: به غیر از سوریه سال 93 به عراق هم رفت و آنجا هم حضور مستشاری داشت. استعداد عالی و هوش و شجاعت مثال زدنی داشت. در کار پروازی حرف نداشت. تخصصش جنگ شهری و رهایی گروگان و اغتشاشات شهری بود. شجاعتش خیلی بالا بود. ابتکار عملش واقعا عالی بود.

: ارادت خاصی به حضرت علی اکبر(ع) داشت. یک نوحه محلی در وصف حضرت علی اکبر(ع) شهر خودشان داشتند که آن را همیشه ما با هم زمزمه می‌کردیم. در دانشکده او را «خلیل عقاب» صدایش می‌کردیم. در زورخانه بیشتر از همه ما چرخ می‌زد. آنقدر چرخش بالا بود که این لقب را به او داده بودیم. وقتی دوره دانشکده ما تمام شد، خلیل می‌توانست برود و مسئولیت پشت میز نشینی بگیرد ولی چون روحیه‌اش این اجازه را نمی‌داد از سال 91 به شدت دنبال سوریه رفتن بود و آخر روزی‌اش شد و قبول کردند که برود. می‌توانست بماند و کارهای دستوری داشته باشد و چند نفر زیر دستش باشند ولی میدان رزم را انتخاب کرد.

خداوند بهترین و نورانی‌ترین مرگ که شهادت در راه خودش است را نصیب این شهید بزرگوار کردند آن هم در بهترین ماه، شب و لحظات، سحرگاه نوزدهم رمضان قطعاً یک سری در وجود ایشان بوده که خداوند مرگ ایشان را اینگونه رقم زد. فرمانده سپاه امام سجاد (ع)، یادآور شد: همه ما باید نسبت به نشر و توسعه ارزش‌های دینی، انقلابی و شهادت گام برداریم و این یک توفیقی است که دیگران ندارند و خداوند به ما عنایت کرده است که باید این فرصت را مغتنم بشماریم. شهدا هدیه الهی، عزت و افتخاری برای کشور ما هستند که همیشه ماندگار خواهند بود. سالاری گفت: شهید خلیل تختی نژاد در شب ۱۹ ماه مبارک رمضان ۱۳۹۷ به دست گروه‌های تکفیری و داعشی‌های تروریست در سوریه به شهادت رسید. این پاسدار مدافع حرم متولد ۱۰ مرداد سال ۷۲ بود که حدود یک ماه قبل از شهادت و برای سومین بار به سوریه اعزام شده بود و در سوریه مسؤولیت عملیات قرارگاه درعا را برعهده داشت.

لحظه ی شهادت شهید خلیل تختی نژاد

🌙همزمان با اولین شب قدر پیکر مطهر یکی از شهدای دوران دفاع مقدس در ارتفاعات پنجوین عراق توسط گروه های #تفحص_شهدا کشف شد.

#نمردن_یه_راه_بیشتر_نداره #وگرنه_حتما_میمیری حضرت #آیت_الله_بهجت #زندگی ما؛ حکایت مرد یخ فروشی است که از او پرسیدند فروختی؟ گفت نخریدند، ولی تمام شد!!! معنی این کلام آیت الله بهجت را نمی فهمیدم، تا اینکه ‌ دیدم نوشته شده: شهید نشوی ، می مــیری ! فهمیدم که #جان و #عمر را اگر به #خدا نفروشیم! #مفت از دست خواهیم داد!

✖️زمانی که رهبر انقلاب به پهنای صورت اشک ریخت!! ✍️ #جواد_موگویی: ▪️یکی از شاعران بنام انقلاب برایم نقل می‌کرد: شاید اواسط دهه هفتاد بود. درست خاطرم نیست. شام مهمان رهبر بودیم. برخی رجل سیاسی و مسئولان لشگری و کشوری هم بودند. جلسه که تمام شد، آقا رو به من کرد و گفت: «آقای فلانی! امشب شما چه کاره‌اید؟ منزل مهمان ندارید؟ حال دارید بریم شب‌گردی؟» گفتم در خدمت شما هستم آقا. رفتیم دیدار خانواده شهیدی؛ در محله‌ای در پایین شهر تهران. سوار ماشین پیکان شدیم. آقا جلو نشسته بود و من عقب. در راه موتورسواری ناگهان با آقا چشم در چشم شد. باورش نمی‌شد که رهبری را آن وقت شب در پیکانی در خیابان ببینید! آنقدر محو شده بود که به بیراه رفت! نزدیک بود بخورد زمین. رسیدیم منزل یکی از شهدا. از قبل بهشان گفته بودند که یکی از مسیولین به دیدارشان خواهد آمد. اما نمی‌دانستند که رهبریست. وارد خانه که شدیم، از شدت ذوق دست‌پاچه شدند. ناگهان مادر شهید گفت: حاج آقا! اجازه هست همسایه را هم خبر کنم؟ آقا قبول کرد. مادر و دختر همسایه آمدند. دختر رنگ به چهره نداشت. چهره‌اش زرد بود. مادر گفت ما مدت‌هاست که توان خرید گوشت نداریم. برخی از شب‌ها حتی گرسنه می‌خوابیم... ✖️آقا ناگهان رنگ از چهره‌اش برگشت. اما خودش را جمع و جور کرد و سعی کرد لبخند به صورتش باقی بماند. از دختر احوال‌پرسی کرد. محافظان هم نام و نشانی دختر و مادرش را یادداشت کردند. جلسه که تمام شد تا آقا نشست در ماشین، به من گفت: «می‌بینی آقای فلانی! آن وقت می‌گوید در کشور کسی شب گرسنه نمی‌خوابد! بخدا باید آن دنیا جواب بدهیم...» منظورشان آقای #هاشمی‌رفسنجانی، رییس‌جمهور وقت بود. دقت که کردم، دیدم آقا به پهنای صورت دارد اشک می‌ریزد... •┈••✾••┈•

سلام علیکم ان شاالله قرار است در 🌟 #چله_کرامت_قرآنی🌟 خادم القرآن باشیم بواسطه ی انس با قرآن👌 👈 مراقبت رفتاری بر دعای مکارم الاخلاق 👇👇👇 سر سفره ی شهدایی هستیم که ✅ خادم القرآن هستند ✅ با زبان روزه به شهادت رسیدند ✅ شهدای ماه رمضان وعید فطر ✅ شهدایی که در صدق وصداقتشان آزمون سنگین پس دادند👌

چهارمین روز از چله ی چهاردهم مهمان سفره ی ❣ شهید محمد محبی❣ هستیم 👇👇👇

محمد شهیدی که واقعا علی گونه زیست و علی گونه در ماه علی  و   در ماه خدای علی و در روز و شب قدر علی همچون مولایش علی  علیه السلام از ناحیه راست سر ضربت خورد محمد در زمان جنگ تحمیلی حدود 18 ماه در جبهه ها بیشتر حضور نداشت و در عملیات های «میمیک - کربلای 4 و کربلای 5 و والفجر 10» شرکت کرد و بالاخره در 18 اردیبهشت ماه سال 1367 مصادف با 21 رمضان 1408 هجری قمری در روز شهادت مولایش علی علیه السلام همچون مولایش به شهادت رسید.