🔰جیبوتی و باب‌المندب؛ فرصت دوم ایران پس از هرمز 🖊 #حسین_نجفی 🔹️جیبوتی، کشوری کوچک در شاخ آفریقا، به‌دلیل جایگاهش در کنار تنگه استراتژیک باب‌المندب، به یکی از نقاط داغ رقابت قدرت‌های جهانی تبدیل شده است. حضور همزمان آمریکا، چین و چند کشور دیگر در این منطقه، دریای سرخ را به عرصه‌ای حساس برای امنیت انرژی و تجارت جهانی بدل کرده است. این متن نشان می‌دهد چرا جیبوتی برای ایران یک فرصت مهم ژئوپلیتیک است، چگونه می‌تواند نقش بازدارنده در برابر اسرائیل ایفا کند، و چه راهبردهایی برای تثبیت نفوذ در این گلوگاه حیاتی قابل اجراست. 1️⃣اهمیت ژئوپلیتیکی جیبوتی: جیبوتی در لبه جنوبی دریای سرخ و در فاصله کوتاهی از تنگه باب‌المندب قرار گرفته است؛ گذرگاهی که خلیج فارس را به کانال سوئز و مدیترانه متصل می‌کند و بیش از ۱۰ درصد تجارت دریایی جهان از آن عبور می‌کند. هرگونه کنترل یا نفوذ بر این نقطه، مستقیماً بر جریان صادرات نفت خلیج فارس و واردات اروپا تأثیر می‌گذارد. موقعیت جغرافیایی این کشور باعث شده که به سکوی پرتاب قدرت‌های بزرگ برای حضور در آب‌های گرم تبدیل شود. 2️⃣رقابت قدرت‌های جهانی و فضای مانور ایران: چین از سال ۲۰۱۷ نخستین پایگاه نظامی خارجی خود را در جیبوتی ایجاد کرد؛ آمریکا، فرانسه، ژاپن و چند کشور دیگر نیز پایگاه‌هایی در آن دارند. واشنگتن این حضور را ابزاری برای مهار چین و رصد ایران می‌داند، و پکن آن را پشتیبان کریدور شرق آفریقا می‌خواند. این میدان رقابت، برای ایران یک محدودیت نیست بلکه فضای مانوری است که با دیپلماسی هوشمند می‌توان به ابزاری برای نفوذ و تأمین امنیت دریایی در دریای سرخ تبدیل کرد. 3️⃣فرصت راهبردی ایران در برابر اسرائیل : اسرائیل طی سال‌های اخیر کوشیده در دریای سرخ و نزدیکی باب‌المندب جای پایی پیدا کند، تا در صورت بحران، بر مسیرهای دریایی ایران فشار بگذارد. همکاری با جیبوتی و کشورهای همجوار، سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌های بندری، و ارائه کمک‌های فنی–آموزشی می‌تواند معادله را معکوس کند و حضور ایران را به یک عامل بازدارنده در برابر تل‌آویو بدل سازد. این اقدام، ادامه طبیعی استراتژی ایران برای ایجاد «حلقه‌های امنیتی» فراتر از خلیج فارس است. 🔚چند پیشنهاد: برای تثبیت جایگاه در جیبوتی، تهران می‌تواند دیپلماسی بندری و حمل‌ونقل دریایی را با ابتکارات اقتصادی ترکیب کند؛ از تأمین انرژی و تجهیزات بندری گرفته تا آموزش نیروی انسانی. چنین همکاری‌هایی علاوه بر ایجاد وابستگی مثبت و روابط پایدار، ایران را قادر می‌سازد تا در معادلات باب‌المندب به بازیگری غیرقابل حذف تبدیل شود. این مسیر، هم به حفظ جریان آزاد تجارت ایران کمک می‌کند و هم وزن ژئوپلیتیک کشور را در دریای سرخ بالا می‌برد. کانال تحلیلی #سیاست_نامه 👇 👇 👇 https://eitaa.com/siyastnameh

🔰سفر مهم لاریجانی به لبنان؛ هم‌زمان با تلاش‌ها برای خلع سلاح حزب‌الله 🖊 #حسین_نجفی 🔹️سفر امروز علی لاریجانی به بیروت و دیدارش با ژوزف عون، رئیس‌جمهور لبنان، در شرایطی انجام شد که فضای سیاسی این کشور به شدت تحت تأثیر یک بحث حساس قرار دارد: تلاش نواف سلام، نخست‌وزیر، برای خلع سلاح حزب‌الله. این موضوع نه تنها یک پرونده داخلی لبنانی نیست، بلکه مستقیماً به معادلات امنیتی منطقه و روابط تهران–بیروت گره خورده است. 🔹️در دو دهه گذشته، بازدارندگی لبنان در برابر اسرائیل بر پایه «معادله ارتش–مقاومت» شکل گرفت؛ الگویی که ارتش ملی را به‌عنوان ستون مشروعیت رسمی و حزب‌الله را به‌عنوان بازوی عملیاتی میدان در کنار هم نگه داشت. حالا تلاش برای حذف سلاح حزب‌الله، عملاً حذف یک پایه این توازن و باز کردن مسیر برای تغییر راهبردی در موازنه قدرت است. 🔹️در چنین شرایطی، دیدار لاریجانی با رئیس‌جمهور تازه کار لبنان حامل چند پیام کلیدی بود. نخست، ایران در حال تقویت کانال سیاسی مستقیم با رأس حاکمیت لبنان است تا بتواند در مواجهه با فشارهای داخلی و خارجی، از ظرفیت دولت مرکزی نیز استفاده کند. 🔹️دوم، این سفر به‌طور ضمنی تأکید کرد که تضعیف توان دفاعی حزب‌الله مساوی با تضعیف امنیت ملی لبنان است. لاریجانی با حضور خود، به بیروت و حتی به مخالفان خارجی این پیام را داد که ایران این توان را یک «خط قرمز» می‌داند و برای حفاظت از آن، علاوه بر حمایت میدانی از راهکارهای دیپلماتیک هم استفاده خواهد کرد. 🔹️سوم، این دیدار پیامی بازدارنده به واشنگتن و تل‌آویو فرستاد: تهران در رأس سیاسی لبنان جای پایی تثبیت‌شده دارد و هرگونه سناریوی فشار یا بی‌ثبات‌سازی، با واکنش سریع و هماهنگ مواجه خواهد شد. 🔹️در سطح منطقه‌ای، سفر لاریجانی نشان داد که ایران به‌دنبال «دیپلماسی چندسطحی بازدارندگی» است؛ ترکیب تعامل با دولت رسمی، ارتباط با نیروهای مقاومت و بهره‌گیری از روابط اقتصادی–سیاسی برای تقویت جایگاه خود و متحدانش. 🔚به زبان ساده، این سفر نه یک دیدار تشریفاتی، که بخشی از یک بازی راهبردی بزرگ‌تر بود: حفظ پیوند بیروت و تهران در زمانی که هم تهدید خارجی فشار می‌آورد و هم طرح‌های داخلی برای تغییر موازنه قدرت در جریان است. کانال تحلیلی #سیاست_نامه 👇 👇 👇 https://eitaa.com/siyastnameh

🔰واکنش های مجازی به وعده های نخست وزیر رژیم صهیونیستی درباره رفع بی آبی در ایران 🔹️کاربران فضای مجازی خبر روزنامه صهیونیستی یدیعوت احارونوت را منتشر کردند که نوشته اسرائیل با بدترین خشکسالی در قرن اخیر همراه است کانال تحلیلی #سیاست_نامه 👇 👇 👇 https://eitaa.com/siyastnameh

🔰نبرد پنهان موساد با ایران؛ از مرز تا خیابان 🖊 #حسین_نجفی 🔹️کشف برخی کارگاه‌های تولید پهپاد و تسلیحات در داخل کشور نشان می‌دهد رژیم صهیونیستی وارد مرحله‌ای تازه از جنگ پنهان شده است؛ مرحله‌ای که دیگر محدود به قاچاق سلاح یا نفوذ اطلاعاتی نیست و با ایجاد زیرساخت تولید و پشتیبانی در عمق خاک ایران، شبکه‌ای عملیاتی داخلی برای فشار از پشت جبهه تدارک می‌بیند. 1️⃣تجربه «جنگ ۱۲ روزه» ثابت کرد دشمن توان بهره‌گیری از ظرفیت عوامل داخلی در حد یک تیپ رزمی را دارد. بر همین اساس، سناریوهای محتمل می‌تواند شامل عملیات همزمان برای حذف فرماندهان سیاسی–نظامی، تخریب ذخایر موشکی، هدف قرار دادن زیرساخت‌های اقتصادی، فعال‌سازی هسته‌های مسلح شهری و فشار همزمان بر محور مقاومت باشد؛ آرایشی که ایران را در چند جبهه تحت فشار قرار می‌دهد. 2️⃣دیپلماسی در کنار آمادگی داخلی جایگاه ویژه‌ای دارد. ایجاد فهم مشترک امنیتی با همسایگان، گسترش تبادلات اطلاعاتی منطقه‌ای و استفاده از سازوکارهای بین‌المللی برای افشای اقدامات خرابکارانه، بخشی از هزینه‌های دشمن را افزایش می‌دهد. فعال‌سازی کانال‌های گفت‌وگو با کشورهای همسو یا بی‌طرف می‌تواند جبهه فشار دیپلماتیک علیه اسرائیل را تقویت و از شکل‌گیری اجماع علیه ایران پیشگیری کند. پیام روشن به منطقه باید این باشد: «امنیت جمعی، خط قرمز مشترک است.» 3️⃣ الزما باید راهبرد ایران بر مفهوم «یک لحظه پیش از حمله» استوار باشد؛و نه محدود به آمادگی مرزی یا توان موشکی، بلکه شامل آموزش عملیاتی بسیج و فراجا برای نبرد شهری، ایجاد شبکه چندلایه شناسایی برای کشف و انهدام هسته‌های داخلی و طراحی ضربه پیشگیرانه علیه مراکز موساد در خارج از کشور. تجربه ۱۲ روزه نشان داد با اختلال سریع فرماندهی دشمن، ابتکار عمل حفظ می‌شود. 4️⃣ براساس شواهد، جنگ آینده صرفاً با موشک پیروز نمی‌شود. باید همه مولفه‌های قدرت، از توان زمینی و نفوذ مرزی تا عملیات سایبری و ظرفیت محور مقاومت، همزمان و هماهنگ به کار گرفته شوند. ضعف نسبی پدافند هوایی را می‌توان با ابتکار زمینی، عملیات در عمق اراضی اشغالی و همکاری مقاومت منطقه‌ای جبران کرد. اقداماتی چون حمله حزب‌الله به ارتفاعات حرمون، عملیات مقاومت عراق علیه پایگاه‌های لجستیکی و فشار دریایی انصارالله حلقه‌های یک زنجیره بازدارندگی فعال خواهند بود. در این چارچوب، واکنش ایران نباید صرفاً دفاعی باشد؛ با ترکیب عملیات روانی، رسانه‌ای و تحرکات نامتقارن، باید تهدید به عمق دشمن منتقل شود. 🔚جان کلام نبرد پیشِ رو، شبکه‌ای از فشارهای سیاسی، نظامی، اقتصادی و روانی خواهد بود. پاسخ ایران نیز باید شبکه‌ای و پیش‌دستانه باشد. اتصال مداوم دیپلماسی فعال با توان عملیاتی و مقاومت منطقه‌ای می‌تواند مسیر تهاجم را مسدود و ابتکار میدان را از آغاز تا پایان در اختیار تهران نگه دارد. کانال تحلیلی #سیاست_نامه 👇 👇 👇 https://eitaa.com/siyastnameh

🔰حمایت صریح از حزب‌الله و شکست طرح‌های غرب؛ دستاورد سفر لاریجانی به بیروت 🖊 #حسین_نجفی 🔹️سفر امروز علی لاریجانی، دبیر شورای عالی امنیت ملی ایران، به بیروت و دیدار با مقامات لبنانی صحنه‌ای تازه از دیپلماسی منطقه‌ای را رقم زد. لاریجانی در کنفرانس خبری ۲۲ مرداد ۱۴۰۴ با ترکیبی از پیام‌های آشکار و حساب‌شده، تلاش کرد موقعیت ایران در لبنان و جبهه مقاومت را بازتعریف کند. او با تأکید بر اینکه «ایران قصد دخالت در امور لبنان را ندارد»، احترام به حاکمیت این کشور را برجسته ساخت؛ اما همزمان با مشروط کردن حمایت ایران به «مشورت با همه طوائف»، نقشی محوری برای حزب‌الله به‌عنوان بازیگر تعیین‌کننده تثبیت شد. این موضع، که به‌ظاهر عدم‌دخالت را القا می‌کند اما عملاً به معنای حضور مشورتی است، هم طرح‌های غرب برای تضعیف مقاومت را بی‌اعتبار کرد و هم پیام روشنی به جریان‌های مخالف حزب‌الله فرستاد. 🔹️لاریجانی با هویت‌سازی صریح، اسرائیل را «دشمن» و حزب‌الله را «سرمایه ملی لبنان» خواند و هشدار داد که نباید «دوست و دشمن را عوض کرد»، عبارتی که می‌توان آن را خط قرمز ایران در قبال امنیت و موجودیت حزب‌الله دانست. مرور تاریخی وی از اشغال لبنان و ظهور حزب‌الله به‌عنوان «پاسخی اجتناب‌ناپذیر به تجاوز» نیز در خدمت مشروعیت‌بخشی به این گروه به‌عنوان نیرویی داخلی و خودجوش بود، نه وابسته صرف به ایران. 🔹️در بُعد دیپلماتیک، این سفر هژمونی ایران را در سطح منطقه‌ای به نمایش گذاشت: دیدار با رئیس‌جمهور، نخست‌وزیر و رئیس مجلس لبنان در کنار استقبال خیابانی هواداران حزب‌الله با پرچم‌های ایران و شعارهای ضداسرائیلی، تصویر رسانه‌ای قدرتمندی ایجاد کرد که توازن سیاسی بیروت را به سود محور مقاومت تقویت نمود. همزمان، لاریجانی با موضع‌گیری درباره «تحمیل دستاوردهای نظامی ناکام اسرائیل از مسیر غیرنظامی» عملاً تهدید بازدارنده‌ای فراتر از میدان نبرد صادر کرد. 🔹️هم‌افزایی این سفر با توافق امنیتی میان ایران و عراق نیز نشان‌دهنده روند «هندسه امنیتی یکپارچه» از بغداد تا بیروت است؛ مدلی که ایران در آن با دولت‌ها و بازیگران غیردولتی به طور موازی تعامل و هماهنگی ایجاد می‌کند. این ساختار، ظرفیت عملیاتی و بازدارندگی جبهه مقاومت را در برابر تهدیدات اسرائیل افزایش می‌دهد، بی‌آنکه ایران تعهدات نظامی علنی بر عهده گیرد. 🔚با وجود چالش‌های داخلی لبنان، سفر لاریجانی پیروزی استراتژیک برای تهران بود: ایران پیام داد که خلع سلاح حزب‌الله غیرقابل مذاکره است، نفوذ عربستان و غرب را متوازن کرد و محور مقاومت را در سطح منطقه‌ای بازسازی روحیه نمود. این پیام، نه فقط به مخاطبان لبنانی، که به کل معادلات خاورمیانه مخابره شد: ایران همچنان ضامن بقای مقاومت و بازیگر غیرقابل حذف معادلات امنیتی است. کانال تحلیلی #سیاست_نامه 👇👇👇 https://eitaa.com/siyastnameh

🔰خسارتی بسیار (ظریف) به صنعت هسته ای، اقتصاد و امنیت کشور 🖊 #حسین_نجفی 🔹️محمدجواد ظریف، مردی که سال‌ها با تریبون‌های رنگارنگ و لبخندهای دیپلماتیک خود را «چهره‌ای ملی» و «سردار دیپلماسی» معرفی کرد، در عمل یکی از پرهزینه‌ترین و خسارت‌بارترین تجربه‌های سیاست خارجی جمهوری اسلامی را رقم زد. برجام، حاصل کار او، نه یک توافق برد–برد، بلکه سند واگذاری بخش مهمی از توانمندی هسته‌ای کشور در برابر وعده‌های کاغذی غرب بود؛ وعده‌هایی که حتی پیش از خشک‌شدن جوهر امضا، زیر پا گذاشته شدند. 🔹️ ظریف هرگز مصداق «سرباز وطن» نبود؛ او معمار توافقی شد که بزرگ‌ترین عقب‌نشینی فنی و راهبردی تاریخ صنعت هسته‌ای ایران را رقم زد. برجام، محصول ساده‌اندیشی در برابر غرب و بی‌توجهی به منطق قدرت بین‌الملل، ایران را از موضع یک بازیگر فعال به جایگاه یک طرف محدودشده و بی‌ابزار تنزل داد. از همان آغاز، هشدار کارشناسان درباره مکانیزم Snapback، لغو‌نشدن واقعی تحریم‌ها و عدم‌توازن تعهدات نادیده گرفته شد و ظریف با اطمینان کاذب، این توافق را فتحی بزرگ معرفی کرد. 🔹️در متن برجام و قطعنامه ۲۲۳۱، تمام محدودیت‌های سنگین بر غنی‌سازی، تعداد سانتریفیوژها، تحقیق‌وتوسعه و راکتور آب‌سنگین اراک صریحاً قید شد، در حالی که رفع تحریم‌ها تنها به شکل تعلیق موقت، مشروط و قابل بازگشت پیش‌بینی گردید. ساده‌لوحی راهبردی ظریف آنجا آشکار شد که اجازه داد کشور تمام تعهدات هسته‌ای‌اش را در چند ماه اول اجرایی کند، اما طرف مقابل بدون هیچ ضمانت اجرایی، دست بالا را حفظ نماید. 🔹️عملکرد تیم او نیز از نظر امنیتی فاجعه‌آمیز بود. عبدالرسول دری‌اصفهانی – که جاسوس سرویس‌های بیگانه شناخته و محکوم شد – به قلب مذاکرات اقتصادی راه پیدا کرد و «فرانچسکو پرودنتی» با روابط مشکوک، در حاشیه تیم حضور داشت. این سطح از نفوذپذیری، نه یک خطای جزئی، بلکه نشانه بی‌کفایتی در حفاظت از منافع ملی بود. چنین نفوذی موجب شد طرف غربی حتی به جزئیات محاسبات اقتصادی ما دسترسی پیدا کند. 🔹️ظریف در مجلس شورای اسلامی بارها وعده «لغو همه تحریم‌ها» را تکرار و فعال‌شدن Snapback را غیرممکن خواند. این اظهارات خلاف واقع، نه‌تنها ملت که نمایندگان و تصمیم‌گیران کشور را در مسیر اشتباه انداخت. اعتماد بی‌پایه او به جان کری – همان کسی که در پشت میز مذاکره لبخند می‌زد و هم‌زمان در واشینگتن دستور تحریم‌های جدید را امضا می‌کرد – نمونه آشکار نادیده‌گرفتن واقعیت دشمنی ساختاری آمریکا با ایران بود. 🔹️در بهمن ۱۳۹۴، حسن روحانی به ظریف «نشان درجه یک خدمت» و ۱۰۰ سکه طلای بهار آزادی اعطا کرد؛ پاداشی برای توافقی که نه تحریم را لغو کرد، نه اقتصاد را گشود و نه امنیت کشور را تضمین نمود. این اقدام، در افکار عمومی، مهر تایید بر بی‌اعتنایی کامل دولت وقت به خسارت‌های روشن برجام بود. 🔚واقعیت این است: ظریف، با ساده‌انگاری، گزارش‌های خلاف واقع، و بی‌توجهی به هشدارهای فنی و حقوقی، بزرگ‌ترین دستاوردهای هسته‌ای ایران را به بهای وعده‌های توخالی غربی‌ها معامله کرد. میراث او برای کشور، صنعتی زخم‌خورده، تحریم‌های تشدیدشده و مسیری پرهزینه برای بازگشت به نقطه پیش از برجام است. چنین کارنامه‌ای نه دفاع می‌طلبد و نه لقب پرافتخار؛ تنها شایسته نقدی بی‌امان و قاطع است. کانال تحلیلی #سیاست_نامه 👇 👇 👇 https://eitaa.com/siyastnameh

🔰شطرنج صلح یا آغاز دور تازه تحریم‌ها؛ نشست پرچالش پوتین و ترامپ 🖊 #حسین_نجفی 🔹️نشست آتی ولادیمیر پوتین و دونالد ترامپ در آلاسکا، با محوریت بحران اوکراین، فراتر از یک دیدار تشریفاتی، صحنه‌ای حساس برای آزمودن ظرفیت‌های دیپلماسی دو طرف در شرایط فرسایشی جنگ است. اظهارات اخیر ترامپ مبنی بر «۲۵ درصد احتمال شکست مذاکرات» بیش از یک برآورد حساس، در حقیقت تاکتیکی برای مدیریت افکار عمومی و آماده‌سازی زمین بازی برای هر دو سناریو "موفقیت یا شکست" به نظر می‌رسد. انتخاب آلاسکا، با نماد جغرافیایی میان شرق و غرب و نزدیکی به حوزه نفوذ روسیه، حامل پیام نمادین بی‌طرفی نسبی و احتمالاً ایجاد فضای امن برای گفت‌وگو است. 🔹️در سمت مسکو، پوتین طی ماه‌های اخیر شرایطی مشخص برای هرگونه خاتمه جنگ مطرح کرده است—از جمله تضمین بی‌طرفی دائمی اوکراین، به‌رسمیت شناختن مالکیت روسیه بر مناطق الحاق‌شده، و کاهش حضور نظامی غرب در مرزهای روسیه. این شروط، هرچند از دید کی‌یف و متحدان غربی غیرقابل‌قبول می‌نماید، چارچوب مذاکره‌ای است که کرملین حاضر به ترک آن نیست. پوتین احتمالاً در نشست آلاسکا، همچنان بر این خطوط قرمز پافشاری خواهد کرد و تلاش خواهد نمود آن را به‌عنوان «راه‌حل واقعی برای صلح پایدار» جلوه دهد. 🔹️در مقابل، زلنسکی واکنشی تند به هر توافقی که به حفظ دستاوردهای ارضی روسیه مشروعیت دهد، نشان خواهد داد. او بارها تأکید کرده که تنها صلحی را می‌پذیرد که تمامیت ارضی اوکراین مطابق مرزهای پیش از ۲۰۱۴ بازگردانده شود، و هرگونه کوتاه‌آمدن را خیانت به مردم و ارتش کشورش دانسته است. برای زلنسکی، نشست آلاسکا نه فرصتی برای مصالحه فوری، بلکه آزمونی برای سنجش عزم ترامپ در حمایت از کی‌یف و میزان فشار او بر پوتین خواهد بود. حتی اگر ترامپ بخواهد میانجیگری کند، زلنسکی به‌وضوح انتظار دارد که این نقش به معنی عقب‌نشینی از تعهدات نظامی واشینگتن نباشد. 🔹️ترامپ که این مذاکرات را به «بازی شطرنج» تشبیه کرده، تلاش دارد خود را در جایگاه بازیکنی چند حرکت جلوتر از رقبا نشان دهد؛ روایتی که برای پایگاه رأی او و نیز در صحنه بین‌الملل جذابیت دارد. با این حال، اعلام سناریوی شکست از زبان او به این معناست که در صورت عدم توافق، آمریکا آماده اعمال فشارهای اقتصادی و تحریم‌های تازه علیه روسیه خواهد بود، اقدامی که می‌تواند روابط را به سطحی خطرناک‌تر از تقابل فعلی برساند. 🔚نشست اخیر، به این ترتیب، میدان برخورد سه روایت خواهد بود: روایت اول، پوتین با نقشه‌ای از پیش ترسیم‌شده برای تثبیت دستاوردها، روایت دوم؛ زلنسکی با خواست حداکثری برای بازپس‌گیری همه اراضی، و روایت سوم؛ ترامپ با هدف نمایش مهارت میانجی‌گری و درعین‌حال حفظ ابزار فشار. این‌که خروجی نهایی به سوی مصالحه حرکت کند یا به تشدید بحران منجر شود، تا حد زیادی به توان هر یک در تغییر محاسبات امنیتی طرف مقابل بستگی دارد. در حال حاضر، به‌نظر می‌رسد حتی «۲۵ درصد شانس صلح» هم بیش از آنکه تضمین‌کننده پایان جنگ باشد، بیانگر شکنندگی و پیچیدگی میدان دیپلماسی است. کانال تحلیلی #سیاست_نامه 👇 👇 👇 https://eitaa.com/siyastnameh

🔰با مخالفت روسیه و چین با مکانیسم ماشه؛ شکاف شرق و غرب عمیق‌تر می‌شود؟ 🖊 #حسین_نجفی 🔹️موضع اخیر روسیه مبنی بر مخالفت با فعال‌سازی «مکانیسم ماشه» و عدم تمایل به اجرای تحریم‌های مندرج در قطعنامه شورای امنیت، حتی در صورت فعال‌شدن، حامل پیام‌های مهمی درباره تحولات ژئوپلیتیک است. این تصمیم، که به‌احتمال زیاد با همراهی چین نیز روبه‌رو خواهد شد، نشانه‌ای روشن از تغییر آرایش قدرت جهانی و کاهش نفوذ ابزارهای حقوقی و اقتصادی غرب به شمار می‌رود. چنین همسویی در عمل به معنای بی‌اثرشدن بخشی از سازوکارهای شورای امنیت و تضعیف موقعیت تروئیکای اروپایی (آلمان، فرانسه و بریتانیا) در موضوع پرونده ایران است. 1️⃣روسیه با این موضع نه فقط به ایران پیام حمایت سیاسی می‌دهد، بلکه در سطح گسترده‌تر، بر شکل‌گیری جبهه‌ای در برابر فشارهای یکجانبه غرب تأکید دارد. تجربه طولانی مسکو و پکن در مواجهه با تحریم‌ها، زمینه یک رویکرد مشترک برای مقابله با استفاده ابزاری از سازوکارهای شورای امنیت را فراهم کرده است. اگر چین نیز همان‌گونه که پیش‌بینی می‌شود مخالفت کند، تروئیکای اروپایی و آمریکا عملاً با یک بن‌بست در مسیر اعمال تحریم‌های رسمی سازمان ملل مواجه می‌شوند. 2️⃣از نگاه اروپا، مکانیسم ماشه قرار بود اهرم فشار نهایی باشد تا ایران را به پایبندی به تعهدات برجامی وادار کند. اما بدون همراهی شورای امنیت، این ابزار بیشتر کارکرد نمادین می‌یابد و اثرگذاری عملی‌اش کاهش شدید خواهد داشت. این وضعیت نه تنها قدرت چانه‌زنی غرب را کم می‌کند، بلکه به ایران و دیگر بازیگران مخالف، فضای مانور بیشتری می‌بخشد؛ فضایی که می‌تواند به تقویت روابط اقتصادی و امنیتی با شرق منجر شود. 3️⃣این روند بیانگر شتاب گرفتن فرآیند «دوقطبی‌شدن جهان» است؛ جایی که یک سو شامل آمریکا، اروپا و متحدان آسیای شرقی و سوی دیگر متشکل از چین، روسیه، ایران و برخی کشورهای مستقل یا منتقد نظم تحت رهبری غرب است. نزاع بر سر مکانیسم ماشه از چارچوب پرونده هسته‌ای ایران فراتر رفته و به بخشی از رقابت راهبردی بر سر بازتعریف قواعد نظم جهانی تبدیل شده است. در چنین وضعیتی، ساختارها و توافقات شکل‌گرفته در دوران پساجنگ سرد، دیگر تضمین اجرایی گذشته را ندارند. 🔚جان کلام در مجموع، احتمال عدم همراهی چین و روسیه با تروئیکای اروپایی پیامی روشن برای غرب دارد: قدرت ابزارهای سنتی فشار رو به کاهش است و جهان به سمت معادله‌ای می‌رود که در آن توازن قدرت نه با قواعد تحمیلی، بلکه با ائتلاف‌های منعطف و موازنه‌سازی متقابل تعریف می‌شود. این تغییر، نه‌تنها محدود به پرونده ایران نیست، بلکه آغازگر فصل تازه‌ای در رقابت بلوک‌های قدرت در سطح جهان است. کانال تحلیلی #سیاست_نامه 👇 👇 👇 https://eitaa.com/siyastnameh

صفحه #سیاست_نامه در توئیتر با ما همراه باشید

🔰تجربه میگوید چه در میدان جنگ و چه وسط مذاکره، باز هم می‌زنند 🖊 #حسین_نجفی 🔹️در سیاست، همان‌قدر که «می‌خواهید بجنگید؟» معنای آشکاری دارد، عبارت «می‌خواهید مذاکره کنید؟» نیز پیامی خاص در خود نهفته دارد. اما تجربه نشان داده است که چه در میدان جنگ و چه پشت میز مذاکره، اگر طرف مقابل اراده ضربه‌زدن داشته باشد، لحظه را از دست نمی‌دهد. رژیم صهیونیستی و آمریکا در میانه جنگ‌ها و تنش‌های مستقیم، به ما حمله کرده‌اند؛ اما فراتر از آن، حتی زمانی که با آمریکا در حال مذاکره بودیم، باز هم رژیم صهیونیستی با چراغ سبز واشنگتن اقدامات خصمانه علیه ایران انجام داد. 🔹️این تجربه تاریخی یک پیام روشن دارد: نفسِ مذاکره، امنیت نمی‌آورد. مذاکره، اگر از موضع ضعف باشد، نه تنها بازدارنده نیست، بلکه فرصت‌هایی تازه در اختیار طرف مقابل برای تحمیل شروط و ضربه‌های جدید قرار می‌دهد. 🔹️مذاکره زمانی می‌تواند به نتیجه پایدار برسد که برپایه اقتدار و توانمندی واقعی باشد؛ یعنی طرف مقابل مطمئن شود هزینه نقض توافق یا اقدام خصمانه بسیار فراتر از منافع آن است. اقتدار در مذاکره، تنها سلاح و توان نظامی نیست؛ بلکه شبکه‌ای از ظرفیت‌های اقتصادی، دیپلماتیک، امنیتی و حتی افکار عمومی جهانی است که در کنار هم، به تیم مذاکره‌کننده قدرت چانه‌زنی می‌دهد. 🔹️همچنین مذاکره هوشمندانه یعنی درک عمیق از نیت و ساختار قدرت حریف، داشتن خطوط قرمز شفاف و غیرقابل عبور، و آمادگی برای توقف گفت‌وگو در لحظه‌ای که طرف مقابل به بازی یک‌طرفه روی می‌آورد. 🔚درس روشن است: یا از جایگاه قدرت و با هوشیاری مذاکره می‌کنیم، یا باید آماده تکرار همان سناریو باشیم که «وسط مذاکره آمد زد و باز هم خواهد زد» لذا باید هزینه های حمله دشمن را بالا برد تا حساب کار دستش بیاید. کانال تحلیلی #سیاست_نامه 👇👇👇 https://eitaa.com/siyastnameh

در شبکه ایکس ( توئیتر ) با ما همراه باشید کانال تحلیلی #سیاست_نامه 👇 👇 👇 https://eitaa.com/siyastnameh

🔰پیام سیاسی و جهانی اربعین امسال برای ایران 🖊 #حسین_نجفی 🔹️راهپیمایی اربعین امسال، در شرایطی برگزار شد که منطقه غرب آسیا با تحولات ژئوپلیتیکی حساس، فشارهای موازی آمریکا–اروپا، و پروژه‌های رسانه‌ای برای تضعیف جایگاه ایران مواجه بود. در چنین زمینه‌ای، این رویداد به یک «میدان سیال قدرت نرم» برای ایران تبدیل شد؛ میدانی که پیامش را نه از طریق بیانیه‌های سیاسی، بلکه از بطن یک حرکت عظیم مردمی به جهان ارسال می‌کند. 1️⃣تثبیت ایران به‌عنوان محور هویت‌ساز جهان تشیع حضور میلیون‌ها زائر از کشورهای مختلف، از پاکستان و افغانستان گرفته تا آفریقا، اروپا، آسیای میانه و آمریکای لاتین، نشان داد که ایران همچنان قلب تپنده شبکه‌ای فراملی است که حول ایده عاشورا و کربلا، همگرایی فرهنگی و سیاسی تولید می‌کند. این محوریت نه ساخته پروتکل‌های دیپلماتیک، بلکه برآمده از پیوند عمیق اعتقادی است. 2️⃣بازتعریف تصویر ایران در برابر روایت‌های خصمانه در حالی که رسانه‌های غربی در تلاش‌اند ایران را کشوری منزوی یا درگیر بحران داخلی معرفی کنند، اربعین تصویری متفاوت به نمایش گذاشت: ایران به‌عنوان پل ارتباطی و پشتیبان خدمات‌رسانی به میلیون‌ها زائر، با انبوه روایت‌های عینی و تصویری که توسط خود مردم در شبکه‌های اجتماعی منتشر شد. 3️⃣اربعین به‌عنوان سپر بازدارندگی فرهنگی–سیاسی اجتماع میلیونی اربعین یک پیام بازدارندگی غیرنظامی به قدرت‌های رقیب است: حذف ایران از معادلات منطقه‌ای غیرممکن است، زیرا ایران در لایه‌ای از قدرت نرم و عمق استراتژیک مردمی تنفس می‌کند که هیچ تحریمی قادر به خفه‌کردنش نیست. 4️⃣همگرایی منطقه‌ای در سایه ایران از نظر ژئوپلیتیکی، مسیر و خدمات اربعین، میدان عملی همکاری ایران و عراق و حتی مشارکت‌ نمادین گروه‌ها و ملت‌های دیگر بود. این نشان داد شبکه مقاومت علاوه بر پیوند عقیدتی و امنیتی، در بُعد فرهنگی و اجتماعی نیز پایدار و فعال است. کانال تحلیلی #سیاست_نامه 👇 👇 👇 https://eitaa.com/siyastnameh