🔹 #او_را ...۱۰۷ از امامزاده که خارج شدم، دستم رفت سمت سرم و چادر رو از سرم بلند کردم، اما به خودم تشر زدم و دوباره گذاشتمش رو سرم! خیلی معذب بودم! احساس میکردم همه نگاه ها روی منه! از اینجا تا خونه فاصله ای نبود. اگر یه آشنا منو میدید،باید چیکار میکردم؟؟ از دعوای نفس و عقلم داشتم دیوونه میشدم، یکی میگفت برش دار،ضایس،تو رو چه به این کارا؟ اون یکی میگفت تو میتونی!دوباره تسلیم این نفس ذلیلت نشو!تو قراره به آرامش برسی! دوباره اون یکی میگفت کدوم آرامش؟شبیه گونی شدی!درش بیار!زشت شدی! اون یکی میگفت زشت اینه که مثل ببعی هرکاری که دلت خواست انجام بدی! تمام مدت سرم رو انداخته بودم پایین و با سرعت تمام راه میرفتم! تا به ماشین برسم با هم جنگ کردن و تو سر و کله ی هم زدن!! سوار ماشین که شدم یه نفس عمیق کشیدم و سرم رو گذاشتم رو فرمون. باورم نمیشد من چادر سر کرده باشم!!😳 هنگ هنگ بودم! ماشین رو تو حیاط پارک کردم و پیاده شدم! میدونستم این ساعت هنوز کسی خونه نیست،پس با خیال راحت،با چادر وارد خونه شدم. در رو که بستم ،تازه متوجه حالم شدم. خیلی حس خاصی داشتم. از اینکه زیر بار نفسم نرفته بودم احساس عزت نفس داشتم! رفتم جلوی آینه و با لبخند مغرورانه ای خودم رو نگاه کردم.🙂 واقعا با وقار شده بودم!! اما به خوشگلی زهرا نبودم! اون روسری ها قشنگی سر میکرد و کامل حجاب میگرفت، اما من شال سرم بود و موهام از دو طرف صورتم بیرون بود و فرقی که باز کرده بودم،مشخص بود! اولین کاری که کردم یه عکس از خودم انداختم و سریع برای زهرا فرستادم! آنلاین بود. با ذوق کلی قربون صدقم رفت و بهم تبریک گفت. همونجا جلوی آینه ی هال،با لبخند ایستاده بودم و دونه دونه همه اتفاقا رو براش تعریف میکردم که یهو در باز شد!!! با ترس به سرعت برگشتم سمت در، مامان بود! بدنم یخ کرد!! ولی هنوز من رو ندیده بود و داشت در رو میبست. با یه حرکت چادر رو از سر درآوردم و انداختم زمین! مامان با دیدنم لبخند کوتاهی زد و سلام کرد. -چرا اونجا وایسادی؟؟ -همینجوری!اومده بودم تو آینه خودمو ببینم! مامان لبخند زد و اومد سمت من! آب دهنم رو قورت دادم و به طور نامحسوسی چادر رو با پام هُل دادم زیر مبل!! داشتم قبض روح میشدم که مامان رسید پیشم و بازوهام رو گرفت. -چه خبر از دانشگاه؟ درسات خوب پیش میره؟ -امممم..بله... خوبه😅 با لبخند دوباره ای بازوهام رو ول کرد و برگشت و رفت به اتاقش! نفس راحتی کشیدم و به این فکر کردم که چرا مامان هیچ‌وقت نمیتونه راحت ابراز علاقه کنه! معمولا نهایت عشقش تو همین کار خلاصه میشد!! چادر رو یواش برداشتم و انداختمش تو کوله‌م! و بدو بدو رفتم تو اتاقم. که گوشیم زنگ خورد. -الو -سلام ترنم.خوبی؟؟ -سلام زهراجونم.ممنون.خوبم -چیشدی یدفعه چرا دیگه جوابمو ندادی؟! -وای زهرا سکته کردم!!مامانم یهو سر رسید! ماجرا رو براش تعریف کردم و خداحافظی کردیم. از خستگی ولو شدم روی تخت. به همه ی اتفاقات امروز فکرمیکردم! به این که صبح با مانتو رفته بودم دانشگاه و شب با چادر از امامزاده برگشته بودم خونه!! به اینکه همه چی چقدر سریع اتفاق افتاده بود! به حرف‌های زهرا ، و به دانشگاه که فردا چطور با این چادر برم!!! تصورش هم سخت بود! "همین امروز با صحبتام راجع به نماز چشماشون میخواست از حدقه بیرون بزنه، فردا با چادرم دیگه بی برو برگرد شاخ درمیارن!!😒" روم نمیشد حرفی از پشیمونی بزنم. در اتاق رو قفل کردم، وضو گرفتم و جانمازی که تو کیفم و چادر نماز صورتی و جدیدی که تو کمدم قایم کرده بودم رو برداشتم و گوشه ی اتاقم مشغول نماز شدم. فکرم مثل یه گنجشک همه جا پرواز میکرد! مبارزه با نفس تو این یه مورد از همه سخت تر بود! با خودم کلنجار میرفتم که "الان داری با خدا صحبت میکنی! از درونت خبر داره،اینقدر فکرتو اینور و اونور نده!" سعی میکردم به معنی حرف‌هایی که میزدم فکر کنم تا فکرم جای دیگه نره. به هر زوری بود نماز مغرب رو تموم کردم. اعصابم خورد بود!اما با حرف زهرا خودم رو آروم کردم: "همین که خدا تلاش تو رو برای مبارزه با نفست ببینه،ارزش داره. به خودت سخت نگیر،خدا از ضعف های بنده ی خودش آگاهه!" چقدر این حرف‌ها آرامش بهم میداد. از صمیم قلب از خدا تشکر کردم و به سجده رفتم. "محدثه افشاری" 🇮🇷 @AXNEVESHTESIYASI

👈نماهنگ جدید و زیبای وقت رفتن 🎤 با نوای حاج #محمودکریمی 💠 وقت رفتن 💠 شب جمعه و دلهای کربلایی 🇮🇷 @AXNEVESHTESIYASI

امیرالمؤمنین عليه السلام: شرط الفت، ترك تكلّف است شَرطُ الاُلفَةِ تَركُ الكُلفَةِ المواعظ العدديّة صفحه 57 🇮🇷 @AXNEVESHTESIYASI

❣ #سلام_امام_زمانم❣ سلام آقا✋ سر و جانم #فدای تار گیسوی #تو آقا بگو امسالـ🗓 هم باید که بشماریم تمام #جمعه ها را⁉️ #اللهم_عجل_لولیک_الفرج🌺 🍃🌹🍃🌹 🇮🇷 @AXNEVESHTESIYASI

ختم صلوات امروز به نیت : 🌷شهید مدافع حرم، #رضا_خرمی 🌺ولادت: ۵۳/۸/۲۹ 🍂شهادت: ۹۵/۳/۱۴ 🕊محل شهادت: سوریه، #حلب 🍁 نحوه شهادت: توسط عامل انتحاری جبهه النصره 🌹 مسئولین یادشان باشد برای این انقلاب بهای سنگینی پرداخت کرده ایم. 🌺 سهم هر بزرگوار 5صلوات 🌺 🌼 هر روز مهمان یک شهید 👇 🇮🇷 @AXNEVESTESIYASI #اختصاصی_عکسنوشته_سیاسی

🔰سلام دوستان من شهید رضاخرمی هستم من و حاج مرتضي مسيب زاده چهارده خرداد امسال با هم دیگه به آرزوی دیرینمون رسیدیم و دوتایی باهم همسفر بهشت شدیم😊 🌹🍃 سال ۵۳ بود به عنوان سومین فرزند و تنها پسر خانواده به دنیا اومدم. با توجه به اینکه دوره نوجوونی من با فضای جبهه و دفاع مقدس همراه بود و اکثر اوقات با مادرم در تشییع شهدای دفاع مقدس شرڪت میکردیم از همون موقع آرزوم شده بود ڪه منم باید راه این شهدا رو ادامه بدم و از خودم شجاعت نشون بدم برای عقیده و وطنم . 🌹🍃 بخاطر همین وقتی ۲۰سالم شد ڪه جذب سپاه شدم. تو سپاه وقتی توانایی های منو دیدن و ازمون آزمون موتور سواری گرفتن، من اولین نفری بودم ڪه قبول شدم. من از همون ڪودڪی موتور سواری میکردم و یه موتور سوار حرفه ای بودم این شد ڪه به عنوان محافظ حاج قاسم سلیمانی انتخابم ڪردن و اینطوری شد ڪه چهار ساله بیشتر اوقاتم ڪنار #سردار_دلها بودم. 🌹🍃 اما وقتی فتنه تو سوریه شروع و شد یکی یکی خبر شهادت دوستام رو میشنیدم . دیگه دلم طاقت نمیاورد و دلم میخواست منم برم و برای چیزی ڪه از ڪودڪی آرزو شو داشتم یعنی ادای دین برای اسلام، اهلبیت و ڪشورم خودمو فدا ڪنم. اما حاج قاسم رضایت نمیداد من از گروهش جدا شم تا اینکه گفتم حاجی منم دیگه طاقت ندارم میخوام برم تو دل معرڪه،میخوام اگه قسمتم باشه روزی شهادتم رو از بی بی زینب(سلام الله علیها) بگیرم. حاج قاسم هم گفت به شرطی ڪه همسرت رضایت بده اجازه میدم بری. وقتی با همسرم در میون گذاشتم اونم علیرغم میلش نتونست بگه نه نرو ، چون ایشون هم میدونست پای دفاع ازحرم حضرت زینب درمیونه ، به همین خاطر ایشون هم رضایت داد به رفتنم. من هم غسل شهادت ڪردم و راهی شدم. موقع اومدن دختر مهربونم رضوان هم ڪلی باهام شوخی میکرد ڪه بابا شهید نمیشی مطمئنم . منم به شوخی بهش گفتم : میرم شهید میشم و میبینی ڪه عکسمو میزنن سر اتوبان همت اونوقت باورت میشه دخترم ولی قول بده درساتو خوب بخونی ڪه من آرزوی دڪتر شدنتو دارم . خیلی سخت بود از دخترم، پسرم و همسرم دل بکنم اما چه میشد ڪرد من راهمو انتخاب ڪرده بودم و باید از عزیزانم دل میکندم. 🌹🍃 تو آخرین اعزامم به سوریه دیگه از تیم حاج قاسم جدا شدم و تو حلب مستقر شدم حسابی سر ڪیف بودیم و با هم دیگه بگو بخند داشتیم انگار میدونستیم ڪه قراره تا چند ساعت دیگه به آرزومون برسیم و مزد این همه نوڪری و مجاهدت بگیریم. چهارده خرداد 1395 بود ڪه خورشید داشت به آرومی از شهر حلب غروب میکرد ڪه یه عامل انتحاری ڪه از ملعونین جبهة النصره با یه نفر پر از مواد منفجره خودشو به ساختمون محل استقرار ما زد ، من و حاج مرتضي مسيب زاده همون جا به شهادت رسیدیم و شهد شیرین شهادت رو از دست آقا و مولامون حضرت سید الشهدا(علیه السلام) نوشیدیم . 🌹🍃 شهید قدرت عبدیان هم تقریبا یک ساعت بعد تو انفجار دوم اون لعنتی ها به شهادت رسید. نمیتونم براتون بگم ڪه لحظه شهادت چه لحظه نابی بود اما امیدوارم ڪه مرگ همه تون با شهادت رقم بخوره و خیلی چیزا ڪه تو این دنیا شنیده بودیم رو به چشم ببینید. 🇮🇷 @AXNEVESHTESIYASI #اختصاصی_عکسنوشته_سیاسی