همرزم دیگر شهید عباسعلی بابا‌رضایی نیز درباره این شهید: «در پادگان که بودیم با یکدیگر رفیق شدیم که به خاطر ما از گردان امام محمد‌باقر(ع) به گردان امیرالمومنین(ع) انتقالی گرفت. مسئولیت ما حمل برانکارد بود؛ یک روز صبح که در کردستان بودیم با گروهان از پادگان بیرون آمدیم در بین راه، منطقه‌ای مین گذاری شده بود. فرمانده گفت: برانکارد را روی سیم خاردار بگذارید من یک طرف برانکارد را گرفتم و سید طرف دیگر برانکارد را نگه‌داشت. موقع برگشت از این محل برانکارد را گذاشتیم وقتی اولین رزمنده عبور می‌کرد انفجار مهیبی رخ داد. برانکارد پاره شد و تعدادی از رزمنده‌ها مجروح شدند؛ که یکی از آن‌ها سید‌جبار بود وقتی نگاهش کردم در اثر ترکش خون از پهلویش جاری بود ولی خودش متوجه نشده بود.» این همرزم شهید در رابطه با اخلاق شهید افزود: «اخلاق و رفتارش شوخ طبع بود و رزمنده‌ها او را دوست داشتند. مدتی که به خاطر مجروحیت در بیمارستان بستری بود؛ همه سراغ سید را می‌گرفتند و ناراحت بودند. یک روز خبردار شدیم که سید با لباس بیمارستان فرار کرده و به پادگان آمده است . همان روز وقتی شهید قربانی به ملاقاتش آمد دست به سرش کشید و گفت: تو مثل کودکی هستی که تازه از مادر متولد شده است؛ رزمنده‌ای که خونش به زمین می رسد همه‌ گناهانش پاک می‌شود. از آن زمان به بعد اخلاق و رفتار سید تغییر کرد. در دارخوین استخری وجود داشت که شب‌ها رزمندگان کنارش می‌نشستند. یک شب سید را دیدم که کنار همین استخر وصیت نامه می‌نویسد. از او پرسیدم: چه می‌نویسی؟ پاسخی نداد. ولی بعداً شنیدم گفته است اگر شهید شدم دوست دارم جنازه ام بماند تا همه گناهانم پاک شود.»

«او اهل نظم و انضباط نظامی نبود؛ چون داوطلبانه آمده بود، سوادی نداشت ولی نسبت به کاری که می‌کرد معرفت داشت. اواخر حالت خاصی داشت و نماز شب می خواند هیچکس باورش نمی‌شد. وقتی از نمازجماعت برمی‌گشت نماز می خواند و می‌گفت: نماز قضا زیاد دارم. مادیات برای او اهمیتی نداشت و هر‌چه داشت به دیگران می‌بخشید.»

تنها يك بار در قرآن كريم آمده است: «و‌ما‌يَذكُرونَ اِلاّ اَن يَشاءَاللّهُ هُوَ اَهلُ التَّقوى واَهلُ المَغفِرَه»؛ ياد نكنند و پند نگيرند، مگر آن كه خداوند خواهد. او اهل تقوا و اهل آمرزش است. (سوره مدثر/76،56) اهل‌ بيت عليه السلام نيز در دعاها و نيايش هاى بسيارى خداوند را با اين اسم خوانده‌اند. تبيين اهل التقوى بيشتر مفسران تقوا را در آيه ياد شده به معناى اسم مفعولى گرفته و در تفسير «هُوَ اَهلُ التَّقوى» گفته‌اند: خداوند شايسته آن است كه از محرمات، كيفر و مجازات او و از قرار دادن شريك براى او پرهيز شود، زيرا ولايت مطلقه بر هر چيزى از آنِ وى و سعادت و شقاوت انسان به دست اوست. بر اساس حديث قدسى،همچنين روايت اَنَس از پيامبر صلى الله عليه و آله و نيز به نقل ابوبصير از امام‌ صادق عليه السلام در معناى «اَهلُ التَّقوى» در اين آيه خداوند مى‌فرمايد: من شايسته آنم كه از من پرهيز شود و بنده‌ام براى من شريك و انبازى قرار ندهد. برخى تقوا را به معناى اسم فاعلى گرفته كه در آن صورت معنا چنين مى‌شود: خدا اهل تقواست و پيوسته از هر گونه ظلم، قبيح و كارهاى غيرحكيمانه مى‌پرهيزد و در حقيقت، بالاترين جايگاه تقوا از آن خدا و تقواى بندگان پرتوى ضعيف از تقواى الهى است. رابطه اهل التقوى با اهل المغفره مقرون ساختن اين دو اسم در يك آيه اشاره به اين معناست كه تقوا زمينه‌ساز بخشايش است؛ يعنى خداوند كسى را كه تقوا ورزد مى‌بخشد؛ به عبارت ديگر آن‌ كس كه از خدا پروا و از او اطاعت كند سزاوار آن است كه خداوند در مقابل، گناهان او را ببخشايد. پيامبر‌ اكرم صلى الله عليه و آله در پاسخ پرسشى درباره تفسير اين آيه فرمود: خداوند متعالى در اين آيه مى‌گويد: من اهل تقوا هستم. برای من شريكى قرار ندهيد پس هر كس تقوا پيشه كند و براى من شريكى قرار ندهد. اهل آن هستم كه گناهان ديگرِ او را بيامرزم. برخى آن دو اسم را اشاره به مقام خوف از عذاب و رجا به مغفرت الهى دانسته‌اند؛[۱۸] همچنين از منظر علامه طباطبایی اين دو اسم، شايستگى علت قرار گرفتن براى دعوت خداوند در آيه قبل را دارد؛ آنجا كه مى‌فرمايد: «اِنَّهُ تَذكِرَة × فَمَن شاءَ ذَكَرَه» (سوره مدثر/74،‌54 ـ 55)؛ بدين معنا كه چون خداوند اهل تقوا و مغفرت است، بندگان را به اندرزها و پندهاى قرآن فراخوانده تا هر كس بخواهد از آن پند گيرد و نيز مى‌تواند آن دو اسم علت براى صدر آيه باشد: «و ما يَذكُرونَ اِلاّ اَن يَشاءَ اللّه» كه اشاره به آن است كه اهل تقوا و مغفرت بودن خداوند وقتى تمام و كامل است كه داراى اراده نافذ در همه تصميمات و اَعمال خلق‌ باشد.

أما حق بصرک فغضه عما لا یحل لک و ترک ابتذاله إلا لموضع عبرة تستقبل بهــا بصرا أو تستفید بها علما فإن البصر باب الإعتبار. ****************************** اما حق چشمت برتو آنست که برگردانی آنرا از چیزی که خداوند ترا از دیدن آن منع نموده است و بی جهت به هر طرف و هر چیز نظر نکنی؛ مگر در جائی که موجـب پند و عبرتی باشد یا سبب بصیرت و بیداری گردد و یا علمی از آن استفاده شود زیرا چشم دروازه پند و عبرت گرفتن است. رساله حقوق امام سجاد (ع) 👇👇👇👇👇👇👇 أما حق السمع فتنزیهه عن أن تجعله طریقا إلى قلبک إلا لفوهة کریمة تحدث فــى قلبک خیراأو تکسب خلقا کریما فإنه باب الکلام إلى القلب یؤدى إلیه ضروب المعانى على ما فیها من خیر او شر و لاقوة الا بالله . ****************************** اما حق گوش بر تو آنست که منزه وپاک کنی از اینکه راهی به سوی قلب تو باشد مگر برای شنیدن مطالب خوب و مفیدی که در قلب تو خیری ایجاد نماید؛ یا آنکه سبب کسب خلق نیکی گردد؛ زیرا گوش دروازه سخن به سوی قلب است و موجـــب انتقال انواع و اقسام معانی به قلب میباشد با تمــام خوبیها یا بدیهايی که در آن وجود دارد و قوت و قدرتی نیست مگر قوت و قدرت پروردگار.   رساله حقوق امام سجاد (ع)

شرح تفصیلی رساله حقوق - جلد اول https://www.aviny.com/Occasion/Ahlebeit/ImamSajjad/Veladat/87/Resale_Hoghogh/Resale1/06.aspx

سماموس » گوش و چشم، وارثان آدمی http://www.samamos.com/%DA%AF%D9%88%D8%B4-%D9%88-%DA%86%D8%B4%D9%85%D8%8C-%D9%88%D8%A7%D8%B1%D8%AB%D8%A7%D9%86-%D8%A2%D8%AF%D9%85%DB%8C/

آن گاه كه خداوند چشم و گوش... https://article.tebyan.net/7914/%D8%A2%D9%86-%DA%AF%D8%A7%D9%87-%D9%83%D9%87-%D8%AE%D8%AF%D8%A7%D9%88%D9%86%D8%AF-%DA%86%D8%B4%D9%85-%D9%88-%DA%AF%D9%88%D8%B4-

#استاد_عالی 🎼 مرتبه حضرت علی علیه السلام

✅پنجشنبه ها و یاد 🌹شهدا🌹 با صلوات +وعجل فرجهم شادی روح شهدای خانواده شهدای محل زندگی شهدای شهر شهدای استان شهدای کشور شهدای بسیجی شهدای امنیت شهدای ترور شهدای اطلاعات شهدای حزب الله شهدای گمنام شهدای مرزی و وطنی شهدای امر به معروف و نهی از منکر شهدای فتنه شهدای تفحص شهدای دفاع مقدس شهدای مدافعین حرم شهدای مکه و منا شهدای غواص شهدای فاطمیون و زینبیون و حیدریون و شهدای آتش نشان و..... ✨صلوات ✨الّلهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد وَعَجِّل فَرَجَهُم✨

🎧 #شب_جمعه 🌾می‌وزه تو حرم یه عطر سیب 🌾می‌گیره تو این شبا دل نوکرت عجیب... 🎤 با نوای: حاج مهدی رسولی #صلی_الله_علیک_یا_اباعبدالله #شب_زیارتی_ارباب #شب_جمعه