🔰آینده اوکراین پشت درهای بسته قدرت‌های بزرگ 🖊 #حسین_نجفی 🔹️نشست اخیر در لندن میان آندری یرماک رئیس دفتر زلنسکی، الکساندر عمرُف رئیس شورای امنیت ملی اوکراین، جی‌دی ونس معاون رئیس‌جمهور آمریکا و وزیر خارجه بریتانیا، پیامی روشن داشت: تصمیمات سرنوشت‌ساز جنگ اوکراین بیش از هر زمان دیگر در سطح قدرت‌های بزرگ هماهنگ می‌شود. انتخاب لندن به عنوان محل گفت‌وگو، جایگاه بریتانیا را به‌عنوان هماهنگ‌کننده میدانی ناتو و پل ارتباطی میان آمریکا و اروپا تثبیت می‌کند. حضور نماینده ارشد واشنگتن در کنار مقامات اوکراینی نشان می‌دهد که کی‌یف ناگزیر است راهبردهای خود را با متحدانش تطبیق دهد تا در مسیر مذاکرات احتمالی مسکو–واشنگتن کنار گذاشته نشود. 🔹️در این میان، وال‌استریت ژورنال گزارش کرده که روسیه شروطی اولیه برای آتش‌بس مطرح کرده است که عبارتند از: خروج کامل نیروهای اوکراینی از شرق دونباس، انجماد خطوط جبهه، و دستیابی به توافق نهایی صلح در مذاکره مستقیم با آمریکا که بعداً به دولت اوکراین ارائه ‌شود. حتی بندی غیرمعمول مبنی بر «تعهد قانونی به عدم حمله به اوکراین یا اروپا» نیز ذکر شده است. هرچند زلنسکی این شروط را رد کرده، اما واقعیت آن است که میدان اصلی چانه‌زنی نه در کی‌یف بلکه در میزهای مذاکره روسیه و آمریکا شکل می‌گیرد. 🔹️بر این اساس، چند سناریو برای آینده محتمل است. نخست، "توافق محدود و موقت" که بر آتش‌بس و توقف وضعیت فعلی استوار است، بدون حل ریشه‌ای بحران. دوم، "توافق جامع تقسیم نفوذ" که چارچوب امنیتی جدیدی در اروپا ترسیم می‌کند اما جایگاه اوکراین را به عنوان بازیگر مستقل به چالش می‌کشد. سوم، "ادامه جنگ فرسایشی" در صورت شکست مذاکرات، که به فرسودگی اقتصادی و تداوم مهاجرت میلیونی از اوکراین می‌انجامد. چهارم، "تحول سیاسی در کی‌یف" که می‌تواند انعطاف بیشتری در برابر توافق به وجود آورد، ولی با ریسک بالای بی‌ثباتی داخلی همراه است. 🔹️با توجه به شرایط کنونی، محتمل‌ترین مسیر، ترکیبی از توافق محدود و انجماد خطوط جبهه است. چنین وضعیتی، میدان تنفس به طرفین اصلی (روسیه و آمریکا) می‌دهد تا در بازه‌ای طولانی‌تر برای یک معامله بزرگ‌تر مهیا شوند. اما برای اوکراین، این سناریو خطری جدی دارد و آن، تبدیل شدن به کشوری حائل با حاکمیت ناقص، مشابه فنلاند در دوران جنگ سرد، جایی که استقلال رسمی حفظ می‌شود اما جهت‌گیری راهبردی تحت فشار خارجی است. 🔚نتیجه هر مسیر، نه تنها سرنوشت اوکراین بلکه نظم امنیتی اروپا و موازنه قدرت میان روسیه و غرب را دگرگون خواهد کرد؛ نظمی که امروز بیش از هر زمان به پشت درهای بسته قدرت‌های بزرگ گره خورده است. کانال تحلیلی #سیاست_نامه 👇 👇 👇 https://eitaa.com/siyastnameh

🔰سناریوی تازه نتانیاهو برای غزه با گروگان‌گیری ۹۰۰ هزار غیرنظامی در سایه سکوت اعراب منطقه 🖊 #حسین_نجفی 🔹️با افزایش گمانه‌زنی‌ها درباره اشغال سراسری غزه، بیش از ۹۰۰ هزار غیرنظامی مستقیماً در تیررس بحران قرار گرفته‌اند. منابع نظامی می‌گویند این عملیات، تنها یک نبرد محلی نخواهد بود، بلکه می‌تواند ماشه‌چکان یک بحران چندجبهه‌ای در خاورمیانه باشد. 1️⃣سناریوی اسرائیل: تل‌آویو برای پیشروی کامل، به ترکیبی از حملات زمینی و بمباران گسترده متکی است. جنگ شهری متراکم، تونل‌های هزارکیلومتری و مقاومت مسلحانه، این عملیات را به کابوس فرسایشی ارتش اسرائیل تبدیل می‌کند. اشغال غزه یعنی حضور دائمی در قلب یک منطقه دشمن‌محور؛ تجربه‌ای که در کرانه باختری پرهزینه و شکننده بوده است. 2️⃣چالش‌های اصلی اسرائیل: تلفات نظامی بالا، انفجار بحران انسانی، فشار افکار عمومی جهان، و خطر باز شدن جبهه‌های جدید در شمال و جنوب از تهدیدات اصلی هستند. اما مهم‌تر از آن، بحران داخلی اسرائیل است که هر روز عمیق‌تر می‌شود. جنگ ۱۲ روزه اخیر با ایران سرزمین های اشغالی را درگیر آشفتگی عمیق سیاسی و امنیتی کرده، و آزاد نشدن گروگان‌های اسرائیلی در دست حماس خشم جامعه را علیه نتانیاهو شعله‌ور ساخته است. تصمیم به اشغال غزه، در فضای چنین خشم و بی‌اعتمادی، می‌تواند این شکاف داخلی را به نقطه جوش برساند و رژیم صهیونیستی را گرفتار بی‌ثباتی شدید سیاسی کند. 3️⃣واکنش بین‌المللی: سازمان ملل و نهادهای حقوق بشری ظرف ساعات نخست حمله بیانیه‌های شدیداللحنی صادر می‌کنند. شورای امنیت احتمالاً اسرائیل را محکوم خواهد کرد، اما وتوی آمریکا مانع اقدام الزام‌آور می‌شود. در عین حال، فشار افکار عمومی جهانی علیه اسرائیل شدت بی‌سابقه‌ای خواهد گرفت. تصاویر و روایت‌های انسانی از غزه، موجی از خشم و انزجار جهانی را برخواهد انگیخت که حتی می‌تواند موجب ناامنی برای برخی از شهروندان اسرائیلی و یهودیان در نقاط مختلف جهان شود. 4️⃣همراهان و مخالفان: آمریکا اتاق عملیات اصلی این جنگ است؛ بریتانیا و آلمان حمایت اطلاعاتی و سیاسی می‌کنند. ایران و محور مقاومت جنگ را از غزه فراتر خواهند برد. روسیه و چین نیز به‌شدت با اقدامات اسرائیل مقابله دیپلماتیک خواهند کرد. 5️⃣واکنش کشورهای عربی منطقه: نقشه واکنش کشورهای عربی بیشتر از همیشه شکاف و انفعال را نشان می‌دهد. اردن، با همکاری امنیتی مستمر در مرزها و مواضع هماهنگ با غرب، عملاً در کنار اسرائیل قرار دارد. شیوخ عرب خلیج فارس، از بیم فشار آمریکا، تنها چند بیانیه کوتاه و کنترل‌شده منتشر خواهند کرد. قطر و مصر نیز با وجود ظرفیت سیاسی و مالی، هیچ اقدام قاطعی نخواهند داشت. عراق نیز اوضاع مساعدی ندارد و به بیانیه ها و محکومیت های نمادین بسنده می‌کند. این ترکیب، فضای دیپلماتیکی را شکل می‌دهد که عملاً دست اسرائیل را برای پیشبرد عملیات باز می‌گذارد. 🔚 سخن پایانی اشغال غزه برای اسرائیل یک پیروزی برق‌آسا نیست، بلکه ورود به باتلاقی است که هر روز عمیق‌تر می‌شود و می‌تواند نه تنها موازنه امنیتی منطقه، بلکه ثبات داخلی رژیم صهیونیستی را نیز به نقطه بازگشت‌ناپذیر برساند. کانال تحلیلی #سیاست_نامه 👇 👇 👇 https://eitaa.com/siyastnameh

🔰برجام و لجاجت سیاسی؛ اصرار بر مسیر غلط بازی با منافع ملی است. 🖊 #حسین_نجفی 🔹️با آنکه تمایلی به قلم زدن و ورود به برخی مسائل داخلی در این برهه حساس نداشتم، اما اصرار برخی افراد و مسئولان بر تداوم دفاع همه‌جانبه از برجام و متولیان وقت آن، مرا بر آن داشت تا برای روشنگری، چند سطر کوتاه بیان کنم: 1️⃣توافق هسته‌ای برجام، روزی با موجی از امید و تبلیغات گسترده به‌عنوان گامی تاریخی برای گشایش روابط خارجی و بهبود شرایط اقتصادی ایران معرفی شد. بسیاری آن را فرصتی برای شکستن فضای تحریمی و آغاز فصل تازه تعاملات بین‌المللی می‌دانستند. اما همزمان، بخشی از کارشناسان و متخصصان روابط بین‌الملل هشدار دادند که این توافق صرفاً با دولت وقت آمریکا منعقد شده و در ساختار سیاسی آن کشور، دولت‌های بعدی به‌سادگی می‌توانند از آن خارج شوند. آنها همچنین تأکید کردند که در قطعنامه مرتبط، بندی موسوم به «مکانیزم ماشه» وجود دارد که در عمل حق اعتراض ایران را محدود می‌سازد، و مهم‌تر از همه، آنچه در متن آمده لغو واقعی تحریم‌ها نیست، بلکه «تعلیق موقت» آنهاست. این هشدارها اما از سوی تیم مذاکره‌کننده وقت چندان جدی گرفته نشد و وزیر امور خارجه وقت، محمدجواد ظریف، با اعتماد کامل بر «لغو تحریم‌ها» و «غیرممکن بودن خروج آمریکا»، اطمینان داد که مسیر برجام تضمین‌شده است. 2️⃣چرخ حوادث اما چیز دیگری را نشان داد. واژه کلیدی در متن توافق، «تعلیق» بود نه «لغو»؛ مکانیزم ماشه نه‌تنها وجود داشت، بلکه در عمل نیز به سود طرف مقابلدر حال فعال شدن است؛ و مهم‌تر از همه، دولت بعدی آمریکا بدون آن‌که با هزینه سیاسی یا حقوقی قابل توجهی مواجه شود، از توافق خارج گردید. از سوی دیگر، اروپا که قرار بود بخشی از بار اقتصادی برجام را به دوش بکشد، عملاً در هماهنگی کامل با واشنگتن، تعهدات خود را کنار گذاشت. این واقعیت‌ها نشان داد که خوش‌بینی بیش از حد به ساختار سیاسی آمریکا و وعده‌های اروپایی، جای محاسبه دقیق و رویکرد بدبینانه اما مبتنی بر واقعیت را گرفته بود. 3️⃣اما مسئله مهمتر این است که اشتباه امروز، فقط در طراحی و امضای توافق نیست؛ بلکه در اصرار بر دفاع از عملکردی است که نتایجش روشن و پرهزینه شده است. وقتی مسئله‌ای ملی مانند برجام به میدان رقابت جناحی کشیده می‌شود، پذیرش خطا به امری دشوار و گاه غیرممکن بدل می‌گردد. در چنین فضایی، اعتبار سیاسی یا حزبی بر منافع کلان کشور ارجحیت می‌یابد و این، بزرگ‌ترین مانع اصلاح مسیر است؛ مانعی که در صورت تداوم، می‌تواند همان اشتباهات گذشته را در مذاکرات آینده تکرار کند. 4️⃣اصلاح راهبرد، از پذیرش خطا آغاز می‌شود. عبور از تجربه تلخ برجام، نیازمند اذعان شفاف به اشتباهات محاسباتی در سنجش قدرت طرف مقابل، ضعف در طراحی ضمانت‌های حقوقی و اعتماد بیش از حد به تعهدات لفظی است. جایگزین این رویکرد نمی‌تواند توجیه گذشته یا بازتولید همان استدلال‌های فرسوده باشد، بلکه باید شکل‌گیری تیم‌های مذاکره‌کننده‌ای باشد که منافع ملی را اصل بدانند، رویکرد واقع‌بینانه را با انعطاف ترکیب کنند و از تجربه برجام به‌عنوان چراغ راه آینده استفاده کنند. 🔚جان کلام برجام باید در حافظه دیپلماسی جمهوری اسلامی به‌عنوان هشداری راهبردی ثبت گردد، توافق با قدرت‌های جهانی، بدون تضمین‌های حقوقی و ضمانت‌های اجرایی سخت، حتی اگر به نتایجی موقت و مقطعی منجر شود، بیش از آن‌که دستاورد پایدار بیافریند، سرابی پرهزینه خواهد بود. اکنون بیش از هر زمان، ایران نیازمند وحدت سیاسی، همدلی ملی و تصمیم‌گیری‌های خالی از مصلحت‌جویی جناحی است تا از تکرار همان هزینه‌های بی‌ثمر جلوگیری شود. دفاع از مسیر غلط، حل بحران نیست؛ بازگشت به عقلانیت و حرکت صحیح ،علمی، عقلانی و رو به آینده، تنها گزینه واقعی پیش‌روست. کانال تحلیلی #سیاست_نامه 👇 👇 👇 https://eitaa.com/siyastnameh

در دو یا سه یادداشت قبل نوشتم که در مورد آینده اوکراین زلنسکی به تنهایی تعیین کننده سرنوشت اوکراین نیست بلکه این قدرت‌های بزرگ در اروپا و آمریکا هستند که در این مورد پشت درهای بسته برای سرنوشت اوکراین تصمیم می‌گیرند اکنون به خبر زیر توجه کنید 👇👇 ⭕️ آب پاکی آمریکا روی دست اوکراین: زلنسکی در مذاکرات نباشد ❎️در آستانۀ دیدار ترامپ و پوتین در ۱۵ آگوست برای گفت‌وگو دربارۀ آیندۀ جنگ اوکراین، معاون رئیس‌جمهور آمریکا گفته بهتر است زلنسکی در این مذاکرات اولیه حضور نداشته باشد. ❎️ونس گفته: «فکر نمی‌کنم دیدار مستقیم زلنسکی و پوتین پیش از گفت‌وگوی سران آمریکا و روسیه سازنده باشد. ترامپ باید کسی باشد که این دو را گرد هم آورد.» ❎️در عین حال اوکراین و متحدان اروپایی می‌ترسند که ترامپ و پوتین بدون حضور کی‌یف و اروپا به توافق برسند. کانال تحلیلی #سیاست_نامه 👇 👇 👇 https://eitaa.com/siyastnameh

🔰امارات؛ بازیگر پنهان توافق اخیر ایروان _ باکو در واشنگتن 🖊 #حسین_نجفی 🔹️در حالی که توافق اخیر آمریکا با ارمنستان و آذربایجان، در ظاهر نتیجه ابتکار دیپلماتیک واشنگتن برای کاهش تنش و گشودن راه همکاری در قفقاز جنوبی است، شواهد نشان می‌دهد در پشت پرده، امارات متحده عربی نقش‌آفرینی پنهان اما مؤثری در این روند داشته است. این نقش‌آفرینی نه به اندازه مداخله آشکار آمریکا یا اتحادیه اروپا رسانه‌ای شد و نه در سطح افکار عمومی شناخته شده است، اما بررسی روند تحولات پس از جنگ دوم قره‌باغ نشان می‌دهد که ابوظبی به‌تدریج به یک «میانجی غیررسمی» بدل شد. 1️⃣امارات این جایگاه را از طریق رویکردی ترکیبی به‌دست آورد؛ یعنی استفاده از قدرت سرمایه‌گذاری، روابط تجاری و ظرفیت برگزاری نشست‌های محرمانه در خاک خود. دوبی و ابوظبی در سال‌های اخیر محمل دیدارهای اقتصادی بوده‌اند که در لایه‌های پنهان خود، پیام‌ها و طرح‌های سیاسی را میان مقامات ارمنستان، آذربایجان و نمایندگان غربی جابه‌جا کرده‌اند. عادی‌سازی روابط با اسرائیل و ترمیم روابط با ترکیه نیز به امارات امکان داد با هر دو طرف اصلی درگیری یعنی باکو و ایروان بی‌حساسیت و بدون پیش‌داوری تعامل کند. 2️⃣علت این ورود، ریشه در اهداف بلندمدت ابوظبی برای ارتقاء جایگاه ژئوپلیتیک خود دارد. امارات به‌خوبی دریافته که حضور در بحران‌های پیرامونی ایران و روسیه، فرصتی برای نمایش توان دیپلماتیک و تقویت پیوند با واشنگتن و بروکسل است. همچنین، کاهش تنش میان باکو و ایروان می‌تواند مسیرهای ترانزیتی و پروژه‌های کریدوری را فعال کند که خلیج فارس را به دریای سیاه و اروپا وصل می‌کنند؛ مسیری که منافع اقتصادی و تجاری مستقیم برای ابوظبی به همراه دارد و آن را به حلقه‌ای مهم در زنجیره تأمین و انرژی منطقه بدل می‌سازد. 3️⃣نقطه آغاز این روند به پایان جنگ دوم قره‌باغ در سال ۲۰۲۰ بازمی‌گردد. امارات از فرصت بازسازی در آذربایجان بهره گرفت و همزمان روابط اقتصادی خود با ارمنستان را توسعه داد. از سال ۲۰۲۲ با سیاست تنش‌زدایی منطقه‌ای و بازگشت به روابط عمیق با ترکیه، ظرفیت میانجی‌گری فعال شد. در این مسیر، آمریکا به‌عنوان طراح کلان، اسرائیل به‌عنوان متحد مشترک ابوظبی و باکو، و حتی گرجستان به‌عنوان فضای بی‌طرف برای برخی دیدارها، نقش مکمل داشتند. انتخاب امارات از سوی آمریکا، به‌واسطه روابط متوازن آن با همه طرف‌ها و عدم حساسیت تاریخی در قفقاز، رویکردی حساب‌شده بود. 🔚در نهایت، امارات از این نقش‌آفرینی منافع چندوجهی به‌دست آورد؛ از تثبیت جایگاه خود به‌عنوان میانجی جهانی و شریک مطمئن غرب گرفته تا دسترسی به پروژه‌های زیرساختی و انرژی قفقاز. این روند محور همکاری امنیتی با آمریکا و اسرائیل را تقویت و پیوند با ترکیه و باکو را استحکام بخشید. افزون بر این، حضور فعال در قفقاز جنوبی اهرمی تازه در اختیار ابوظبی گذاشته تا بتواند در معادلات حیاط خلوت ایران و روسیه اثرگذار باشد؛ اهرمی که ممکن است در آینده، در بحران‌های جدید یا مذاکرات راهبردی، به برگ برنده‌ای تعیین‌کننده برای این بازیگر بلندپرواز خلیج فارس تبدیل شود. کانال تحلیلی #سیاست_نامه 👇 👇 👇 https://eitaa.com/siyastnameh

🔰عراق، لبنان و ساعت صفر: دیپلماسی امنیتی تهران در میدان نبرد با رقبا در اولین سفر دبیر شعام 🖊 #حسین_نجفی 🔹️سفر علی لاریجانی به عراق و لبنان، نخستین مأموریت خارجی او در جایگاه دبیر شورای عالی امنیت ملی، در لحظه‌ای حساس از مناسبات پرتنش غرب آسیا انجام می‌شود؛ زمانی که تنش‌های مستقیم و نیابتی ایران و رژیم صهیونیستی در سوریه و غزه اوج گرفته و آمریکا در عراق برای محدودسازی نفوذ تهران فعال شده است. انتخاب عراق به‌عنوان نخستین مقصد، نشان از اهمیت این کشور به‌عنوان گره‌گاه امنیتی، سیاسی و اقتصادی ایران دارد؛ جایی که وضعیت بغداد بر موازنه کل منطقه تأثیرگذار است. لاریجانی در بغداد بر تثبیت موقعیت قانونی و عملیاتی حشد الشعبی در برابر فشارها، مدیریت فضای سیاسی پیش از انتخابات، هماهنگی در قبال بحران سوریه و کنترل پرونده گروه‌های کردی مرزی مانند پژاک تمرکز خواهد کرد؛ هدفی که در نهایت مقابله با سناریوهای آمریکا و اسرائیل برای تغییر معادلات قدرت در عراق است. 🔹️لبنان، دومین ایستگاه، حساسیت بیشتری دارد. این سفر در شرایطی انجام می‌شود که بحث خلع سلاح حزب‌الله با پشتوانه فشارهای بین‌المللی و تحرکات اخیر مخالفان داخلی، دوباره پررنگ شده است. دیدار با رهبری حزب‌الله و دیگر متحدان کلیدی در این مقطع، تلاشی برای تثبیت انسجام جبهه مقاومت و مقابله با طرح‌هایی است که توازن بازدارندگی با اسرائیل را هدف گرفته‌اند. بحران عمیق مالی و سیاسی لبنان، که می‌تواند ثبات جبهه شمالی اسرائیل و حتی تحولات غزه و سوریه را تحت تأثیر قرار دهد، احتمالاً در این مذاکرات به‌عنوان بعدی پنهان اما مهم لحاظ خواهد شد؛ از جمله یافتن راه‌های حمایت اقتصادی محدود اما راهبردی از سوی تهران. 🔹️این مأموریت دوگانه، علاوه بر هماهنگ‌سازی جبهه متحدین، مستلزم مدیریت شکاف‌ها و حساسیت‌های داخلی در عراق و لبنان است؛ از اختلافات بالقوه بین گروه‌های شیعی تا پیچیدگی روابط حزب‌الله با متحدان مسیحی و سنی. پیوند مستقیم این سفر با تحولات سوریه، امنیت مرزهای مشترک و نقش بیروت به‌عنوان کانال ارتباطی با گروه‌های فلسطینی، بر وزن راهبردی آن می‌افزاید. 🔚موفقیت این سفر می‌تواند جایگاه ایران را در دو پایتخت راهبردی تثبیت، موجب محدود سازی حرکت رقبا، و پیام صریحی از توان بازدارندگی تهران ارسال کند. در مقابل، هر شکست یا تعویق، فرصت‌های تازه‌ای برای آمریکا، اسرائیل و متحدان عربی‌شان ایجاد خواهد کرد. این سفر آزمونی برای میزان هماهنگی داخلی و توان لاریجانی در مدیریت بحران‌های پیچیده منطقه، و بخشی از معادله بزرگ‌تر موازنه قدرت در غرب آسیا است. کانال تحلیلی #سیاست_نامه 👇👇👇 https://eitaa.com/siyastnameh

🔰شهید حسن بهمنی در زمان عملیات خیبر نوشت: 🔴نقطه ضعف های ما عمدتا تکراری است و نقطه ضعف های دشمن عمدتاً تکرار نمی شود. اکنون نیز همین است !!! کانال تحلیلی #سیاست_نامه 👇 👇 👇 https://eitaa.com/siyastnameh

🔰سه دستاورد سفر امروز لاریجانی به عراق، از امنیت تا اقتصاد 🖊 #حسین_نجفی 🔹️سفر امروز علی لاریجانی به بغداد را می‌توان حلقه‌ای تازه در زنجیره‌ای دانست که طی ماه‌های اخیر میان ایران و عراق شکل گرفته تا هر دو کشور در برابر فشارها و تهدیدهای منطقه‌ای، پشت به پشت هم بایستند. این سفر که همزمان با اوج گرفتن تحرکات آمریکا و اسرائیل در مرزهای شمالی عراق انجام شد، بیش از یک دیدار معمولی سیاسی بود؛ در واقع یک بسته امنیتی، اقتصادی و فرهنگی را به‌صورت فشرده به بغداد برد. 🔹️مهم‌ترین دستاورد، توافق‌های امنیتی تازه برای اجرای کامل مصوبه دولت عراق در بستن فعالیت گروه‌های مسلح معارض ایران در اقلیم کردستان و کنترل مسیرهای نفوذ احتمالی اسرائیل بود. این موضوع نه‌تنها به انسداد یک مسیر مداخله مستقیم علیه ایران کمک می‌کند، بلکه موقعیت بغداد را به‌عنوان شریک امنیتی تهران تثبیت می‌سازد. همزمان، مقامات بلندپایه عراقی موضع آشکاری علیه حملات اخیر اسرائیل گرفتند و بر حفظ حاکمیت خود تأکید کردند؛ پیامی که عملاً خطوط قرمز مشترک ایران و عراق را به طرف مقابل مخابره کرد. 🔹️در حوزه اقتصادی، تمرکز بر اجرای سریع پروژه‌های زیربنایی چون راه‌آهن شلمچه _ بصره و توسعه ترانزیت انرژی، بخشی از تلاش برای عمیق‌تر کردن پیوندهای اقتصادی دو کشور بود. این همکاری‌ها اگر عملیاتی شود، عراق را به مسیر مستقیم صادرات و واردات ایران متصل می‌کند و از فشار تحریم‌های بانکی کم می‌کند. همزمان، جدا از لحن رسمی دولت‌ها، گفت‌وگوهایی نیز برای گسترش مبادلات تجاری و کاهش موانع گمرکی انجام شد؛ اقدامی که در نهایت می‌تواند مستقیماً در زندگی روزمره مردم دو طرف اثر بگذارد. 🔹️بُعد فرهنگی و مردمی سفر نیز کم‌اهمیت نبود. دیدار با مراجع و نخبگان دینی در نجف و بغداد، یادآور این نکته است که پیوندهای مذهبی و فرهنگی یک ستون محکم در روابط ایران و عراق است. این پشتوانه اجتماعی می‌تواند هر توافق سیاسی یا اقتصادی را از سطح کاغذ به میدان عمل بیاورد. 🔹️آنچه لاریجانی در بغداد دنبال کرد، تنها مجموعه‌ای از امضا و عکس نبود، بلکه تلاشی برای هماهنگ‌سازی سه سطح امنیتی، اقتصادی و فرهنگی در یک زمان بود. چنین هماهنگی پیام روشنی برای واشنگتن و تل‌آویو دارد: ایران و عراق نه‌تنها میدان را برای اقدامات خصمانه باز نمی‌گذارند، بلکه در حال ساختن ظرفیت‌های مشترک برای مقابله و بازدارندگی هستند. 🔚به زبان ساده، این سفر را می‌توان به مردم چنین توضیح داد: همسایه‌ای که امنیت و اقتصادش به ما گره خورده، امروز در کنار ما ایستاده، و این ایستادگی حاصل گفت‌وگو، تفاهم و پیوندهای چندلایه‌ای است که فراتر از سیاست روزمره می‌رود. کانال تحلیلی #سیاست_نامه 👇 👇 👇 https://eitaa.com/siyastnameh

🔰از کریدور ترامپ (زنگزور) تا بازی دوگانه پاشینیان؛ هشدار ایران درباره مسیر نفوذ آمریکا در قفقاز 🖊 #حسین_نجفی 🔹️«کریدور ترامپ» اسم عجیب مسیری است که این روزها زیاد شنیده می‌شود؛ مسیری که اگر ساخته شود، آمریکا را تا بیخ گوش مرزهای شمالی ایران می‌آورد. سیدعباس عراقچی، وزیر امور خارجه، امروز در یک هشدار جدی گفت این پروژه فقط یک راه ترانزیتی نیست، بلکه طرحی است که می‌تواند امنیت و معادلات منطقه را به‌طور کامل تغییر دهد. 🔹️ماجرا اینچنین است: آمریکا دنبال ایجاد مسیری در بخش‌هایی از ارمنستان است که این کشور را به مناطق تحت نفوذ غرب وصل کند. روی کاغذ اسمش «کریدور تجاری» است، اما تجربه نشان داده حضور اقتصادی و لجستیکی آمریکا معمولاً مقدمه حضور اطلاعاتی و امنیتی است. به‌عبارت ساده‌تر، وقتی یک کشور به آمریکا جای پا بدهد، دیر یا زود پای نیرو، تجهیزات و مرکزهای امنیتی هم باز می‌شود. 🔹️برای ایران، این موضوع فقط یک مسئله سیاسی نیست؛ بحث امنیت مرزهای شمالی است. چنین مسیری راهی خواهد بود برای فشار بیشتر به تهران، تغییر مسیرهای تجاری منطقه، و حتی بی‌ثبات کردن مرزها. 🔹️در این بین، نیکول پاشینیان، نخست‌وزیر ارمنستان، بازی دوگانه‌ای پیش گرفته است؛ از یک طرف در حرف از روابط خوب با ایران و روسیه می‌گوید، از طرف دیگر، در عمل با پروژه‌های آمریکا و اروپا همکاری می‌کند. نتیجه این سیاست دوگانه ممکن است تبدیل ارمنستان به پایگاه نفوذ غرب در قلب قفقاز باشد. 🔹️اگر «کریدور ترامپ» یا همان زنگزور پیش برود، گام بعدی آمریکا ایجاد مسیری دائمی برای عبور آزاد کالا، نیرو و تجهیزات خواهد بود. چنین مسیری به‌راحتی می‌تواند به کارهای امنیتی و حتی حضور نظامی محدود در منطقه منجر شود. این یعنی کاهش نفوذ ایران در شمال و خارج شدن برخی مسیرهای تجاری از دسترس جمهوری اسلامی ایران. 🔹️حتی در روابط با روسیه هم، این مسیر می‌تواند نقش‌آفرینی کند. احتمال دارد پاشینیان با ظاهر‌سازی بخواهد به پوتین اطمینان بدهد که این تصمیمات موقت و تاکتیکی است، اما در عمل ممکن است راهبرد سیاست خارجی ارمنستان را به سمت کاهش وابستگی به روسیه و نزدیکی به غرب تغییر دهد. چنین تغییری تعادل قدرت در قفقاز را به‌کلی به هم می‌ریزد. 🔚جان کلام «کریدور ترامپ» بخوانید زنگزور، فقط یک جاده نیست، یک مسیر نفوذ است. اگر ساخته شود، می‌تواند شرایط امنیتی و سیاسی شمال ایران را به ضرر ما تغییر دهد. مقابله با آن نیاز به فعالیت فوری و هماهنگ دیپلماتیک و امنیتی دارد تا قبل از تثبیت، این پروژه متوقف شود و ایران از حلقه محاصره تدریجی دور بماند. کانال تحلیلی #سیاست_نامه 👇 👇 👇 https://eitaa.com/siyastnameh

🔰جنگ بعدی ایران و اسرائیل در راه است 🔹️محاسبات راهبردی هر دو کشور نشان می‌دهد که این جنگ حتی خشونت‌بارتر خواهد بود. 🖊نوشتهٔ تریتا پارسی، معاون اجرایی اندیشکده کوئینسی برای سیاست‌ورزی مسئولانه. 🔴 یک یادداشت در این زمینه تقدیم مخاطبان گرامی خواهد شد کانال تحلیلی #سیاست_نامه 👇 👇 👇 https://eitaa.com/siyastnameh

🔰آیا ایران می‌تواند آغازگر باشد؛ تغییر معادله در نبرد با اسرائیل 🖊 #حسین_نجفی 🔷️اخیرأ، تریتا پارسی، تحلیلگر برجسته روابط بین‌الملل، در مقاله‌ای در فارین پالیسی نسبت به نزدیکی جنگ بعدی میان ایران و رژیم صهیونیستی هشدار داده است. او برخلاف بسیاری از پیش‌بینی‌های قبلی که اسرائیل را آغازگر احتمالی چنین درگیری می‌دانستند، تأکید کرده که این‌بار ممکن است ایران تصمیم به یک عملیات پیش‌دستانه بگیرد. چنین تغییری در معادله، نشان‌دهنده تحول مهم در محاسبات امنیت ملی ایران و ارزیابی از تهدیدات رژیم صهیونیستی است. 1️⃣عملیات پیش‌دستانه، در ادبیات نظامی به اقدام زودتر از حریف برای جلوگیری از حمله او یا نابود کردن توان تهاجمی‌اش گفته می‌شود. در سناریوی فعلی، افزایش تحرکات اسرائیل در مرزهای شمالی، تهدیدات مستمر علیه زیرساخت‌های هسته‌ای و حملات اخیر به نیروهای مقاومت در منطقه، این ارزیابی را قوت بخشیده که تأخیر در واکنش می‌تواند هزینه‌های بیش‌تری برای ایران و محور مقاومت ایجاد کند. از نگاه تهران، اقتدار در بازدارندگی تنها با واکنش‌ سریع و هدفمند حفظ می‌شود، به‌ویژه وقتی که دشمن برای درگیری گسترده آماده می‌شود. 2️⃣در مقابل، عملیات پیش‌دستانه ریسک‌های خود را دارد. چنین اقدامی می‌تواند موجی از واکنش‌های بین‌المللی را ایجاد کند و بهانه‌ای برای مداخله مستقیم آمریکا یا حمایت علنی و گسترده‌تر غرب از اسرائیل شود. همچنین در سطوح اقتصادی و اجتماعی، وارد شدن به جنگی تمام‌عیار فشار شدیدی بر کشور خواهد گذاشت. از این‌رو، تصمیم‌گیران باید میان هزینه‌های بلندمدت تأخیر یا بی‌عملی و هزینه‌های فوری یک اقدام پیش‌دستانه، توازن دقیقی برقرار کنند. 3️⃣در بُعد میدانی، عملیات پیش‌دستانه می‌تواند شامل حملات موشکی دقیق، عملیات سایبری، یا حتی ضربه به مراکز راهبردی اسرائیل از طریق نیروهای نیابتی در منطقه باشد. سرعت، غافلگیری و تخریب هدفمند زیرساخت‌های حیاتی دشمن، محور اصلی موفقیت چنین سناریویی است. با این حال، تجربه جنگ‌های اخیر در غزه و لبنان نشان داده که اسرائیل نیز برای جنگ طولانی و پرشدت آماده‌سازی کرده است؛ بنابراین هرگونه عملیات ابتدایی باید با برنامه‌ریزی دفاعی و تهاجمی بلندمدت همراه باشد. 🔚در نهایت، فضای منطقه به نحوی ملتهب شده که شاید حمله پیش‌دستانه یا واکنش شدید به تحریکات دشمن، به‌طور جدی روی میز محاسبات تهران و تل‌آویو قرار گرفته است. نکته کلیدی در این شرایط، حفظ ابتکار عمل و جلوگیری از غافلگیری، همراه با مدیریت افکار عمومی داخلی و منطقه‌ای است؛ چراکه در جنگ‌های آینده، میدان رسانه‌ای به اندازه میدان نبرد تعیین‌کننده خواهد بود. کانال تحلیلی #سیاست_نامه 👇 👇 👇 https://eitaa.com/siyastnameh

🔰 ترس، سابقه خونین و دشمنان تازه؛ بازی خطرناک جولانی برای بقا 🖊 #حسین_نجفی 🔹️«ابومحمد الجولانی» که روزی فرمانده تحریرالشام و نماد گروه‌های تندرو در ادلب بود، امروز با عنوان «رئیس‌جمهور سوریه» بر تخت قدرت نشسته است. اما وزرا و اطرافیانش همان چهره‌های مسلح دیروز هستند که گذشته خونین‌شان در یاد مردم مانده. حالا با نفوذ روزافزون اسرائیل به جنوب سوریه و ناتوانی دولت جولانی در مقابله با اشغالگری، موج نارضایتی و خشم مردم به او رسیده و جایگاهش بیش از هر زمان دیگری لرزان شده است. 🔹️این روزها، سایه حذف توسط اسرائیل بیش از همیشه بر سر جولانی سنگینی می‌کند. او طی ماه‌های اخیر تلاش کرده از قالب یک رهبر افراطی خارج شود و لباس سیاستمدار میانه‌رو بپوشد، اما در نگاه تل‌آویو، همچنان یک تهدید است؛ به‌خصوص بعد از تحرکات نظامی‌اش در مناطق نزدیک جولان که بهانه‌ای برای عملیات‌های اسرائیل شد. 🔹️در این میان، جولانی از ترکیه خیری نمی‌بیند و آمریکا هم قصد ندارد در برابر اسرائیل در کنار جولانی بایستد. همین موضوع باعث شده دست به یک قمار بزرگ بزند: باز کردن پای روسیه به سوریه، به‌ویژه جنوب و مناطق دروزی‌نشین. او امیدوار است حضور مسکو مثل یک سپر امنیتی عمل کند و در برابر اسرائیل موازنه‌ای ایجاد شود، در عین حال پیامی به آنکارا می‌فرستد که اگر امتیاز ندهد، جولانی شریک تازه‌ای پیدا خواهد کرد. 🔹️اما اسرائیل هیچ تمایلی به معامله با او ندارد. حتی اگر جولانی از القاعده فاصله گرفته باشد، برای تل‌آویو یک بازیگر غیرقابل اعتماد و بالقوه خطرناک است. معامله با او می‌تواند جایگاهش را در میان گروه‌های مسلح تقویت کند؛ خط قرمزی که اسرائیل حاضر به عبور از آن نیست. 🔹️در داخل سوریه نیز، بحران مشروعیت همچون موریانه پایه‌های قدرتش را می‌خورد. فساد گسترده، سابقه خونین وزرا و همراهان، فشار اقتصادی بر مردم، حذف بیرحمانه مخالفان، عدم توان ایستادگی مقابل تهاجم مدام اسرائیل، شکاف‌های عمیقی در میان جامعه و حتی در صفوف فرماندهان نظامی ایجاد کرده است؛ شکاف‌هایی که می‌تواند به شورش یا فروپاشی داخلی بینجامد. 🔚در واقع، جولانی امروز میان انبر دو دشمن گرفتار است: در بیرون، سایه سنگین حمله اسرائیل که ممکن است هر لحظه فرود آید و در داخل، مردمی خسته و بی‌اعتماد که از گذشته خونین او و همراهانش عبور نکرده‌اند. برای چنین موقعیتی، حتی آوردن روسیه هم نمی‌تواند تضمین بقا باشد، چون مسکو قادر به توقف اراده اسرائیل برای حذف او نخواهد بود؛ و این یعنی جولانی در مسیری قدم گذاشته که پایانش یا حذف فیزیکی است یا سقوط سیاسی. کانال تحلیلی #سیاست_نامه 👇 👇 👇 https://eitaa.com/siyastnameh