخست، سیگنال ضعف و مصالحه‌ی یک‌جانبه به الهام علیف و متحدانش ارسال می‌کند؛ دوم، جایگاه ایران در معادلات امنیتی قفقاز را تضعیف و به دشمنان انگیزه بیشتری برای پیشبرد سیاست‌های تعرضی در مرزهای شمالی کشور می‌بخشد. تجربه ثابت کرده است که هرگاه ایران با حسن‌نیت پیش رفته، طرف مقابل از آن به عنوان فرصتی برای امتیازگیری بیشتر و نزدیکی با رقبا و دشمنان منطقه‌ای ایران به ویژه اسرائیل و ترکیه بهره برده است. بنابراین، یک‌طرفه دانستن تقصیر نه تنها واقع‌بینانه نیست بلکه راهبردی پرریسک برای آینده نیز خواهد بود. 🔚کلام پایانی در نهایت، نگاه یک‌سویه پزشکیان به روابط ایران و آذربایجان، نه تنها واقعیت‌های تاریخی و رویکردهای خصمانه باکو را کمرنگ می‌کند، بلکه برخورد ضعیف با موضوعات راهبردی را به عرصه سیاست خارجی ایران منتقل می‌کند. اصلاح روابط تنها زمانی ممکن خواهد بود که دولت باکو رویکرد خود را در ارتباط با رژیم صهیونیستی و احترام به خطوط قرمز امنیت ملی ایران تغییر دهد؛ در غیر این صورت، ساده‌سازی موضوع و مقصر دانستن یک‌جانبه ایران، ماحصل آن جز تزلزل مواضع تهران و سوءاستفاده بیشتر طرف مقابل نخواهد بود. کانال تحلیلی #سیاست_نامه 👇 👇 👇 https://eitaa.com/siyastnameh

🔰کل ایران نشانه است؛ تغییر نظام فقط یک بهانه است 🖊 #حسین_نجفی 🔹️در فضای پرآشوب غرب آسیا، خصومت اسرائیل با ایران سال‌هاست فراتر از تقابل با یک ساختار سیاسی یا ایدئولوژیک رفته است. هنوز برخی تصور می‌کنند که اگر ایران از مواضع فعلی‌ خود کوتاه بیاید یا حتی ساختار حاکمیت تغییر کند، دشمنی اسرائیل پایان می‌یابد. اما تجربه تاریخی و شواهد امنیتی و راهبردی آشکارا خلاف این را نشان می‌دهد: هدف اصلی رژیم صهیونیستی، تضعیف، تجزیه و حذف ایران قدرتمند و مستقل از معادلات منطقه است؛ الگویی که شبیه آن در عراق، سوریه و لیبی دیده شده است. 1️⃣راهبرد چندلایه اسرائیل و حمله نظامی اسناد و گزارش‌های معتبر، از جمله تحلیل‌های اندیشکده‌هایی مانند بگین_سادات (BESA)، JINSA و مواضع مقاماتی مانند نتانیاهو و یعلون، همگی بیانگر این است که اسرائیل نگرانی خود را از وجود هر ایران قوی و سرزمین‌مدار، بارها ابراز کرده است؛ چه این ایران سکولار یا اسلامی باشد. آن‌ها ایران را با تاریخ و تمدن منحصر به فردش تهدیدی ژرف می‌دانند، چرا که معتقدند ایران مقتدر می‌تواند ساختار ژئوپلیتیکی منطقه را به ضرر اسرائیل تغییر دهد. در همین چارچوب، شاهد بودیم که در۲۳ خرداد ۱۴۰۴ (ژوئن ۲۰۲۵)، اسرائیل اقدام به حمله نظامی مستقیم به خاک ایران کرد. این نخستین بار بود که رویارویی به این سطح از عیانیت رسید و همه جهان دید که هدف، نه صرفاً واکنش به تحرکات منطقه‌ای ایران، بلکه ضربه به کلیت قدرت و ثبات ملی ایران است. 2️⃣از طرح‌های تجزیه تا ابزارهای عملیاتی راهبرد اسرائیل، صرفاً به اقدام نظامی منحصر نبوده است. طرح‌هایی مانند پروژه «خاورمیانه جدید» برنارد لوییس و شیمون پرز به روشنی نشان می‌دهد که مطلوب‌ترین سناریو برای تل‌آویو، فروپاشی کشورهای بزرگ منطقه به چند واحد کوچک و بی‌اثر است. در همین راستا، بانک اهداف اقدامات اسرائیل شامل تحریک قومیت‌ها، حمایت پنهان یا آشکار از گروه‌های تجزیه‌طلب، عملیات سایبری نظیر استاکس‌نت، ترور دانشمندان هسته‌ای، و تهدید و جنگ روانی گسترده در رسانه‌هاست. این پازل‌ها همگی یک هدف را دنبال می‌کند: شکستن ستون فقرات ایرانِ متحد و مقتدر. 3️⃣دشمنی تمدنی؛ ایران مستقل خط قرمز است بررسی مواضع رسمی و غیررسمی تحلیلگران و مقامات اسرائیلی نشان می‌دهد که نگرانی‌شان نه صرفاً از شعارهای امروز تهران، بلکه از ساختار تمدنی، هویت مستقل و تأثیر منطقه‌ای ایران است که حتی با دولتی غرب‌گرا و غیردینی نیز این تهدید رفع نمی‌شود. تجربه تاریخ معاصر هم نشان داده که اسرائیل با هر قدرت منطقه‌ای ریشه‌دار و تاثیرگذار از جمله ایران تضاد بنیادین دارد. 🔚جان کلام تهاجمات، ترورها و فشارهای اسرائیل نه صرفاً متوجه نظام سیاسی ایران، بلکه معطوف به تمامیت سرزمینی و هویت تمدنی ایرانیان بوده است. ایرانِ مستقل و یکپارچه، اصلی‌ترین مانع برابر پروژه‌های تجزیه‌طلبانه و سلطه‌طلبانه در منطقه باقی مانده است. حمله مستقیم اسرائیل در خرداد ۱۴۰۴، نقطه آشکار عینی این راهبرد چندلایه بود: نشان داد که هدف اسرائیل، نه تنها تغییر نظام، بلکه فروپاشی ایران مقتدر است. کانال تحلیلی #سیاست_نامه 👇 👇 👇 https://eitaa.com/siyastnameh