گفته شده که: هر کس اهل بیت را دوست داشته باشد فقیر می‌شود (مَنْ أَحَبَّنَا أَهْلَ الْبَيْتِ، فَلْيَسْتَعِدَّ لِلْفَقْرِ جِلْبَاباً) : هر کس ما اهل بیت را دوست بدارد پس باید فقر را چونان لباس رویین بپذیرد. (یعنی آماده انواع محرومیت‌ها باشد).

امیرالمؤمنین علی علیه السلام: مَنْ أَحَبَّنَا أَهْلَ الْبَيْتِ، فَلْيَسْتَعِدَّ لِلْفَقْرِ جِلْبَاباً. هر كس كه ما اهل بيت را به دوستى گيرد، بايد جامه درويشى را بر تن بپذيرد.

«جلباب» به لباسى مى گويند كه تمام بدن يا قسمت عمده آن را بپوشاند; چادر يا مانند آن. در اين كه چه رابطه اى در ميان محبت اهل بيت و پوشش فقر است تفسيرهاى مختلفى شده كه از ميان همه آنها سه تفسير زير از همه مناسب تر است: نخست اين كه به مقتضاى «اَلْبَلاءُ لِلْوِلاءِ»; بلاها به سراغ دوستان خدا مى روند و همچنين به مقتضاى حديث «إنَّ أشَدَّ النّاسِ بَلاءً اَلاْنْبياءُ ثُمَّ الَّذينَ يَلَوْنَهُمْ ثُمَّ الاْمْثَلُ فَالاْمْثَلُ; گرفتارى ها و مشكلات بيش از همه دامان پيامبران را مى گيرد سپس كسانى كه به دنبال آنها هستند سپس نيكان يكى پس از ديگرى». افرادى كه به امام(عليه السلام) كه مجموعه اى از فضايل انسانى و بركات معنوى و الهى است عشق بورزند در صف اوليا قرار مى گيرند و به حكم اين كه مقرب ترند جام بلا بيشترشان مى دهند كه هم آزمونى است براى آنان و همه وسيله اى است براى ترفيع درجاتشان. بنا به تفسير ديگر منظور آن است كسانى كه عشق به امام مى روزند يا حب اهل بيت دارند بايد فقر به معناى سادگى زندگى را پيشه كنند; همان فقرى كه پيغمبر اكرم درباره آن مى فرمود: «اَلْفَقْرُ فَخْرى وَ بِهِ أفْتَخِرُ عَلى سايِرِ الاْنْبِياءِ; فقر مايه افتخار من است و با آن بر ساير پيامبران افتخار مى كنم» اين تعبير اگر به معناى فقر «فقر الى الله» نباشد به معناى ساده زيستن و قانع به زندگى خالى از هر گونه زرق و برق و تجمل بودن است. پيروان اين مكتب نيز مانند پيشوايانشان بايد به چنين زندگى اى قانع باشند. تفسير سوم اين كه منظور از كلام حكمت آميز بالا آن است كه دشمنان اهل بيت به ويژه بنى اميه و پس از آنها بنى عباس در صدد بودند كه هر كس را پيرو اين مكتب و عاشق اين پيشوايان ببينند از هر نظر در فشار قرار دهند تا آنجا كه حتى از نظر معيشت نيز در تنگنا واقع شوند. از اين گذشته ولاى اهل بيت همان ولاى حق است و طرفدار حق در هر عصر و زمان مورد تهاجم طرفداران باطل كه عِده و عُده آنها غالبا كم نيست واقع مى شود. تاريخ اسلام نيز نشان مى دهد كسانى كه طرفدار پيغمبر اكرم يا پيشوايان معصومين(عليهم السلام) مى شدند از طرف دشمنان در فشار شديد قرار مى گرفتند. داستان شعب ابى طالب و ابى ذر و مشكلاتى كه معاويه و عثمان براى او فراهم كردند تا آنجا كه مظلومانه در بيابان محروم «ربذه» در شديدترين فقر جان به جان آفرين سپرد، نمونه اى از اين دست است. از شعبى نيز كه يكى از تابعين معروف است نقل شده مى گفت: «ما نَدْرى ما نَصْنَعُ بِعَلىّ بْنِ أبى طالِب إنَّ اَحْبَبْناهُ إفْتَقَرْنا وَإنْ أبْغَضْناهُ كَفَرنا; نمى دانيم با على(عليه السلام) چه كنيم اگر او را دوست بداريم (چنان بر ما سخت مى گيرند كه) فقير و نيازمند مى شويم و اگر او را دشمن بداريم كافر مى شويم». از اين روشن تر سخنى است كه در تاريخ طبرى و تاريخ ابن اثير از «معاويه» نقل شده كه چون «مغيرة بن شعبه» را در سنه 41 والى كوفه كرد او را فرا خواند و گفت: من مى خواستم سفارش هاى زيادى به تو بكنم اما چون تو را فرد بصيرى مى دانم از آنها صرف نظر كردم; ولى يك توصيه را ترك نمى كنم و آن اين كه دشنام على و نكوهش او را فراموش مكن و براى «عثمان» فراوان رحمت خدا را بطلب و استغفار كن و تا مى توانى عيب بر ياران على بگذار و آنها را از مركز حكومت دور كن و پيروان «عثمان» را مدح و تمجيد نما و به مركز حكومت نزديك كن. «مغيره» گفت: من تجربه فراوان در امر حكومت دارم و ديگران نيز مرا آزموده اند و پيش از تو براى غير تو عهده دار مناصبى بوده ام و هيچ كس مرا در اين امر نكوهش نكرده است و تو هم در آينده مرا خواهى آزمود. يا مدح و تمجيد مى كنى و يا نكوهش. معاويه گفت: ان شاء الله تو را مدح و تمجيد خواهم كرد.

امام علی (ع) در حکمت 112 نهج البلاغه می فرماید : « من احبنا اهل البیت فلیستعد للفقر جلبابا ; هر کس ما اهل بیت را دوست بدارد پس باید فقر و محرومیت ها را چونان لباس رویین بپذیرد .» ( نهج البلاغه ، صبحی صالح ، حکمت 112 ) .

این کلام نورانی امیر مومنان علیه السلام بیانگر لزوم آمادگی محب و دوستدار ایشان برای تحمل سختی ها و رنج ها و محرومیت ها در راه ولا و عشق و اردات به ایشان و اهل بیت است . ولایت اهل بیت و دلباختگی به این خاندان بدون آمادگی برای رنج و محنت ها و با گریختن از انواع محرومیت ها امکان پذیر نخواهد بود ، زیرا که حقیقی بودن علاقه درونی شخص ، هنگامی نمایان می شود که فرد مورد امتحان قرار گیرد و حوادثی تلخ و ناراحت کننده در زندگی انسان رخ نماید ، آن گاه است که دوستان حقیقی از دوستان مجازی جدا می گردند و گرنه در هنگام راحتی و آسایش هر کسی می تواند ادعای دوستی اهل بیت علیهم السلام را داشته باشد . امام علی علیه السلام در کلامی دیگر می فرماید : « من تولانا فلیلبس للمحن اهابا ; هر کس ما اهل بیت پیامبر صلی الله علیه و آله را دوست بدارد باید برای محنت ها پوستی دیگر بپوشد .» (غررالحکم با ترجمه آقا جمال ، ش 9038 ) . این جمله کنایه از این است که محبّ حقیقی آمادگی برای مقابله با انواع بلاها و مشکلات را خواهد داشت . هر که در این بزم مقربتر است جام بلا بیشترش می دهند

شد. علی علیه السلام می فرماید: «من احبنا فلیعمل بعملنا و لیتجلبب الورع; (8) هر که ما را دوست دارد باید مثل ما عمل کند و لباس پرهیزگاری را جامه و پوشش خود قرار دهد.»

امیرمؤمنان علیه السلام فرمود: «من احب الله احب النبی و من احب النبی احبنا و من احبنا احب شیعتنا; هر کس خداوند را دوست دارد پیامبرش را دوست خواهد داشت، و هر کس پیامبر صلی الله علیه و آله را دوست بدارد ما را دوست خواهد داشت و هر کس ما را دوست بدارد شیعیان ما را دوست می دارد».

#مبانی_طب_اسلامی #کل_طب_در_نصف_آیه ✨قال الله تعالی شأنه: يَا بَنِي آدَمَ خُذُوا زِينَتَكُمْ عِنْدَ كُلِّ مَسْجِدٍ وَكُلُوا وَاشْرَبُوا وَلَا تُسْرِفُوا ۚ إِنَّهُ لَا يُحِبُّ الْمُسْرِفِينَ ﴿اعراف: ٣١﴾ ای فرزندان آدم! [هنگام هر نماز و] در هر مسجدی، آرایش و زینتِ [مادی و معنوی خود را متناسب با آن عمل و مکان] همراه خود برگیرید، و بخورید و بیاشامید و اسراف نکنید؛ زیرا خدا اسراف کنندگان را دوست ندارد. 🍀الإمام عليّ عليه السلام ـ لَمّا سُئِلَ فَقيلَ : ـ إنَّ فِي القُرآنِ كُلَّ عِلمٍ إلاَّ الطِّبَّ؟ : أما إنَّ فِي القُرآنِ لاَيَةً تَجمَعُ الطِّبَّ كُلَّهُ: « وَكُلُواْ وَاشْرَبُواْ وَلاَ تُسْرِفُواْ » [ الأعراف : 31 . ] . [ الدعوات : ص 75 ح 174 ، بحار الأنوار : ج 62 ص 267 ح 42 . ] امام على عليه السلام : در پاسخ به اين پرسش كه [چرا ]در قرآن، هر دانشى جز دانش طب هست؟ فرمود: هان! در قرآن ، آيه اى است كه همه‌ی طب را يك جا در خود ، گِردآورده است : «بخوريد و بياشاميد و اسراف نكنيد» . 🌿نقل است که: طبیب مخصوص هارون الرشید که مردى نصرانى و متخصص در طب بود، به على بن الحسین بن واقد [= یکی از دانشمندان اسلامی] گفت: در کتاب آسمانى شما از علم طب و پزشکی چیزی ندارد؛ حال آنکه سعادت بشر را دو علم تامین مى‏کند: یکى علم ادیان و دیگرى علم ابدان (طب). وی در جوابش گفت: خداوند علم ابدان را در کتاب خود در نصف یک آیه خلاصه کرده است و آن جمله" کُلُوا وَ اشْرَبُوا وَ لا تُسْرِفُوا" است. ☘️پیامبر ما نیز این معنا را در این سخن "معده خانه هر دردى است و پرهیز سرآمد هر دوایى است، و آنچه بدنت را بدان عادت داده‏اى [از عادات صحیح و مناسب] آن را از او دریغ مدار"، خلاصه کرده است. 😳طبیب گفت: آرى، کتاب شما و پیغمبرتان با این دو جمله، دستور دیگرى را براى جالینوس باقى نگذاشتند!😳 (مجمع البیان طبرسی؛ ج4، ص638؛ قرن 6) ✅برسد به دست مرندی ها، نمکی ها، عین اللهی و تمام مخالفان طب اسلامی... ✅برسد به دست مقلدان محض who صهیونیستی. 🦊👿🦊 @tebbe_eslame

#مبانی_طب_اسلامی #درمان_در_قرآن_و_سنت ✨قال الله تعالی شأنه: وَيَوْمَ نَبْعَثُ فِي كُلِّ أُمَّةٍ شَهِيدًا عَلَيْهِمْ مِنْ أَنْفُسِهِمْ ۖ وَجِئْنَا بِكَ شَهِيدًا عَلَىٰ هَٰؤُلَاءِ ۚ وَنَزَّلْنَا عَلَيْكَ الْكِتَابَ تِبْيَانًا لِكُلِّ شَيْءٍ وَهُدًى وَرَحْمَةً وَبُشْرَىٰ لِلْمُسْلِمِينَ ﴿نحل: ٨٩﴾ و [یاد کن] روزی را که در هر امتی گواهی از خودشان بر آنان برمی انگیزیم، و تو را [ای پیامبر اسلام!] بر اینان گواه می‌آوریم؛ و این کتاب را بر تو نازل کردیم که بیانگر هر چیزی و هدایت و رحمت و مژده ای برای تسلیم شدگان [به فرمان های خدا] ست. 🌼امام باقر(ع): إن اللّه ـ تبارک و تعالى ـ لم یدع شیئا یحتاج إلیه الأمّة إلى یوم القیامة إلاّ أنزله فى کتابه و بیّنه لرسوله؛ خداوند تبارک و تعالى آنچه را که مردم تا روز قیامت به آن محتاج باشند، در کتابش آورده و براى پیامبرش بیان کرده است. 🌿روایتى وجود دارد که دلالت روشنترى بر مطلب دارد و نشان مى دهد آنچه در سنّت آمده، در واقع قبل از آن، در قرآن وجود داشته و سنّت، فقط وظیفه‌ی روشنگرى داشته است. 🍀سعید اعرج نقل مى کند که به امام صادق(ع) عرض کردم در بین ما کسانى هستند که ادّعا مى کنند حکم بعضى از مسائل مورد ابتلا، در کتاب و سنّت یافت نمى شود. حضرت فرمودند: کذبوا؛ لیس شىء إلاّ جاء فى الکتاب و جاءت فیه السنّة؛ دروغ مى گویند؛ هیچ چیزى نیست مگر آنکه در قرآن آمده و در مورد آن، سنّت هم وارد شده است. 🍃نکته‌ی قابل توجه در این روایت، جمله‌ی: «جاء فى الکتاب و جاءت فیه السنّة» است؛ یعنى در همان موردى که قرآن درباره‌ی آن آیه اى دارد، سنّت هم آمده است و سنّت، توضیح و تبیین آن آیه را به عهده دارد. 🍃با توجه به آنچه گفته شد، معناى حدیث امام کاظم(ع) روشن مى شود که فرمودند: کلّ شىء فى کتاب اللّه و سنة نبیّه. همه چیز در کتاب خدا و سنت پیامبرش است. 🍃یعنى این قبیل روایات، لطمه به جامعیّت قرآن نمى زنند و قرآن در محدوده اى که تعریف کردیم، جامعیّت دارد و سنّت، فقط روشنگرى مى کند. @tebbe_eslame

«علم اوّلین و آخرین در قرآن است و باید با تفکر در معانى قرآن، به آن علوم دست یافت». پیامبر(ص) فرمود: من أراد العلم فلیثور القرآن فانّ فیه علم الأوّلین و الآخرین. در نقل دیگرى از عبداللّه بن مسعود، صحابى معروف پیامبر(ص)، به همین معنا اشاره شده است: إذا أردتم العلم فأثیروا القرآن فإنّ فیه خبر الأوّلین و الآخرین؛ علم اوّلین و آخرین در قرآن است و باید با تفکر در معانى قرآن، به آن علوم دست یافت.

#مبانی_طب_اسلامی #کل_طب_در_نصف_آیه ✨قال الله تعالی شأنه: يَا بَنِي آدَمَ خُذُوا زِينَتَكُمْ عِنْدَ كُلِّ مَسْجِدٍ وَكُلُوا وَاشْرَبُوا وَلَا تُسْرِفُوا ۚ إِنَّهُ لَا يُحِبُّ الْمُسْرِفِينَ ﴿اعراف: ٣١﴾ ای فرزندان آدم! [هنگام هر نماز و] در هر مسجدی، آرایش و زینتِ [مادی و معنوی خود را متناسب با آن عمل و مکان] همراه خود برگیرید، و بخورید و بیاشامید و اسراف نکنید؛ زیرا خدا اسراف کنندگان را دوست ندارد. 🍀الإمام عليّ عليه السلام ـ لَمّا سُئِلَ فَقيلَ : ـ إنَّ فِي القُرآنِ كُلَّ عِلمٍ إلاَّ الطِّبَّ؟ : أما إنَّ فِي القُرآنِ لاَيَةً تَجمَعُ الطِّبَّ كُلَّهُ: « وَكُلُواْ وَاشْرَبُواْ وَلاَ تُسْرِفُواْ » [ الأعراف : 31 . ] . [ الدعوات : ص 75 ح 174 ، بحار الأنوار : ج 62 ص 267 ح 42 . ] امام على عليه السلام : در پاسخ به اين پرسش كه [چرا ]در قرآن، هر دانشى جز دانش طب هست؟ فرمود: هان! در قرآن ، آيه اى است كه همه‌ی طب را يك جا در خود ، گِردآورده است : «بخوريد و بياشاميد و اسراف نكنيد» . 🌿نقل است که: طبیب مخصوص هارون الرشید که مردى نصرانى و متخصص در طب بود، به على بن الحسین بن واقد [= یکی از دانشمندان اسلامی] گفت: در کتاب آسمانى شما از علم طب و پزشکی چیزی ندارد؛ حال آنکه سعادت بشر را دو علم تامین مى‏کند: یکى علم ادیان و دیگرى علم ابدان (طب). وی در جوابش گفت: خداوند علم ابدان را در کتاب خود در نصف یک آیه خلاصه کرده است و آن جمله" کُلُوا وَ اشْرَبُوا وَ لا تُسْرِفُوا" است. ☘️پیامبر ما نیز این معنا را در این سخن "معده خانه هر دردى است و پرهیز سرآمد هر دوایى است، و آنچه بدنت را بدان عادت داده‏اى [از عادات صحیح و مناسب] آن را از او دریغ مدار"، خلاصه کرده است. 😳طبیب گفت: آرى، کتاب شما و پیغمبرتان با این دو جمله، دستور دیگرى را براى جالینوس باقى نگذاشتند!😳 (مجمع البیان طبرسی؛ ج4، ص638؛ قرن 6) ✅برسد به دست مرندی ها، نمکی ها، عین اللهی و تمام مخالفان طب اسلامی... ✅برسد به دست مقلدان محض who صهیونیستی. 🦊👿🦊 @tebbe_eslame