🔻چند«برداشت» از «روایت» عراقچی 🔻مصاحبه اخیر عراقچی، فرازهایی مهم از نحوه تصمیم‌گیری در کشور را روشن می کند؛ پیشنهاد می کنم حتما بخوانید. 1⃣یکم. 🔻روایت: در نخستین بخش مشخص می‌شود که در زمان وعده صادق 3 هیچ‌کس با اصل پاسخ مخالف نبوده و اختلاف بر سر زمان و روش پاسخ بوده است. نکته جالب اینکه این تردید، بیش از همه از سوی فرماندهان نظامی مطرح می شود. 🔻برداشت: این یعنی حتی در اوج فشار افکار عمومی، تصمیم‌گیری نظامی نیز تابع تحلیل و محاسبه است، نه شتاب یا شعار. 2⃣دوم. 🔻روایت: عراقچی به جلسه‌ای اشاره می‌کند که در آن، یکی از حاضران، رئیس‌جمهور را به مخالفت با عملیات «وعده صادق ۳» متهم می‌کرد. در همان جلسه، شهید باقری با قاطعیت پاسخ می‌دهد که تصمیم به عملیات، در اختیار اوست و هنوز به آن مرحله نرسیده‌ایم. او حتی تصریح می‌کند که تاکنون نظر رئیس‌جمهور را نپرسیده است. 🔻برداشت: این روایت، تصویری شفاف از انسجام درونی نظام به‌دست می‌دهد؛ اینکه فرمانده نظامی از جایگاه رئیس‌جمهور دفاع می‌کند. این سطح از هماهنگی و مسئولیت‌پذیری، دقیقاً نقطه مقابل تصویری است که برخی از حاکمیت دوگانه می‌سازند. 3⃣سوم. 🔻روایت: در مورد آتش‌بس نیز عراقچی می گوید که صرفاً اعلام‌کننده آتش‌بس بود، نه تصمیم‌گیر آن. چراکه اگر آتش‌بس واقعاً بدون هماهنگی بود، چرا نیروهای مسلح آن را اجرا کردند؟ بدیهی است که تصمیم از جایی دیگر گرفته شده بود و فقط ابلاغ آن بر عهده دیپلماسی گذاشته شده بود. 🔻برداشت: این یعنی نهادسازی در بالاترین سطح، یعنی تصمیم‌سازی مبتنی بر خرد جمعی. این‌جا روشن می‌شود که حتی حساس‌ترین تصمیم‌ها، در یک مسیر نهادی و حقوقی با تأیید رهبری پیش می‌رود. این یعنی آتش‌بس محصول «روند»، نه «فرد» 4⃣چهارم. 🔻روایت: بخش مهم‌تر ماجرا اما به مصوبه شورای عالی امنیت ملی بازمی‌گردد: آتش‌بس بدون پیش‌شرط از قبل مصوب شده و به تأیید مقام معظم رهبری نیز رسیده بود. 🔻برداشت: این یعنی، تصمیم‌های حساس جنگی هم در مسیر رسمی، نهادینه و زیر نظر عالی‌ترین مرجع نظامی–سیاسی کشور گرفته می‌شوند. 5⃣پنجم: 🔻روایت: در ادامه مصاحبه، عراقچی به موضوع مذاکرات نیز می‌پردازد. او تصریح می‌کند که مذاکره تصمیم «کشور» بوده، نه فقط وزارت خارجه، و اینکه گفته شود «دیپلماسی فریب خورد» توهینی به کل ساختار تصمیم‌گیری کشور است. 🔻برداشت: دیپلماسی در جمهوری اسلامی، صرفاً یک ابزار است، نه یک بازیگر مستقل. مذاکره در شرایط امروز از اراده حاکمیتی برمی‌خیزد و اجرای آن در اختیار وزارت خارجه است؛ این یعنی دولت، نظام، میدان و دستگاه دیپلماسی در هماهنگی هستند، نه رقابت. 6⃣ششم. 🔻روایت: در نهایت، عراقچی از منطق راهبردی مذاکرات دفاع می‌کند؛ اینکه حتی اگر توافق نهایی حاصل نشود، باز هم مذاکره می‌تواند به نفع کشور باشد، مشروعیت‌آفرین باشد، بازدارنده باشد، و فرصتی برای مانور در عرصه بین‌الملل بسازد. 🔻برداشت: این نگاه، نشان‌دهنده درک عمیق‌تری از مفهوم برد سیاسی است. عقلانیت، فقط در توافق فوری نیست؛ گاهی اثبات حقانیت، حفظ زمان، یا خنثی‌کردن دشمن، بزرگ‌تر از هر امتیاز ملموس است. 🔻در نهایت اینکه؛ در روزگاری که برخی سعی در دوپاره‌سازی نظام دارند، یک بخش متمایل به جنگ و میدان، و بخشی دیگر متمایل به صلح و گفتگو، سخنان عراقچی یادآور یک حقیقت کلیدی است و آن اینکه در تصمیمات حساس: نظام جمهوری اسلامی در یک "ساختار واحد" ، "عقلانی" و "هماهنگ" پیش می‌رود. هر نهاد، هر مسئول، و هر تصمیم‌گیر، بخشی از این پازل هوشمندانه است. و آنچه این پازل را کامل می‌کند، عقلانیتی است که نه شخصی، نه جناحی، بلکه جمعی است. 🔻اما آیا همین نیز قابل نقد نیست؟ حتما هست. نقد کنیم. مطالبه کنیم. گلایه کنیم. تذکر دهیم. اما مراقبت کنیم اصل این عقلانیت جمعی را نادیده نگیریم. 📝محسن مهدیان @mahdian @Tahlilrahbordi

🔰از میدان تا میز مذاکره: نگاهی به صحبت‌های وزیر امور خارجه ایران 🖊 #حسین_نجفی 🔹️صحبت‌های اخیر سید عباس عراقچی وزیر امور خارجه ایران، تصویری روشن از سازوکار تصمیم‌گیری در پرونده‌های حساس ملی ارائه می‌دهد که بر سه محور اساسی استوار است: نخست انسجام نهادی، دوم عقلانیت جمعی و سوم فرآیندمحوری. 🔹️بر اساس صحبت‌های عراقچی، حتی در بحرانی‌ترین شرایط مانند عملیات وعده صادق ۳، تصمیم‌گیری نظامی تابع تحلیل‌های کارشناسی و دوری از شتاب‌زدگی بوده است. وی اشاره می‌کند که اختلاف نظر اصلی نه بر سر اصل پاسخ، بلکه بر سر زمان و روش اجرا بود و جالب آنکه این تردیدها عمدتاً از سوی فرماندهان نظامی مطرح می‌شد. این موضوع نشان‌دهنده حاکمیت محاسبه بر احساس در سطوح راهبردی است. 🔹️یکی از نقاط عطف مصاحبه، روایت جلسه‌ای است که در آن شهید بزرگوار سرلشکر باقری با قاطعیت از جایگاه رئیس‌جمهور دفاع کرد و تأکید می نمایدکه تصمیم نهایی درباره زمان عملیات در حوزه مسئولیت اوست. این صحنه به‌وضوح گویای انسجام درونی نظام و بی‌اساس بودن ادعای "حاکمیت دوگانه" است. در مورد آتش‌بس نیز عراقچی شفاف‌سازی می‌کند که دیپلماسی صرفاً مجری تصمیم ازپیش‌تصویب‌شده در شورای عالی امنیت ملی بود که با تأیید مقام رهبری همراه شد. اجرای فوری آتش‌بس توسط نیروهای مسلح، گواهی بر این هماهنگی نهادی است. 🔹️در حوزه مذاکرات، عراقچی هرگونه ادعای "فریب خوردگی دیپلماسی" را رد می‌کند و تصریح می‌نماید که مذاکره یک تصمیم کلی "کشوری" بوده و وزارت خارجه صرفاً بازوی اجرایی اراده حاکمیتی است. این نگاه، دستگاه دیپلماسی را نه یک بازیگر مستقل، بلکه جزئی از پازل هماهنگ "نظام، دولت و میدان" می‌داند. او حتی در تبیین منطق راهبردی مذاکرات فراتر می‌رود و توضیح می‌دهد که ارزش مذاکره صرفاً در حصول توافق نهایی نیست؛ بلکه مشروعیت‌آفرینی، ایجاد بازدارندگی و خنثی‌سازی توطئه‌های دشمن در عرصه بین‌الملل، دستاوردهای بزرگ‌تری محسوب می‌شوند. 🔚مصاحبه عراقچی پرده از یک واقعیت کلیدی برمی‌دارد: تصمیم‌های راهبردی ایران در بحران‌هایی چون جنگ و مذاکره، محصول فرآیندی نهادینه شده، عقلانی و چندلایه است که زیر نظر عالی‌ترین مراجع نظامی-سیاسی و با هماهنگی کامل نهادها انجام می‌شود. شاید برخی از اقدامات این سازوکار که مبتنی بر "خرد جمعی" است، قابل نقد و مطالبه‌گری باشد، اما نباید اصل وجود آن به عنوان سدی در برابر آشفتگی‌های سیاسی نادیده گرفته شود. کلام عراقچی براین اصل تأکید می‌کند که ثبات ایران در طوفان‌های منطقه‌ای، مرهون همین ساختار واحد تصمیم‌گیری است که در آن هر قطعه‌ "از نظامی تا دیپلمات‌" در چارچوبی مشخص و مسئولانه عمل می‌کند. کانال تحلیلی #سیاست_نامه 👇 👇 👇 https://eitaa.com/siyastnameh

مکانیسم ماشه؛ میانه اغراق و انکار ما قبلا در خصوص «مکانیسم ماشه» و تاثیرات آن بر جنبه های متعدد محیط داخلی و خارجی ایران بحث کردیم. با این وجود، رصد فضای رسانه‌ای و سیاسی کشور نشان می دهد، دو نگاه حداکثرگرا و تقلیل گرا نسبت به این تاثیرات وجود دارد که هیج کدام درست نمی باشد. نگاه حداکثرگرا معتقد است فعال شدن این مکانیسم به‌مثابه بازگشت همه‌جانبه تحریم‌های سازمان ملل بوده و می‌تواند اقتصاد ایران را با انسداد کامل مواجه کند. این نگاه، وضعیت فعلی را به مرز بحران مشابه سال ۱۳۸۹ و صدور قطعنامه ۱۹۲۹ تشبیه می‌کند، زمانی که موج فشارهای بین‌المللی به اوج رسید و به فشار حداکثری علیه ایران در نظام مالی جهانی انجامید. حتی برخی پا را فراتر نهاده و ایران بعد از مکانیسم ماشه را با عراق دهه ۲۰۰۰میلادی همسان‌سازی می کنند.! در نقطه مقابل، نگاه تقلیل‌گرا قرار دارد که معتقد است مکانیسم ماشه عملاً تأثیر اجرایی تازه‌ای ندارد؛ چرا که بیشتر تحریم‌های مورد نظر، چه در حوزه اقتصادی و چه مالی، از طریق فشارهای یک‌جانبه آمریکا و ابزارهایی چون «اف‌ای‌تی‌اف» و «سوئیفت» همین حالا هم اعمال می‌شوند. اما چنانچه پیش از این در دو یادداشت مجزا توضیح دادیم، هر دو دیدگاه نادرست است و در میانه این دو، یک نگاه واقع‌گرایانه‌تری قرار دارد که از یک سو گرفتار توهم تهدید مطلق نمی‌شود و از سویی دیگر در دام بی‌اثر انگاری نمی افتد و مبتنی بر این نگاه، دیپلماسی را به پیش می برد. بر اساس این تحلیل، فعال شدن مکانیسم ماشه در حوزه‌های حقوقی، روانی و سیاسی تبعاتی دارد: از جمله افزایش فشار دیپلماتیک بر کشورهای همکار ایران، القای اینکه ایران ناقض صلح جهانی است، تهدید مسیر های تجارت ایران و بالاخره، مهمترین تاثر، که در قالب ایجاد اضطراب در بازارهای داخلی ارز و سرمایه توضیح دادیم. با این حال، نکته بسیار مهم و تعیین‌کننده در نوع مواجهه با این تهدیدات است. اقتصاد ایران طی سال‌های اخیر، توانایی خود را در جذب شوک‌های تحریمی اثبات کرده است؛ همچنانکه فروش نفت ایران، دو سال بعد از تحریم ها سال۱۳۹۷ امریکا، به شرایط عادی برگشت و اکنون در موقعیت بی سابقه ای قرار دارد. در عین حال نباید فراموش کرد که هضم تاثیرات شوک مکانيسم ماشه، مشروط بر آن است که سیاست‌گذاری اقتصادی معطوف به ثبات، و حکمرانی پولی و مالی درست، و دیپلماسی فعال منطقه‌ای و چندجانبه‌گرا باشد. شکاف های ایجاد شده میان امریکا از یک طرف و از طرف دیگر، روسیه و چین، می تواند ظرفیت های بالقوه برای عبور از شوک مکانیسم ماشه باشد. #علی_محمدی @tahlileghtesadi

🎥 شمس غنیمی، تحلیلگر فرانسوی با لیوان آبی در دست: اکنون در غزه نسل‌کشی است؛ اسرائیل با حمایت آمریکا حتی از یک لیوان آب هم برای فلسطینیان دریغ می‌کند! غنیمی، مشاور فرانسوی پیشین پارلمان اروپا در امور خاورمیانه: 🔺فرانسه می‌خواهد کشور مستقل فلسطینی را به رسمیت بشناسد چه بسا برای فرار از فشار افکار عمومی چون در عمل با اسرائیل همکاری دارد. https://eitaa.com/amniatemeli @Tahlilrahbordi

پایان توهم خودروسازها طی سال‌های گذشته، یکی از روایت‌های رایج خودروسازها این بوده که اگر خودرو به جای نرخ‌گذاری دستوری، در حاشیه بازار به فروش برسد، بخش زیادی از چالش‌های صنعت خودرو از جمله زیان انباشته، ناترازی مالی و افت کیفیت رفع خواهد شد. چراکه اساسا اختلاف میان قیمت کارخانه و بازار، اجازه رشد و سرمایه‌گذاری را از این صنعت سلب کرده است. اما اکنون و در دو برنامه آخر فروش خودروسازها، بسیاری از خودروهای پرتیراژ داخلی با کاهش فاصله قیمتی نسبت به بازار آزاد مواجه شده‌اند؛ در بسیاری از مدل‌ها این شکاف به زیر ۹۰ میلیون تومان رسیده است. اما برخلاف ادعای پیشین، نه از سودآوری پایدار و خروج از زیان خبری هست، و نه از بهبود کیفیت و رضایت مصرف‌کننده. علت، ساده است: مسئله اصلی صرفاً قیمت‌گذاری نیست، بلکه ساختار ناکارآمد و غیربهره‌ور صنعت خودروسازی است. ساختاری که در آن هزینه‌های سربار بالا، عدم شفافیت در زنجیره تأمین، انحصار در بازار قطعه، و وابستگی به حمایت‌های دولتی، اجازه رقابت‌پذیری را سلب کرده است. در چنین فضایی، حتی فروش خودرو با قیمت بازار نیز صرفاً هزینه‌های ناکارآمدی را پوشش می‌دهد. در سوی دیگر بازار، رشد نامتوازن قیمت خودروها، قدرت خرید مصرف‌کننده را تضعیف کرده است. شکاف قیمتی اگرچه کاهش یافته، اما قیمت مطلق به‌قدری افزایش یافته که تقاضای مصرفیِ واقعی عملاً از بازار خارج شده است. حذف شکاف قیمتی بازار و کارخانه، احتمالا می تواند مقدمه‌ای برای اصلاح باشد؛ اما بدون اصلاح ساختار، رفع انحصار، و تحول در نظام بهره‌وری، این کاهش فاصله، فقط نسخه ای مسکِّن است. #علی_محمدی @tahlileghtesadi

استحکام بی نظیر پایه های نظام_ اقتصاد فرمایش امروز رهبری درباره استحکام بی‌نظیر پایه‌های نظام در جریان جنگ اخیر، ناظر به ایستادگی ساختاری کشور در برابر جنگی چندبعدی بود؛ جنگی که فقط بخشی از آن میدان نظامی بود، و چه بسا بخش مهمی از آن در حوزه اقتصاد و با هدف خسته کردن مردم طراحی و اجرا گردید. در جنگ تحمیلی ۱۲روزه، جبهه غربی ـ صهیونیستی، جنگ اقتصادی علیه ایران را که در بیش از ۴ دهه وجود داشت به اوج خود رساند تا اقتصاد کشور را به فروپاشی برساند؛ حملات سایبری به زیرساخت‌های مالی مانند شتاب، شاپرک، سامانه‌های رمزارزی داخلی و بانک‌ها؛ شایعه‌پراکنی گسترده برای تخریب روانی اقتصاد؛ و تحرکات دیپلماتیک برای اخلال در صادرات نفت ایران به چین و هند. با وجود این حملات، نه‌تنها بانک مرکزی کنترل سیستم‌ها را در روزهای نخست بازگرداند، بلکه هیچ اختلال ماندگاری در زنجیره تأمین سوخت و انرژی، پرداخت‌ها یا توزیع کالاهای اساسی رخ نداد و در مدت کوتاهی شرایط عادی شد و همین اقتصاد که همگی از آن گلایه و نقد داریم، تاب آوری نسبی خود را نشان داد. در پاسخ، ایران نیز به تلافی دست زد: از کار افتادن پالایشگاه حیفا تا ۸ ماه آینده، اختلال در انتقال گاز به کرمل، حمله به بانک لئومی و سقوط بورس تل‌آویو، تنها بخشی از پیامدهای ضدحمله ایران بود. اما در داخل، زیرساخت‌ها ظرف ۷۲ ساعت بازسازی شد، مسیرهای تهاتر با روسیه، چین و ونزوئلا تقویت شد، تشریفات گمرکی کالاهای ایران در بنادر عربی برداشته شد و افکار عمومی با دولت همراهی کردند؛ در حالی‌که در سرزمین‌های اشغالی، مردم دچار وحشت، هجوم به فروشگاه‌ها و اعتراض خیابانی شدند. این تجربه، توان و تاب آوری اقتصادی ایران را در انسجام نهادی و اعتماد عمومی اثبات نمود؛ عاملی که حتی در غافلگیرانه‌ترین جنگ ترکیبی، موجب تاب‌آوری ساختاری شد. مقایسه این تاب‌آوری با تسلیم اقتصادی اروپا در توافق تعرفه‌ای اخیر با آمریکا، عمق قدرت جمهوری اسلامی را برجسته‌تر می‌سازد که چگونه اقتصادی که چهار دهه در تحریم است، به عنوان یکی از پایه های استحکام کشور در جنگ عمل می نماید، ولکن اروپایی مدعی اقتصاد پیشرفته در جنگ تعرفه ها، تن به توافقی می دهد که نخست‌وزیر فرانسه آن را «روز تاریک و غم‌انگیز برای اروپا» توصیف می نماید. #علی_محمدی @tahlileghtesadi

🔰ضربه بی‌سابقه به مغز علمی اسرائیل؛ پیامدهای نابودی مؤسسه وایزمن 🖊 #حسین_نجفی 🔹️مؤسسه وایزمن، یکی از معتبرترین مراکز علمی و پژوهشی اسرائیل، همواره نقشی کلیدی در پیشبرد علوم پایه، فناوری‌های پیشرفته و حتی پروژه‌های راهبردی رژیم صهیونیستی داشته است. این موسسه که به داشتن صدها دانشمند برجسته و ارتباط نزدیک با صنایع دفاعی شهرت داشت، نقش آفرین اصلی در تحقیقات کاربردی، زیرساخت‌های فناورانه و حتی توسعه برخی ایده‌ها و فناوری‌های دوکاربرده نظامی-غیرنظامی بود و از جمله پشتوانه‌های مهم برای تقویت توان بازدارندگی اسرائیل به شمار می‌رفت. اما حمله دقیق و حساب شده موشکی ایران به این مرکز با نابود کردن بخش قابل توجهی از تاسیسات، اسناد و دستاوردهای علمی چند دهه اخیر، شوک بزرگی به محافل علمی و دفاعی اسرائیل وارد کرد؛ جایی که به تعبیر رئیس مؤسسه، حاصل عمر دانشمندان اسرائیلی به یکباره سوخت و از میان رفت و فضای غم و ناامیدی در بین پژوهشگران حاکم شد. 🔹️ این واقعه، صرفا یک حادثه علمی نبود، بلکه پیامدهایی جدی در سطح راهبردی و امنیتی به دنبال داشت. نابودی بخش بزرگی از آرشیوها، تجهیزات آزمایشگاهی، نمونه‌های تحقیقاتی و پروژه‌های مخفی، نه فقط روند تولید علم را مختل کرد، بلکه شکاف قابل توجهی در زنجیره فناوری-اطلاعاتی اسرائیل ایجاد نمود؛ شکافی که تا سال‌ها قابل جبران نخواهد بود. 🔹️اهمیت وایزمن فراتر از حوزه علمی صرف است. این مرکز عملاً محور اصلی بسیاری از پروژه‌های مشترک ارتش، موساد و صنایع دفاعی در زمینه‌های سایبری، نانوتکنولوژی، هوش مصنوعی و حتی فناوری‌های زیستی بود. حتی بسیاری از پروژه‌های حساس امنیتی و دفاعی، به واسطه ارتباطات نخبگان این موسسه با نهادهای امنیتی به مرحله عمل می‌رسید. نابودی این زیرساخت‌ها نه تنها باعث توقف ناگهانی پروژه‌های در جریان شد، بلکه خروج احتمالی نخبه‌ها و سخت‌تر شدن روند جذب استعدادها را نیز به دنبال خواهد داشت. 🔹️از نگاه راهبردی، ضربه به وایزمن نمایانگر آسیب‌پذیری زیرساخت‌های اساسی اسرائیل در برابر حملات موشکی دقیق بود و هشداری جدی برای سایر مراکز حساس این کشور به شمار می‌رود. موج نگرانی و سرخوردگی در جامعه دانشگاهی و نظامی اسرائیل، نتیجه‌ای مستقیم از این ضربه است و بعید نیست این روند در کوتاه‌مدت منجر به افت معنا‌دار بهره‌وری علمی و حتی مهاجرت برخی دانشمندان شود. در نهایت، نابودی وایزمن نه فقط یک شکست برای جامعه علمی رژیم صهیونیستی، بلکه یک ضربه نمادین به اعتبار و قدرت بازدارندگی اسرائیل ارزیابی می‌شود؛ ضربه‌ای که پیامدهای آن در عرصه سیاست، امنیت و علم تا سال‌ها احساس خواهد شد. کانال تحلیلی #سیاست_نامه 👇 👇 👇 https://eitaa.com/siyastnameh

تسلیم در لباس توافق بر اساس توافق تجاری اروپا_امریکا، نرخ ۱۵ درصدی تعرفه بر کالاهای اروپایی وضع می شود( میانگین تعرفه قبلی ۱.۴۷ ٪). اتحادیه اروپا همچنین متعهد شده است که ۷۵۰ میلیارد دلار انرژی از آمریکا خریداری و ۶۰۰ میلیارد دلار دیگر سرمایه‌گذاری کند. جزئیاتی دیگری نیز وجود دارد که هنوز منتشر نشده است. از منظر اقتصادی، صادرات گسترده انرژی به اروپا، درآمد قابل‌توجهی برای آمریکا فراهم می‌کند و همزمان موقعیت راهبردی این کشور را در حوزه تأمین انرژی اروپا تثبیت می‌نماید. جایگاهی که تا پیش از این، عمدتاً در اختیار روسیه بود. افزون بر آن، حذف موانع گمرکی برای کالاهای آمریکایی در بازار اروپا، موجب برتری شرکت‌های آمریکایی در برابر تولیدکنندگان اروپایی خواهد شد. از حیث پیامدها، واردات عظیم انرژی از آمریکا به‌معنای افزایش وابستگی ساختاری به واشنگتن است؛ آن‌هم در شرایطی که اروپا در پی کاهش اتکای راهبردی به قدرت‌های فرامنطقه‌ای بود. واقعیت آن است که قاره سبز، سال‌هاست در حوزه امنیتی به چتر ناتو و قدرت نظامی آمریکا تکیه دارد، اما پس از آنکه واشنگتن، اروپا را به جنگ فرسایشی با روسیه در اوکراین کشاند، اکنون این وابستگی به حوزه اقتصادی نیز کشیده شده است؛ به‌گونه‌ای که قدرت تصمیم‌گیری مستقل برای اروپایی‌ها بیش از گذشته در معرض تردید قرار گرفته است. این توافق نوعی تسلیم‌نامه اقتصادی است که هزینه‌های سیاسی و ساختاری برای اروپا در بلندمدت خواهد داشت و عمق این فاجعه را می توان در سخنان نخست‌وزیر فرانسه دید که این توافق را «روز تاریک و غم‌انگیز برای اروپا» توصیف کرد. #علی_محمدی @Tahlilrahbordi

🔰شورای عالی دفاع پاسخ راهبردی به تهدیدات چندلایه ایران 🖊 #حسین_نجفی 🔷️در شرایط کنونی خاورمیانه که با تشدید بی‌سابقه تنش‌ها و خطر گسترش درگیری‌ها همراه است، تشکیل «شورای عالی دفاع» در ایران گامی راهبردی و قابل توجه محسوب می‌شود. این شورا با هدف ایجاد هماهنگی، تمرکز و افزایش کارایی در مدیریت امنیت ملی و مقابله با شرایط جنگی بالقوه یا بالفعل ایجاد شده است و پاسخی به نیازهای فوری ناشی از محیط امنیتی پیچیده پیرامون ایران است. 🔹️دلایل تشکیل و اهمیت: دلایل اصلی تشکیل این شورا را می‌توان در مواجهه با تهدیدات چندجانبه و پیچیده‌ای جستجو کرد که ایران با آن‌ها روبروست؛ از حملات هوایی و سایبری تا خرابکاری، فعالیت گروه‌های معارض و فشارهای گسترده اقتصادی-سیاسی. این تهدیدات متنوع و چندبعدی، مستلزم پاسخی یکپارچه فراتر از ساختارهای پراکنده قبلی است. همچنین، وجود نهادهای متعدد نظامی و امنیتی با مأموریت‌های حیاتی اما گاه موازی، ضرورت ایجاد مکانیسمی فرادستی برای وحدت فرماندهی و هماهنگی عملیاتی را در شرایط بحرانی بیش از پیش آشکار می‌سازد. افزون بر این، در بحران‌های امنیتی که زمان عامل تعیین‌کننده است، شورا با گردهمایی بالاترین مقامات تصمیم‌گیر، امکان اتخاذ و اجرای سریع تصمیمات حیاتی را فراهم می‌کند. 🔹️فواید و تأثیر بر مدیریت بحران: تشکیل شورای دفاع فواید عمده‌ای در مدیریت اوضاع کنونی دارد. تمرکز اختیارات تصمیم‌گیری در این شورا از پراکندگی و تداخل جلوگیری کرده و پاسخگویی را افزایش می‌دهد. تخصیص متمرکز منابع نظامی، اطلاعاتی و لجستیکی بر اساس اولویت‌های تعیین شده توسط شورا، به بهینه‌سازی استفاده از این منابع و جلوگیری از اتلاف آن‌ها منجر می‌شود. نمایش وحدت و آمادگی بالا از طریق این ساختار متمرکز، پیام قدرتمندی مبنی بر انسجام داخلی به دشمنان بالقوه و بالفعل ارسال کرده و قدرت بازدارندگی کشور را تقویت می‌کند. در صورت بروز درگیری‌های گسترده، شورا می‌تواند مدیریت هماهنگ عملیات دفاعی، پدافند غیرعامل، تداوم خدمات حیاتی و ارتباطات راهبردی را هدایت نماید. این ساختار همچنین امکان همسوسازی مؤثرتر اقدامات نظامی و امنیتی با تلاش‌های دیپلماتیک را فراهم می‌آورد. 🔚 کلام پایانی در مجموع، تشکیل شورای عالی دفاع پاسخی ضروری و حساب شده به پیچیدگی تهدیدات امنیتی و شرایط جنگی موجود در منطقه است. این شورا با هدف غلبه بر چالش‌های ناشی از ساختارهای موازی، ایجاد وحدت فرماندهی، تسریع در تصمیم‌گیری و بهینه‌سازی منابع شکل گرفته است. موفقیت آن در مدیریت مؤثر بحران‌های فعلی و آینده، به اختیارات کافی، حضور فعال و متحد تمامی نهادهای کلیدی، پرهیز از بوروکراسی زائد و توانایی در تصمیم‌گیری سریع و اجرای به‌هنگام استراتژی‌ها وابسته است. در صورت تحقق این الزامات، شورای دفاع می‌تواند نقش محوری در تقویت ستون فقرات دفاعی و مدیریت بحران یکپارچه ایران در این برهه حساس ایفا نماید. کانال تحلیلی #سیاست_نامه 👇 👇 👇 https://eitaa.com/siyastnameh

🔰ساده سازی یا ساده انگاری 🔹 اخیرا رئیس جمهور بیان فرمودند: "اگر گسترش روابط و همکاری‌های با همسایگان و کشور‌های منطقه را از منظری جامع ببینیم، نیاز نیست نگران برخی مسایل جزئی‌تر از جمله در موضوع گذرگاه‌های مرزی شمال غرب کشور باشیم.... آذربایجان قوم و خویش ماست، لازم است ارتباط با کشور همسایه و هم کیش مان بهتر از پیش باشد. دولت ایران آماده است و تلاش خواهد کرد تا سوءتفاهم بوجود آمده را بر طرف نماید." 🔰در خصوص این موضع رییس جمهور دو برداشت وجود دارد: 🔹برداشت اول: در خوش بینانه ترین حالت ممکن است آقای رئیس جمهور برای جلوگیری از افزایش تنش که به نفع دشمن صهیونیستی است سعی در ساده سازی موضوع و برجسته نکردن اختلاف با همسایه شمالی باشد گرچه این رویکرد قابل دفاع است اما در دل خود خطراتی را نیز دارد. ایشان با نگاهی راهبردی تلاش دارد سطح تنش را کاهش دهد تا بهانه‌ای برای بهره‌برداری رژیم صهیونیستی فراهم نشود. این نگاه در صورت اغراق یا تداوم، می تواند سبب غفلت راهبردی از تهدیدات موجود شود. و به نوعی کوچک نمایی منجر به کم توجهی به خطری بزرگ و واقعیتی غیرقابل انگار می شود فردا روزی اگر ایران ناچار به مقابله و تنبیه همسایه چموش شود ، افکار عمومی بویژه هم وطنان آذری زبان سوال خواهند کرد که چه کسی مقصر است؟ حال با پیش فرض ذهنی که دولت فراهم کرده پاسخ مشخص است! 🔹برداشت دوم : شاید آقای پزشکیان به دلیل روحیه لطیف و مشفقانه ای که دارند اینجا نیز ماجرا را در حد یک سوء تفاهم دیده و تصور می کنند با کدخدا منشی و رفع کدورت ها مسئله قابل حل است مخصوصا اگر ما سخت نگیریم و کمی کوتاه بیاییم ! این نگاه می تواند ناشی از ساده‌انگاری یا "خوش‌بینی بیش از حد" نسبت به نیت باکو باشد؛ یعنی تصور شود که مسئله صرفاً سوءتفاهمی قابل رفع است و با نرمی و عقب‌نشینی، مشکل حل می‌شود. اگر در ذهن رئیس دولت این تصور باشد، می تواند برای امنیت ملی آسیب زا شود. 🔹در هرصورت علی رغم اینکه بسیاری از مواضع خاص دکتر پزشکیان قابل توجیه است اما گاهی در صورت رعایت نکردن ملاحظات دیپلماتیک می تواند خطرناک باشد بنابراین ساده سازی و ساده انگاری این قصه هر دو تبعات منفی خود را خواهند داشت و بهتر است این دست از نظرات بسیار محتاطانه و با وسواس بیشتری ابراز گردد و اظهارات رئیس‌جمهور در حوزه روابط خارجی با مشورت تیم دیپلماسی و در چارچوب سیاست کلان نظام تنظیم شود. ✍🏼#محمدتقی_احمدی @Tahlilrahbordi

🎥 اعتراف صریح تحلیلگر اسرائیلی شبکه موساد: ما نمی‌توانیم حماس را نابود کنیم و شکست خوردیم! عصبانیت فرداد فرحزاد، مجری اینترنشنال: 🔹چطور می‌شود اسرائیل از پسِ یک گروه کوچک بر نمی‌آید و هیچ آینده روشنی هم در افق دیده نمی‌شود؟! @Tahlilrahbordi

🔹 اپوزیسیون باشرف، اپوزیسیون بی شرف 📝 یعقوب ربیعی 🔹 در دنیای مدرن وجود یک اپوزیسیون برای حاکمیت، اصلی پذیرفته شده است. از طرفی ساختار سیاسی هم باید بپذیرد که در مقابلش کسی ایستاده و رقیبش مفروض می شود. بگذارید از سیره رهبر معظم انقلاب موضوع را تبیین کنم. رهبر معظم انقلاب در ایام انتخابات می فرمایند «حتی کسانی که نظام را قبول ندرند برای حفظ اعتبار کشور شرکت کنند»؛ این یعنی پذیرفتن داشتن اپوزیسیون. از سویی رهبر معظم انقلاب با وجود اختلافات اساسی برای کسانی مانند یدا... سحابی، شیخ یوسف صانعی، آیت ا... منتظری و ... پیام تسلیت می دهند. 🔹 این جا ممکن است سئوال شود که چگونه می توان بین اپوزیسیون نقطه افتراق و خط فاصل کشید؟ به نظرم پاسخ بر دو امر دایر می شود. خط فاصل اول این که، اپوزیسیونی با شرف و قابل احترام است که ایران را به عنوان نقطه اتصال و خط پیوند بین کل جامعه ایرانی بپذیرد. یعنی وقت جنگی 12 روزه شکل می گیرد و جنگ بر سر موجودیتی به نام ایران است کنار ایران بایستد نه کنار نتانیاهو و ترامپ. خط فاصل دوم این که، اپوزیسیونی می تواند محل احترام باشد که به آن چه به ایران و ایرانی عزت دهد احترام بگذارد و آن را از جامعه ایرانی نزداید. امروز موشک ایرانی به ایران قدرت می دهد، نیروی مسلح ایرانی به ایرانی توان می دهد، اقتدار و حکمت رهبری برای ایران و ایرانی غرورآفرین است. 🔹 از انتزاعات بگذریم و به میدان برگردیم، آن اندیشمندی که با همه خبط و خطاهای اندیشه ای خودش، در بزنگاه زیر پرچم ایران می ایستد باشرف است. آن خانم کم حجاب، شل حجاب و یا اصلا بی حجابی که تا دیروز در سمتی بود ولی امروز در سمت ایران و موشک ایرانی و رهبریت نظام می ایستد با شرف است. یادش بخیر ، اردشیر زاهدی داماد رضا پهلوی در اوج اپوزیسیون بودنش از حاج قاسم به عنوان یک اقتدار بخش به ایران یاد می کرد. 🔹 اما بی شرف کیست؟ اپوزیسیون بی شرف یعنی جعفر پیشه وری که در اوج نزاع با انگلیس و شوروی علم استقلال طلبی را علم می کند، اپوزیسیون بی شرف یعنی منافقین خلق که در اوج جنگ به دستبوسی صدام می رود، اپوزیسیون بی شرف یعنی حسرت السلطنه پهلوی یا همان ربع پهلوی که در زمان جنگ مرید نتانیاهو و ترامپ می شود. تاریخ نشان داده اپوزیسیون بی شرف، زودتر از آن چه فکر می کنند از ذهن ها و میدان سیاست حذف می شوند؛ همان طور که پیشه وری و رجوی حذف شدند. @tahlilrahbordi