سلام مجدد اگر خیلی جواب سوالم تفصیلی هست که من صبر میکنم اگر هم خیلی کلی گویی کردم بفرمایید تا جزئی تر توضیح بدهم

پس وقتی میگیم ابدیت و فناناپذیری فقط برای خداست و ما فانی هستیم منظور از فانی بودن اون مدت زمانیه که در قالب انسان ظاهر شدیم؟

وقتی خلق رو به این معنای دقیق در نظر بگیریم خیلی از شبهات حل میشه

خیلی ممنونم حاج‌آقا دستتون درد نکنه

زحمتم شد براتون با زبون روزه چهارده دقیقه حرف زدید

متشکرم

یه شاگرد اضافه بر سازمان هم‌ پیدا کردید حاجی😂

میگن که ته ته کمال انسان رسیدن به خدا و محو شدن در وجود خداست و دلیلشم اینه که انسان دنبال لذته و هیچ لذتی پایدار تر و ابدی تر از رسیدن به خدا نیست وقتی ما در وجود خدا محو شدیم و دیگه هویت مستقل نداریم چطور می‌تونیم لذتی رو تجربه کنیم؟