#هفت_سین_علوی سلوک علی سحر به منزل پایانی رسید ،آنگاه که سر به سجده برد و در اوج سخاوت میزبان شمشیر زهر آگین عداوت شد علی به کمال سعادت رسیده ،سماوات را به وجود خود مفتخر گردانید و زمین و زمینیان را در غمی سهمگین فرو برد 🙏در سال جدید برایتان تقرب به امام عدالت و عبادت را آرزومندم. #سرمایه‌گذاری_برای_تولید_ملی محمدعلی رنجبر

و اما پاسخ سوال اولا از دوستان عزیز و بزرگواری که در این فرآیند شرکت کردند کمال تشکر را دارم پاسخ های بسیار زیادی ارسال شد و تیم ما تمامی آنها را مطالعه کرد به دوستان گفتم هر کدام از پاسخ ها که به بحث تزاحم و اولویت بندی اشاره دارد مجدد برای بنده ارسال کنند چون پاسخ سوال ریشه در بحث تزاحم و اولویت بندی داشت. بحمدالله در این زمینه ها پاسخ های زیادی ارسال شد که بخشی از آنها را برایتان ارسال میکنم

علتش این است که صرف اسلامی بودن قانون کافی نیست گاهی تزاحم بین احکام پیش میاد که حتما ولی مشروع باید تزاحم را حل کند و یک طرف را ترجیح بدهد بر طرف دیگری

تشخیص تزاحمات با ولی فقیه هست و همه باید تبعیت کنند

نظام اسلامی قوانین اسلامی دارد، این گزاره بدیهی است اما قوانین اسلامی (حتی بافرض اینکه همه از آن پیروی کنند) کفایت نمی‌کند. طرح کلان خدای سبحان برای جهان از خلقت آدم ابوالبشر تا ظهور حضرت امام زمان فلسفه تاریخی را به دست می‌دهد که در آن مسیر تاریخ بدون امام قابل طی شدن نیست. هدف چیست؟ حاکمیت دین خدا در جهان که شامل دستورات و احکام حضرت رب‌العالمین برای سعادت جهانیان است. خداوند چه کسی را معین کرد تا سنجه و معیار باشد؟ عدل قرآن و زبان بلیغ آن باشد؟ رسول خاتم و اهل بیت و نایبان ایشان با ویژگی‌های مشخص که مصداق اولوابقیه هستند. در روز عاشورا مسلمانان نماز اقامه کردند اما نمازی با نماز سیدالشهدا قابل مقایسه نیست. چه سلیمان بن صردهایی که نماز آنچنانی خواندند و در لحظه اساسی از یاری دین عقب ماندند و چه حبیب بن مظاهرهایی که علی‌رغم سن بالا اما به دلیل عشق توأم با معرفتشان نسبت به امامشان رستگار شدند. ما چه در مرحله نهضت و چه در مرحله نظام به امام نیاز داریم. چه بسا فکر کنیم در مسیر حق هستیم اما نباشیم. ما نیاز داریم هرازچندگاهی خودمان را به امام خودمان عرضه کنیم ببینیم تا چه حد مسیر را درست رفته‌ایم و تا چه حد زاویه گرفته‌ایم. تفاوت‌های کلان در تحلیل میدان از جایی شروع می‌شود که با امام خودمان زاویه‌ای کوچک پیدا کنیم. زمان می‌گذرد و فاصله من و امام آنقدر زیاد می‌شود که ممکن خدای ناکرده واگرا شود و آن وقت دیگر بازگشت خیلی سخت است مخصوصا اگر فکر کنیم اعمال ما فی سبیل‌الله است. اسلام سیاسی مغالطه است جدا کردن کلمه سیاسی از اسلام بی‌معنا است سیاسی بودن در ذات اسلام است امری عارضی نیست. مسیر سیاست در اسلام اما مثل غرب نیست، ماکیاولی و هابزی نیست براساس توحید ناب و کرامت انسان است و طی این مسیر نیازمند حکیمی است که در اوج رشادت باشد، قدش از همه بلندتر باشد تا ببیند قله‌ها و دره‌ها کجاست و برای ما مبشر و نذیرا باشد. با این تفاسیر حکومتی که قوانینش اسلامی است اما ولایت الهی در رأس آن نیست به لحاظ عقلی ممتنع است. بدون راهبرد کلانی که ریشه در اسلام ناب دارد چگونه می‌توان نیروهای کلان اجتماعی را سامان داد؟ اینکه هرکس به فتوای خود عمل کند و فکر کند دارد اسلام را اجرا می‌کند ناخودآگاه به خود قانون (حتی اسلامی‌اش) ضربه خواهد زد. امام باید باشد تا حجتی باشد بر افعال ما، برای مدیریت تزاحم‌های احتمالی، برای پیاده کردن طرح قرآن در جامعه ذیل یک حرکت منسجم و جمعی، برای شناخت اولویت‌های اصلی و فرعی جامعه، برای خنثی کردن طرح و برنامه‌های شیاطین جن و انس و گشودن افقی نو برای عرضه تمدنی دین الهی. قوام اسلام به حکومتی است که امام جامع‌الشرایط در رأسش حاضر است. برای حفظ چنین نظامی از هیچ فداکاری‌ای نباید فروگذار کرد. نماز اگر قضا شد می‌توان به جا آورد ولی نظام اسلامی اگر لطمه دید نماز لطمه می‌بیند.

پاسخ سوال: چون تشخیص اولویت ها و اهم و مهم ها نیاز به یک متخصص و اسلام شناس دارد چرا تشخیص اولویت و ها و اهم و مهم های یک حاکم غیر اسلام شناس فرق دارد و درنتیجه مقصد هم فرق خواهد کرد.

در اندیشه‌ی سیاسی اسلامی، مشروعیت به معنای "حقانیت" حکومت است، نه صرفاً "کارآمدی" یا "مقبولیت". این مشروعیت دو رکن اساسی دارد: ابتنای قوانین بر احکام و ارزش‌های اسلامی (محتوای حکومت) رهبریِ الهی یا نصب الهی به‌واسطه‌ی فقاهت و عدالت (رکن حاکمیت) در نتیجه، صرف اسلامی بودن قوانین، برای مشروعیت حکومت کافی نیست، زیرا مشروعیت، تنها در چارچوب "حاکمیت الهی" تعریف می‌شود. ۲. عدم کفایت اسلامی بودن قوانین بدون رهبری اسلام‌شناسِ عادل ۱. لزوم تفسیر صحیح و جامع از احکام اسلامی قوانین اسلامی مجموعه‌ای از احکام ثابت و متغیر هستند که نیازمند اجتهاد پویا و عمیق‌اند. اگرچه ممکن است یک حکومت قوانین اسلامی را تصویب کند، اما بدون حضور یک فقیه جامع‌الشرایط، این قوانین: ممکن است سطحی و ناقص اجرا شوند، زیرا فهم دقیق از ارتباط احکام با یکدیگر نیاز به اجتهاد و شناخت عمیق دارد. مستعد تحریف و سوءبرداشت‌اند؛ در نبود یک فقیه متقی، برداشت‌های نادرست یا گزینشی از دین ممکن است جایگزین فهم صحیح از شریعت شود. پویایی و انطباق با شرایط زمان را از دست می‌دهند؛ چون اسلام، علاوه بر اصول ثابت، نظامی پویا دارد که نیازمند اجتهاد مستمر در حوزه‌ی احکام حکومتی و اجتماعی است. ۲. خطر ورود افراد فاقد عدالت و تقوا در رأس حکومت حکومت بدون رهبر اسلام‌شناس عادل، به دلیل عدم التزام به معیارهای اخلاقی و فقهی، در معرض استبداد، فساد و انحراف قرار می‌گیرد. حتی اگر قوانین اسلامی باشند، مجریان و حاکمان اگر عدالت و تقوا نداشته باشند: امکان سوءاستفاده از احکام اسلامی را دارند (مثلاً اجرای گزینشی احکام برای حفظ قدرت). عدالت در اجرا دچار خدشه می‌شود؛ عدالت در حکومت اسلامی فراتر از قانون‌گرایی صرف است و نیازمند مدیریت الهی و اخلاقی است. ۳. نبود رهبری اسلام‌شناس، موجب سلطه‌ی التقاط و سکولاریسم پنهان می‌شود اگر رأس حکومت را یک فقیه جامع‌الشرایط عهده‌دار نباشد، افراد غیرمتخصص در دین، ولو با نیت اسلامی، ممکن است برداشت‌های ناقص، متأثر از مکاتب غیردینی، مانند لیبرالیسم یا ناسیونالیسم، وارد نظام اسلامی کنند. در این صورت: حکومت از اهداف الهی فاصله می‌گیرد. معیارهای اسلامی تحت تأثیر مصلحت‌اندیشی‌های غیرشرعی قرار می‌گیرد. به‌تدریج، سازوکارهای غیراسلامی در بدنه‌ی حکومت رسوخ می‌کنند. پس حکومت اسلامی، تنها با حاکمیت فقیه جامع‌الشرایط مشروعیت دارد

سلام جواب سوال استاد احکام اسلام شامل ۲ بخش هستن اول : احکام شخصی مانند نماز و روزه و ... دوم : احکام اجتماعی مانند جهاد و اجرای حد و بعضی از احکام شخصی که در جامعه بروز و ظهور داره و ... در خصوص بخش اول که ضرورت وجود حکومت وجود ندارد در خصوص موضوع دوم - بخشی از مسائل ش براساس احکام اولیه هست و بخشی دیگر احکام ثانویه در خصوص موضوع احکام ثانویه که علما و مراجع نظرات مختلف وجود دارد برای پیاده سازی در جامعه و جلوگیری از هرج و مرج چه باید کرد؟ اینجاست که ضرورت وجود حاکم که فقیه جامع الشرایط هست وجود دارد - همچنین بخشی از احکام ثانویه مربوط به وضعیت فعلی و حال هست و نمی‌شود از قبل تعیین و مشخص شود مانند اعلام رویت هلال ماه و عیدفطر - همچین بخشی از شئون حکومت مانند جهاد و نفی سبیل و موارد اینچنینی که صلاح و عاقبت حکوما که همه افراد جامعه رو به صورت مرگ و زندگی تحت تاثیر قرار میده باز جزو مواردی است که نیازمند حاکم فقیه جامع الشرایط هست که بر اساس مبانی اسلام موضع کشور و حکومت رو مشخص و جهت دهی کنن که از رهگذر این موارد بعضا ممکن است اتخاذ تصمیمی باعث ساقط شدن حکومت اسلامی شود و چه بسا این موارد کلان حکمت از قبیل براندازی نرم و سخت دشمن در تزاحم با احکام اولیه باشد که اینجا فقیه جامع الشرایط تشخیص اهم (حفظ حکومت) و مهم (احکام‌اسلامی) را باید بدرستی انجام دهد مخصوصا در این شرایط امروزی که روابط کشورهای جهان به صورت ارتباطات در هم‌تنیده و پیچیده است که با یک غفلت (نه خطا) ممکن است عاقبت حکومت و مؤمنان جامعه رو بخطر بیاندازد این موارد گفته شده بر اساس منطق عقلی و دینی هست همچنین دلایلی از قبیل قول معصومین (اگه اشتباه نکنم‌امام صادق) وجود دارد که فرمودند که ارزش افراد به اعمال شان نیست بلکه به تعلق و قرارگیری در سرپرستی جبهه حق و اهل بیت است چه بسا افرادی که احکام اسلامی‌رو انجام میدهند ولی در قبول و سرپرستی باطل و یزید هستن این افراد گمراه و چه بسا افرادی که یک‌خط درمیان به احکام اسلامی عمل میکنن و تحت سرپرستی جبهه حق و حسینی هستن و عاقبت بخیر میشوند‌ اللَّهُ وَلِيُّ الَّذينَ آمَنوا يُخرِجُهُم مِنَ الظُّلُماتِ إِلَى النّورِ وَالَّذينَ كَفَروا أَولِياؤُهُمُ الطّاغوتُ يُخرِجونَهُم مِنَ النّورِ إِلَى الظُّلُماتِ أُولئِكَ أَصحابُ النّارِ هُم فيها خالِدونَ

ان شاء الله یک توضیحاتی میدهم و مبتنی بر آن بهترین پاسخ از بین پاسخ هایی که به بحث تزاحم و اولویت بندی اشاره کرده اند را انتخاب میکنیم

🔺 حکومت اسلامی بدون حاکم مشروع ممکن نیست! 🖊 محمدعلی رنجبر 📖 «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَطِيعُوا اللَّهَ وَأَطِيعُوا الرَّسُولَ وَأُولِي الْأَمْرِ مِنكُمْ...» (نساء/۵۹) "ای کسانی که ایمان آورده‌اید! از خدا اطاعت کنید، و از رسول خدا و اولی‌الأمرِ خودتان پیروی کنید..." آیا هر حکومتی که نام اسلام را بر خود بگذارد، اسلامی است؟ 🔹 پاسخ روشن است: خیر! 🔹 اسلامیتِ یک حکومت، به اجرای چند حکم فقهی و ظاهری محدود نمی‌شود، بلکه رکن اساسی آن، "مشروعیت حاکم" است! 🔹 هیچ نظامی، هیچ حکومتی، هیچ ساختاری بدون وجود "ولی مشروع" نمی‌تواند عنوان اسلامی را بر خود بگیرد. 📌 حکومت اسلامی، نه یک نام، که یک حقیقت است 🔹 حکومت اسلامی تنها در صورتی اسلامی است که حاکم آن مشروع باشد؛ 🔹 فقاهت، عدالت و کفایت، سه شرط اساسی حاکم مشروع است؛ 🔹 اگر این سه شرط نباشد، حکومتِ ظاهراً اسلامی، چیزی جز "بدعت" نخواهد بود! 📖 "آنان که از ولی‌امر الهی تبعیت نکنند، یُرِدُّوکُمْ بَعْدَ إِيمَانِكُمْ كَافِرِينَ" "آن‌ها را پس از ایمانشان به کفر بازمی‌گردانیم!" (آل عمران/۱۰۰) 📌 پس چگونه ممکن است حکومتی که ولی مشروع ندارد، اسلامی باشد؟! تقسیم‌بندی احکام؛ تفاوت موضوعات ثابت و سیال 🔹 احکام شرعی بر دو نوع‌اند: ✅ احکام ثابت: شامل نماز، روزه، حج، و سایر احکام عبادی که به عنوان احکام اولیه و ثانویه ثابت از زمان پیامبر (ص) تا قیامت بدون تغییر باقی می‌مانند. ✅ احکام حکومتی: که مربوط به موضوعات ذاتاً سیال در حوزه‌های سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی هستند و باید بر اساس اجتهاد ولی‌فقیه در هر عصر، استخراج و اعمال شوند. 📌 موضوعات ثابت، احکام ثابت دارند؛ اما موضوعات ذاتاً سیال، تابع حکم حکومتی ولی‌فقیه‌اند. 🔹 مثلاً: ✅ در صدر اسلام، اسب جنبه سرمایه‌ای نداشت و زکات بر آن واجب نبود، اما در زمان امیرالمؤمنین (ع) که ارزش اقتصادی پیدا کرد، به آن زکات تعلق گرفت. ✅ خرید و فروش خون در گذشته حرام بود، زیرا هیچ منفعت عقلایی نداشت، اما امروزه که می‌توان از آن برای نجات جان انسان‌ها استفاده کرد، خرید و فروش آن حلال شده است. 📌 این احکام سیال، به اجتهاد "حاکم مشروع" نیاز دارند! علاوه بر سیالیت موضوعات، تزاحم در اجرای احکام نیز امری حتمی است! 🔹 حتی اگر حکم یک موضوع مشخص شد، در مرحله اجرا، همواره با "تزاحم احکام" مواجه هستیم. 🔹 در بسیاری از موارد، چندین حکم اسلامی در یک زمان با یکدیگر تزاحم پیدا می‌کنند. 🔹 اینجاست که باید بر اساس سنجه‌های اولویت‌سنجی، حکم را انتخاب کرد و این کار تنها از عهده فقیه جامع‌الشرایط برمی‌آید. 📌 مثلاً: ✅ در یک جامعه اسلامی، هم حفظ امنیت واجب است، هم اجرای عدالت! اما اگر در مقطعی اجرای سریع عدالت موجب اختلال در امنیت شود، کدام مقدم است؟ ✅ هم جلوگیری از اختلاس اهمیت دارد، هم جلوگیری از فرار سرمایه‌های اقتصادی! اگر اجرای یک حکم موجب تشدید بحران اقتصادی شود، کدام باید اولویت داشته باشد؟ ✅ هم عدالت مالیاتی مهم است، هم رونق تولید! اما اگر مالیات سنگین باعث تعطیلی کارخانه‌ها شود، باید چه کرد؟ 📌 این تزاحم‌ها را تنها ولی‌فقیه می‌تواند حل کند، نه افراد غیرمتخصص! 📌 فقیه، با اشراف بر "کبریات اسلامی" و "صغریات جامعه"، حکم صحیح را استخراج و اجرا می‌کند! حکومت بدون ولی مشروع، بستر انحراف است! 🔹 بسیاری گمان می‌کنند که اسلام یک‌سری قوانین ثابت به عناوین اولیه و ثانویه دارد و هر حکومتی که این قوانین را اجرا کند، اسلامی است! 🔹 اما این بزرگ‌ترین خطای فقهی و سیاسی است! 🔹 اسلام علاوه بر احکام ثابت، دارای موضوعاتی ذاتاً سیال است که در حوزه‌های اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی جریان دارند. 🔹 در مرحله اجرا نیز، همواره با تزاحم احکام مواجه هستیم که نیازمند اولویت‌سنجی فقیه عادل و آگاه است. 🔹 اگر حاکم، فقیه، عادل و مدیر نباشد، تمامی احکام اجتماعی و اقتصادی که وضع می‌کند، بدعت خواهد بود! 📌 حکومت بدون ولی مشروع، سرانجامی جز طاغوت ندارد! 📖 "أَفَحُكْمَ الْجَاهِلِيَّةِ يَبْغُونَ؟ وَمَنْ أَحْسَنُ مِنَ اللَّهِ حُكْمًا لِقَوْمٍ يُوقِنُونَ؟" (مائده/۵۰) "آیا آنان خواهان حکم جاهلیت‌اند؟ چه کسی بهتر از خدا برای مردمی که یقین دارند، حکم می‌کند؟!" @Binesh_Rahbordi

پس این امام جامعه است که در شرایط تزاحم تکالیف کلان حکومتی، تعیین می‌کند که اولویت چیست. ایشان پس از تثبیت امنیت جانی، اولویت را به استحکام‌بخشی امنیت اقتصادی داده‌اند، زیرا میدان اصلی نبرد، عرصه اقتصاد است. ازاین‌رو، نام سال جدید را «سال سرمایه‌گذاری برای تولید ملی» اعلام کردند.

برای اینکه کانال شلوغ نشود از ارسال سایر پاسخ های عزیزان معذوریم اما فکر میکنم بهترین و کوتاهترین جواب را ایشان داده اند