همین کاری که الان شما در شرح انسان و ایمان کردید یعنی کتاب رو تحقیقاتی توضیح دادید

سلام علیکم. وقت بخیر. لطف می‌کنید در این مورد راهنمایی بفرمایید: فرض کنید در فیلمی بخواهیم عالم مثال و قوانین آن را به تصویر بکشیم. به طوری که مخاطب متوجه شود الان عالم ماده را نمی‌بیند، بلکه عالم دیگری یعنی عالم مثال را در فیلم می‌بیند، چطور می‌شود این فضا را نشان داد؟

برای طرح یک فیلمنامه‌ به جوابتان نیاز دارم، لطف می‌کنید اگر پاسخ دهید.

در نقاشی های فوق دقت کنید هیچ کدام یک زاویه دید مشخص از سوژه نیست. بخصوص در مینیاتور آهو اصلا این زاویه دید واقعی نیست یعنی در واقعیت نمیشه آهو را این گونه دید. نقاش سعی می کنه با این طرح از زاویه دید انسان خارج شود. چون از دید اخروی و ماوراء ماده عقب و جلو وجود ندارد همه وجوه با هم درک می شود

بسیار سپاسگزارم. البته فکر می‌کردم زمان و حرکت فقط مال عالم ماده است، نه مثال. در مورد فضای ظهور گفته میشه که قواعد الان تغییر می‌کند. مثلا اگر کسی دروغ بگوید و گناهی انجام دهد دیگران متوجه می‌شوند، آیا افراد کافر هم متوجه می‌شوند؟ چطور متوجه می‌شوند و چه می‌بینند؟ یعنی چهره واقعی و باطن افراد را همه می‌بینند؟ یعنی همه دید برزخی پیدا می‌کنند؟ علت این اتفاقات در زمان ظهور چیست؟ ربطی به ارتباط بین عوالم دارد؟ یا انسان یا امام؟ باطن چرا و چطور و به چه علتی آشکار می‌شود؟

.

سلام علیکم عرض ارادت غرض از مزاحمت یه سوال داشتم شخصی که در حال گناه کردن هست و ظلم به نفس میکنه، میتونه در همان حال ذاکر و به یاد خدا هم باشه؟ میشه گفت ممکنه شخص به دلیل اختلال بینشی در عین ذاکر بودن، گناه میکنه؟ یعنی به دلیل اینکه رجاء بیش از حد داره گناه میکنه در حالی که یاد خدا هست

سلام و عرض ادب در هر حالی میشه یاد خدا بود مسأله اینجاست که گناه در حالتی انجام میشه که انسان به سبب شبهه علمی یا شهوت عملی ضرورت انجام آن فعل را از درون برای خودش تأیید کرده و در عین حال آن را مغایر با شریعت هم می داند ولی توان رویارویی با آن را ندارد. ولی یاد خدا بدون اطاعت خیلی سست و زودگذر هست. اطاعت عملی موجب دوام ذکر و تبدیل آن از حال به ملکه می شود.