⭕ چیزی فراتر از برجام نیاز نداریم 🔸️اگر بپرسند مهم ترین اصل نگهدارنده ی جمهوری اسلامی چیست به عقیده ی من جوابش را باید در قدرت نرم جستجو کرد. چیزی که همه به آن اذعان دارند. 🔸️این قدرت نرم یک هسته ی سخت دارد که آن حامیان انقلاب هستند. اگر این هسته سخت دچار تردید شود مسیر خیلی دشواری رو برای ترمیم آن خواهیم داشت. این هسته سخت در تمام نقاط حساس به کمک انقلاب آمده اند و از طرف دیگر می شود گفت افراد آن موتور محرک جامعه هم هستند و توانایی جذب و حرکت دادن تعدادی از بدنه ی خنثی را دارند. 🔸️6 سال تمام شما از حرکتی مانند برجام انتقاد کرده اید و آن را خسارت محض معرفی کرده اید، حال در یک چرخش ۱۸۰ درجه ای -بدون هیچ گونه توضیحی از سوی شما که تلاش می کنید ریل گذاری تان را کاملا متفاوت از مسببان وضع موجود نشان دهید-، در مسیر حرکتی تان برای رسیدن به هدف به سراغ دال مرکزی تمام سیاست های دولت قبل یعنی برجام رفته اید و طوری شده است که منتقدان همان برجام الآن از آن به عنوان انتهای آن چیزی که می شود به آن رسید یاد می کنند. و علنا می گویند به چیزی فراتر از برجام هم نیاز نداریم. 🔸️من با برجام و نقایص آن کاری ندارم و اصلا رسیدن یا نرسیدن به توافق را فرع ماجرا می دانم. اینکه متن ۲۷ صفحه ای وجود دارد یا ندارد هم مهم نیست؛ مهم این است که چه بلایی سر هویت و طرز فکر این نیروهای انقلابی خواهد آمد وقتی۶سال را با برجام بد در دولت روحانی سپری کرده اند و حالا در طول کمتر از یکسال با برجام خوب در دولت رییسی روبرو شده اند؟ مهم ترین خطر برای این قشر و به تبع آن انقلاب، تضاد هویتی و آشفتگی است. #امیر_علی_آزادی @teribon_ir

⭕️ جهاد تبیینی یعنی تفکیک حکومت از ولایت و مطالبه و انتقاد نسبت به حکومت برای انجام سربازی ولایت. 🔹اینکه اصولگرایان تلاش دارند به بهانه ی فرصت دادن به دولت، انتقاد را مذمت کنند آقای رئیسی را به محاق می برد. 🔹مشکل اصلی جامعه این است که برای حفظ سمت و منصب و جایگاه و... آنچه لازم است را بیان نمی کنیم. #حجت_الاسلام_معظمی @teribon_ir

‍ 🔴 چاه ویل برجام وضعیت امروز ما در مذاکرات وین، حکایت آن دیوانه‌ای است که در چاه سنگ می‌اندازد و هزار عاقل نمی‌توانند آن را بیرون بیاورند... لاریجانی، روحانی و ظریف و همه حامیان و تحمیل‌کنندگان برجام، سنگی به نام برجام را در چاه توافق انداختند و به عنوان تنها دست‌آورد دولتشان برایش جشن گرفتند آن هم در حالی که نه تنها مادر تحریم‌ها که خواهر و برادر و پدر تحریم‌ها خیلی شیک و مجلسی سرجای خودشان هستند! واقعا چنین توافقی افتخار دارد؟ آیا نباید کسانی که چنین توافق پر هزینه و با ضرری را به مردم تحمیل کردند، حساب پس بدهند و محاکمه شوند؟! دولت فعلی اما چه کند؟ از طرفی وقتی جماعتی به نمایندگی از جمهوری اسلامی در دولت قبل این تعهدات را داده‌اند، حکایت آنها مثل همان عاقلی است که نمی‌تواند سنگ را از چاه بیرون بیاورد پس چاره‌ای ندارد جز این که مهر تایید بزند بر اقدام کسانی که سنگ را در چاه انداخته‌اند. اما باید بپذیرد که هیچ چیز عوض نخواهد شد چون خانه این مذاکرات از پای بست ویران است. علاوه بر این، در این صورت هر توفیقی که دولت به سبب تغییر ریل به دست می‌آورد، به پای برجام نوشته می‌شود در حالی که هیچ ارتباطی به برجام ندارد. اما از طرف دیگر، خروج آمریکا از برجام و بدعهدی اروپا در انجام تعهداتش که جملگی نقض تعهدات داده شده است و همچنین تغییر ریل دولت جدید از امیدواری به غرب و دست روی دست گذاشتن به فعالیت و برنامه‌ریزی برای استفاده از ظرفیت داخلی و گسترش روابط در حوزه‌های مختلف خارجی و ... بهترین زمان را برای تغییر مسیر غلطی که‌ دولت غربگرای روحانی در برابر ما قرار داده بود، فراهم آورده. به عبارتی بستگی دارد که دولت آقای رییسی، هدف از دور جدید مذاکرات را چه چیز تعریف کند: احیای مرده‌ای به نام‌ برجام یا تحقق و اجرای سیاست قطعی نظام (لغو تمام تحریم‌ها و راستی‌آزمایی) و خطوط قرمز تعیین شده در مشروط‌نامه امضای برجام توسط رهبر انقلاب، کدام یک هدف مذاکرات دور جدید است؟ در صورت اول قطعا وضعیت تغییری نخواهد کرد و دست‌آورد تقریبا هیچ برجام استمرار خواهد داشت ولی در صورت دوم، امکان به دست آوردن دستاوردهای جدید هست. از یاد نبریم از آنجا که حسن روحانی هیچ کارنامه‌ای برای ارائه به مردم نداشت، دستاوردسازی از برجام و احیا و زنده نگه داشتنش، یکی از مهمترین سیاست‌های دولتش بود. در دولت آقای رییسی چطور! آیا این دولت با توجه به تغییر رویکرد نیاز به استفاده تبلیغاتی از برجام دارد؟ قطعا نه. #حجت_الاسلام_رسایی @teribon_ir

🔴 بعد از روی کار آمدن دولت جدید، مذاکرات هسته‌ای مجدداً راه‌اندازی شد و #احیای_برجام در دستور کار قرار گرفت. 🔹نکته جالب این ماجرا، چرخش عده‌ای از مخالفین برجام بود که موافق احیای برجام شدند! ظاهراً دلیل مخالفت آنان در گذشته، همان خط و خطوط سیاسی و قبیله‌گرایی بوده نه متن برجام! 🔸یقین دارم آنانیکه مخالفتشان با برجام، از سر منطق و اصول و بدلیل متن برجام بود حالا هم با احیای برجام مخالفند. اما آنانیکه مخالفت‌شان احساسی، سیاسی و قبیله‌گرایی سیاسی بود، حالا موافق شده‌اند چون مذاکره‌کننده را از طیف خودشان می‌دانند! 🔹علی رغم آنکه رهبر انقلاب به صراحت گفتند شروط بازگشت ایران به تعهدات برجامی، لغو همه تحریم‌ها بصورت یکجا و راستی‌آزمایی ایران از لغو تحریم‌هاست. سپس بازگشت ایران به تعهدات برجامی. 🔸آنچه که امروز از روند مذاکرات می‌بینیم خلاف #سیاست_قطعی نظام است. نه خبری از لغو تحریم‌هاست و نه خبری از راستی‌آزمایی! #داود_مدرسی_یان @teribon_ir

🚨🎥 راهبرد عقب‌راندن دشمن 🔸در هیئت نظارت برجام چه در زمان توافق چه در زمان خروج آمریکا نگاه متفاوتی با دیگر اعضا داشتم 🔸طبق بند۳۶ برجام می‌توانیم کلاً تعهداتمان را متوقف کنیم اما می‌گفتند باید صبر راهبردی داشته باشیم @teribon_ir

⭕ ایمان ناشعورانه 🔹چرا ما کار فرهنگیمان آن طور که انتظار داریم جواب نمی‌دهد؟ چرا در روش ما آدم مستقل و خالی از تعصبی که بتواند حق‌گو و عادل و عدالت‌خواه باشد کم‌تر ایجاد میشود و اگر هم ایجاد شود گاها بر علیه ما می‌شود؟ علت این است که ما #اصل_آزادی انسانِ اسلام را در مدل‌ریزی فرهنگی لحاظ نمیکنیم و دنبال مرید هستیم تا انسان مستقل! مریدی که در پارادایم فکری ما حرکت کند و چون و چرا هم نداشته باشد. 🔹"این یک حقیقت مسلم است در اسلام که ایمان ارزشمند، ایمان آگاهانه است، ایمان توأم با درک و شعور، ایمانی که از روی بصیرت، با چشم باز، بدون ترس از اشکال، بوجود آمده باشد. آن ایمانی که فلان‌مرد مسلمان(یا عضو تشکیلات یا هیاتی یا مسجدی یا فلان مجموعه فرهنگی یا فلان حوزه علمیه یا دانشگاه و...) دارد و برای نگه داشتنش باید بگوییم روزنامه نخواند، فلان کتاب را نخواند، در کوچه و بازار راه نرود، با فلان کس حرف نزند، سرما و گرما نخورد، آفتاب و مهتاب نبیند، تا بماند این ایمان متاسفانه نخواهد ماند."(١) 🔹چرا؟ روشن است چون این مدل ایمان که او بدست می‌آورد ایمان آگاهانه نیست ایمان تحت فشار جو است، ایمان تقلیدیست و جالب اینجاست که به همان سرعتی و آسانی‌ای که ایجاد میشود زائل هم میشود لذا در چنین مجموعه‌هایی نباید دلخوش بود به کثرت آدم‌ها. 🔹لکن" اگر ایمان از روی درک، از روی فکر، با محاسبه‌های صحیح وقتی انجام گرفت، آن وقت لازم نیست ما این ایمان را در پارچه و... بگذاریم که مبادا گرما و سرما و گرد و خاک و غبار به آن آسیب برساند، آسیبی به آن نمی‌رسد. این ایمان ناشعورانه است که آدم مدام دل‌دل دارد، دغدغه دارد، مبادا مبادا مبادا"(٢) 🔹پس چاره‌ی کار برای تربیت نیروی انقلاب برخلاف تصور برّه بار آوردن، مطیع بار آوردن، که بطور تقلیدی و تحت فشار ایمانی بیاورد و تا وقتی در این جو و فشار است این ایمان بماند و به محض رها شدن همه آن را رها کند نیست. 🔹"بنابراین اگر بخواهیم ایمانها استوار بماند باید دائما آگاهی بدهیم به آن کسانی که می‌خواهیم مومن باشند و از آگاه شدنشان واهمه نکنیم، از چشم و گوش بسته ماندن اینها لذت نبریم." (٣) متاسفانه بارها شاهد این بوده‌ایم که این روش چه نیروهایی را هدر داده و چه جوانانی را فراری داده است _____ ١)کتاب طرح کلی اندیشه اسلامی در قرآن صفحه ٨۶ ٢)همان صفحه ٨٧ ٣)همان صفحه ٨۷ #حجت_الاسلام_افشار @teribon_ir

🔻سکوت هنر نیست! ما ابوذر، مالک، عمار و میثم تمار را کمتر به عبادتشان مدح می‌کنیم ما آنها را به مواضع تعیین کنندشان و تأثیرشان در جامعه می‌شناسیم. مردان بزرگ اینطور در تاریخ ماندگار می‌شوند. موضع نگرفتن و بعضاً سکوت کردن هنر نیست.. @teribon_ir

🔻هادی بیگی نژاد نماینده مردم ملایر در مجلس: پیش نویس توافق احتمالی نه تنها منافع ملی را تامین نمی کند بلکه خطراتی به مراتب بدتر از برجام را نیز به همراه دارد. @teribon_ir

🔺حجت الاسلام میرزایی نماینده مردم اصفهان در مجلس: پیش نویس توافق احتمالی وین به شدت نگران کننده است. @teribon_ir

⭕مدل تربیتی امام؛ تربیت صالح یا مصلح؟ 🔻پیامبر و حضرات معصومین علیهم السلام برای تربیت چه کردند تا جامعه‌ای سالم‌تر داشته باشند؟ اولا تربیتشان فردی نیست، که دست یکی یکی را بگیرند و ببرند گوشه‌ای بنشانند و در گوششان ورد بخوانند تا آدم بشوند. یا اینکه بیاورندشان در مسجد و مدرسه و دانشگاه و... و در انزوای زاهدگونه عمری بدور و بی‌تفاوت از مسائل اجتماعی رشدشان دهند و در آخر انتظار داشته باشند این موجود پرورش یافته‌ی گلخانه‌ای که از هیچ چیز جامعه خبر ندارد و اگر هم داشته باشد چون کنشی را تمرین نکرده بلد هم نیست تغییری دهد، دفعتا سوپرمن شده و بیاید با دست پرتوانش مشکلات را حل کند! 🔻نخیر مدل پیامبر این چنین نیست، مدل پیامبر اینگونه است که چنان فضای جامعه را به نفع نظارت مردم تغییر میدهد که یک عرب بیابانی وقتی حاکم اسلامی میگوید اگر من کج شدم مرا راست کنید، بلند میشود و میگوید اگر کج شدی با این شمشیر تو را راست خواهیم کرد. یعنی جرات نظارت بر روندها و ساختارها و آدمها را هم یاد داده و هم در جامعه نهادینه می‌کند. 🔻او این چنین حرف زد اما آیا سربازها و شرطه‌ها به سرش ریختند؟ او را به اخلال در وضع، به زندان انداختند، از بین بردند، نابود کردند؟ ابدا. مثال دیگرش سوده همدانی است. زنی که در فضای تربیتی امام رشد کرده باشد میرود با جسارت به امام از والیش شکایت میکند و حکم عزل او را از امام میگیرد. 🔻معاویه این را مدل تربیتی امام میدانست آنجا که به سوده میگوید علی شجاعت و جسارت انتقاد به حاکمان(مسئولین، سیاست‌گزاران، تصمیم‌گیران و تصمیم‌سازان) را به شما یاد داد. 🔻آری! علی(ع) بجای تربیت گلخانه‌ای فضا و روندها را طوری طراحی میکند که خود بخود انسان ناظر، مسئول و مطالبه‌گر تربیت شود. این مدل، انسانِ متقی‌اش، انسانِ صالح نیست بلکه انسانِ مصلح است. پ. ن. این مدل هر چه به بلوغ و اوج خود نزدیک میشود و تعداد متاثرینش بیشتر میشود جامعه سالم‌تر شده و رو به اصلاح می‌نهد بر خلاف ما که بدلیل بیرون کشیدن متربیان از فضای واقعی و مجازی و سرگرم کردنشان به مسائل دست چندم و فرعی، جامعه‌مان اصلاح که نشده هیچ، وضعیت بدتری را هم به لحاظ دین داری و... در حال تجربه کردن است. #حجت_الاسلام_افشار @teribon_ir

🔻بی‌تفاوتیِ «عالمانِ عقیم» به «جهادِ عظیم»: بیگانگیِ «جهاد تبیین» با آدابِ محافظه‌کاری [1]. «نبرد روایت‌ها»، جدی و تعیین‌کننده است و از این جهت است که رهبر انقلاب، بزرگ‌ترین جهاد را «جهاد تبیین» دانسته است. این به آن معنی است از این منطقه، آسیب‌پذیر هستیم و چنانچه اهمال بورزیم، بدنۀ اجتماعیِ انقلاب را از دست می‌دهیم. نه‌فقط «بزرگ‌ترین جهاد بودنِ» تبیین، بلکه «تکرار» این مطالبه در ماه‌های گذشته، جز به این معناست که اگر غفلت کنیم، سنگرهای مهمّی را از دست خواهیم داد؟ این در حالی است که کنش ما، تناسبی با حجمِ تهاجم ندارد و ما از واقعیت عقب افتادیم و در محاصرۀ اقتضائات و شرایطِ تحمیلیِ آن قرار گرفتیم. اگر در زمینۀ فرهنگ دینی، پیشرفت آنچنانی نداشتیم و گاه لطمه‌های آنچنانی خورده‌ایم، به دلیل غفلت از تبیین بوده است. [2]. گویا از «مسئولیّت تاریخیِ» خویش غافلیم و تصوّر کرده‌ایم که حرفه‌ای داریم همانند دیگران. ازاین‌رو، در «عادات اداری» و «آداب دیوان‌سالارانه» غرق می‌شویم؛ چنان‌که هم «جهاد» و «مبارزه» و «نبرد» را فراموش می‌کنیم و هم «رسالتِ تاریخی» و «تکلیفِ اجتماعیِ» خویش را. به‌این‌ترتیب، «مقدّمات» به «غایات» تبدیل می‌شوند. و هرچه که پیش می‌رویم، بیشتر از «خودآگاهیِ ساختارشکنانه» فاصله می‌گیریم. در نهایت، به نقطه‌ای می‌رسیم که به دلیل تقلیل‌یافتن به «جزئی از شرایطِ موجود»، دیگر نمی‌توانیم حتّی به «تحوّل» فکر کنیم؛ به‌طوری‌که «رسمِ ایستایی» و «منطقِ یکنواختی» می‌آموزیم و «مسیر توجیه» را در پیش می‌گیریم تا ارتقا یابیم و ثمراتِ مادّی این ارتقا، نصیب‌مان شود؛ امّا طمعِ «ارتقاهای اداری»، مردابی است که پایان ندارد. ما سرگرم «دغدغه‌های شخصی و انتزاعیِ خویش» هستیم و جامعه نیز راه خود را می‌رود. وقتی از «عینیت‌های حیاتیِ حاکمیّتی و اجتماعی» غفلت کردیم، اسیرِ «ذهنیت‌های بی‌فایدۀ معرفتی و شبه‌علمی» می‌شویم. و مگر نشده‌ایم؟! می‌شود عالِم بود اما بی‌اثر و خنثی و منفعل و حاشیه‌نشین. نیاز امروز جامعه، آدم‌های محترم و فاضلِ لنفسه نیست که اصل وجودشان، مستقل از هر گونه عاملیت و خاصیّتی، ضروری انگاشته می‌شود. ما باید «حلقۀ میانیِ گذارِ انقلابی» باشیم و در حکم «عقلِ منفصلِ انقلاب»، عمل کنیم، نه زائده‌ای که وجودش، فاقد «فلسفۀ بیرونی و عینی» است. پس نباید همۀ آنچه که رخ داده است را به غفلت فروکاهید، بلکه پای محاسبه‌های آگاهانه و عامدانۀ مادی نیز در میان است. [3]. اگر با «حاجات زمانه» پیش نیاییم، در «گذشته» متوقف می‌شویم و فقط نسخۀ اوّلیّۀ خویش را تکرار می‌کنیم، درحالی‌که این نسخه، برای «دیروز» بوده نه «امروز». زمانی، «زمانه» شناختیم و در «میدان» بودیم و با «چالش‌های واقعی» روبرو شدیم و چون این سیاست را در پیش گرفتیم، «خطّ‌شکن» شدیم و «پرچم‌دارِ ایدئولوژیِ انقلابی». امّا تاریخ رفت و ما نرفتیم و این ماندن، ما را به حاشیۀ مناسباتِ واقعی سوق داد. آنان که در میدان نیستند، نه «خوش‌نام» هستند و نه «ماندگار»؛ چراکه هم محافظه‌کار و ترسو و منفعت‌اندیش تصویر می‌شوند و هم به دلیل بی‌کارکردی، طرد و حذف خواهند شد. در زمانه‌نبودن، رسمِ محافظه‌کاران است؛ آنان که تکرار «حقّ‌های بی‌معارض» را بر اظهارِ «حقّ‌های دشمن‌ساز» ترجیح می‌دهند تا در امان بمانند و بیشتر زندگی کنند. برای اینان اصل، «زندگی» است و نه «مبارزه»، امّا آن‌که در پی «جهاد تبیین» است، به میدان آمده تا بازنگردد. [4]. هرچه که پیش می‌رویم، «نفاق‌ها» و «دوگانگی‌ها»، پیچیده‌تر و ماهرانه‌تر می‌شوند؛ چنان‌که حتّی «جهاد تبیین» نیز به دستاویزی برای خدعه‌ورزیِ «جریان تحریف» تبدیل می‌شود. جریان تحریف، هر حرکتی دربارۀ جهاد تبیین را، به تمسخر می‌گیرد و ملامت می‌کند تا مطالبۀ آیت‌الله خامنه‌ای، با «فقر واکنش» روبرو شود و «رنگِ تحقّق» نپذیرد. می‌خواهند با فضاسازی و تصویرپردازی، «موقعیتِ کنش» را به ‌گونه‌ای ترسیم کنند که ما در مقام پاسخ به این مطالبه و دغدغه، «سکوت» و «خاموشی» را برگزینیم تا مبادا با سیل اتهام‌های آنها روبرو شویم. می‌خواهند برای «گفتن»، هزینه بیافرینند و «شخصیتِ مجاهدانِ تبیین» را آنچنان لج‌مال و منهدم سازند که «نگفتن» و «نهفتن» و «نشستن‌»شان، ستوده شود. روشن‌است‌که ناگزیرند برای حفظ ظاهر، اندکی هم جانب انقلاب و نظام و رهبری را بگیرند تا به این واسطه بتوانند نیروهای مجاهدِ تبیینی را «افراطی» و «تندرو» و «نامعقول» معرفی کنند. به‌عبارت‌دیگر، یک «شکافِ دروغین» می‌آفرینند تا وانمود کنند که عمّارها، برخلافِ صلاحِ علی عمل می‌کنند. و البته در این میانه -که از حضور نیروهای تبیین‌گر تهی شده است- همین موریانه‌های موذی، به جان انقلاب و انقلابی‌گری می‌افتند و «فتنه‌های روایتی» و «آشوب‌های شناختی» می‌سازند و مردم را دسته‌دسته به مرداب گم‌گشتگیِ تحلیلی می‌افکنند. #دکتر_مهدی_جمشیدی @teribon_ir