✳️ انقلاب‌اسلامی در آثار غرب(۸) 🔆یرواند آبراهامیان 🔸آبراهامیان، استاد تاریخ در کالج باروک دانشگاه نیویورک است. وی کتابی دارد به نام #ایران‌بین‌دوانقلاب که در آن به تحلیل تأثیر متقابل سازمان های سیاسی و نیروهای اجتماعی ایران از سده نوزدهم تا انقلاب اسلامی 1357 می پردازد. وی در این کتاب، سال های پس از کودتای 1332 را تا آستانه انقلاب اسلامی به انگیزه ریشه یابی علل وقوع انقلاب و نیروهای مؤثر در آن از نظر می گذراند و مهم ترین حوادث و نیروهای سیاسی و اجتماعی اثرگذار این دوره را تجزیه و تحلیل می کند. وی در پایان نتیجه می گیرد که علت وقوع انقلاب، توسعه ناهمگونی بود که رژیم محمدرضا شاه، خواه ناخواه در پیش گرفته بود. آبراهامیان تحقیق خود را با بررسی نقش مهم اسلام و نیز نقش تعیین کننده شخص امام خمینی رحمه الله در پیروزی انقلاب اسلامی به پایان می برد. بی گمان، کتاب ایران بین دو انقلاب کتابی ویژه در بررسی تاریخ هفتاد ساله ایران است. (آبراهامیان، 1391: پشت جلد کتاب) بخشی از سخنان آبراهامیان در کتاب یاد شده چنین است: 🔸درباره رهبری این انقلاب، یعنی آیت الله خمینی باید گفت دو عامل، نقش تعیین کننده و محبوبیت گسترده آیت الله خمینی را روشن می کند. عامل نخست #شخصیت، به ویژه #زندگی‌ساده آیت الله خمینی و خودداری او از #سازش با حاکمیت فاسد زمان او بود. در کشوری که بیشتر سیاستمدارانش در آسایش و رفاه به سر می بردند، آیت الله خمینی زندگی ریاضت منشانه ای داشت و مانند #توده‌مردم رفاه مادی چندانی نداشت. در جامعه ای که رهبران سیاسی آن، #هزارچهره و اهل زد و بند و #خویشاوندپرستی های اصلاح ناپذیری بودند، آیت الله خمینی سرسختانه هرگونه سازش را، رد می کرد، و همچون «مردان خدا» که نه در جست وجوی قدرت ظاهری، بلکه در پی اقتدار معنوی هستند، عمل می کرد. همچنین در دهه ای که به داشتن سیاستمدارانی بدگمان، سست عنصر، فاسد، بدبین و ناسازگار معروف بود، وی همچون مردی درست کار، مبارز، پویا، ثابت قدم و مهم تر از همه، فسادناپذیر پای به میدان گذاشت. خلاصه، او چونان رهبری انقلابی و فره مند هنگامی به صحنه آمد که چنین رهبرانی اندک شمار، ولی بسیار مغتنم بودند. دومین عامل تبیین کننده جایگاه برجسته آیت الله خمینی، #هوشیاری او به ویژه در رهبری طیف گسترده ای از نیروهای سیاسی و اجتماعی است. او طی پانزده سالی که در تبعید بود، از اظهارنظر عمومی به ویژه دادن اعلامیه درباره مسائلی که می توانست به رنجش و دوری بخش ها و اقشار مختلف جناح مخالف منجر شود، محتاطانه خودداری می کرد؛ مسائلی مانند اصلاحات ارضی، نقش روحانیون و برابری زن و مرد. بنابراین، در انتقاد از رژیم، بر مسائل و موضوعاتی انگشت می گذاشت که عامل نارضایتی همه جناح های مخالف بود، همانند: امتیازات داده شده به غرب، پیوند پنهانی و غیرمستقیم با اسرائیل، هزینه های #بیهوده تسلیحاتی، #فساد رایج در میان بزرگان دولتی، رکود و نابسامانی در بخش کشاورزی، افزایش هزینه زندگی، کمبود مسکن و گسترش روزافزون حلبی آبادها، شکاف فزاینده میان فقرا و ثروتمندان، سرکوب روزنامه ها و احزاب سیاسی، ایجاد دولت دیوان سالار حجیم و زیر پا گذاشتن قانون اساسی... . 🔸باری، آن عواملی که قدرت یابی روحانیون را ممکن ساخت و به انقلابی بزرگ در جهان معاصر انجامید، عبارت بود از شخصیت کاریزمایی آیت الله خمینی، نفرت شدید مردم از شاه و ناتوانی های سازمانی احزاب غیرمذهبی که رژیم در طول حدود 25 سال بر آنها تحمیل کرده بود. بعید است روحانیت، آیت الله خمینی دیگری عرضه کند». (همان: 655، 656 و 662) 🔸نکته: بحمدالله برخلاف پیش‌بینی آبراهامیان امام‌خمینی فرزندی و فرزندانی مانند خویش تربیت نموده بود که برخی به شهادت رسیدند و شخصیتی مانند آقاسیدعلی آقا رهبری خمینی گونه انقلاب را عهده دار شد. 🌼 #شبکه‌تحلیلگران‌انقلاب‌اسلامی 🇮🇷 @IslamicRevolutionaryAnalysts

🔴⚪ «انبارلویی» در واکنش به یکی از سخنان اخیر «حسن روحانی» نوشت: رئیس جمهور محترم در جلسه هیئت دولت گفته است؛ ⛔️«به مردم می گویم چه کسی مملکت را تعطیل کرده است.»⛔️ از این گزاره معلوم می‌شود از دیدگاه رئیس قوای اجرایی کشور «مملکت تعطیل» است. این سخن ناروا و نادرست همانند همان سخن #بیهوده ای بود که در اوایل تصدی اجرا توسط وی گفته شد؛ «خزانه مملکت خالی» است. آنهم در روزگاری که رئیس دیپلماسی کشور تازه گفت وگو با 1+5 را آغاز کرده بود. گذشت زمان ثابت کرد که خزانه کشور خالی نیست و امور در روال عادی خود به پیش می رود. این ناچیز اولین کسی بودم که این سخن نابه‌جا را به نقد کشیدم و گفتم رئیس جمهور اصلا نمی داند خزانه کجاست و کارکرد آن چیست و اهمیت آن کدام است؛ حرف بی ربط خزانه خالی است فقط در مذاکرات آن هم به نفع آمریکایی‌ها کاربرد پیدا کرد و توافقی «ناهمزمان»، «نامتوازن» و «فاقد ضمانت اجرایی» را امضا کردند که میلیاردها دلار خسارت و عدم نفع برای ملت ایران داشت. امروز هم می گوییم؛ این سخن که «مملکت تعطیل است» واقعیت ندارد و رئیس‌جمهور از مجاهدت یک ملت ۸۵ میلیونی بی‌خبر است. کشور با بیش از هزار میلیارد دلار تولید ناخالص ملی تعطیل نیست. میلیونها نفر هر روز صبح از خواب بیدار می شوند تا پاسی از شب مشغول کار و تلاش و تولید هستند. مردم در مزارع، باغات، زیر سقف کارخانجات مشغول کار هستند و در بازارها شور و شوق داد و ستد دیده می‌شود. در همین دستگاه اجرایی دهها هزار انسان مؤمن و پای کار به مردم خدمت می کنند. اگر جایی کار تعطیل است به دلیل «بی تدبیری» شخص رئیس جمهور و و برخی اعضای دولت است. اگر جایی کار تعطیل است برای آنکه امید به کدخدا دارند و از خدا و یاری ملت بریده‌اند. اگر جایی کار تعطیل است برای این است معتقد نیستند از نخبگان علمی در حوزه و دانشگاه و نیز مردم کاری ساخته است. فکر می‌کنند تنها راه فقط «مذاکره»، «سازش» و نهایتا تسلیم است. قانون اساسی و قوانین عادی کشور دهها راه‌نرفته پیش روی دولت گذاشته اما رئیس دولت نمی‌خواهد این مسیر را طی کند. اجرا در کشور فرآیندهای قانونی و حقوقی خود را دارد، اما رئیس‌جمهور نمی خواهد این مسیر را برود. هر جای این مسیر طی شد به نتیجه رسیدیم و هرجا نافرمانی و خودسری و خود تصمیمی شد به بیراهه رفتیم. در برجام اگر به شروط مجلس، شورای امنیت ملی و راهبردهای رهبری عمل می شد به دست آورد تقریبا هیچ و خسارت محض در برجام نمی رسیدیم. در سیاست داخلی اگر حریم و حرمت مراجع، نخبگان و منتقدان مشفق را مراعات می کردند کلید راه حل مشکلات را پیدا می کردند. رئیس دولت از اول فکر می کرد کلید در دست او و گاهی در جیب اوست. در هر قفلی که انداخت آن در نه تنها باز نشد بلکه قفل تر شد. ​​​​​​​در برجام این بیراهه طی شد. نه تنها تحریم‌ها برداشته نشد بلکه صدها تحریم به آن اضافه شد. آیا این بود «تعامل سازنده شما با جهان»! گفتند، حرمت پاسپورت ایرانی را برمی‌گردانیم، در حالی که پاسپورت ایران حرمت داشت و نادرست می گفتند. اما همین ها به جایی رسیدند که در سفر به نیویورک دیپلمات‌های ایرانی فراتر از محدوده چند خیابان نمی‌توانند عبور و مرور داشته باشند. در اروپا دیپلمات های ایرانی را بی هیچ دلیل بازداشت می‌کنند و سفیر معرفی شده به سازمان ملل اجازه ورود به خاک آمریکا را پیدا نمی‌کند و... . نتیجه تصمیمات دولت در حوزه اقتصادی به رانت خواری، گسترش دلالی و... منجر شد. دولت نتوانسته حجم عظیم نقدینگی را که چون بهمنی زیرساخت‌های تولید را آسیب می زند به سمت تولید هدایت کند. رئیس جمهور گفته: «به مردم می گویم چه کسی مملکت را تعطیل کرده است.» مملکت تعطیل نیست اگر هم به زعم او تعطیل است. همان کسی است که مصوبه 22/1/97را در مورد تک نرخی کردن ارز به تصویب رساند و چوب حراج به «ارز» و «طلا» و ذخایر کشور زد، مملکت را تعطیل کرد. کافی است متن مذاکرات هیئت وزیران آن روز و به ویژه سخنان رئیس جمهور در این نشست به کم و کاست منتشر شود تا مردم خود قضاوت کنند چه کسی مملکت را دارد تعطیل می کند. چندی است ادبیات رئیس جمهور نامهربانانه وارد وادی خلاف گویی و نادرست اندیشی افتاده است. مردم نمی دانند علت آن چیست؟ اما می‌دانند او دیگر در کنار آنها نیست به همین دلیل نتایج نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد رئیس‌جمهور دچار فقد محبوبیت می باشدو او از این واقعیت مطلع است و به دنبال مقصر می گردد. این رویکرد یک نوع «خود معصوم بینی» است. نظرسنجی ها اندازه اقبال مردم به او را نشان می‌دهند، اما او به گونه ای سخن می گوید که هنوز در توهم «خود مردم بینی» به سر می برد. رئیس دولت دستش خالی است، نتوانسته به وعده هایی که داده عمل کند. او قرار بود در حوزه اقتصاد، کشور را به جایی برساند که مردم نیاز به یارانه نداشته باشند. ادامه دارد ... @Analysts