هدایت شده از مدیریت در اسلام
▪️شاخصههای محلۀ مطلوب (۴۹)/محور چهارم: #معنویت_در_محله
۴۴. زیبایی و چشمنوازی، سرسبزی و خرمی با نماد درختان مثمر، آبادی، وحدت و یکپارچگی در نما و منظر بناها مطابق با معیارهای زیباییشناختی ایرانی
محلۀ مطلوب باید انعکاسی از شهر اصیل اسلامی-ایرانی با تمام زیباییهای تمثیلی آن باشد. بخشی از این زیبایی با سرسبزی تحقق مییابد؛ به شکلی که اغلب محققان و شرقشناسان، شهر ایرانی را بهعنوان #باغشهر معرفی میکنند، یعنی شهر ایرانی به شکلی طراحی میشود تا مُذکِر و بازتاب باغ بهشت باشد که طبق آیات ۴۶ و ۶۲ سورۀ الرحمن دارای چهار باغ است و اسطورۀ «چهارباغ» بر همین اساس شکل گرفته است. نمونۀ اعلای این شهر، اصفهان عصر صفوی بوده است که طبق توصیفات جهانگردان و سیاحان غربی، این شهر از دور مانند یک جنگل بزرگ و متراکم به نظر میرسیده که بیننده تنها از معدود منارهها و گنبدهای درخشان فیروزهای که از لابهلای درختان انبوه بیرون زده بود، میتوانسته حدس بزند که زیر این جنگل یک شهر خوابیده است. پس خانهها در شهر مطلوب ایرانی در میان درختان و باغها محاصره شدهاند و تحقق این چشمانداز علاوه بر آثار تمدنی، از راههای مؤثر حل معضل آلودگی هوا، زشتی چهرۀ شهرها، فقدان آرامش، افسردگی و ... است.
طبق معارف اسلامی، در شهر و محلۀ مطلوب باید تأکید بر کاشت درختان مثمر باشد. همچنین از دیگر مقدمات تأمین زیبایی محله اصلاح الگوی معماری بناها طبق معیارهای زیباییشناختی ایرانی است؛ مانند غلبۀ رنگهای آرامشبخش از قبیل خاکی و آبی و سبز، وحدتبخشی، هماهنگی و خلوتسازی نماها، گلکاری و ... .
@madineyefazele