🌎 قوای چهارگانه و پیروی سایر قوا از آنها ⚠️تذکر : شناخت قوای نفس سبب می شود تا بتوانید در مقابل رذایل اخلاقی بایستید و در مسیر رشد عقل و روحتان که سبب مومن تر شدنتان می شود و شما را به بهشت نزدیک تر می کند کوشش کنید ... بخش کوتاهی از کتاب معراج السعاده احمد نراقی👇 بدن انسان مملکتی است که خداوندِ عالم، آن را به روح مجرّد واگذار کرده و در این مملکت، اعضا و جوارح و حواس و قوای ظاهری و باطنی را در اختیار روح قرار داده است. "و ما یعلم جنود ربّک الّا هو...یعنی: و لشکریان پروردگارت را جز او کسی نمی‌داند." برای هر یک از این جوارح، خدمت و وظیفه‌ی مشخصی تعیین شده است. از میان آنان، چهار قوه‌ی "عقل"،‌ "شهوت"، "غضب" و "وهم" حکمِ کارفرما و سران لشکر را دارند و سایر قوا، زیردست و فرمانبردارِ این چهار قوّه می‌باشند. شأن "قوه‌ی عقل"، ادراک و فهم حقایق امور و مشخص نمودن امور خیر و شر و دستور دادن به افعال نیکو و نهی از صفات ناپسند است. فایده‌ی ایجاد "قوّه شهویه"، بقا و ماندگاری بدن است که ابزار تحصیل کمال نفس می‌باشد، چرا که زیستِ چندروزه‌ی بدن در این دنیا، مشروط به تناول غذا، نوشیدنی‌، نکاح و تولید نسل است. فایده‌ی "قوّه‌ی وهمیه"، فهمیدن امور جزئی و دانستن دقیق مسائل است. فعالیت "قوه‌ی غضبیه" نیز آن است که ضررهای خارجی را از بدن دفع می‌‌کند و نیز هنگامی که قوه‌ی شهویه یا وهمیه، اراده‌ی سرکشی و خودسری کنند و قدم از مسیر اطاعتِ عقل بیرون کنند، این دو قوّه را مقهور نموده و به راه راست درآورده و تحت اقتدار و تسلط عقل کند. باید توجه داشت که به غیر از چهار قوّه‌ی فوق، هیچ یک از قوای ظاهری و باطنی بدن، هیچ‌گاه خیال فرمانروایی و اندیشه‌ی سروری نخواهند کرد و همگی محکوم به اطاعت از این چهار قوّه هستند. اما؛ این چهار قوّه‌ی حاکم قوّه‌ی عقل، وزیرِ روح است که پادشاه می‌باشد. عقل همواره در تدبیر آن است که "روح" از صلاح‌دید و اوامر و نواهی او تجاوز نکند تا بتواند با حُسن کفایت و تدبیر، امور را مرتب و منظم کند و سفر پادشاه (روح) را به عالم ملکوت سهل و آسان نماید. قوّه‌ی شهوت، مانند برخی مامورین مالیات، دروغ‌گو،‌ طمّاع، خرابکار و فضول است؛ هرآنچه عقل که وزیر است بگوید، شهوت، با آن مخالفت کند و همیشه در صدد آن است که "روح" را از مسیر حق منحرف کرده و تابع حکم خود کند و آن را مانند چهارپایان غرق در شهوات نموده و هرآنچه امر کند، روح بدون مشورت با وزیر که عقل باشد آن را انجام دهد. قوّه‌ی غضب، همانند نگهبان مملکت، تند و تیز و بی‌باک است. این قوّه در پی کشتن و زدن و شکستن و ظلم و عداوت و بغض بوده و همواره درصدد آن است که پادشاه یا همان روح را فریب دهد،‌ تا به آنچه او اشاره می‌کند عمل نماید و فرمان عقل را اطاعت نکند و در نهایت روح را به موجودی درّنده و بی‌رحم مبدّل کند. قوّه‌ی وهم، به دنبال مکر، خدعه و پنهان کردن حقیقت و همچنین ایجاد فتنه و خیانت است. وهم می‌خواهد که سلطانِ مملکتِ بدن یعنی روح، مطیع او شود تا هرچه وی از فریب و شیطنت و فساد و مکر فرمان دهد اطاعت نماید. باید توجه داشت که به سبب اختلاف انگیزه‌‌ی قوای چهارگانه‌ی "عقل"، "شهوت"، "غضب" و "وهم" است که مملکتِ بدن همواره میدان نبرد و معرکه‌ می‌باشد. گاهی آثار فرشتگان در آن ظاهر می‌شود. زمانی افعال چهارپایان هویدا می‌گردد. لحظه‌ای مظهر آثار شیطان و زمانی هم خوی درّندگان به خود می‌گیرد. این وضعیتِ کشاکش همواره ادامه دارد تا اینکه یکی از این قوای چهارگانه بر بقیه‌ی قوا حاکم شود و مابقی مقهور حکم او گردند. @tarighatezendegi

# کلیپ کشاورز و کیسه زر دکتر انوشه @tarighatezendegi

#کلیپ اخلاق اسلامی برند یک مسلمان مولانا فقهی @tarighatezendegi

🌎 فلسفه نماز و روزه و اثبات حقانیت اسلام قسمت اول همان طور که می دانید در زندگی انسان دو راه وجود دارد . اولی راه درست یا راه حق و دومی راه نادرست و راه ناحق ... . از هر انسان سالم اگر بپرسید که آدم باید راه درست را برود یا کار نادرست را انجام دهد مسلما پاسخش راه حق و درست است . همان طور که می دانید این دنیا پر از قانون است که اگر این قوانین به درستی اجرا شود ، انسان به راه درست رسیده است . اما یکسری عوامل مانع از دیدن حقیقت و اجرای درست آن می شود . خیلی اتفاق می افتد که خواسته های نفسانی انسان با حقیقت به نقطه تقابل می رسند . حقیقت یک مسیری می رود اما خواست انسان چیز دیگریست ! همه می دانیم که حقیقت یک مسیر مستقیم ، قطعی و روشنی دارد اما خواسته ها و هواهای نفسانی انسان ، هر روز به یک سازی می رقصند ... و این خواسته ها چون با راه حق منافات دارد لذا انسان را به مسیر ناحق می کشاند . شرایطی در انسان به وجود می آید که او را به سمت شهوت رانی و خواسته های نفسانی می برد ، به حدی که دیگر حقیقت را نمی خواهند لذا آن را نمی بینند و لذا بر خلاف آن عمل می کنند . انسان ها شاید در وهله اول ادعا می کنند که دارند راه درست را می روند و این راه ، مطابق با عقل سلیم است اما جدن تشخیص این مساله سخت است . انسانی که حیوانیت و شهوت از ذاتیات وجودی او به حساب می آید به راستی چگونه می تواند بفهمد راه و مسیری که می رود به خاطر لذات شهوانی اوست یا اطاعت مستقیم از جناب عقل ؟ فعل انسان هر چند به ظاهر درست باشد می تواند به خاطر حقیقت نباشد بلکه چون صاحب عمل میلش کشیده است این کار را کرده است ! آیا انسانی که میلش به فعلی می کشد آیا برای او واجب است که دفعه بعد هم ، همان کار را مطابق با واقع انجام دهد ؟ خیر چه بسا دفعه بعد این انسان میلش نکشید و اگر بنا باشد انسان مطابق با میل و هواهایش جلو برود که سنگ روی سنگ بند نمی شود ! جالب است بدانید انسان هر چه قدر مطابق با میل و شهواتش جلو برود ، آن بعد حیوانی و غریزه نفسانیش بزرگ تر می شود و با بزرگتر کردن آن ، مسلما خواسته های او بیشتر از قبل میشود و کار به جایی می رسد که دیگر نمی شود این افسارگسیختگی نفس را کنترل نمود ! اما اگر انسان بیاید و آنچه که نفسش خواهش کرد بدان عمل ننماید و عقلانیت و حقیقت یا به عبارتی روحانیت را بر جسمانیتش حاکم کند و حرف خدا را بالاتر از هر خواسته ای قرار دهد ، مسلما رفته رفته ، این بعد حقیقت طلبی ، عقلانیت ، روحانیت و اطاعت پذیری از حق در او بزرگ تر می شود و لذا به مرور کار به جایی می رسد که جز حق و سخن خداوند چیز دیگری را نمی بیند و نمی شنود و در نهایت نفسش مطیع حضرت حق می گردد . عرض کردیم که تشخیص اخلاص در عمل سخت است و انسان ها در اینکه فعلی را به خاطر حق کرده اند یا به خاطر هوای نفسانی برایشان سردرگمی می آورد و خیلی ها بر این باورند که به خاطر حق و طبق جریان عقل عمل می کنند در حالیکه اینگونه نبوده و شواهد و ظواهر چیز دیگری را نشان می دهد . لذا در اینجا فعل و امری را می طلبد که در آن اخلاص واقعی قرار گیرد که انسان توسط آن هم میزان اخلاص و حق گراییش را بسنجد و هم تمرین و ممارستی باشد تا او در دیگر اعمالی که مشتبه می شود بین حق گرایی و هواپرستی ، شخص اطاعت از حق را بکند ! جدن حضرت حق بر او واجب عقلیست که چنین دستور و امری را صادر کند ! عملی که در آن اخلاص محض باشد و با عمل کردن به این امر ، انسان آن بعد حق گرایی را در وجودش بزرگتر کند تا از هوا و هوس دوری گزیند . خداوند متعال این واجب عقلی را به فعلیت رسانده است و دو عبادت خاص و واجب را برای حقیقت طلبان و تسلیم شدگان حق قرار داده است ! اولی نماز و دومی روزه است . ✍علیرضا ساغندی @tarighatezendegi

#شخصی 🌎 فلسفه نماز و روزه و اثبات حقانیت اسلام قسمت دوم : در نماز انسان باید در زمان و شرایط خاص یک سری اعمال گفته شده را انجام دهد ، اعمالی که در آن هیچ گونه از عوامل ارضای حیوانی وجود ندارد ، به طور مثال یعنی در نماز غذا وجود ندارد ، که انسان به خاطر شکم آن را بخواند و یا اینکه در نماز به خاطر موسیقی و اشعار دل انگیز انسان جلب آن نمی شود . بلکه ما فقط در این نوع عبادت فقط معنای قضیه را مشاهده می کنیم . یک سری اذکار که تنها یک واقعیت و یک حقیقت را به ما متذکر می شود . خب انسان های اهل هوا و هوس به چنین عبادتی تمایل نشان نمی دهند ، بلکه حوصله خواندن این نماز را ندارند . علتش واضح است چون آن ها با هواپرستی و رسیدن به تمایلات نفسانی ، آن بعد حیوانیتشان بزرگتر از روحانیت شده است . لذا نمازی که همه چیزش ، روحانی و عقلانی صرف است را به آن تمایلی نشان نمی دهند . گاها اتفاق می افتد که شخص می گوید من خودم هر جور که خواستم با خدایم ارتباط میگیرم و کاری به این مدل نماز خواندن ندارم . اما این شخص غافل است که این دعا و عبادتی که می خواهد انجام بدهد از سر خودخواهی و خودبینی می باشد . و به خاطر خدا در آن منظور نمی باشد . اما نماز وقتی انسان آن گونه که خداوند به او امر کرده است انجام می دهد ، این یعنی او خودخواهی ها ، خودبینی ها ، هوا پرستی ها ، منیت و برتری طلبی ها را که همه با حق خواهی و حق طلبی انسان سر ناسازگاری دارد را کنار می گذارد و داخل در عبادتی می شود که همه ارکانش دم از اخلاص و اطاعت کردن صرف از حق است . علاوه بر آن ما در نماز یک سری اعمال مثل سجده و رکوع داریم که این اعمال نهایت اخلاص را در این عبادت بیان می کند . همان طور که می دانید افعال و نوع حرکات و اعمال انسان در روند و چگونگی زندگی او تاثیر بسزایی دارد . تکرار عاداتی خاص ، مطلبی را به ضمیر ناخداگاه او تلقین می کند که بیان گر چگونگی رفتار آینده او خواهد شد . وقتی انسان سر بر سجده می گذارد این عمل یعنی من تسلیم محض خداوند هستم . یعنی تسلیم محض حضرت حق ... یعنی در طول زندگیم هر چه حق باشد عمل می کنم ! بعضی ها خدا را جدای حق می بینند . العیاذ بالله خدا را یک غول متکبر ، ظالم و اضافی تصور می کنند که می خواهد انسان را بردگی بکشد ، گویا با سجده بر او هویت و اعتبار انسانیشان که همان عقل و حق خواهی باشد را از دست می دهند . خیر خداوند همان حق است ! چگونه است که می گویید من هر چه حق باشد انجام می دهم ؟ آری این خواسته از خداوند است و خداوند اول و آخر و سرآمد و نهایت و ظاهر و کنه هر حقیقتیست ... . تو که ادعای حق بودن می کنی و به خاطر حق و درستی می خواهی زندگی کنی ! این حق همان خداست و این خدا همان حق است . اما انسان او را با ناحق اشتباه می گیرد لذا به گمانش راهش درست است اما غافل از آنکه راه او آمیخته از شهوات و تمایلات نفسانی ست و راه حق چیز دیگری است . سجده بر خداوند یعنی تسلیم شدن در برابر خداوند ! و عمل و چگونگی حالت اندام شما دقیقا این معنا را دارد به خود شما و عالم مخابره می کند که من فقط از حق اطاعت می کنم ! و این عبادت رفته رفته حق خواهی را در وجود شخص تسلیم شده بزرگتر می کند و او از هواپرستی دور تر می شود . همچنان که عکس این ماجرا هم صادق است . هر چه قدر اعمال ما بوی خودخواهی و خودبینی دهد ، به همان اندازه ما از حقیقت دور تر می شویم و این مطالب از عقلیات و مسلمات است و جای هیچ گونه تردیدی در آن نخواهد بود . مسلما انسان هایی که راه منیت خواهی را پیش گرفته باشند با حقیقت که همان عقلانیت و روحانیت است بیگانه تر و دور ترند لذا شما می بینید که نه تنها تمایلی به این مطالب عقلی ندارند ، بلکه اگر هم ببینند و بشنوند انگار نوشته ها و اصوات چینی ژاپنی را شنیده اند . اگر این زبان های سخت دنیا را در بدون آموزش و تمرین فهمیدند ، علوم عقلی را هم بدون حق طلبی و عبادت و تمرین الهی ، خواهند فهمید . ✍علیرضا ساغندی @tarighatezendegi

#شخصی 🌎 فلسفه نماز و روزه و اثبات حقانیت اسلام قسمت سوم : عبادت دوم که از واجبات الهیست روزه است . روزه ، یعنی پشت پا زدن به تمام خواسته ها و خواهش های نفسانی که منشا و علت اکثر آن ها شکم است . با نخوردن و نیاشامیدن به خاطر خدا ، انسان در مسیر حق طلبی بیشتر و بهتر رشد می کند . خیلی وقت ها می شود که شکم ما ، شهوت ما چیزی می خواهد که منافات با حق است . یا مثلا انسان به خاطر شکم و شهوات دیگر که منشا اصلی آن معده اوست ، کاری را انجام می دهد که اگر او افسار این حیوانیات در دستش می بود این کارها و رفتار های زشت از او سر نمی زد . خیلی ها شاید به خاطر کار وتحصیلات و پول و اندام و رژیم غذایی دست از خوردن و آشامیدن می زنند . اما به واقع آیا این نخوردن و نیاشامیدن تاثیری در انسانیت و بالارفتن روحانیت و عقلانیت انسان دارد ؟ خیر هیچ تاثیری ندارد بلکه اگر انسان به خاطر خدا و فرمان حق این کار را بکند یعنی او می تواند در جاها و مسیر های دیگر زندگی که فرمان حق صادر شد ، او بی چون و چرا آن را بپذیرد و عمل کند و چنین عبادتی با چنین نیتی حاصل ثمر است . اما عملی که نیت و خواسته اش چیز دیگری باشد چگونه می توان به رشد حق خواهی و حق طلبی انسان کمک کند ؟ الا یا ایحال باید بگویم این دو عبادت عظیم که خداوند بر انسان خلق و واجب کرده است ، طبق مسلمات عقلی و بنا بر حکمت والا تقدیم انسان شده است . درست است که عقل انسان در ابتدا قاصر به فهم چنین حکمت هایی است ، اما خداوند است که عقلیات و حکمت ها همگی از اوست ، اما انسان پس از شناخت و تفکر و خواهش فهم از حضرت حق ، او به درک چنین حکمت هایی به اندازه وسعت وجودیش خواهد رسید . لذا نمی توان گفت چون من نفهمیدم پس حقیقت ندارد ... نخیر ، تو نمی فهمی چون از عقل دور هستی ! و چگونه با این همه حجاب های عقلی و هیجانات حیوانی ، انسان می تواند به عقل نزدیک باشد ؟ بلکه باید گفت من نمی فهمم و باید بروم مطالعه کنم ، عبادت کنم آنگونه که او گفته است و از آنکه همه درک ها و ادراکات از اوست تسلیم او شوم خواهش و تمنا کنم تا قدری از معلومات خودش را نصیب من کند . پس در نهایت باید گفت وجود عبادت واجبی مثل نماز و روزه از مقتضیات عالم خلقت است و اگر نبود انسانیت به سمت روحانیت و نورانیت رشد نمی یافت . و لذا وجود چنین عبادتی همراه این اخلاص که بدون برانگیختن هر گونه خواسته های نفسانی است ، دلالت بر اثبات و حقانیت اسلام دارد . از آن طرف ادیان تحریف شده ای مثل مسیحیت که عبادتشان را با امور هوس انگیز و طرب انگیز مخلوط کرده اند ، و دنیا و عالم ماده را داخل این عبادات برده اند ، این ها بالکل باطل و انحرافی هستند . و این عبادات جز بزرگ کردن خواهش های نفسانی و هدایت انسان به مسیر های باطل و شیطانی کار دیگری از آن بر نمی آید . لذا اگر خواستید دین حق خدا را از ناحق تشخیص دهید ببینید آیا این دین شما را به عقلانیت نزدیک می کند ! برای اینکه بفهمید ببینید عبادت آن ها خالص برای خدا هست ؟ آیا این اخلاص ما را به حق خواهی و خداخواهی و مسیر عقلانیت نزدیک می کند ؟ آیا توانسته است هوا و هوس که آفت عقل است را از ما دور کند یا خودش هم ممزوج با آلات لهو و لعب است ؟ آیا اعمال و رفتار چنین عباداتی ، انسان را تسلیم خداوند می نماید ؟ آیا به صورت برنامه ریزی شده و مکرر هر روز و به صورت چند وعده واجب شده است ؟ یا می گوید که هر مدل که دوست داشتی و عشقت کشید می توانی با خدایت ارتباط برقرار کنی؟ آیا با واجب بودنش در وقت و ساعت خاص خودخواهی ها و منیت طلبی های افراد را از بین می برد ! آیا اصلا این عبادات انسان را به سوی حق می کشاند و یا اینکه انسان را به سوی خدای قلابی که امر به شهوت و دنیا طلبی می کند می برد ؟ و اینجاست که دین اسلام از زاویه نماز و روزه بار دیگر حقانیتش برای ما مکشوف و ملزوم می شود . إِنَّ الدِّينَ عِنْدَ اللَّـهِ الْإِسْلامُ وَ مَا اخْتَلَفَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتابَ إِلاَّ مِنْ بَعْدِ ما جاءَهُمُ الْعِلْمُ بَغْياً بَيْنَهُمْ وَ مَنْ يَكْفُرْ بِآياتِ اللَّـهِ فَإِنَّ اللَّهَ سَرِيعُ الْحِسابِ ✍علیرضا ساغندی @tarighatezendegi

🌎 چه کنیم تا در دنیای پر از تلاطم به آرامش برسیم ؟ در هنگام ابتلا به مصیبت ها و رنج های دنیوی راهکار هایی وجود دارد که قلب شما را آرام می کند . شاید شما نتوانید دنیای خارجتان را عوض کنید اما می توانید خودتان را تغییر دهید . دانستن موارد زیر به همراه تکرار و تلقین در موارد و شرایط سخت می تواند کوه مشکلات را برایتان همچون آب خوش و روان تغییر دهد ! ۱ - این را باید بدانید که قضای الهی از قبل نوشته شده است ، پس هر اتفاقی بیافتد حق است و این اتفاق باید می افتاد و راه بازگشتی وجود ندارد و اگر شما دوباره هم به نقطه اولتان باز میگشتید باز هم با همان معلومات و اتفاقات و شرایط همین به سرتان می آمد . ۲- شما تنها همه کاره داستان نبودید ، عوامل و شرایط زیاد منجر شد تا این اتفاق بیافتد ، پس خودتان را بی دلیل آزار ندهید . ۳ - یادتان باشد که اینجا دنیاست و محل رشد و امتحان همه انسان هاست و هر انسانی در جایگاه خود به ابتلاها و بلاهای مختلف دچار می شود پس شما در این مشکلات تنها نیستید . ۴ - همیشه می تواند بدتر از این هم اتفاق بیافتد ، همچنانی که برای دیگران این اتفاق افتاد ، پس خداوند را به خاطر رحمانیت و کرامتش شکر کنید . ۵ - یادتان باشد که شما فقیر هستید و چیزی از خودتان ندارید که به خاطر از دست دادن آنها ناراحت شوید همه اش مال خداست و اوست که می گوید چه بشود و چه نشود ... . ۶ - خیلی ها با شرایطی از این بدتر به زندگیشان ادامه دادند ، و این اتفاق افتاد و آینده معلوم نیست چه بسا شرایط به نفع شما تمام شود ! ۷- خیلی ها که الان آنها را خوشبخت می بینید شاید روزگاری را در سختی ها گذرانده اند و شاید هم روزی برسد که آنها نیز گرفتار شوند ، چرخ فلک در حال گردش است یک روز بالاست و یک روز هم پایین ... . ۸- دنیا محل امتحان است ، دردو رنج و مصیبت از ذاتیات این عالم است تا مومن را به کمال روحی و قرب الی الله برساند . اگر دنیا بهشت بود ، پس دیگر بهشت برای چه ؟ یادتان باشد دنیا با تمام رنج ها و سختی هایش برای همه به زودی زود تمام می شود . پس غصه دارندگی و نداریش را نخورید ... . ۱۰ - کمیت و کیفیت هیچ کدام خوشبختی زندگی شما را ضمانت نمی کند . چه بسا انسان هایی را که هیچ نداشتند اما با آرامش و نشاط زندگی کردند و چه بسا انسان هایی که همه چیز داشتند و یک روز هم خیر داشته هایشان را ندیدند ... . ۱۱ - با عبادت و عشق بازی با خداوند ، از انتظاراتتان نسبت به این دنیا بکاهید چرا که قلبی که در آن خدا بزرگ شود ، جایی برای بقیه چیزها وجود ندارد ... . ۱۲ - دل از دنیا بکنید قبل از آنکه شما را به زور از این دنیا بکنند ... یادتان باشد آرامش و سعادت در وابسطه نبودن به مادیات است ... دنیایی نیست ، اگر کل دنیا را هم به نحو احسنت مدیریت کنید و همه چیز هم به کام شما تمام شود ، دیر یا زود آن را از شما تحویل می گیرند و هر چه کاشتید ، گویا که اصلا هیچ نکاشته اید ... . ۱۳ - از اینکه به خاطر دنیای فانی دارید درد میکشید از خودتان خجالت بکشید ، که چگونه بنده و عبد آن شده اید که با بود آن خوشحال و با نبودش ناراحتید ،پس این واقعه را به فال نیک بگیرید و بدانید که در مسیر بندگی خداوند چه قدر عقبید ، با مطالعه آیات و انفس الهی و عبودیت خداوند تلاش کنید تا به نقطه ای برسید که تنها از اطاعت اوامر او خوشحال و از نافرمانی او اندوهناک و ناراحت شوید . ۱۴ - مرگ را زیاد یاد کنید و بدانید آیا فردایی هم هست که شما باشید و غصه آن را بخورید ؟ و چه دردو رنجی بالاتر از اعمال و کردار ما که ما را از خدا و بهشت او دور می کند ؟ ۱۵ - یادتان باشد هر روز رزق تازه ای را می آورد ، امیدتان را از دست ندهید امید است که زمان همه چیز را درست کند ! ۱۶ - اهل قناعت باشید و کمترین ها را از دنیا بخواهید ، بیش از این خودتان را وابسته دنیا نکنید ، وابستگی به جز خداوند برای انسان ، تولید رنج می کند . عبد آن نشوید و به خاطر دنیای بی وفا خودتان را به آب و آتش نزنید ۱۷ - این را بدانید که درد ها و رنج های دنیا تنها بر دوستان و بنده های خوب او آسان می شود ،زیرا آنها عالم را از خدا می دانند ، او را مالک و مدبر هستی می شناسند و تنها از او انتظار دارند و تنها به او توکل می کنند و همیشه اهل قناعت و شکر گذار نعمت های او هستند . برای رسیدن به آرامش باید خداشناس شد ، باید بندگی خداوند را کرد و باید از او خواست تا انسان را هدایت کند ، وقتی انسان راه حق را یافت و قدم در آن نهاد مسلما به لذت و نشاط واقعی دست خواهد یافت . و در آخر باید گفت که البته موارد و عوامل دیگر هم حتما وجود خواهد داشت اما اهم آنها و کلیاتشان همین ها بود که خدمتتان بیان کردم . آرامش و سعادت چیزی جز تسلیم خدا شدن نیست ، پس اسلام و بندگی واقعی خداوند را برای همه انسان های روی زمین آرزومندم ... . ✍ علیرضا ساغندی @tarighatezendegi

🌎 فلسفه فقر و بینیازی انسان قسمت اول : وقتی خداوند و آن حقیقت اسلام در قلب مردم نباشد ۱ - فقیران و نداران جامعه : ناشکر ، افسرده ، مایوس و عصبانی و پرخاشگر می شوند . و ثروتمندان و کسانی که درهای دنیا به روی آن ها باز است : خودخواه ، مغرور ، مستکبر ، حریص و طمع کار می شوند . هر دو دسته شاید با هم در ظاهر تفاوتی آشکار داشته باشند اما به راستی چون خداوند در زندگی آنها نیست ، آنها فقیر و محتاج و مفلوک هستند . دسته اول که فقر و احتیاج آن علنی و آشکار است و ما می بینیم که چگونه به خاطر مال دو روزه دنیا و به خاطر نداری ، حقیقت را فراموش کردند و چگونه خودشان را باختند و چگونه دنیا توانست با روی برگرفتن از آن ها ، آنان را به ذلت و خواری بکشاند . دسته دوم هم که به ظاهر دارا هستند و دنیا روی خوش به آن ها نشان داده است ، را می بینیم که چگونه همین مال دو روزه دنیا که به هیچ کس وفا نکرد و برای هیچ کس هم نماند ، چگونه انسانیت ، عقلانیت و شرافت آن ها را گرفته است . بسیاری از عقلا ، انسان های به ظاهر بینیاز از نگاه مادی ، که خدا و عقلانیت اسلامی در زندگی آن ها وجود ندارد را به راستی فقیر می دانند . آن ها می گویند که با نبود خدا و فهم و درک صحیح از نظام عالم ، انسان آن تکیه گاه عظیم خودش را از دست می دهد ، دیگر خدایی وجود ندارد تا او را وکیل کارهای خودش بکند . اگر هم خدایی وجود داشته باشد آیا مسیر او و هدف او از زندگی با خداوند و حکمت خلقت او سازگار است ؟ چون این انسان خدای واقعی را از دست می دهد لذا چاره ای ندارد که در اوج نیازمندی و وابستگی الان باید به جای خداوند تکیه گاه جدیدی قرار دهد و این کسری و کمبود را جور دیگری جبران کند و لذا فلسفه و حکمت نویی را که مطابق امیال و خواسته هایش است را برای هستی خلق می نماید . این را من به شما قول می دهم که خدایی که آنها برای خودشان می سازند یا فلسفه فکری که برای خودشان در رویا می بافند ، همه این ها در راستای دنیا گری و دنیا نگری و دنیا خواهی آن ها خواهد بود . آن ها دنیا را می خواهند و به هر قیمتی آنها راضی نمی شوند که نقد را به نسیه بهشت بدهند . و برای این تفکر سراپا خودخواهانه و منیت طلبانه اشان چه تفکر ها و چه فلسفه ها را که نمی بافند . به راستی خدای واقعی در قلب های این ها محو شد و خدای دروغین که همان دنیا باشد قلب های آن ها را تیره و تار ساخت . آنها بنده دنیا شدند و به خاطر دنیا و مال دنیا هر حقی را ناحق کردند ... . فقر آنها وقتی ملموس و به ظهور خودش می رسد ، پستی و زشتی افکار آنها وقتی نما می کند که آن ها را از دنیایشان دور کنید و یا به آن ها بیم دوری آن را نوید دهید . آن وقت می بینید چگونه مثل حیوانات درنده ماهیت و باطن فقیر از انسانیت و روحانیتشان را نمایان می کنند . آن ها هر چه قدر در ظاهر دستانشان بیشتر به دنیا می رسد ، به همان مقدار هم فقیر تر می شوند . وابستگی آنها به دنیا بیشتر می شود و آنها هر لحظه بیشتر و بیشتر به دنیا محتاج تر و نیازمند تر می شوند . ✍ علیرضا ساغندی @tarighatezendegi

🌎 فلسفه فقر و بینیازی انسان قسمت دوم اگر تا دیروز ترس از دست رفتن اندکی از دنیا را داشتند و اگر تا دیروز حرص کمتری از دنیا را می خوردند امروز هم ترس از دست رفتن مال بیشتر را می خورند و هم حرص بیشتر برای دنیا آن ها را کاملا کور و کر کرده است . لذا برای یک فقیر و محتاج که پست و فرومایه است چه اوصافی زشت تر و مفلوک تر از اینکه انسان ترسوتر ، حریص تر و تشنه تر شود ؟ واقعا برای دنیای فانی که گفته اند همچون پیرزنی است که ظاهر خود را قشنگ و فریبنده کرده است و باطنی پوچ و توخالی دارد چه چیزی زشت تر و احمقانه تر است که انسان اینگونه بنده و محتاج او شود که هر مسیری را که او می رود انسان هم همراه او برود و هر شرافت و انسانیت و هر حق و حقوقی را به خاطر این دنیای پست زیر پا بگذارد ؟ براستی آیا زشت تر و فرومایه تر از این انسان ها وجود دارد که این گونه حقیقت و انسانیت را فدای این دنیای پوچ و توخالی کنند ؟ آیا احمق تر ، ابله تر و حیوان صفتانی بالاتر از این موجودات در عالم هستی وجود دارد ؟ آری عقلا فقر واقعی در انسان را که مسبب ذلت ، پستی ، فرومایگی و بیچارگی و حقارت و ذلت است تنها در نبود خداوند و عقلانیت در زندگی انسان ها می دانند . انسان هایی که به خاطر هیچ و پوچ چگونه بنده و اسیر هیچ و پوچ شده اند و به خاطر هیچ و پوچ دنیا چگونه خود را ذلیل و فرومایه ، حریص و محتاج و نیازمند و این قدر گرسنه و عطشان شده اند ... . در مقابل این انسان ها ، کسانی هستند که به دنبال خدای واقعی و اسلام حقیقی شتافتند و بر این سعی بودند که عقلانیت و حقانیت را در زندگیشان جاری سازند و در نهایت قلب هایشان را لبریز از خداوند کنند . این ها زندگی فانی دنیا را شناختند و با رویگرداندن و یا باز شدن در های دنیا نه با دارایی آن و نه با نداری آن ، تن به بندگی و بردگی این دنیا ندادند ، همیشه طالب حق و از کسانی بودند که خواهان احقاق حقوق روی زمین شدند . ظواهر فریبنده این دنیا در آنها اثر نکرد و در فقر و دارندگی بندگی خدا را کردند و خودشان را به دنیا و شیطان نفروختند . این ها به راستی با وجود قدرت خداوند در قلب ها و زندگی آن ها بود که توانستند در مقابل خواهش های دنیا ایستادگی کنند و حق را به خاطر حیوانیت و خواهش های نفسانی زیر پا نگذارند . وجود خداوند بینیاز در اعتقادات آن ها سبب شد تا به خواست و مشیت خداوند راضی شوند و دائم به خداوند توکل کنند پس در نهایت قناعت و اندازه خواهی در دنیا را سرلوحه کار خودشان قرار دادند و این گونه مانند کافران تشنه و گرسنه و حریص دنیا نشدند بلکه دنیا را فدای خداوند و راه او کردند . آنها به خاطر خدای بینیاز و اتصال آنهه به او ، ایشان نیز بینیاز شدند و با بندگی و تکامل روحانی خود بر خواهش های نفسانی و حیوانیشان فائق آمدند . لذا در اوج نیازمندی خود به خداوند بر دنیای فانی و وسوسه های آن بینیاز گشتند . و این گونه شد که خداوند به جهانیان نشان داد که چگونه بندگی و عبودیت او سبب بزرگی و سرفرازی انسان می شود و برعکس چگونه دوری از خداوند و بیگانگی از عقلانیت و روحانیت ، انسان را فقیر و پست و فرومایه می کند . و اینگونه است که انسان یا باید بر هواها و خواهش های حیوانی و نفسانی اش مسلط شود تا مسلمان و تسلیم حقیقت شود و یا اینکه با حماقت و جهالتش که از سر هواها و خواهش های نفسانیش زاییده شد حقیقت را فراموش کند و دنباله رو دنیای فریبنده و تو خالی رود که به خاطر این دنیای پست و پوچ اینگونه کوچک و ذلیل شود و تا کنه جهنم بشتابد . ✍علیرضا ساغندی @tarighatezendegi

🌎 فلسفه فقر و بینیازی انسان قسمت سوم وقتی دنیا بتواند با رنگ و لعاب ها و باز کردن درب های خودش به شما نشاط و آرامش دهد و یا وقتی دنیا باز دوباره بتواند با پشت کردن به شما و بستن باب هایش شما را اندوهگین و غصه دار کند ، این را بدانید که نهایت کلام این است که حکومت دنیا چنان بر شما قدرت دارد که شما را خوشحال یا ناراحت کند . میزان تاثیر دنیا در روح و روان شما نشان دهنده میزان تسلیم و نیازمندی شما به دنیا است . و این دگرگونی در حالات شما سبب می شود تا در مسیر زندگی دنیا ، شما هم دگرگون شوید . مسلما با شادی های مستانه ، راه غرور و تکبر برای شما باز می شود و با پشت کردن و پا گذاشتن بر روی حقوق انسان ها ، خلاف بندگی خداوند را انجام می دهید و یا حتی بر عکس با ناامیدی و یاس و پوچی ، جور دیگری به حقوق حقداران تجاوز می کنید . انسانی می تواند ادعا کند که کاملا بنده و مطیع خداوند است و هر گونه شرک و کفری را در زندگیش نابود کرده است که به هر بادی نلرزد و به هر وعده ای دلخوش نشود . میل به دنیا شرک به خداوند است . و این شرک در مواقع سخت و یا در اوج رفاه خودش را نشان می دهد . وقتی که انسان در سختی و یا آسایش باشد و بتواند به خاطر خداوند حقیقت را به جریان اندازد و کسی می تواند اینچنین کند که حقوق حق داران را ببیند و مطابق با انسانیت و شرافت قدم بردارد و این چنین شخصیتی نباید دنیا بر او اثر داشته باشد . مسلما انسان هایی که همه فکر و بحثشان در همین محدوده عالم خاکی می چرخد ، این ها بندگان خوبی برای خداوند نیستند و از همه کس و همه چیز حرف شنوی دارند الا خداوند باری تعالی . البته عکس آن هم وجود دارد ! کسانی که با روزه داری و عبادت ، با قناعت و عقلانیت ، با احتیاط و مدارا در دنیا گام بر می دارند و همیشه سعی بر ان داشته اند که از دنیا بهره اندک ببرند تا دست و پای آنها کمتر در آن فرو رود تا کمتر محتاج تر و کمتر خواهان تر دنیا باشند . مسلما با خواهش کمتر تمایل و حرف شنوی هم از دنیا بسیار محدود و یا حتی معدوم خواهد بود . این دسته از انسان ها توانسته اند نفس دنیا طلب خودشان را اسیر روحانیتشان کنند و در نهایت از بندگان مخلص خداوند شوند . اگر دیدید انسانی را که چگونه دنیا و بازی های آن روی او تاثیر بسزایی می گذارد بدانید که این انسان مشرک است و معبودش دنیای او می باشد و الا انسان های با خدا و کسانیکه در راه بندگی خداوند قدم برداشتند ، تنها اوامر و نواهی خداوند است که در اینها تاثیر می گذارد و آنها را به جوش و خروش می آورد . انسان مخلص در سختی ها و در دارندگی ها شناخته می شود . و خداوند هم دقیقا همین نقطه را در دنیا برای انسان نشانه می رود و اینگونه آدمیزاد را با ابتلا به بلاهای متفاوت می آزماید تا انسان از حقیقت خودش آگاه شود ، آنها که قصد اصلاح دارند اصلاح شوند و آنها که می خواهند در جهالتشان بمانند ، هم مایه عبرت دیگران شوند و در نهایت همگان ببینند و بدانند چرا این چنین انسان هایی در دار آخرت جز جهنم نصیبشان نمی شود . اما به راستی در آخر باید بگویم که وقتی انسان بیشتر اسلام را مطالعه می کند و در میابد که چگونه پازل نظام عقلی و فلسفی اسلام با عقل و فکر انسانی سازگار و هم خوانی دارد ، انسان هر لحظه بیشتر به اسلام خودش یقین دارتر و بر باورش محکم تر می شود . ✍علیرضا ساغندی @tarighatezendegi

#شخصی 🌎 تنها عوامل موفقیت در زندگی زناشویی و خانوادگی ! قسمت اول حقیقتا انسان مومن و دین دار است که می تواند خانواده و حرمت های آن را حفظ کند . شخص مومن و با خدا ، به خاطر بندگی خدا دست از امیال و خواسته ها و خودخواهی های خود می کشد ، و سعی دارد تا به خاطر خدا و رضایت او زندگی کند . او شاید در زندگی خانوادگی اش ، دچار دلسردی ها ، و دلشکستن ها و مشکلات عاطفی قرار بگیرد ، اما به خاطر دل سپردن به خدا و بزرگی او در زندگیش در این امتحانات الهی مقاومت می کند . و این مقاومت که ثمره اش از خودگذشتگی و ایثار است سبب می شود تا مانند دژی محکم در مقابل طوفان های محکم زندگی قرار بگیرد اما به خاطر حرمت ها و ارزش های خانواده باعدالت و رئفت کارهای درست را انجام دهد . علت این که بعضی از خانواده ها به دنبال شخص مومن برای دختر یا فرزند خود می گیرند همین است ! تا در کوچکترین مشکلات و اتفاقات خانوادگی ، دختر یا پسرشان را در سردرگمی و تنهایب رها نکنند ، بلکه ایستادگی کنند و زندگی را به کمک هم ادامه بدهند . آدم های بی خدا ، خداناباور یا خدانشناس ، انسان هایی که اهل نماز و روزه نیستند و هیچ قید و بند الهی در زندگی ندارند ، اینها بسیار خودخواه و خودبین اند ! محبت و عشقشان هم خودخواهانه است ... چون اگر این ها حق خواه و خداخواه بودند ، الان مومن اهل عبادت بودند و از خدا به خاطر گناهان می ترسیدند . انسان های خداترس هیچ گاه حق و حقوق دیگران را نادیده نمی گیرند . اما انسان هایی که فقط خودشان و نیازاتشان را می بینند این ها چگونه می توانند خدا و حقوق دیگران هم ببینند ؟ لذا این خانواده ها که در جستجوی انسان مومن هستند و مادیات و رفاه برایشان اهمیت ندارد بلکه دنیای کوچک را برای فرزندشان به دنیایی بزرگ اما پر از اختلافات و تشنجات می پسندند خیلی زرنگ و از درک و عقل بالا برخوردارند . همینجا به صورت کوبنده بیان می کنم ، که علت اختلافات بزرگ و بسیاری از طلاق ها در خانواده ها از سر کم ایمانی ، جهالت و خدانشناسی زوجین است . زیرا اگر این ها به واقع مومن بودند و زندگی را به خاطر خدا ادامه می دادند ، انقدر با خودخواهی ها و خود بینی هایشان انتظارات گوناگون از یکدیگر نمی داشتند . انقدر با وابستگی و تکیه به محبت یکدیگر زندگی نمی کردند که الان ، کوهی از داشستگی و بی عاطفگی را همراه خود داشته باشند . بلکه با تکیه و وابستگی به خدا و عشق به او به هم کمک می کردند تا در مسیر دینداری و خداشناسی رشد کنند . پس خود خواهی یکی از عوامل مهم در تزلزل و ناپایداری خانواده هاست . که خداخواهی و حق خواهی که از قلب اسلام بیرون می آید عامل استحکام خانواده هاست . مشکل بعدی که این هم از خدانشناسی و جهالت انسان ها شکل می گیرد این است که زن و شوهر انتظار دارند که خانواده محل آرامش و سکون و رسیدن به لذت ها و خواسته های دنیویشان باشد. لذا انتظار زن و شوهر از هم بالا می رود ... در حالیکه اگر فلسفه درست عالم خلقت را می شناختند و درکی از آن داشتند ، در می یافتند که در دنیا کم و کاستی زیاد است و شرایط به گونه ای هست که انسان ها رفتارهای درست نخواهند داشت . و در چنین شرایطی نمی توان از آنها انتظار داشت که مطابق میل شما رفتار کنند . و دنیا به جد با سختی ها و کم و کاستی هایش وسیله رشد و امتحان انسان است . مسلما خانواده هم از این دایره مستثنی نیست ! در خانواده انسان می فهمد که نباید به محبت های یکدیگر تکیه کرد ، نباید به بودن ها و نبودن های هم امید بست . بلکه تکیه گاه فقط خداست و باید به خاطر خدا به یکدیگر محبت نمود . و انتظار از یکدیگر ، و وابستگی های محبتی و عاطفی ، خودش از شرک های مخفی و عوامل دوری از خداوند است . انسان اگر در خانواده نتواند درست شود نتواند خداباور شود و بخواهد مدام از مهلکه فرار کند ، او هیچ گاه درست نخواهد شد . پس نباید گول رسانه ها و فیلم ها و کتاب های داستان را خورد و اسیر تفکرات عشق های مجازی و انسانی شد . بلکه باید بدانید خانواده محل امتحان و رشد اصلی شماست ، نه محل بهشت و آسایش و راحتی ! و در اسلام خانواده از مهمترین جایگاه برخوردار است ‌و وقتی این جایگاه مهمترین مکان باشد ، یعنی بهترین مکان رشد و تربیت همین جاست ! و رشد و تربیت هم وقتی اتفاق می افتد ، که سختی ها و ناملایمت ها هم بیشتر باشد . و الا شما بگویید جایی که بهشت باشد و همه چیز وفق مرادتان گردد دیگر مکان حرکت ، رشد و هدایت روحی خواهد بود ؟ پس مشکل بعدی این است که زن و شوهر خانواده را محل آرامش خودشان می بینند و لذا انتظارات و سطح توقعاتشان هم بالا میرود . اما اگر خانواده را محل رشد و آزمایش الهی می دیدند ، خودشان را برای سخت ترین امتحانات الهی آماده می کردند و این آمادگی سبب می شد تا دیگر انتظار و توقعاتشان را در حد زیادی پایین می آوردند . ✍علیرضا ساغندی @tarighatezendegi

#شخصی 🌎 تنها عوامل موفقیت در زندگی زناشویی و خانوادگی ! قسمت دوم نکته دیگر که سبب ناپایداری خانواده ها می شود این است که به حق خودشان قانع نیستند ، مدام با چشم ها و گوش هایشان زندگی ها و آدم های دیگر را با زندگی خودشان و همسرشان قیاس می کنند . به دلیل کمالگرایی زیاد ، از زندگیشان دلسرد می شوند و مدام حسرت زندگی این و آن را می خورند . این ها که تماما از خودخواهی نشات می گیرد ، سبب می شود که با رویابافی و تخیل گرایی ، دیگر حقوق طرف مقابلشان را نبینند و رفته رفته با بدخلقی ها و بی محلی ها تا روابط پنهانی با کسانیکه فکر می کنند با آنها زندگیشان زیباتر می شود به یکدیگر خیانت می کنند . من برای زندگی خوب و ایده آل زن و شوهر ها به انها می گویم که ‌به همسرتان قناعت کنید و برای خودتان حد و مرزی داشته باشید ! چشم ها و گوش هایتان را کنترل کنید تا نبینند و نشنوند ... باور کنید که یک همسر دارید و آن هم طرف مقابلتان هست . هیچ راه در رویی وجود ندارد ... برای رسیدن به نیازات و خاستگاه های روحانی و جسمانیتان فقط باید طرف مقابلتان باشد و راه دیگری ندارید . اگر به این نتیجه رسیدید و حدود الهی پایبند شدید ، آن وقت به جای خیانت و دور شدن از یکدیگر ، وقتتان را سر اصلاح خود و همسرتان می گذارید . به دنبال آموزش برای چگونگی اصلاح زندگیتان می روید و رفته رفته هم به حقوق طرف مقابلتان می رسید و هم نیازات جسمی و روحیتان را حل و فصل می کنید . متاسفانه در این قرن رسانه ها ... شیطان های جنی و انسانی دست به دست هم می دهند تا با رویا بافی و تخیلگرایی شما را از زندگی زناشویی تان دور کنند تا در حق هم خیانت کنید . در مسائل جنسی هم همینگونه است ! آقا و خانم وقتی چشم ها و گوش هایشان را آلوده به نگاه های جنسی دیگران کرده اند ، دیگر چگونه می توانند با نگاه به همدیگر به هم قناعت کنند و لذت ببرند . و لذا سطح توقعات بالا و بالاتر می رود ... در مسائل جنسی همینگونه است ، عاطفی و محبتی همین است ، دنیایی و اقتصادی همین شکل است و دیگر مسائل هم این چنین است ... با سرک کشیدن و نگاه کردن به زندگی دیگران و یا رویابافی و تخیل گرایی توسط دیدن فیلم ها و شنیدن موسیقی ها یا خواندن کتاب های داستانی ، جز آنکه بر خودخواهی های خود بیافزایید و آن را بزرگ کنید و حقوق یکدیگر را پایمال کنید کار دیگری نمی کنید . به جای بزرگ کردن خواهش ها و تمایلات حیوانی و نفسانیتان ... به دنبال حقیقت بروید ، به دنبال روحانیت و عقلانیت بروید ... به دنبال نگریستن به حقوق همدیگر باشید خودتان را جای طرف مقابل بگذارید ... و در آخر باز می گویم علت تمام اختلافات خانوادگی ، خودخواهی و خدانشناسی است ... و علت تمام زندگی ها و خانواده های موفق ، خداباوری ، دینداری و خداترسی زوجین است . البته عوامل غیر مادی را هم نباید نادیده گرفت . در خانواده هایی که با رعایت حقوق همدیگر با تلاوت قران و رعایت امور عبادی ، فرشته ها را به خانه هایشان راه می دهند ، آن ها خیلی خوب به شما کمک می کنند تا در پایداری و استحکام بیشتر زندگیتان کوشاتر بشوید . و خانواده هایی هم که در آن مسیر خودخواهی و حق الناس و گناه زیاد است ، شیاطینی که در آنجا پرسه می زنند روز به روز زندگی هایشان را نحس تر و پست تر می کنند ... . نارضایتی ها ، بزرگ کردن مشکلات برای همدیگر ، افسردگی ها ، کینه ها و عداوت ها ، خیانت ها ، همه به خاطر وسوسه های شیاطین دور و بر آن ها هستند که روزو شب در گوششان یاس و ناامیدی و دشمنی را زمزمه می کنند ... . پس برای داشتن دنیایی پاک و پر از نور ،خودتان را اصلاح کنید ، خداترس شوید تا گناه نکنید ... برای خداترس شدن ، خداشناس بشوید ! و برای خدا شناس شدن مطالعه کنید ، فکر کنید ، بپرسید ، مشورت کنید... و برای مطالعه کردن و فکر کردن ، باید از دنیا طلبی و خودخواهی هایتان بکاهید ... جدن چگونه می شود همه فکر و ذهنتان دنیا و جسمتان باشد و از آن طرف به روح و عقلتان هم توجه کنید ؟ به دنبال شناخت و بزرگ کردن آنها حرکت کنید ؟ ✍ علیرضا ساغندی @tarighatezendegi