#شخصی 🌎 رمز خوشبختی در زندگی اخلاص است ! کاری که برای خدا انجام بشود ، دیگر نه انتظار به تشویق و پاداش دیگران است و نه اندوه و غصه ، از انکار و مذمت و قدر نشناسی مردم می باشد ! پس اگر ادم خدمتی را برای کسی انجام داد ، و آن شخص خدمت او را نادیده گرفت و جوابش را با بی اعتنایی یا بدی داد ، اگر گفت دست من نمک ندارد ، و توقع کرد و آزرده شد ، بداند که کارش به خاطر خدا نبوده بلکه به این انتظار بوده که طرف مقابل در حقش خوبی کند و به پاداش عملش وی را مورد احترام قرار دهد و این با اخلاص در تعارض است . اگر انسان بتواند اعمال روزانه اش را به خاطر خدا انجام بدهد ، نه به خاطر دلش ، نه به خاطر دیگران ، نه به خاطر هر منفعت و دنیایی ، در آن صورت در دنیایی که هیچ کس نمی تواند تو را و صدق اعمالت را درک کند ، و نمی تواند پاداش کارت را آنگونه که لیاقتش را داری بدهد و یا تو را همراهی و دلداری کند ، دیگر هیچ گاه دل آزرده و رنجیده خاطر نخواهد شد ! و چون توقع و انتظاری از دیگران ندارد ، همیشه به آنها بدون چشم داشت به خاطر خدا و طلب و رضایت او ، نیکی و محبت می کند ! و دیگر اعمال زشت و اخلاق های ناروایشان برایش بزرگ نمی شود ، خب در این صورت او در قلب مردم داخل میشود ، همه او را دوست خواهند داشت ، و دیگر او روشن کننده فتنه ها و یا ادامه دهنده آن نخواهد بود ، و ناراحتی ها و دلخوری ها و دشمنی ها که می توانست چه صدمات و چه آسیب هایی را به روح و روان شخص و دیگران و روابط خانوادگی و اجتماعی بزند ، دیگر وجود نخواهد داشت ! من توجه کرده ام کسانیکه در روابط اجتماعیشان پیروز و سربلندند ، انتظارات و توقعاتشان از دیگران خیلی پایین است و به اندک رفتاری دل خور و رنجیده خاطر نمی شوند . البته این را هم می دانم که خیلی ها به خاطر تکیه و اعتماد به اسباب دیگر دنیا اینگونه ، بی توقع شده اند ! مثلا شخصی پدرو مادر خوبی دارد یا همسر و فرزندان و یا دوستان خاصی دارد که در همه مواقع پشتیبان آنها و دلداری دهنده او هستند! یا مال و اموالی دارند که به آنها آرامش می دهد و به آن تکیه کرده اند و لذا دیگر از دیگران توقعی ندارند ... . اما به واقع این ها هیچ کدام معنای اخلاص را نمی دهد ... . هنر این است که انسان بفهمد که هیچ کس به جز خدا به درد او نمی خورد اگر هم احترام و محبت دیگران و یا مال و اموالی هم دارد ، تا خدا نخواهد و اذن ندهد آنها هیچ کاری برای انسان انجام نمی دهند ، چه بسا که وقت، وقتش انسان را تنها هم بگذارند و یا نتوانند به داد او برسند . لذا تکیه و وابستگی انسان مخلص در همه حال به خداست ، چنانچه اگر از مالش کم شد ، یا از محبت نزدیکان و دوستانش کاستی به وجود آمد ، او دیگر وابسته و نیازمند کسی نیست که الان بخواهد با این کم و کاستی ها ، توقع کند یا دلخور شود که بخواهد عصبانی شود ، یا ناراحتی روی ناراحتی به وجود آورد یا اینکه خدای ناکرده دشمنی ورزد . البته یک فرق اساسی دیگر بین انسان تکیه کننده به خدا با انسانی که تکیه اش به اسباب دنیاست ، وجود دارد ! و آن اینست که انسان مخلص خدا به خاطر خدا که دیگر بندگانش را دوست دارد ، بدون چشم داشت خدمت می کند ! اما انسان متکی به دنیا ، چون دنیا از او خواسته اینچنینی ندارد اینگونه رفتارهایی از او سر نمی زند ، بلکه تنها چون می داند از آنها کار و هنری بر نمی آید و نمی توانند در مواقع نیازش به فریادش برسند لذا انتظار و توقعش پایین می آید ... . و یا اینکه چون می خواهد لز آنها استفاده ابزاری کند و به وقت نیاز کمک آنها را داشته باشد ، لذا سعی می کند بدی های آنها را فراموش کنند ... پس همان طور که مشاهده فرمودید ، رمز اصلی خوشبختی ، آرامش ، گذشت ، محبت و خانواده دوستی و مردم داری ، در اخلاص خلاصه می شود ! جااب است این اعتقاد به وجود خدا چگونه می تواند در تمام ابعاد زندگی انسان نقش حیاتی و کلیدی داشته باشد و او را در تمام زمینه ها و جهت ها هدایت و راهبری درست را بنماید . اگر دیدید انسان هایی که دنیای آنها کم بود ، و در محیطی قرار داشتند که اطرافیانشان از خودخواهی و خودبینی لبریز بودند ، اما آنها بدون رنج و غصه ، با چهره و اخلاقی مهربان با آنها به درستی و نیکی رفتار می کردند ، در امور روزمره اشان با شوق و نشاط کارها را به سرانجام می رساندند ، بدانید آن انسان ها ،با تقوا ترین و مخلص ترین افراد به خدا هستند و شک نکنید ... . زیرا انسان فقط باید وحودی به گستردگی خدا در قلب او باشد تا اینگونه بدون چشم داشت از کسی زندگی کند ! و چگونه ازکسی که خدا که تمام امید و زندگی در قلب اوست ، جز زیبایی و نشاط و سرزندگی انتظاری می توان داشت ؟ آیا مونس و همدل و غمخوار و همراه و تکیه گاهی محکمتر از خدا برای آن شخص وجود دارد ؟ آیا با وجود خدا دیگر نیازی به نگاه و علاقه و عشق کسی پیدا می کند ؟ ✍علیرضا ساغندی @tarighatezendegi

#شخصی 🌎 اخلاص بدون ایمان و یقین حاصل نمی شود ! حقیقت این است که اخلاص و توحید ، بدون باور و یقین امکان پذیر نیست ! یعنی در ابتدا باید قلب و باور انسان به توحید برسد تا بتواند در زبان و عمل این توحید خودش را نشان دهد ... . اخلاص همان کلمه لااله الا الله است و این کلمه تنها ظاهرش مراد نیست ! بلکه کسی که تنها به دنبال خدا باشد و بخواهد صفات او را بشناسد و به جستجوی او بشتابد و دنیا را فدای رسیدن به او بکند ، او رفته رفته ، با جداکردن قلبش از وابستگی ها و دلبستن و امید داشتن و انتظارات از خلق ، به این مراد می رسد . او به واقع در می یابد که همه قدرت و علم و روزی به دست خداوند است و همه این اسباب و وسایل و حتی خودش تنها به ظاهر اراده و قدرت خود دارند در حالیکه واقع همگی فقر مطلقند و تا خدا نخواهد هیچ برگی از زمین روی زمین نمی افتد . بله براستی با چنین تفکر و فلسفه و ایمان و باوری است که انسان مخلص می تواند با تمام کمبود ها و سختی های دنیا ، با تمام درد و رنج هایش ، با عشق و محبت به طاعت و بندگی خدا قدم بردارد و اخلاق و رفتارش از همه کس به رسول خدا و اولیای او شبیه تر بگردد ... . و چگونه انسان هایی که ایمان و یقین و باور به این حقیقت ندارند می توانند اینگونه خالصانه روی زمین زندگی کنند ؟ لذا آدم ها اگر بخواهند به توحید برسند باید توحید را بشناسند و در گوشت و خون و جانشان آن را گره بزنند ... و بدون شناخت و علم این ایمان و یقین پدید نمی آید ... البته که این شناخت و علم منحصر در کتاب خواندن و مطالعه نظری نیست ! بلکه نگاه به آفاق و انفس ، و کردار و رفتار های خود و دیگران و سنجش این امور با توحید و حقیقت و تلاش و اصلاح و دست کشیدن از هواها و شهوت ها و تمرین دادن خود به عقلگرایی و اطاعت از خدا همه و همه در راه مسیر شناخت و ملکه شدن کلمه لااله الا الله در وجود انسان ، اجباری و مسلم است . لذا کسانی که ایمان و اعتقاد درستی ندارند ، و رفتارها و کردارشان همگی از روی هوا و هوس و شهوت است ، اینها هیچ گاه نمی توانند به توحید ایمان بیاورند ... و اگر هم به زبان بگویند خدا یکی است ! این یگانگی قدرت ، در اعمال و قلبشان هرگز معنا پیدا نمی کند . ✍علیرضا ساغندی @tarighatezendegi

#کلیپ داستان زیبای گازانبر خدا @tarighatezendegi

🌎 گناه امروز من به خاطر دوری از خدای دیروز من است ! اگر گناه کبیره ای از شما سر زد فکر نکنید همان دم فریب شیطان را خورده اید و از خدا دور شده اید ! بلکه بدانید که مدت هاست با گناهان صغیره و رعایت نکردن تقوا و باز گذاشتن درب های نفوذ و انواع و اقسام سهل انگاری ها ، چنان ملائکه را از خود دور کرده اید و چنان شیاطین در شما رخنه کرده اند و چنان از قرب او فاصله گرفته اید که دیگر خانه روحتان بر سرتان آوار شده است . پس می توان گفت گناه امروز من به خاطر سهل انگاری ها و غفلت ها و دوری از یاد خدا و نهایتا داخل شدن در ظلمات و همنشینی با شیاطین دیروز من بوده است ! محال است انسان با تقوا ، که یاد خدا را در دلش قرار داده است ، و به وسیله های خدا چنگ زده است به وقت وسوسه ، از خدا طلب کمک نکند و خدا هم دعایش را براورده نکند و او از چنگال گناه نجات نیابد ! ✍ علیرضا ساغندی @tarighatezendegi

🌎 چگونه گناه نکنیم و به خدا برسیم ؟ اگر انسان تقوا پیشه کند و خودش را با ذکر و دعا و یاد خدا حرز و بیمه کند و از نزدیک شدن به محیط گناه و حدود الهی دوری کند این انسان هیچ گاه گناه نمی کند ! همه مشکلات انسان این‌ است که خدا را فراموش می کند و به خاطر هوا و هوسش به گناه نزدیک می شود ، با نزدیک شدن به گناه مسلما با قدرت جاذبه نیروی حیوانی و ضعف قوای روحانی( چون که تمایلات شهوانیش بزرگ کرد و کسی که شهواتش بزرگ شود مسلما از عقل و روحش کاسته می شود . ) به هلاکت می افتد . با تمرین و ممارست عقلانی و دوری از تن دادن به خواسته های حیوانی و نفسانی ، کم کم قوای روحانی در انسان بزرگ می شود و انسان از شهوات که مایه اصلی به گناه افتادن انسان است دور تر می شود . دور شدن از شهوت به معنای ضعیف شدن این قوا برای به سلطه در نیامدن انسان است . انسان با بی توجهی به امیال حیوانی اش کم کم او را از خود دور می کند ! با کنترل چشم و ندیدن باطل ها ( همچون سرچ نکردن و نگاه نکردن لهو و لعب و چیزهایی که منفعتی در آن نیست) ، با کنترل گوش و نشنیدن غنا و آنچه که موجب تحریک ایجاد سرخوشی در انسان می شود و باب وهم و خیال را باز می کند ! با حرف نزدن و گرفتن زبان مگر به قصد نیاز ! با فکر نکردن به محرک های شهوانی ، و به جای آن با کار کردن و مطالعه کردن به آنچه که خدا و رسولش به آن راضی هستند ... . با کنترل شکم و نریختن هر باطلی و تن ندادن به لذت های زبانی و چشایی و انواع و اقسام پرخوری ها ... که می گویند مایه اصلی گناهان همین پرخوری و توجه و حساس بودن به طعم و ذائقه و خوشمزگز و لذیذ بودن آن است ! و کنترل خشم و ... همه این ها سبب دور شدن انسان از گناه می شود ... . یادتان باشد با تحریک هر ناحیه از قوای جسمانی و تن دادن به خواسته های آن ، تمام قوا درگیر میشوند و بقیه هم سرکش می شوند و مدام خواهش و درخواست به گناه می کنند ! در ابتدا شاید سخت به نظر برسد ، اما کم کم با سرکوب کردن هوا های نفسانی ، خوتسته ها و خواهش های عقلانی به قوه ظهور خود می رسند و آن وقت است ، که به جای اینکه بخواهید یک فیلمی که هیچ فایده ای جز لذت بردن و گذر وقت برایتان سودی ندارد ، را ببینید ، مثلا علاقمند به خواندن قران می شوید ، یا میل به نماز پیدا می کنید یا می خواهید در آن وقت کتاب هایی که عقلتان را بزرگتر می کنند مطالعه کنید ! یا که به کارهای خیر و به حقوق مردم برسید ! یا اینکه کمی به خدا رو روز قیامت و شب اول قبرتان فکر کنید ! یا که به محاسبه اعمالتان بپردازید ... یا که به فکر اصلاح نفستان بپردازید و ... بله اینبار است که قوه عقل با خواهش های منطقی اش به خاطر بزرگ شدن و ارزشمندتر شدنش که در نتیجه دوری و کوچک کردن همان هوا ها و هوس ها و لهو و لعب ها و باطل ها که ازش سخن گفتیم جایگزین می شود و در این صورت انسان دیگر خفه نمی شود و حس بی ارزشی و سرکوبی به او دست نمی دهد ! تا دیروز در مسیر بزرگ کردن تمایلات جسمانی اش تلاش می کرد و معتاد به همان بود ، اما امروز در مسیر بزرگ کردن روحانیات و باقیات و الصالحات و آخرتش افتاده است و به بزرگ کردن آن تن می دهد ! و پس از مدتی این غریزه اعتیاد میشود و چه اعتیاد خوبی که انسان معتاد به اطاعت و فرمانبری از خدا و عقل گردد ! لذا عاشقانه یک نفس بدون استراحت آن را دنبال خواهد کرد ...! ✍علیرضا ساغندی @tarighatezendegi

🌎 شرط جهاد در راه خدا پاکیزگی درون است . یکی از نکات جالب در مورد انسان ها این است که کسانی می توانند در مقابل ناحق برای حق بایستند و امر به معروف و نهی از منکر بکنند و سعیشان بر این باشد که طاغوت را از خانه و محل کار و جامعه اشان بیرون بیاندازند و در این راه از هیچ احدی نترسند ، که در وجودشان طاغوت و شیطان و شرک وجود نداشته باشد ! انسان ها با درون و اعمال پر از فساد و پر از گناه و پر از شهوت ، نمی توانند کاری از پیش ببرند ، اصلا نمی خواهند ،اصلا نمی فهمند که حق چیست ، که بخواهند حالا به خاطر آن از خودگذشتگی هم انجام دهند ! چه بسا ناحقی را حق می بینند و در راه ناحق علیه حق می ایستند و خودشان فکر می کنند که دارند کار درست را انجام می دهند ،در حالی که اگر به آنها تذکر هم بدهید ، که فلانی مسیر و راه تو اشتباه است، به خاطر غرور و کینه و خباثت درونی ، حرف شما را چپکی حتی می شنوند و چه بسا با شما درگیر هم بشوند ! کسی می تواند حق را ببیند و به خاطر حق ، از خودگذشتگی کند ، که درونش از حق لبریز شده است ! و الا قلب پر از هوا و هوس و شهوت و غرور و حب دنیا ، هیچ وقت حق را نمی بیند که حالا بخواهد به خاطر او ایستادگی هم بکند ... چرا ما برای شهید ارزش خاصی قائلیم ؟ چون شهید قلبش لبریز از خدا و حقیقیت بود ، که حق را دید و وارد میدان جهاد شد که به خاطر حق جانش را هم فدای او نمود ! اگر شهید قلب ، پر از شهوت و حب دنیا و پر از صداهای گوناگون و رنگارنگ و انواع و اقسام شرک در وجودش می بود به راستی آیا راه میدان جنگ را اصلا جستجو می نمود ؟ یا که به مثابه اهل دنیا در جستجوی هواها و تمایلات نفسانی اش ، می شتافت ؟ @tarighatezendegi

#حدیث 🌎گشاده رویی و خوش خلقی عن رسول الله صلی الله علیه و آله: إنَّکُم لَن تَسَعُوا النّاسَ بأموالِکُم، فالْقُوهُم بِطَلاقةِ الوَجهِ و حُسْنِ البِشرِ. پیامبر خدا صلی الله علیه و آله: شما هرگز نمی توانید همه مردم را از اموال خود بهره مند سازید، پس با آنان با گشاده رویی و خوشرویی تمام برخورد کنید. ✍الکافی: ۲ / ۱۰۳ / ۱ معنای حدیث : یعنی اگر می خواهید ثواب کمک به خلق ، برای شما نوشته شود و خداوند از شما راضی گردد ، در حالیکه نمی توانید تمام خواسته های مردم را برآورده کنید ، لااقل با خوش اخلاقی و گشاده رویی ، کاری کنید که مردم از بودن در کنار شما احساس رضایت و شادمانی کنند ! و این بالاترین خیرات و کمک به دیگران است . البته این دلیل نمی شود که اگر خدمتی در توان کسی بود و توانست کاری برای دیگری انجام دهد ، آن را رها کند و بگوید من تنها با اخلاق خوشم به آنها دلداری می دهم ، که این کار فقط نشانه تظاهر به کمک است ، که مسلما در چشم مردم منفور و ناپسند است ! شخص باید در همه حال قصد کمک به برادران و خواهران دینی خودش را داشته باشد ، اما چون در بسیاری مواقع نمی تواند ، لااقل چهره گشاده و نورانی و قلب مهربان و خلق خوشش را از دیگران مخفی نکند ! @tarighatezendegi

#حدیث عن امام علی علیه السلام: إنَّ أحْسنَ ما یَأْلَفُ بهِ النّاسُ قلوبَ أوِدّائهِم، و نَفَوا بهِ الضِّغْنَ عن قُلوبِ أعْدائهِم: حُسنُ البِشرِ عند لِقائهِم، و التَّفَقُّدُ فی غَیبتِهم، و البَشاشةُ بِهم عند حُضورِهِم امام علی علیه السلام: بهترین وسیله ای که مردم با آن دلهای دوستان خود را به دست می‌آورند و کینه‌ها را از دلهای دشمنانشان می‌زدایند، خوشرویی هنگام برخورد با آنان است و جویای احوال آنان شدن در غیابشان و گشاده رویی با آنان در حضورشان. [۱۲]: بحار الأنوار: ۷۸/۵۷/۱۲۴. [۱۳]: (انظر) عنوان ۳۰۹ «الضحک». شرح حدیث : تنها انسان مومن است که با تکیه بر خدا و انس و قرب الهی ، می تواند به شادی و نشاط باطن دست یابد ! کسانی که روز و شب به یاد خدا هستند و به قرآن و احادیث اهل بیت مشغول شده اند ! و تمام هم و غمشان بدست آوردن رضای الهی است ، تنها آنند که می توانند به خاطر خدا کینه ها و دشمنی ها را فراموش کنند و علت همه چیز را خواست الهی بدانند و از دیگران توقع و انتظار نداشته باشند و همین اتفاق در وجود آنها سبب می شود تا به واقع نه به قصد ریا ، نه به قصد تظاهر و فریب و نه به قصد کسب منفعت و اجبار ، دل خوش و خوش رفتار و گشاده رو باشند ! @tarighatezendegi

# شخصی 🌎 داستان واقعی پدر و فرزندانش پدری را ببینید که چند فرزند داشت ... او فرزندانش را دوست می داشت ، اما فرزندان از او اطاعت نمی کردند ! آنها با دوستان ناباب می گشتند و شب ها به منزل می آمدند ... اخلاق و رفتار فرزندان که تاثیر یافته از دوستان ناباب شده بود ، جمع خانه را متشنج می کرد ! پدر ابتدا آنها را نصیحت می کرد و آنها را تشویق به کار درست و صلاح می نمود ... و سپس چون که می دید آنها به کار خود ادامه می دهند ، آنها را تهدید به تنبیه می کرد ... آنها گوش نمی دانند و پدر ناچار به تنبیه و زدن کرد . پدر چون آنها را دوست می داشت ، می گفت شما را می زنم تا شاید آدم شوید ... . اما فرزندان باز به کار خود ادامه می دانند ... . کار به جایی رسید که پدر ناامید از آنها گشت . و به آنها گفت منزل مرا ترک کنید ... آنها ترسیدند و گفتند پدر ما از منزل تو بیرون برویم به کجا پناه ببریم ؟ گفت بروید پیش همان رفیق ها و دوستانتان که شما از آنها پیروی می کنید ! گفتند آخر پدر ، آنها ما را نگه نمی دارند ... پدر گفت : یا بروید پیش همان هایی که دوستشان دارید و از آنها اطاعت می کنید یا که اگر پیش من می مانید باید اطاعت از من کنید ! آنها که ترسیدند و فهمیدند هیچ محیط و مکان امنی ، هیچ دلسوز و انسان کمک دهنده ای جز پدر و خانه او نمی تواند آنها را پناه دهد و به درستی از آنها مراقبت کند ، پیش پدر ماندند و آنها که بسیار سرکش و جاهل شده بودند خانه را ترک کردند ! آنها که خانه را ترک کردند ، چند ساعتی با رفقا خوشی کردند و پس از آن دریافتند که حالا باید کار کنند و تلاش کنند و این بار برای دوستان و اربابشان با خواری و ذلالت در راه گمراهی و سیاهی ، با ترس و ناامیدی از رهایی باید اطاعت کنند . اما آنها که در منزل ماندند ، پدر دیگر کتکشان نزد ، بلکه به آنها گفت من خیلی به شما مهربانترم ، مادامیکه اطاعت از من کنید و دیگر با رفقای باطلتان نگردید ! آنها که گوش کردند هرچند که پدر می دانست فرزندان به خاطر محیط امن خانه ترسیدند و او را اطاعت کردند ، اما پدر به همین هم قانع بود ، به امید روزی که فرزندان به او به خاطر خودش محبت کنند ، یعنی گرچه به فرض محیط بیرون برایشان زیباتر و آرام بخش تر بشود ، اما آنها مقام پدر را درک کنند و هیچ وقت او را به خاطر هیچ چیز ترک نکنند ! پدر به آنها گفت ، فرزندان من تا امروز که همه اش با شما سر دوستی با اراذل و اوباش ، جنگ داشتم ، تمام فکر و روحم به سمت بازگشتتان بود و امید به چیز دیگری نداشتم ! اما حالا اگر فرزندان خوبی باشید و همراه من شوید به شما فنون زندگی و کار و معیشت را یاد می دهم ، برایتان اسباب زندگی را فراهم می کنم ! برای زندگی و تشکیل خانواده اتان تلاش می کنم ، اما اگر بنا باشد دوباره از پیش من بروید و خانه را با بودن و کردار فاسدتان تباه و فاسد کنید ، دیگر شما را نمی خواهم و این بار مجازات سنگین تری برای بازگشتتان قرار می دهم و ... فرزندان گفتند پدر حالا که ما با تو رفیق شده ایم برایمان فلان وسیله را می خری ؟ یا فلان قدم را برایمان بر می داری ؟ او گفت فرزندان من ! مدت ها مرا رنجانده اید و با اعمال و رفتارتان از قلب من دور شده اید و تازه روزنه ای از امید در قلب من برای شما روشن شده است ، بعد هم من از کجا بفهمم که دوباره راه ناصلاح را اختیار نمی کنید در حالیکه اراذل و اوباش همیشه شما را وسوسه می کنند ؟ پس خودتان را مدتی به من نشان بدهید تا بدانم دوباره باز نمی گردید ، البته که رفته رفته هر روز به شما امیدوار تر می شوم و درهای رحمت و عطوفت و گذشت و کرمم را بیشتر بر شما می گشایم ! ... تمام . داستان بالا برای پدری بود که فرزندانش را دوست می داشت و ولایت بر فرزندانش داشت ! آنها که ولایت او را قبول کردند و اطاعتش کردند رفته رفته به قلب پدر نزدیک تر شدند ! و آنها که رفته رفته پدر را با اعمال زشتشان ناراحت کردند کم کم از قلب پدر دور شدند تا که او را رها کردند و عاق پدر شدند . حال یک نگاهی به ولی و ولایت اصلی ما که خدا باشد بیاندازید و خدا را با اسم پدر جابجا کنید ، عجیب است این داستان خیلی شبیه گفته ها و خواسته های خداوند در دین ما است ! پدر خیلی عزیز است و اینگونه بخشندگی دارد ! مادر هم همین جور ... حال فرض کنید خالق و کسی که پدر را برای سرپرستی فرزندش آفرید چگونه می تواند بخشنده و نسبت به قرب یا دور بودن بندگانش حساس باشد ... خدایا ما را به خاطر تمام گناهانمان ببخش و بیامرز و نعمات و برکاتت را بر سر ما همیشگی بریزان ، و کمکمان کن که در خانه عشق و محبت تو با رسوایی و تباهی و سیاهی هیچ وقت دور نشویم 🤲 ✍علیرضا ساغندی @tarighatezendegi

✅ یک حصار بسیار قوی برای در امان ماندن از شرّ مخلوقات غیر انسی و برای انسان‌های سنگین و دفع بلاها روزانه ۴ آیه اول سوره بقره و آیة‌الکرسی و ۳ آیه آخر سوره بقره + حدیث ولایت و همراه داشتن حدید هفت جلاله ✍ متخصص علوم روحانی : آیت الله نصرالهی بروجردی ( حفظه الله ) @tarighatezendegi

🔴 داستانی عجیب از وسوسه شیطان ☑️ یه مقدار مقاومت داشته باشی از این مرحله رد میشی #خود_سازی #وظایف_منتظران @tarighatezendegi

✅ فواید دائم الوضو بودن 1⃣ رزق و روزی فراوان مےگردد: 🌹 از امام صادق علیه السلام روایت شده که فرمودند: کسی که دوست دارد بر خیر و برکت منزلش بیفزاید هنگام غذا خوردن وضوء بگیرد. 2⃣ حسنه براى او نوشته مى شود: 🌼 امام صادق علیه السلام فرمودند: كسى كه وضو بگیرد و با حوله اعضاى وضو را خشک كند، یك حسنه براى او نوشته مى شود و كسى كه وضو بگیرد و صبر كند تا دست و رویش خود خشک شوند، سى حسنه براى او نوشته مى شود. 3⃣ عمر طولانی می شود: 🌷 رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند: سعی کن طاهر و با وضو باشی که خداوند بر طول عمرت می افزاید. 4⃣ خواب با وضو، عبادت است: 💐 رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند: کسی که با وضو بخوابد بستر او برایش مسجد می شود، و خوابش (ثواب کسی را دارد که) به نماز مشغول است تا این که شب را به صبح رساند و اگر کسی بدون وضو خوابید بسترش برای او قبر خواهد بود و مانند مرداری می ماند تا صبح شود. 5⃣ مرگ با وضو، شهادت است: 🌹 رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند: اگر توانستی شب و روز با وضو باشی این کار را انجام بده، زیرا اگر در حال وضو از دنیا بروی شهید خواهى بود. 6⃣ سبب نورانیت در قیامت می شود: 🌸 پیامبر خدا صلّی الله علیه و آله می فرمایند: فردای قیامت خدای متعال امّت من را بین بقیّه‌ ی امّت‌ها در حالی محشور می‌کند که به خاطر وضویی که در دنیا گرفتند رو سپیدند و پیشانی‌های نورانی‌ دارند. 📚 مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل، ج ۱، ص ۳۵۶ @tarighatezendegi