پیام قرآنی ۵ شهریورماه ۱۴۰۴ 👈 هر روز یک آیه: ۞وَآتِ ذَا الْقُرْبَىٰ حَقَّهُ وَالْمِسْكِينَ وَابْنَ السَّبِيلِ وَلَا تُبَذِّرْ تَبْذِيرًا۞ ۞آیه ۲۶ سوره اسراء۞ و حق خويشاوند را به او بده و مستمند و در راه‌مانده را [دستگيرى كن‌] و ولخرجى و اسراف مكن. 💬 پیام ها ۱- دستورات دينى با فطرت هماهنگ است. انسان به طور فطرى در درجه اوّل به والدين و سپس به نزديكان علاقه دارد، دستور اداى حقّ در اسلام نيز بر اين اساس است. با توجّه به آيات قبل و «آتِ ذَا الْقُرْبى‌ حَقَّهُ وَ الْمِسْكِينَ وَ ابْنَ السَّبِيلِ» ۲- در انفاق، بايد اولويّت‌ها را در نظر گرفت. اوّل والدين، سپس فاميل، بعداً فقرا و ابن‌السبيل. آتِ ذَا الْقُرْبى‌ ... ۳- خويشاوندان، به گردن ما حقّ دارند وما منّتى بر آنان نداريم. «آتِ ذَا الْقُرْبى‌ حَقَّهُ» ۴- خويشاوندى، فقر و در راه ماندگى سبب پيدايش حقوق ويژه است. «آتِ ذَا الْقُرْبى‌ حَقَّهُ وَ الْمِسْكِينَ وَ ابْنَ السَّبِيلِ» ۵- در پرداخت حقّ خويشاوندان، فقر شرط نيست. «آتِ ذَا الْقُرْبى‌ حَقَّهُ وَ الْمِسْكِينَ وَ ابْنَ السَّبِيلِ» ۶- در انفاق بايد اعتدال را رعايت كنيم و از حد نگذريم. آتِ‌ ... وَ لا تُبَذِّرْ ۷- ريخت و پاش و مصرف بى‌مورد مال، حرام است. «وَ لا تُبَذِّرْ» ۸- انسان در مصرف مال و ثروت خود به هر شكلى آزاد نيست. «وَ لا تُبَذِّرْ تَبْذِيراً»