-بسیجی واقع‍ ‍ے ڪسیه ڪه بعد شهادتش مزارش میشه دارالشفای دࢦ . . !

😭دلم میخواد قبـرُ باز کنم ببینم بدن پسرم کجاش زخمه...... 💥دعوت مادر شهید مظلوم عجمیان به حضور در تجمع #پنجشنبه ساعت۱۴ در #ورزشگاه_شهید_شیرودی 🇵🇸با حضور خانواده شـهدای غـــزه

📱 آرمان روح الله

#چهل_روز_سرسفره_شهداء #چله_سی_وهشتم #مراقبتهای_چله_سی_و_هشتم 👇👇👇 ✅ 114 مرتبه ذکر صلوات برای تعجیل در امر فرج ✅ دعای توسلی دیگر بعد از دعای توسل (در مفاتیح) ✅ دعای نور حضرت زهرا سلام الله علیها ✅ دعای سیفی صغیر (قاموس کبیر) بزرگواران تمام این مراقبت ها 👆👆 از طرف شهید روز هدیه می شود. سلام برشما خوبان، همراهان همیشگی کانال #الحقنی_بالصالحین 👈 بیست و چهارمین روز از 💐 #چله_سی_وهشتم 💐 مهمان سفره پر برکت شهید 🍃🌷 محمدحسین فهمیده 🍃🌷 هستیم .

🌹فهمیده را باید فهمید تا فهمیده شد ♦️هشتم آبان سالروز شهادت محمد حسین فهمیده (بسیجی 13 ساله) گرامیباد

شهید حسین فهمیده از آن مواردی است که شخصیتهای حقیقی، به نماد و به حقایق اسطوره‌گون تبدیل میشود. ۱۳۷۷/۰۸/۰۸

محمّد حسین روز تولّدش مصادف با سوم محرم بود، قصد داشتیم که نام این نوزاد را مسعود بگذاریم؛ زیرا نام برادر بزرگ‌ تر او نیز داوود بود، امّا پدرش گفت که این نوزاد نامش را با خودش آورده است، چون در محرم به دنیا آمده، نامش را حسین گذاشتیم. محمّد حسین، بچّه ی خیلی خوبی بود، درس خوان بود و برادر بزرگ‌ ترش همیشه می‌ گفت که با توجّه به هوش و استعداد زیادی که دارد باید تخصّص و شغل بسیار خوبی داشته باشد و ورد زبانش این بود که محمّد حسین باید خلبان شود. پسر پرشر و شوری بود، دو دفعه با دست بردن در شناسنامه‌ اش خواسته بود که برای حضور در خطّ مقدم به خرّمشهر برود تا با دیگر هم‌رزمان مانع از سقوط این شهر شوند. او زیاد قرآن می‌ خواند و به مسجد می‌ رفت و همیشه در هیأت‌ های عزاداری شرکت می‌ کرد. او اخلاق خیلی خاصّی داشت، تعصّب خاصی روی خواهران و برادرانش داشت، مخصوصاً روی خواهرانش که حتماً تأکید داشت آن‌ ها با حجاب، در مجامع عمومی حاضر شوند، آن زمان در قم، زندگی می‌ کردیم و با وجود سنّ کم، خستگی‌ ناپذیر بود و در اغلب فعّالیت‌ های مذهبی محلّه‌ مان شرکت می‌ کرد و این فعّالیت‌ ها را پس از عزیمت به کرج نیز با همان جدّیت و پشتکار ادامه داد تا این که واقعه ی شهادت او پیش آمد.

زمانی خود را به حوادث و اتّفاقات کردستان رساند که دوازده ساله بود، ولی به دلیل کمی سن، برادران کمیته او را باز می‌ گردانند و در صدد برمی آیند که در حضور مادرش از او تعهّد بگیرند که دیگر از شهرستان کرج خارج نشود، ولی او رضایت نمی دهد. محمّد حسین خطاب به برادران کمیته می گوید:خودتان را زحمت ندهید، آماده ی رفتن به هر جایی هستم که امام بگوید.