🤲 دعای بیمار برای رفع درد خودش بخاطر دردی که داشتم به امام صادق(ع) شکایت بردم. ایشان فرمودند: دستت را روی محل سجود قرار بده سپس بگو: «بسم الله محمد رسول الله(ص) اشفنی یا شافی لا شفاء إلا شفاؤک، شفاء لا یغادر سقماً، شفاء من کل داء و سقم». ✨روی الکلینی بسنده عن حسین الخراسانی و کان خبازاً قال: شکوت إلی أبی عبدالله(ع) وجعاً بی، فقال: إذا صلیت فضع یدک موضع سجودک ثم قل: «بسم الله محمد رسول الله(ص) اشفنی یا شافی لا شفاء إلا شفاؤک، شفاء لا یغادر سقماً، شفاء من کل داء و سقم» (الکافی 2 : 567 ح 15. ) @masraf_14

🤲دعای بیمار برای رفع درد خودش شخصی بنام مروان العبدی نقل می کند که به امام کاظم(ع) نامه نوشتم و از دردی که داشتم شکایت نمودم. امام(ع) فرمودند: این را بگو: «یا من لایضام ولا یرام، یا من به تواصل الأرحام، صلی علی محمد و آل محمد و عافنی من وجعی هذا» ✨وفی کتاب دعوات الراوندی عن مروان العبدی قال: کتبت إلی أبی الحسن(ع) أشکو إلیه وجعاً بی، فکتب، قل: «یا من لایضام ولا یرام، یا من به تواصل الأرحام، صلی علی محمد و آل محمد و عافنی من وجعی هذا». (دعوات الراوندی: 82.) @masraf_14

🤲 دعا برای درد موضع خاص امام صادق(ع) می فرمایند: دستت را روی محلی که درد دارد بگذار و سه مرتبه این دعا را بخوان: «اللّٰهُ اللّٰهُ اللّٰهُ رَبِّي حَقّاً لَاأُشْرِكُ بِهِ شَيْئاً . اللّٰهُمَّ أَنْتَ لَها وَ لِكُلِّ عَظِيمَةٍ فَفَرِّجْها عَنِّي». ✨روی الکلینی بسنده عن أبی عبدالله(ع) قال تضع یدک علی الموضع الذی فیه الوجع و تقول ثلاث مرات: اللّٰهُ اللّٰهُ اللّٰهُ رَبِّي حَقّاً لَاأُشْرِكُ بِهِ شَيْئاً . اللّٰهُمَّ أَنْتَ لَها وَ لِكُلِّ عَظِيمَةٍ فَفَرِّجْها عَنِّي (الکافی 2: 411 ح 6.) @masraf_14

🤲دعا برای موضع خاص امام صادق(ع) می فرمایند: دستت را روی محل درد قرار بده و سپس بگویید: «بسْمِ اللّٰه وَبِاللّٰه ، مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللّٰه ، وَلَا حَوْلَ وَلَا قُوَّةَ إِلّا بِاللّٰه الْعَلِيِّ الْعَظِيمِ . اللّٰهُمَّ امْسَحْ عَنِّي مَا أَحْذَرُ» و سپس سه بار محل درد یا بیماری را مسح کن. ✨ وبسند آخر عن أبی عبدالله(ع) قال: تضع یدک علی موضع الوجع ثم تقول: «بسْمِ اللّٰه وَبِاللّٰه ، مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللّٰه ، وَلَا حَوْلَ وَلَا قُوَّةَ إِلّا بِاللّٰه الْعَلِيِّ الْعَظِيمِ . اللّٰهُمَّ امْسَحْ عَنِّي مَا أَحْذَرُ» ( الکافی 2: 412 ح 9) @masraf_14

🤲استعاذه استعاذه از ماده العوذه است و به معنی پناه بردن به یک پناهگاهی، غاری و جایی می باشد. العوذه ، منظور پناه بردن به خدا است. خداوند تبارک و تعالی پناهگاه است. فرق بین دعا و استعاذه در این است که دعا یعنی طلب كردن و خواستن از خدا ولی استعاذه، پناه بردن به خدا است. @masraf_14

🤲 عوذه بیمار برای خود بر امام صادق(ع) وارد شدم و از دردی که در من بود شکایت کردم. ایشان فرمودند: بگو بسم الله و سپس روی محل درد را مسح کن و هفت مرتبه بگو: أَعُوذُ بِعِزَّةِ اَللَّهِ وَ أَعُوذُ بِقُدْرَةِ اَللَّهِ وَ أَعُوذُ بِجَلاَلِ اَللَّهِ وَ أَعُوذُ بِعَظَمَةِ اَللَّهِ وَ أَعُوذُ بِجَمْعِ اَللَّهِ وَ أَعُوذُ بِرَسُولِ اَللَّهِ وَ أَعُوذُ بِأَسْمَاءِ اَللَّهِ مِنْ شَرِّ مَا أَحْذَرُ وَ مِنْ شَرِّ مَا أَخَافُ عَلَى نَفْسِي ✨دَخَلْتُ عَلَى أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ فَشَكَوْتُ إِلَيْهِ وَجَعاً بِي فَقَالَ قُلْ بِسْمِ اَللَّهِ ثُمَّ اِمْسَحْ يَدَكَ عَلَيْهِ وَ قُلْ أَعُوذُ بِعِزَّةِ اَللَّهِ وَ أَعُوذُ بِقُدْرَةِ اَللَّهِ وَ أَعُوذُ بِجَلاَلِ اَللَّهِ وَ أَعُوذُ بِعَظَمَةِ اَللَّهِ وَ أَعُوذُ بِجَمْعِ اَللَّهِ وَ أَعُوذُ بِرَسُولِ اَللَّهِ وَ أَعُوذُ بِأَسْمَاءِ اَللَّهِ مِنْ شَرِّ مَا أَحْذَرُ وَ مِنْ شَرِّ مَا أَخَافُ عَلَى نَفْسِي تَقُولُهَا سَبْعَ مَرَّاتٍ قَالَ فَفَعَلْتُ فَأَذْهَبَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ بِهَا اَلْوَجَعَ عَنِّي (الکافي ج ۲، ص ۵۶۶) @masraf_14

🤲 عوذه بیمار برای خود رسول خدا (ص) میفرمایند:برای تمام دردها این را بگو:بِاسْمِ اَلْكَبِيرِ أَعُوذُ بِاللَّهِ اَلْعَظِيمِ مِنْ شَرِّ عِرْقٍ نَعَّارٍ وَ مِنْ حَرِّ اَلنَّارِ ✨كَانَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ يُعَلِّمُنَا مِنَ اَلْأَوْجَاعِ كُلِّهَا أَنْ نَقُولَ بِاسْمِ اَلْكَبِيرِ أَعُوذُ بِاللَّهِ اَلْعَظِيمِ مِنْ شَرِّ عِرْقٍ نَعَّارٍ وَ مِنْ حَرِّ اَلنَّارِ (بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار علیهم السلام ج ۹۲، ص ۱۷) @masraf_14

🤲 عوذه بیمار برای خود امام باقر(ع) از حضرت امیر(ع) نقل می فرمایند هرکه بیماری به جسمش رسید بگوید: «قَالَ حَدَّثَنِي الخزار[اَلْخَزَّازُ]اَلرَّازِيُّ قَالَ: حَدَّثَنِي فَضَالَةُ عَنْ أَبَانِ بْنِ عُثْمَانَ عَنْ أَبِي حَمْزَةَ اَلثُّمَالِيِّ عَنِ اَلْبَاقِرِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: قَالَ أَمِيرُ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : مَنْ أَصَابَهُ أَلَمٌ فِي جَسَدِهِ فَلْيُعَوِّذْ نَفْسَهُ وَ لْيَقُلْ أَعُوذُ بِعِزَّةِ اَللَّهِ وَ قُدْرَتِهِ عَلَى اَلْأَشْيَاءِ أُعِيذُ نَفْسِي بِجَبَّارِ اَلسَّمَاءِ أُعِيذُ نَفْسِي بِمَنْ لاَ يَضُرُّ مَعَ اِسْمِهِ دَاءٌ أُعِيذُ نَفْسِي بِالَّذِي اِسْمُهُ بَرَكَةٌ وَ شِفَاءٌ فَإِنَّهُ إِذَا قَالَ ذَلِكَ لَمْ يَضُرَّهُ أَلَمٌ وَ لاَ دَاءٌ » ✨ فإنه إذا قال ذلک لم یضره ألم ولا داء.( و منها ما رواه ابنا بسطام أیضاً بسندهما عن الباقر(ع) قال، قال أمیر المؤمنین(ع)، من أصابه ألم فی جسده فلیعوذ نفسه و لیقل:قَالَ حَدَّثَنِي الخزار[اَلْخَزَّازُ]اَلرَّازِيُّ قَالَ: حَدَّثَنِي فَضَالَةُ عَنْ أَبَانِ بْنِ عُثْمَانَ عَنْ أَبِي حَمْزَةَ اَلثُّمَالِيِّ عَنِ اَلْبَاقِرِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: قَالَ أَمِيرُ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : مَنْ أَصَابَهُ أَلَمٌ فِي جَسَدِهِ فَلْيُعَوِّذْ نَفْسَهُ وَ لْيَقُلْ أَعُوذُ بِعِزَّةِ اَللَّهِ وَ قُدْرَتِهِ عَلَى اَلْأَشْيَاءِ أُعِيذُ نَفْسِي بِجَبَّارِ اَلسَّمَاءِ أُعِيذُ نَفْسِي بِمَنْ لاَ يَضُرُّ مَعَ اِسْمِهِ دَاءٌ أُعِيذُ نَفْسِي بِالَّذِي اِسْمُهُ بَرَكَةٌ وَ شِفَاءٌ فَإِنَّهُ إِذَا قَالَ ذَلِكَ لَمْ يَضُرَّهُ أَلَمٌ وَ لاَ دَاءٌ (طب الأئمه: 17. ) @masraf_14

🤲 عوذه بیمار برای خود خالد عبسى مى‏ گويد: حضرت علىّ بن موسى الرضا عليه السلام اين عوذه و دعا را به من‏ تعليم  نمود و فرمود: آن را به برادران مؤمن خود ياد بده كه آن، براى هر دردى است: اُعيذُ نَفْسي بِرَبِّ الْأَرْضِ وَرَبِّ السَّمآءِ، اُعيذُ نَفْسي بِالَّذي لايَضُرُّ مَعَ اسْمِهِ دآءٌ، اُعيذُ نَفْسي بِالَّذِي اسْمُهُ بَرَكَةٌ وَشِفآءٌ ✨ما رواه ابنا بسطام بسندهما عن خالد العیسی عن الرضا(ع) قال: علمنی هذا العوذه و قال: علمها إخوانک فإنها لکل ألم، وهی:اُعيذُ نَفْسي بِرَبِّ الْأَرْضِ وَرَبِّ السَّمآءِ، اُعيذُ نَفْسي بِالَّذي لايَضُرُّ مَعَ اسْمِهِ دآءٌ، اُعيذُ نَفْسي بِالَّذِي اسْمُهُ بَرَكَةٌ وَشِفآءٌ (طب الأئمه: 41) @masraf_14

🤲عوذه دیگران برای بیمار محمد بن یحیی از احمد بن محمد بن عیسی از ابن ابی نجران از حماد بن عیسی از حرز از زراره معروف، از امام صادق(ع) یا امام باقر(ع) نقل می کند که می فرمایند: هر گاه بر بیماری وارد شدی هفت مرتبه این را بگو: «أُعِيذُكَ بِاللَّهِ اَلْعَظِيمِ رَبِّ اَلْعَرْشِ اَلْعَظِيمِ مِنْ شَرِّ كُلِّ عِرْقٍ نَفَّارٍ وَ مِنْ شَرِّ حَرِّ اَلنَّارِ » ✨ مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنِ اِبْنِ أَبِي نَجْرَانَ عَنْ حَمَّادِ بْنِ عِيسَى عَنْ حَرِيزٍ عَنْ زُرَارَةَ عَنْ أَحَدِهِمَا عَلَيْهِمَا اَلسَّلاَمُ قَالَ: إِذَا دَخَلْتَ عَلَى مَرِيضٍ فَقُلْ أُعِيذُكَ بِاللَّهِ اَلْعَظِيمِ رَبِّ اَلْعَرْشِ اَلْعَظِيمِ مِنْ شَرِّ كُلِّ عِرْقٍ نَفَّارٍ وَ مِنْ شَرِّ حَرِّ اَلنَّارِ سَبْعَ مَرَّاتٍ (الکافي ج ۲، ص ۵۶۶) @masraf_14

🤲 عوذه دیگران برای بیمار امام صادق(ع) می فرمایند: پیامبر(ص) فرمودند: دستت را روی محل درد قرار می دهید و هفت مرتبه یا حداقل سه مرتبه می گویید:أَيُّهَا اَلْوَجَعُ اُسْكُنْ بِسَكِينَةِ اَللَّهِ وَ قِرْ بِوَقَارِ اَللَّهِ وَ اِنْحَجِزْ بِحَاجِزِ اَللَّهِ وَ اِهْدَأْ بِهَدْءِ اَللَّهِ أُعِيذُكَ أَيُّهَا اَلْإِنْسَانُ بِمَا أَعَاذَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ بِهِ عَرْشَهُ وَ مَلاَئِكَتَهُ يَوْمَ اَلرَّجْفَةِ وَ اَلزَّلاَزِلِ عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ هَارُونَ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ مَسْعَدَةَ بْنِ صَدَقَةَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ : أَنَّ اَلنَّبِيَّ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ كَانَ يُنَشِّرُ بِهَذَا اَلدُّعَاءِ تَضَعُ يَدَكَ عَلَى مَوْضِعِ اَلْوَجَعِ وَ تَقُولُ أَيُّهَا اَلْوَجَعُ اُسْكُنْ بِسَكِينَةِ اَللَّهِ وَ قِرْ بِوَقَارِ اَللَّهِ وَ اِنْحَجِزْ بِحَاجِزِ اَللَّهِ وَ اِهْدَأْ بِهَدْءِ اَللَّهِ أُعِيذُكَ أَيُّهَا اَلْإِنْسَانُ بِمَا أَعَاذَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ بِهِ عَرْشَهُ وَ مَلاَئِكَتَهُ يَوْمَ اَلرَّجْفَةِ وَ اَلزَّلاَزِلِ تَقُولُ ذَلِكَ سَبْعَ مَرَّاتٍ وَ لاَ أَقَلَّ مِنَ اَلثَّلاَثِ (الکافي ج ۲، ص ۵۶۷) @masraf_14

🤲 عوذه دیگران برای بیماری های سخت ✨ امام صادق(ع) می فرمایند:این عوذه را درهنگام ابتلا به بلاهای سخت مانند: آکله و غیره می خوانی. دستت را بر سر بیمار قرار بده و بگو: بِسْمِ اللَّهِ وَ بِاللَّهِ وَ مِنَ اللَّهِ وَ إِلَى اللَّهِ وَ مَا شَاءَ اللَّهُ وَ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ إِبْرَاهِيمُ خَلِيلُ اللَّهِ وَ مُوسَى كَلِيمُ اللَّهِ نُوحٌ‏ نَجِيُ‏ اللَّهِ‏ عِيسَى رُوحُ اللَّهِ مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْهِمْ أَجْمَعِينَ مِنْ كُلِّ بَلَاءٍ فَادِحٍ وَ أَمْرٍ فَاجِعٍ وَ كُلِّ رِيحٍ وَ أَرْوَاحٍ وَ أَوْجَاعٍ قُسِمَ مِنَ اللَّهِ وَ عَزَائِمَ مِنْهُ لِفُلَانِ بْنِ فُلَانَةَ لَا يَقْرَبُهُ الْأَكِلَةُ وَ غَيْرُهُ وَ أُعِيذُهُ بِكَلِمَاتِ اللَّهِ التَّامَّاتِ الَّتِي سَأَلَ بِهَا آدَمُ ع رَبَّهُ‏ فَتابَ عَلَيْهِ إِنَّهُ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ‏ أَلَا إِنَّهَا حِرْزٌ أَيَّتُهَا الْأَوْجَاعُ وَ الْأَرْوَاحُ لِصَاحِبِهِ بِإِذْنِ اللَّهِ بِعَوْنِ اللَّهِ بِقُدْرَةِ اللَّهِ‏ أَلا لَهُ الْخَلْقُ وَ الْأَمْرُ تَبارَكَ اللَّهُ رَبُّ الْعالَمِينَ. سپس سوره حمد و آیه الکرسی و ده آیه اول سوره یس و از خداوند بخواه: بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ الشِّفَاءَ فَإِنَّهُ يَبْرَأُ مِنْ كُلِّ دَاءٍ بِإِذْنِ اللَّهِ تَعَالَى.‏ (طب الأئمه: 134) @masraf_14