واقعا گاه باید گذاشت و گذشت... وای به روزی که نظر الهی از ما برگردد آنوقت اگر تمام جن و انس جمع شوند تا تو را بالا بکشند، میسر نخواهد شد. و آنگاه که تلاش کنی در مسیر الهی باشی اگر تمام جن و انس جمع شوند تا تو را عقب بنشانند، نخواهند توانست...! از خدا بخواهیم در مسیر او باشیم ما بقی اش را واگذار کنیم به او که فرمود ان الله یدافع عن الذین آمنوا... @Binesh_Rahbordi

نماز جمعه بخش کن تهران

خطبه اول نماز جمعه بخش کن ۹ خرداد توسط امام جمعه موقت حاج اقا رنجبر 💻 واحد روابط عمومی نهاد امامت جمعه بخش کن تهران @N_J_Kan @binesh_rahbordi

خطبه دوم نماز جمعه بخش کن ۹ خرداد توسط امام جمعه موقت حاج اقا رنجبر 💻 واحد روابط عمومی نهاد امامت جمعه بخش کن تهران @N_J_Kan @binesh_rahbordi

‍ 📍رضایت رهبری از "وفاق" و نقره‌داغ شدن تندروها 🔸مقام معظم رهبری، در دیدار اخیر خود با وزیر کشور و استانداران؛ در ارزیابی از وضعیت عمومی کشور فرمودند: "فرصت در کشور زیاد است. «فرصت» یعنی چه؟ یعنی در فضای عمومی کشور مسئله‌ی خاصّی وجود ندارد؛ نه جنگ داریم، نه بیماری داریم ــ روزهایی که کرونا بود، مگر میشد آدم این‌جور راحت کار کند؟ شما ندارید این را ــ نه یک مشکل امنیّتی حادّی داریم؛ حالا گوشه‌کنار یک چیزهایی هست، بی‌خبر نیستیم، امّا مسئله‌ی حادّ امنیّتی نداریم؛ اختلافات جناحی و سیاسی آن‌چنانی‌ای -هم- که یک روزهایی خیلی اوج داشت، نداریم. بنابراین، فضای کلّی کشور الان یک فضای خوبی است." 🔺در بخش "نبود اختلافات سیاسی و جناحی آن‌چنانی در فضای فعلی کشور" که صراحتا مورد اشاره و رضایت مقام معظم رهبری قرار گرفته است؛ باید دانست که این از اثرات گفتمان وفاق است. 🔺چه اینکه دولت، موتور اصلی کنش‌های سیاسی در کشور ماست و اگر در برهه‌هایی شاهد کاهش تنش‌های سیاسی، لغو فضای کثیف تهمت‌زنی، نبود گفتمان‌های انحرافی، کساد بودن بازار نمایش مدیریتی و از این قبیل هستیم یعنی دولت وقت قصدی برای پمپاژ این رفتارها ندارد. در وهله بعد نیز باید دانست که فضای وفاق محقق نمی‌شود مگر اینکه دو قوه دیگر و نیز بزرگان جریانات سیاسی رقیب دولت؛ با رئیس‌جمهور همدل باشند. 🔺لذاست که اگر اکنون شاهد یک فضای سیاسی معقول و بی‌تنش در کشورمان هستیم این اثر نجابت رئیس‌جمهور و سران قوا در کنار کنش‌گری چپ‌های نجیب و اصولگرایان نخبه است. 🔺کما اینکه شاهد بودیم پس از تأکیدات رئیس‌جمهور در ابتدای آغاز به کار دولت بر وفاق؛ مجلس با رأی حداکثری به تمام کابینه پزشکیان به صحنه آمد، بزرگانی مثل حداد عادل و باهنر از "وفاق" حمایت کردند و رسانه‌های مبرّز کشور نیز اجازه ندادند این دستور کار مهم سیاسی از دور خارج شود. 🔺در این وادی البته خوبست بدانیم که افرادی در میان سوپرانقلابی‌ها، چپ‌های نانجیب، پیروان یک سخنران مدعی ارتباط با غیب و عدالتخواهان تندرو هستند که به سان یک مربع شوم قصد پذیرش وفاق را ندارند و اگر تاکنون زمینه و فرصتی برای بحران‌سازی نیافته‌اند به دلایل پیش‌گفته در بالاست. 🔺اینان که از بام تا شام مشغول تمسخر گفتمان وفاق هستند و کلمه بی‌ریشه "وفاقیون" را هم اختراع کرده‌اند؛ دائما تقلا می‌کنند تا دستاوردهای بروزیافته را انکار و ضعف‌های موجود را بزرگنمایی کنند و جالب آنکه در این مسیر به دنبال پروموت کردن خودشان هستند و نیم‌نگاهی هم به انتخابات ریاست‌جمهوری آینده دارند. 🔺لکن تیرهای اینان تاکنون به سنگ خورده است، قانون کالابرگ پس از چندین سال معطلی به اجرا درآمده است، روند کاهش تورم آغاز شده، مقام معظم رهبری از وضعیت سیاسی کشور رضایتمندی دارند و به دلیل همین آرامش نیز مردم در شرایط بهتری برای سنجش میزان کارآمدی و کارنامه گفتمان‌های سیاسی و اجرایی کشور برای هر انتخاباتی قرار دارند. 🔺طبعا چنین شرایطی به ضرر منتقدان رؤیافروش و بی‌کارنامه گفتمان وفاق است. #وبلاگ_مشرق @mashreghnews_channel

📣 آقای مؤمنی بخاطر آشنایی با همه مناطق کشور، یک فرصت است. ۱۴۰۴/۳/۷ 📥 مطلب مرتبط: ریل 💻 Farsi.Khamenei.ir

امیدوارم عزیزان متوجه خط روایی رهبر معظم انقلاب شده باشند... امیدوارم فهمیده باشیم رهبر انقلاب از شرایط وفاق در کشور رضایت دارند و این مساله به تعبیر اميرالمؤمنين ع اجمعها لرضی الرعیه است. امیدوارم آنهایی که به قول خودشان مارپیچ سکوت را می شکنند متوجه باشند که سکوت معنایش سکون نیست! گاه برای کار بیشتر و کاملتر و دقیقتر و عمیقتر باید سکوت کرد و کار کرد می شد در حج ماند و به آرامی با ارتباط گیری با حجاج و نخبگان و علمای جهان اسلام روشنگری کرد و همه را متوجه دشمن واحد جهان اسلام کرد نه اینکه هم خودمان را از حج و هم حج را از خودمان محروم کنیم. فهم این مسائل سخت نیست اما خب هیجانات زودگذر مانع است... @Binesh_Rahbordi

🔺 چرخش تاکتیکی، عدول نیست؛ بلوغ است 🖊 محمدعلی رنجبر متأسفانه گاهی در میان برخی نیروهای متدین و انقلابی، نوعی جمود تحلیلی دیده می‌شود؛ گویا موضعی که یک‌بار در شرایطی خاص اتخاذ شده، باید تا ابد همان بماند و هر تغییری، نوعی عدول یا انحراف قلمداد شود. 📌 اما حقیقت این است که عقلانیت انقلابی، چیزی جز فهم درست زمان، تشخیص صحنه و انعطاف تاکتیکی برای حفظ اصول نیست. 🔹 تفکیک مهم: اصول ثابت‌اند، روش‌ها سیال انقلاب اسلامی اصولی دارد که تغییرناپذیرند: استقلال، عدالت، نفی استکبار، مردم‌سالاری دینی، ولایت‌فقیه و... اما تاکتیک‌ها و روش‌ها تابع شرایط، اولویت‌ها و اقتضائات زمانه‌اند. ممکن است دیروز تقابل حداکثری با یک جریان مصلحت باشد، و امروز تعامل هدفمند با بخشی از همان جریان. 🔹 سیره امام و رهبری: مدرسه‌ی عقلانیت سیاسی امام خمینی (ره) از مدیریت مسئله بنی‌صدر تا پذیرش قطعنامه ۵۹۸، بارها نشان داد که مصلحت نظام را بالاتر از ماندن بر تاکتیک‌های اولیه می‌داند. رهبر انقلاب نیز بارها بر اساس ضرورت صحنه، در موضوعاتی چون مذاکره، تعاملات سیاسی داخلی، یا مواجهه با نهادها، سیاست‌ها را بازتنظیم کرده‌اند. 🛑 این نه تناقض است، نه عقب‌نشینی؛ این یعنی درک پیچیدگی میدان و حرکت در مسیر حکمت. 🔻 اشتباه برخی چیست؟ وقتی برخی نیروهای دلسوز، موضِع‌محور و نه مسئله‌محور می‌شوند، به‌جای حل مسئله، بر حفظ یک «موضع فیکس‌شده» تأکید می‌کنند. چنین رویکردی باعث می‌شود جبهه انقلاب از درک واقعیت عقب بماند، میدان‌داری را به رقیب یا نفوذی‌ها واگذار کند، و از همه مهم‌تر، ولایت‌فقیه را تقلیل دهد به تکرار مواضع گذشته، نه فهم روح جاری در تدبیر رهبری. ✅ جمع‌بندی راهبردی: ولایتمداری واقعی یعنی همراهی با منطق زنده‌ی هدایت، نه تکرار قالب‌های منجمد. انقلابی‌بودن یعنی حضور هوشمند در صحنه، نه پافشاری بر گذشته بدون درک زمان. 🖋 بیاییم بپذیریم: پای‌بندی به اصول، با تغییر در تاکتیک‌ها منافات ندارد؛ بلکه نشانه بلوغ سیاسی است. #بینش_راهبردی #چرخش_تاکتیکی #عقلانیت_انقلابی #ولایت‌فقیه #روح_تدبیر @Binesh_Rahbordi

به مناسبت سالگرد ارتحال امام قالب جدیدی برای روایت آنچه امام انجام داد را انتخاب کردیم قالب رمان یک رمان کوتاه امید که قابل استفاده باشد تقدیم به روح بلند و ملکوتی بنیانگذار انقلاب اسلامی🌹

📘 رمان: از خُرده‌ها تا افق‌ها 🖊محمدعلی رنجبر فصل اول: «مرگ یک سؤال» شب، سرد بود. حجره بوی رطوبت کتاب‌های سال‌خورده را می‌داد. برگه‌های جزوه «طهارت» روی زمین پخش شده بودند. مصطفی با دستی لرزان کتاب مکاسب را بست و با خودش زمزمه کرد: «اگر این همه مسأله، مسأله است… پس کجاست راه؟» از وقتی به قم آمده بود، شب‌ها با خودش زمزمه می‌کرد. اولش با صدای بلند. بعد آهسته‌تر. حالا فقط با چشم. چشم‌هایی که بیشتر از آنکه بخوانند، می‌پرسیدند. یکی از استادانش امروز در درس خارج گفته بود: «ما موظف به کشف مسائل نو نیستیم؛ باید همان مسائل قدیم را تعمیق کنیم.» و مصطفی، در دلش، مرگ یک سؤال را حس کرده بود. دو شب پیش، هنگام نماز جماعت در فیضیه، طلبه‌ای جوان‌تر آرام در گوشش گفته بود: – شنیدی فلانی رفته نجف؟ برای دیدن آقای خمینی؟ – برای چی؟ – می‌گه حرف‌هاش فرق داره… فقهش بوی سیاست می‌ده… – سیاست؟ یعنی… فقه حکومتی؟ – نه فقط فقه. اصلاً نگاهش یه‌جور دیگه‌ست. می‌گه باید کلّ جامعه رو دید، نه فقط رساله عملیه رو! آن شب، مصطفی نخوابید. صدای باد لای درخت‌های حیاط می‌پیچید. او برای اولین بار، میان سطرهای کتاب «کفایه»، جای خالی یک چیز را دید. چیزی که سال‌ها پنهان مانده بود. «جامعه». فردا صبح، وقتی به درس رسید، هنوز ذهنش در نجف بود. استاد، مثل همیشه، درگیر احتمالات اصولی بود. طلبه‌ها، مثل همیشه، میان تعریف و تطبیق غرق بودند. اما مصطفی، برای اولین بار، احساس کرد دارد از کلاس عقب می‌افتد… نه از نظر علمی؛ از نظر واقعیت. پیش خودش گفت: «شاید وقتشه راه بیفتم… نجف… خمینی… شاید اونجا پاسخ سؤالی هست که اینجا مُرد.» بخش اول #رمان #امام_خمینی @Binesh_Rahbordi