سلام استاد ایام مبارک بنده تو دوره تقریر نویسی تون شرکت کردم ولی متاسفانه به خاطر چند تا مسئله ای که برام پیش اومد نتونستم تقریر نهایی مو تحویل بدم و از جهتی تقریر نویسی برام از صوت استاد فرحانی که دید خوبی نسبت به نحوه ارائه شون نداشتم سخت بود الان من خودم در حال خوندن اصول حلقه ثانیه هستم و خیلی نیاز به تقریر نویسی تو این درس دارم میخواستم بپرسم با توجه به وقفه ای که افتاده به نظرتون برگردم و تقریر منطق رو بنویسم یا از اصول شروع کنم؟ و از جهتی هم فلسفه رو تازه شروع کردم این درس هم مثل اصول هست برام به نظرتون چی کار کنم؟ میخواستم دوره مشاوره فردی تون رو ثبت نام کنم ولی نمی دونستم برای من که تقریر نویسی رو گذروندم نیاز هست یا نه؟

حقیقتا بنده حساسیت بالایی نسبت به فرمایشات رهبر معظم انقلاب به عنوان نائب بر حق امام عصر(ارواحنا فداه) دارم و سعی هم بر این بوده که با تمام توان با منظومه فکری ایشان آشنا شوم و ان شاء الله بیانات ایشان را نصب العین خود قرار دهم..

نکته ای از مجموعه نصایح ایشان به طلاب برایم ایجاد سؤال کرده و آن اینکه: حضرت آقا طی دیدار اعضای شورای عالی مدیریت حوزه علمیه قم در مورد هدف از دوره سطح حوزه فرموده اند: «برای این طلبه سطح را میخواند که وقتی درس خارج می رود، استاد مجبور نباشد هر مسئله را از اول برای او بگوید. رئوس مطالب را بداند. وقتی که استاد به اجتماع امر و نهی اشاره میکند، بداند که اجتماع امر و نهی یعنی چه. بداند «اصالة البرائة» یعنی چه؛ تا استاد در زمینه تحقیق آن مسئله نظراتش را بیان کند و نخواهد از صفر شروع کند. پس ما در دوره سطح فقط احتیاج داریم که یک دوره اصول و فقه را به صورت فقط آشنایی_که بداند این چیست_به طلبه یاد بدهند. این دوره فقط برای آشنا شدن است. فرض بفرمایید طلبه میخواهد بداند که اصلا علم اصول یعنی چه؟ وقتی که راجع به مباحث الفاظ بحث میکنند، مباحث الفاظ یعنی چه و این مباحث چیست؟ یا مباحث عقلیه و از این قبیل. توجه کردید؟ میخواهد اجمالاً از این اصطلاحات سر در بیاورد و اندکی راجع به آنها بداند. در زمینه فقه هم طلبه احتیاج دارد که از طهارت تا دیات، یک دوره مسئله بداند؛ با اندکی اشاره به استدلال.»

منبع: کتاب «بدان أیّدک اللّه» صفحه ۲۷ (بنده هم عینا عبارات آقا را آوردم)

سؤال اساسی اینجاست که این آشنایی مد نظر رهبری، با خواندن همان شرح لمعه و اصول مظفر (آن هم یک خواندن در حد معمولی) حاصل می شود و با این توصیف اصلا نیاز به دوره سطح نخواهد بود؟ چون غرض با همان مقدار حاصل شده است. علاوه بر آن، نیازی به تحقیق و مراجعه به سایر کتب فقهی و اصولی قبل از درس خارج احساس نمی شود. راحت تر عرض کنم این بیان حضرت آقا، چطور با دیگر فرمایشات ایشان از جمله(خوب درس خواندن و دقت و اتقان علمی داشتن، جدیت در تحصیل، بی مایه فطیر است و...) قابل جمع است؟

متشکرم از لطف شما 🙏 اما طبق بیان حضرتعالی، دوره سطح مرحله آشنایی پیشرفته است.(این مطلب قابل قبولی است) اما بیان حضرت آقا اینه که دوره سطح، مرحله آشنایی اجمالی است و به تعبیر دیگر، ما از دوره سطح همین قدر می‌خواهیم که طلبه اجمالاً از اصطلاحات سر در بیاورد. محل سئوال اصلی بنده هم همین بود که اگر در دوره سطح دنبال آشنایی اجمالی هستیم، خوب این آشنایی اجمالی که با همان شرح لمعه و اصول مظفر حاصل شده بود!

سلام علیکم استاد بزرگوار وقتتون بخیر جهت مشاوره از طریق کانال المرسلات مزاحم اوقات شریفتان میشم...

اگر هدف از تحصیل در حوزه، اسلام شناس شدن (به معنای واقعی کلمه) باشد؛ با این پیش فرض: ١. آیا اساساً عمومی خواندن و شرکت در دروس آزاد، در رسیدن به آن هدف طریق بهتری است یا تحت برنامه مؤسسات تخصصی قرار گرفتن؟ ٢. با توجه به نیازهای بی شمار حوزه دین (خصوصا در عصر حاضر) و تبعاً ضرورت تمحض در تخصص، آیا پیش نیاز ورود به تخصص ها، کسب ملکه اجتهاد (البته اجتهاد حداقلی و نسبی) است یا می‌توان در ضمن مشغولیت به تخصص، اجتهاد فقه و اصولی را نیز کسب کرد؟ یا اساساً تحصیل اجتهاد ضرورتی ندارد؟