جنگ، انگار می‌خواهد خیر خودش را خرد خرد نشانمان دهد. یکی‌ش: کشاندن پای معارف است بر سرسفره‌ها و دخل مغازه‌ها و خرد و کلان زندگیِ ما ... شبکه پویا. مجری با ریش‌های تراشیده و آستین کوتاه. بسم الله را می‌گوید و آیه‌ای را میخواند که من این روزها بارها و از دهان‌های متفاوت شنیده‌ام، آیه‌ای که "آقا" توی آخرین سخنرانی آن‌را دو بار تکرار کرد. بعد هم آیه را با همان ظهوری که دارد برای بچه‌ها تفسیر می‌کند که "إن کنتم مؤمنین"، شرطش همان ایمان به وعده‌ها و دستورات خداست. گوشی را برمیدارم. به ممدرضا پیام می‌دهم و آمار آن‌چیزی را می‌گیرم که "آقا" در مورد "حافظه نزدیک" و این‌ها به مسئولین قرآنی کشور گفته بود. ممدرضا، مفصل صوت پرمی‌کند. می‌گوید آقای برادر! حافظه نزدیک را استاد یزدان‌پناه گفته بود که مردم با آن‌چیزی که در حافظه‌ نزدیکشان است همه چیز را تحلیل می‌کنند. جنگ‌ را، اقتصاد را، زندگی و همه چیز. بعد هم می‌گوید در نهایت همین‌ها باعث اندیشه مشترک در جامعه می‌شود و اینکه مدینه فاضله و آرمان‌شهر آنجایی شکل می‌گیرد که اهالیِ آن، در اندیشه‌های اصیل باهم مشترک باشند و این‌ها. بعد هم می‌گوید: آنی که تو میگویی در مورد دیدار "آقا" با اهالی فرهنگ‌و طرح زندگی با آیه‌هاست که آقا گفته بود قرآن را با همین قصد بیاورید توی زیست و دید خلق الله. بعد هم یاداشت خودش را برایم می‌فرستد و می‌گوید: این را هم بخوان برایت خوب است! @talabenegasht

حالا که بحث سرکاریِ امت-ملت گرم است. دلم میخواهد من هم از "خدمات متقابل ایران و اسلام" بگویم آنجا که هنر ایرانی و حماسه حسینی در یک نقطه متمرکز می‌شوند و "هیئت" را می‌سازند. هیئتی که دست مخاطب را می‌گیرد و می‌برد وسط صحرا کربلا و آنجا دستت را با این پرسش رها می‌کند که حالا می‌خواهی چه کار کنی؟! کدام سمت می‌ایستی؟! هیئتی که در آن "معنویت" را، جمعی می‌چشیم. آنجا که بین سینه زدن‌ها و اشک ریختن‌ها و حسین‌حسین کردن‌ها و در آن سروصدا و جلوَت، تو در خلوت خودَت با حسین فاطمه می‌بندی... هیئتی که مشقِ "محبت" است. محبت به امام حسین و امام حسینی‌ها. آنجا که می‌خواهی وسط هیئت آن دوستت که دلت با او صاف نمی‌شد و حالا چشم‌هایش شده چشمه شراب را در آغوش بگیری و دست و شانه‌هایش را ببوسی... هیئتی که سکولار نیست. هیئتی که انگار نرم افزارش را حسین‌بن‌علی (علیه‌السلام) نوشته. هیئتی که "تَجْلِسُون و تُحَدِّثُون" است برای احیاء امر امام... هیئت چیز غریبی است... @talabenegasht

▪️علی لاریجانی در این ایام دوبار مصاحبه مفصل انجام داد. هردو به جهات مختلف خصوصا با شناخت و نگاه کلانی که به ایران، منطقه، شرایط دشمن و به طور کلی به جنگ تحمیلی داشت، فوق العاده بود و شنیدنی. ▪️در این مصاحبه لاریجانی با روزشماریِ جنگ و به استناد از صحبت‌های طرف مقابل به این می‌پردازد که در این جنگ تحمیلی چه رخ داد؛ و چرا و چگونه به بعضی حوادث ختم شد و حالا ما در کدام نقطه ایستاده‌ایم. ▪️اهمیت تبیین مسائلِ از جنس صحبت‌های لاریجانی، آن‌جایی است که اگر این جنس روایت‌ها گفته نشود و در ذهن‌ها ماسیده نشود چند صباح دیگر باید برای بازگرداندن جلاد و شهید به جای خودشان مبارزه کنیم... @talabenegasht

"طَلَعَ الْبَدْرُ عَلَینا" سرودی که انصار یثرب پس از چندین روز چشم‌ انتظاری در لحظه رؤيت پیامبر اسلام خواندند و شد یکی و یا شاید جاودانه‌ترین ترانه‌‌ی تاریخ. در حمد و شکر رؤیت آیت الله خامنه‌ای طَلَعَ الْبَدْرُ عَلَینا من ثَنیّات الوداع وَجَـبَ الشُکر علینا ما دعا لله داع #ای_ایران_بخوان @talabenegasht

🌱 "شکلاتِ بلژیکی" ✍ به قلم محمد صالحی

"شکلات بلژیکی" هر کاری کردم اسم کشوری که شکلات‌هایی به شکل دست‌های قطع شده می‌سازد را یادم نیامد. رفتم و سرچ کردم: ادن هازارد اهل کدام کشور است!. خودش است. بلژیک! کشوری که حاکمَش قانون وضع کرده بود که سربازان بلژیکیِ تشنه به خون بومیان به ازای شلیک هر گلوله‌، می‌بایست دست راست قربانی خود را قطع می‌کردند، البته اگر هم توی حساب‌وکتاب گلوله‌ها و دست‌ها اشکالی پیش می‌آمد همیشه چندین کنگویی سیاه پوست وجود داشت تا دخل دست‌ها و خرج گلوله‌ها یکی دربیاید. حالا هم در بلژیک شکلات‌هایی با بسته بندی‌های زیبا و فوق العاده و البته به شکل دست‌های نیمه بریده تولید می‌شود. داستان به زمانی برمی‌گردد که قاره آفریقا میان قدرت‌های اروپایی تقسیم شده بود و کنگو که هشتاد بار بزرگ‌تر از بلژیک است هم شده بود سهم بلژیک و حاکمش لئوپولد. جناب حاکم هم نامردی نکرد و اسم کنگو را گذاشت: کنگوی آزاد. کنگویی که نه میلیون نفرش را همین آقای حاکم کشت و تحقیر کرد. نه اینکه فکر کنید داستان‌های شبیه این تنها مختص بلژیک است. مگر فرانسوی‌ها غیر این بودند؟! فرانسوی‌ها هم از استخوان مجاهدین الجزایری‌ در صنعت صابون‌سازی و تصفیه شکر استفاده کردند؛ آن‌هم بعد از آنکه عده‌ای از همین الجزایری‌ها از روی روشنفکربازی رفتند و در ارتش فرانسه با آلمان نازی جنگیدند. فرانسوی‌هایی که دست روی ناموسشان و پا روی خاکشان گذاشته بودند. القصه نَقل آلمان و فرانسه و بلژیک و انگلیس و جنایت‌هایشان نیست. ماجرای یک تمدن است. یک تمدن کثیف؛ تمدن غیر توحیدی و بی‌خدایی. تمدن بدون اتصال به وحی، تمدنی که دنیا برایش همه چیز است. این تمدن برای منفعت و دنیا طلبی‌اش دست به هر کاری می‌زند. حالا که دیگر موجودیتش هم به خطر افتاده‌ و نباید انتظار داشت آن روی وحشی‌اش از پشت شکلات‌های بلژیکی و ادکلن‌های خوشبو فرانسوی بیرن نزند. این جنایت‌ها و از گرسنگی تلف شدن کودکان غزه هم تنها آن جنبه‌ی تمدن غربی است وقتی عصبانی شود و از کوره در برود. ابایی هم ندارد از اینکه میلیونی کودک بکشد، دست قطع کند یا حتی از استخوان‌های قربانیانَش صابون بسازد. ابایی ندارد چون استاد عوض کردن جای جلادها و شهیدهاست. فقط یک مقدار زمان می‌خواهند. همین حالا هم مجسمه‌‌ با شکوهی از لئوپولد درست کرده‌اند و کنگوئی‌ها از او قدردانی می‌کنند که آن‌ها را از یوغ عرب‌ها و مسلمان‌ها آزاد کرده. اهمیتی هم ندارد که کنگو اصلا دست عرب‌ها و مسلمان‌ها نبوده ! آن‌ها بلدند و خوب می‌دانند چه کار کنند که وقتی می‌خواهی از فرانسه و بلژیک یاد کنی به جای جنایت‌هایشان یاد برج ایفل بیوفتی یا اسم ادن هازارد را توی گوگل سرچ کنی... @talabenegasht

▪️ دیروز محمد این فایل را برایم فرستاد و گفت که خودش دوبار گوش داده. می‌گفت من هر جمله‌اش را که شنیدم یاد یکی از صحبت‌ها و سخنرانی‌های آقا افتادم. چیزی که خود حاج رمضان هم تاییدش می‌کند و می‌گوید: "من البته حرف جدیدی ندارم و صحبت‌های من همان حرف‌های آقاست." ▪️ به نظرم تعریفی که او از معنای مقاومت و شکست و پیروزی می‌کند یا تعریفی که از اثر واقعی مقاومت می‌کند تا آنجایی که اهداف و وظیفه را ترسیم می‌کند و تا آنجایی که طوفان الاقصی را دوای درد منطقه می‌داند همه و همه نگاه و تحلیل‌هایی است که نباید در میان انبوهی از اطلاعات و تحلیل و اخبار گم شود. ▪️ صحبت‌های حاج‌ رمضان طولانی نیست اما می‌شود روی تک‌ تک جمله‌‌هایَش ایستاد و بیشتر تأمل کرد؛ و البته برای من آن‌جایی از صحبت‌هایَش در مورد سوریه و معنایی که او از "نهضت" کرد، بسیار مفید و البته نو بود. شاید بعضی از حرف‌ها را نتوان به سادگی از غیر حاج رمضان پذیرفت و البته شاید بَر دل‌نشستن صحبت‌های این عارفِ مجاهد دلیلی باشد بر عمق ایمان و باور او به آن‌ چیزهایی که به زبان می‌آورد. ▪️ به فاتحه و اخلاص و یا سلامی به خدمت اباعبدالله علیه‌السلام میهمانش کنیم... @talabenegasht

کاش بستنی را خریده باشد. کاش دخترک کوتاه نیامده باشد. کاش آنقدر سه‌پیچ پدر شده باشد تا پدر از ته مانده پول کارگری که بیشترش را سپرده به مادر تا " خرج این مدت که نیستم" باشد؛ بستنی خریده باشد. کاش بعد هم نشسته باشد روی جدول کنار خیابان و یک دل سیر دخترش را فقط نگاه کرده باشد. همین... @talabenegasht

✍ به قلم علی مهدیان نسبت روحانی و‌ نواف سلام 🔺نواف سلام را این روزها به خلع سلاح حزب الله میشناسند. نخست وزیر لبنان که طرح دیکته شده آمریکا را مو به مو اجرا میکند و حزب الله را به جنگ داخلی تهدید میکند. 🔺استدلالهای او را دنبال کنید، طعم استدلالهایش برایتان حتما آشنا خواهد بود. کاری که او "بعد از جنگ" و زیر سایه تهدید دشمن انجام میدهد، جریانی در ایران دیروز زیر سایه تحریم و امروز زیر سایه تهدید دنبال میکند. 🔺گفتمان خلع سلاح سپاه در ایران را حتما فراموش نکرده اید، سخنان مرحوم هاشمی را که معتقد بود باید سلاح را تحویل بدهیم چون دوران سلاح به سر آمده، او تنها نبود، حسن روحانی همان روزها معتقد بود توجه بیش از حد به امنیت مانع رشد اقتصاد است. 🔺 اینکه امروز نتانیاهو ، آب مردم را به کنار گذاشتن ابزار قدرت و اقتدار ایران گره زده، سخن جدیدی نیست چندی پیش حسن روحانی بطری آب را برداشت و گفت حتی همین آب هم به مذاکرات گره خورده. مذاکراتی که یک سوی آن خلع سلاح ایران بود. 🔺 تقابل "چرخ هسته ای" و "چرخ زندگی" که آن روز روحانی میگفت چیزی شبیه همین تقابل "دلسوزی" مقابل "خانمانسوزی" است که امروز میگوید. آن روز میگفت هسته ای را بدهیم امروز میگوید قدرت منطقه ای را بدهیم برود. 🔺نواف سلام هم همین را میگوید، مساله او یکپارچگی لبنان نیست که میداند این برای حزب الله خط قرمز است، اقتدار حاکمیت لبنان هم نیست که میداند ارتشش قدرت لازم را ندارد، او فکر میکند تهدید دشمن را بر میدارد اگر سلاح مقاومت را تحویل دهد. 🔺این خط استراتژیکی است که توسط جریان غربگرا یا مرجفون ( ترسانندگان از دشمن) در کل منطقه دنبال میشود. روحانی حین مناظرات اعلام کرد بعد از برجام اول سراغ برجام دوم و سوم هم خواهیم رفت و مرادش چه بود؟ همان که غرب میگفت؛ قدرت موشکی و قدرت منطقه ای. 🔺امروز نواف سلام جای جلاد و شهید را عوض میکند اما برای ما فراموش نشدنی است که روحانی حین رقابتهای انتخاباتی، جمهوری اسلامی را متهم کرد به اعدام هایی که رهبری چندی بعد به تلخی و جلوی چشم همه به او تذکر داد که جای جلاد و شهید را تغییر نده. 🔺روحانی اخیرا گفته باید صدا و سیما را و کار اطلاعاتی و امنیتی را باید از حاکمیت گرفت و به مردم سپرد، او توضیح میدهد که مراد از مردم کیست. مردم کیست؟ او میگوید مردم احزابند. حزب یعنی قدرت طلبان و ثروت طلبان داخلی. 🔺حرف نویی نیست همانکه خاتمی در دهه هفتاد با شعار جامعه مدنی دنبال میکرد، همانکه میرحسین از ابتدای دهه هشتاد تا امروز میگوید. مردم کنار بروند، ما جای آنها بنشینیم. لذا در مثل ۸۸ که اراده مردم و این احزاب مقابل هم قرار میگیرد، دم خروسشان بیرون میزند. زیر بار مردم نمیروند. 🔺روحانی میگوید تصمیمات کلیدی و راهبردی کشور را به رفراندوم بسپارید. تا ما با فضای رسانه ای که در دست داریم صحنه گردان شویم. و یکی از ابزارهای قدرت رهبری را بگیریم. سپاه قدس که ورود راهبردی و دیپلماتیک در عرصه منطقه ای دارد کار را تحویل بدهد، خلاصه در یک کلام ابزارهای اقتصاد و فرهنگ و ابزار نظامی و همه را تحویل بدهید. 🔺ورود در ابزار سپاه را امروز نمیشود به صراحت مطرح کرد، اما راه روحانی جالب است، او در عوض ورود خارج نشینان به عرصه ابزار جنگ سپاه را پیشنهاد میدهد. او دولتی را اداره کرده که به محض سر کار آمدن، رهبری پرچم نفوذ را در دست گرفته. دولتی که فرمان آتش به اختیار را رهبری در حوزه فرهنگش داده است. دولتی که مخفیانه آموزش و پرورش را هم حتی با غرب معامله میکرده باید بشناسیم چه کسی دم از ورود خارج نشینان به سلاح سپاه و ورود مردم به کار اطلاعاتی میزند. #پست_موقت @ali_mahdiyan

▪️من حاج کاظم را فقط یک بار دیدم. آن هم در مراسم‌ ختم ابوی. تنها و خیلی عادی آمد و رفت یک گوشه نشست. به نظرم وقت نماز شد، نمازش را هم خواند و رفت. طبیعتا و در آن شرایط چیز زیادی از او دستگیرم نشد؛ فقط اینکه به نظرم خیلی عادی و معمولی آمد. ▪️می‌گویند "محبوب‌ترین اولیا نزد خدا معمولی‌ترین آن‌ها هستند" این جمله را از علامه طباطبایی نقل می‌کنند. ما در حوزه اینطور فکر می‌کردیم که منظور از این عبارت آدم‌هایی هستند شبیه خود علامه، شبیه کسانی که از باطن‌ آدم‌ها و ضمیر انسان‌ها خبر دارند و می‌دانند درون قلب‌ها چه می‌گذرد اما به روی خودشان نمی‌آورند و معمولی رفتار می‌کنند. ▪️اما این فیلم ذهنیتم را به آن عادی بودن تغییر یا لااقل به آن عمق داد. انگار تازه متوجه این معنا شده باشم. آدم‌هایی که قاعدتا و به سبب موقعیتشان اصلا نمی‌توانند عادی باشند اما هستند. واقعی هم هستند. اینکه مسئول دستگاه اطلاعاتی و امنیتی کشور باشی و خودت نان از دست شاطر بگیری، اینکه به جای هزارجور منطق چیدن برای حفظ جان و امنیت خودت؛ ماشین زیر پایت پراید باشد. یا به جای اینکه استدلال کنی که رفاه و ثروت حداقلی‌ترین حق یک آدم امنیتی است؛ خانه‌ات انقدر ساده باشد و با بچه‌ها خاک بازی کنی؛ نشانه‌های روشنی است برای این مُدعا که این‌طور آدم‌ها چقدر واقعی و البته عادی هستند و این‌ها نوک قله آن کوه یخی است که از عمقش تنها خدا خبر دارد. ▪️به نظرم آن جمله درست بود. خدا که در انتخاب محبوب‌ترین‌هایش اشتباه نمی‌کند. ▪️"حاج‌کاظم" عزیز و گمنام را هم به فاتحه و اخلاص یا سلام و صلواتی خدمت اربابَش میهمان کنیم... @talabenegasht