😕گاهی «اصل» را رها می‌کنیم و به «فرع» می‌چسبیم!
🌿قالَ أَمِيرُ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ لِبَعْضِ أَصْحَابِهِ:
🍃«لاَ تَجْعَلَنَّ أَكْثَرَ شُغُلِكَ بِأَهْلِكَ وَ وَلَدِكَ فَإِنْ يَكُنْ أَهْلُكَ وَ وَلَدُكَ أَوْلِيَاءَ اَللَّهِ فَإِنَّ اَللَّهَ لاَ يُضِيعُ أَوْلِيَاءَهُ وَ إِنْ يَكُونُوا أَعْدَاءَ اَللَّهِ فَمَا هَمُّكَ وَ شُغُلُكَ بِأَعْدَاءِ اَللَّهِ؟!»
📚نهج‌البلاغة، ص۵۳۶
🔶از امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) نقل شده است که به یکی از یارانشان فرمودند:
🔸«مبادا بیشترین مشغله‌ات را به [تأمین دنیای] خانواده و فرزندت اختصاص دهی!
👈زیرا اگر خانواده و فرزندت از اولیاء (دوستانِ) خداوند باشد، خداوند دوستانش را درمانده رها نخواهد کرد
👈و اگر آنان از دشمنان خداوند باشند، پس اهتمام و اشتغالت نسبت به [تأمین دنیای] دشمنان خدا برای چیست؟!»
📝پانوشتـــــــــــــــــــــــــــــــــ
♦️وقتی در احوالات خود یا اطرافیانمان دقت می‌کنیم، گاهی متوجه می‌شویم که ما هم دچار این خطای فاحش هستیم؛
🔺آن‌قدر دغدغه‌ی دنیای همسر و فرزندانمان را داریم که آخرت خود و آن‌ها را فراموش می‌کنیم،
🔺آن‌قدر سرگرم تأمین نیازهای مادی خانواده‌مان می‌شویم، که از نیازهای معنوی خود و آن‌ها غافل می‌شویم
🔺و آن‌قدر نگران این هستیم که بعد از ما چه خواهند داشت و چگونه امرار معاش خواهند کرد، که حیات معنوی و زندگی جاودان خود و آن‌ها را در نظر نمی‌گیریم.
♦️بدتر این‌که:
🔺گاهی دینمان را فدای دنیایمان می‌کنیم،
🔺نیازهای مادی‌مان را به نیازهای معنوی‌مان ترجیح می‌دهیم
🔺و در نهایت، چیزی که بعد از خود باقی می‌گذاریم، نسلی است که از دین و معنویت بهره‌ای ناچیز دارد.
👈چه خوش فرموده است امیر کلام، امیر مؤمنان، علی علیه‌السلام که:
🍃«خَيْرُ مَا وَرَّثَ اَلْآبَاءُ اَلْأَبْنَاءَ اَلْأَدَبُ.»
📚غررالحکم، ج۱، ص۳۵۹
🔸«بهترین چیزی که پدران برای فرزندان به ارث می‌گذارند، ادب (تربیت) است.»
✨﷽✨الهی به امیدتو
🌸 پنجشنبه تون
معطر به عطر خوش صلوات 🌸
بر حضرت مُحَمَّدٍ ﷺ 💖
و خاندان مطهرش 🌸 🍃
💗اللّهُمَّ
✨🌸صلِّ
✨✨💗علَی
✨✨✨🌸محَمَّد
✨✨✨✨💗و آلِ
✨✨✨✨✨🌸محَمَّد
✨✨✨✨💗و عَجّلْ
✨✨✨🌸فرجَهُمْ
✨✨💗و اَهْلِکْ
✨🌸اعْدَائَهُمْ
💗اجمعین
زندگیتون بیمه با ذکر صلوات🌸🍃
اصل و شعار انسان شناسي اسلام است كه:
لو كان في العلم بلا التقّي شرف لكان ابليس اشرف الخلايق:
اگر دانش بدون تقوي (تقوي: كنترل و هدايت غريزه به وسيلة فطرت) داراي شرف و ارزش باشد ابليس شريفترين و ارجمندترين موجودات مي‌شود.
دانش هر دانشمندي بايد در جهت رشد و تعالي فطرت باشد و الاّ گرچه ظاهراً خدمتي براي نسل بشر باشد... ولی در حقيقت منشأ پديده‌هاي اجتماعي تباه كننده خواهد شد.
لکنت زبان گرفته ام از رقص پرچمت
یک کربلا بطلب جان مادرت💚
🌹صلی الله علیک یا اباعبدالله الحسین
💚دلم گرفته شبیه کسی که پیش خودش
💚به این نتیجه رسیده که کمی زیادی بود
التماس دعای خیر...💔
🍀🌸🍀قال المَهدي(عج):
«أَكْثِرُوا الدُّعَاءَ بِتَعْجِيلِ الْفَرَجِ فَإِنَّ ذَلِكَ فَرَجُكُم» در تعجيل فرج زياد دعا كنيد كه تعجيل فرج، گشايش كار خود شما است.«بحارالأنوار ،ج53 ، ص180 ، باب 31»
انتظار فرج
انتظار فرج در اسلام از بالاترين عبادات شمرده شده است؛ حضرت علي(ع) از پيامبر روايت كرده كه ميفرمايند:
«أَفْضَلُ الْعِبَادَةِ انْتِظَارُ الْفَرَجِ»[1]
امام زمان، موعود همه امتهاي گذشته است؛ كه با ظهورش، زمين را پر از عدل و داد خواهد كرد. در مفاتيح‌الجنان مي‌خوانيم:
«السّلامُ علي المَهديِّ الذّي وَعَدَ اللهُ عزَّوجلَّ بِهِ الأمَمَ، أن يَجمَعَ به الكَلِمَ و يَلُمُّ به الشَّعَثَ و يَملأَ بِهِ الأرضَ قِسطَاً و عَدلاً و يُمكِّنَ لَهُ و يُنجِزَ بِهِ وعدَ المُؤمنِينَ»[2]
سلام بر مهدي، كسي كه خداوند وعده او را به همه امّتها داده كه عقايد مردم را به وجود او جمع كند و مردم را از تفرقه برهاند و به‌وسيله او زمين را از عدل و داد پر كند و همه از او تمكين كنند و وعده خدا به عزّت مؤمنين به تحقّق يابد.
از امام صادق(ع) روايت شده كه: هركس از شما در حال انتظار فرج امام زمان(عج) بميرد، مانند كسي است كه همراه قائم(عج) در خيمه او است.
در ادامه اين روايت آمده كه امام صادق(ع) بعد از لحظهاي درنگ فرمودند: بلكه مانند كسي است كه همراه آن حضرت، شمشير به‌دست، با دشمن بجنگد.
در ادامه ميفرمايد: «لا وَالله إلاّ كمَن إستَشَهدَ مع رسولِ اللهِ» نه چنين است، سوگند به خدا، مگر مانند كسي كه در ركاب رسول خدا شهيد مي‌شود.[3]
از امام صادق(ع) سؤال شد كه آيا قائم متولد شده است، امام در جواب فرمود نه و من، اگر زمان او را درك ميكردم، تمام طول زندگيم را، در خدمت ميبودم.[4]
آري انتظار فرج از برترين عبادتها است و هركسي موظّف است كه براي تعجيل در فرج امام زمان دعا كند و در هر لحظه و هر كاري به فكر آن حضرت باشد و كاري انجام ندهد كه قلب نازنين آن حضرت از او ناراضي و ناخشنود باشد.💚
[1]. محمد بن بابويه قمي، شيخ صدوق؛ كمال‌الدين و تمام‌النعمه، قم، دارالكتب الاسلاميه، 1395، چاپ دوم، ج1، ص287.
[2]. قمي، شيخ عباس؛ مفاتيح‌الجنان، مهدي الهي قمشهاي، قم، ارم، 1382، ص1029.
[3]. قمي، شيخ عباس، نگاهي به زندگاني چهارده معصوم، محمد محمدي اشتهاردي، قم، ناصر، 1372، ص577.
[4]. مجلسي، محمدباقر؛ بحارالانوار، بيروت، مؤسسه الوفاء، 1404هق، ج51، 148، باب 6.
امیرالمومنین علی علیه السلام:
طبيب دوار بطبه، قد احكم مراهمه، و احمي مواسمه؛ يضع ذلك حيث الحاجة اليه؛ من قلوب عمي، و آذان صم، و السنة بكم؛ متتبع بدوائه مواضع الغفلة، و مواطن الحيرة .
(پیامبر) طبيبي است با طب خود سخت به دنبال نيازمندان به طبابت مي گردد. مرهم هاي شفابخش خود را محكم نموده و وسايل داغ كرددن را گرم كرده. اين طبيب مداواي حاذقانه خود را در هر مورد كه نياز باشد، از دل هاي کور و گوش هاي کر و زبان هاي لال، با دواي تعبيه شده اي (براي بيمار) دارد. در جستجوي موارد غفلت و جايگاه هاي حيرت است.