🔺 سه میدان، یک راهبرد: از دیپلماسی تا جهاد نظامی و روایت‌سازی 🖊 محمدعلی رنجبر اهل‌بیت علیهم‌السلام، نه‌فقط اسوه‌ی تقوا و عبودیت، بلکه معماران یک راهبرد تمدنی جامع برای مواجهه با دشمن‌اند. در دل این راهبرد، سه میدان راهبردی به‌وضوح قابل تشخیص است: 1️⃣ میدان درایت؛ عقلانیت در دیپلماسی امام حسن مجتبی (ع)، وقتی شرایط سیاسی و اجتماعی را برای تقابل نظامی مهیا ندید، وارد میدان دیپلماسی عقلانی شد. او صلح را نه از سر ضعف، بلکه برای حفظ اصل تشیع و ذخیره انرژی اجتماعی برای آینده پذیرفت. 📌 دیپلماسی در نگاه علوی، ابزار معامله نیست؛ ابزار زمان‌سازی راهبردی است. در زمانی که دشمن از جنگ رسانه‌ای و تطمیع استفاده می‌کرد، امام حسن (ع) با تدبیر، حقانیت را در تاریخ حفظ کرد. 2️⃣ میدان شهادت؛ جهاد در برابر نظام فاسد امام حسین (ع) زمانی قیام کرد که دیگر صلح، معنایی نداشت. نظام اموی، با ظاهری دینی، باطن دین را استحاله کرده بود. در این شرایط، تنها راه، حضور در میدان نظامی و شهادت‌طلبانه بود. 📌 جهاد عاشورا، نقطه انفجار مقاومت فیزیکی است؛ وقتی که زبان سیاست نمی‌شنوند، زبان خون آغاز می‌شود. 3️⃣ میدان روایت؛ تثبیت حقیقت در رسانه‌ی تاریخ امام سجاد (ع)، وارث کربلا بود. او در حالی‌که شمشیرش خاموش شده بود، زبانش را به سلاح بدل کرد. او در میدان رسانه‌ای و ادراکی وارد شد: با خطبه، دعا، تبیین، تربیت نسل و جهاد روایت. 📌 جنگ روایت‌ها از کربلا آغاز شد و امام سجاد آن را از چنگ رسانه‌های اموی نجات داد. ✅ جمع‌بندی راهبردی: سه امام، سه میدان، یک هدف: ▪️ امام حسن: عقلانیت سیاسی در میدان دیپلماسی ▪️ امام حسین: فداکاری در میدان جهاد نظامی ▪️ امام سجاد: روایت‌گری در میدان رسانه 📣 و این سه‌گانه، همچنان نسخه مقاومت امروز ماست: ▪️ دیپلماسی با درایت ▪️ جهاد با شجاعت ▪️ روایت با حکمت #بینش_راهبردی #امام_حسن #امام_حسین #امام_سجاد #جهاد_روایت #دیپلماسی_مقاوم #راهبرد_تمدنی #روایت_صادق @Binesh_Rahbordi

♦️ برای دریافت #اخبار و تولیدات رسانه ای دانشگاه باقرالعلوم(ع) کانال رسمی #اطلاع_رسانی دانشگاه باقرالعلوم(ع) را دنبال کنید:👇 @Bounews @Bounews @Bounews 👈 کانال رسمی اطلاع رسانی دانشگاه باقرالعلوم علیه‌السلام @Bounews @Bounews @Bounews https://eitaa.com/BouNEWS 🌱 حکمت برای زندگی | دانشگاه باقرالعلوم(ع) | دانشگاه پیشران علوم انسانی @BouNews 🔹🔸💠🔸🔹

🎥 با وجود اختلاف‌نظرها، همه باهم متحدیم @Farsna

تبیین قشنگی بود

🔺 تنها کافی نیست؛ باید دنیا را علیه اسرائیل کرد 🖊 محمدعلی رنجبر این روزها برخی با دلسوزی و غیرت‌مندی می‌پرسند: چرا ایران یک کشتی با پرچم خودش به سمت غزه نمی‌فرستد؟ چرا پیش‌قدم نمی‌شویم؟ آیا وقت آن نرسیده که به‌جای حرف، اقدام کنیم؟ اما برای درک درست میدان نبرد، باید به روایت دشمن توجه کنیم، نه فقط به هیجان طبیعی ما. 🔻 اسرائیل چه تصویری می‌خواهد بسازد؟ رژیم صهیونیستی سال‌هاست که تلاش می‌کند این روایت را جا بیندازد: ▪️ «من وضعیت تثبیت‌شده‌ام» ▪️ «جهان عرب مرا پذیرفته» ▪️ «فلسطینی‌ها دیگر درگیر من نیستند» ▪️ «جهان اسلام عبور کرده» ▪️ و فقط ایران باقی مانده که با من دشمن است 📌 حال اگر ایران در این فضا، بدون آماده‌سازی افکار عمومی جهان، پیش‌قدم شود، دقیقاً در همان پازلی که اسرائیل طراحی کرده قرار می‌گیرد: «مشکل فقط ایران است.» ✅ پس مسئله، فقط غیرت نیست؛ مسئله، روایت است. امروز اسرائیل در حال جنگ رسانه‌ای و روانی است؛ و میدان اصلی، نه نظامی، که جنگ بر سر تصویرها و تفسیرهاست. 🔹 باید کاری کرد که دنیا علیه اسرائیل شود، نه اینکه ایران تنها جلو بیفتد و دیگران تماشا کنند. 🔹 باید افکار عمومی جهان عرب، امت اسلامی، ملت‌های مستقل و حتی مردم غرب علیه صهیونیسم فعال شوند. 🔹 باید انزوای جهانی اسرائیل را به‌عنوان هدف راهبردی پیگیری کنیم، نه صرفاً اقداماتی تک‌روانه و نمادین. 🎯 ما باید جبهه بسازیم، نه فقط صحنه‌ای برای نمایش غیرت شخصی. 🔻 اسرائیل از اینکه تنها ایران با او دشمن باشد، نمی‌ترسد؛ او از زمانی می‌ترسد که دنیا، حتی در روایت، علیه او بشورد. 📣 و این، یعنی روایت صادق ما باید فراگیر شود، نه فقط پرچم ما. 📌 نتیجه راهبردی: ما پیش‌قدم بودن را بلدیم. اما این‌بار، پیش‌قدم شدن ما کافی نیست؛ باید دنیا را علیه اسرائیل فعال کنیم. #بینش_راهبردی #روایت_صادق #جنگ_روایت #محور_مقاومت #راهبرد_هوشمند @Binesh_Rahbordi

🔴توییت حساب عربی دفتر مقام معظم رهبری: امروز روز سکوت در برابر غزه نیست دولت‌های اسلامی باید یقین داشته باشند که ننگ ابدی بر پیشانی‌شان خواهد ماند اگر از رژیم صهیونیستی حمایت کنند یا از کمک به فلسطین جلوگیری نمایند.

توضیح مهم فوکویاما از دولت ترامپ👌

🔹وزارت خارجه در درجه اولِ تقی‍ّه ! 🔹مرور بیانات رهبر انقلاب در تاریخ ۹ بهمن ماه سال ۶۸ پیرامون دنبال کردن منطق تقیه در دستگاه سیاست خارجه جمهوری اسلامی : " تقیّه را کجا به کار میبرند؟ تقیه سپر است، برای میدان جنگ است، مال هنگام درگیرى است. تقیّه در زمینه‌ی درگیرى است؛ چون تُرس است، حرز است، سنگر است... الان هم استکبار جهانى یک قدرتى است، شما هم یک مقاصدى دارید، یک کارهایى میخواهید انجام بدهید؛ هیچ لزومى ندارد که این کارها مرتّب در تریبون‌ها گفته بشود، هر کسى مسابقه بگذارد که فلان کار را میخواهیم بکنیم، مکرّر بگوییم و نکنیم. یکى از این رهبران مسلمان پخته‌ی وارد که بنده در طول این مدّتِ کارهاى سیاسى دیده‌ام، سکوتوره بود. سکوتوره بسیار آدم واردى بود، خیلى آدم مطّلعى بود، خیلى پخته بود؛ من در چند سفر که آمد تهران، با او ملاقات کردم ‌- ملاقاتهاى متعدّد، جلسات گوناگون ‌- در بعضى از جلسات برادرها هم بودند، چند جلسه هم من و او تنهایى داشتیم. او خیلى شیفته‌ی انقلاب بود، البتّه خودش ضعیف بود، و نتوانسته بود راه خودش را برود و استکبار کَت‌بندش کرده بود؛ از طُرق مختلف محاصره‌اش کرده بودند، پدرش را درآورده بودند؛ نتوانست گینه‌ی کوناکرى را آن‌جورى که ایده‌اش بود و دوست میداشت، درست کند و بسازد. موفّق نبود، امّا درست میفهمید؛ آدم سالمى بود؛ آدم خائنى نبود. این انقلاب را هم خیلى دوست میداشت؛ به امام هم حقیقتاً از ته دل ارادت داشت. من حرفهایى از او شنیدم که خیلى درست بود ‌- البتّه ما از خیلی‌ها حرف شنفتیم؛ یعنى این‌جور تصوّر نشود که براى خوشامدِ ما یک حرفى گفته، ما هم باورمان آمده؛ نه، بنده در این ده‌ساله با افراد زیادى نشستیم، برخاستیم، حرف زدیم، شنفته‌ایم؛ بعضی‌ها حرف میزنند [ولى] از زبانشان تجاوز نمیکند، بعضى نه؛ این قابل تشخیص است- و راست میگفت. همین حرفهاى داغى که ماها آن‌وقت همیشه میزدیم؛ میگفت همه‌ی اینها درست است. یک وقتى به من گفت فلانى! شماها فقط یک عیب دارید و آن اینکه همه‌اش مدام میگویید؛ خب، این گفتن ندارد؛ بکنید؛ چرا میگویید؟ میگویید که چه بشود؟ من آن سال اوّل ریاست جمهورى ‌-سال ۶٠- که شاید این حرف را از او شنفتم، اصلاً حرفش را قبول نکردم. براى بعضى از دوستان نقل کردم، گفتم سکوتوره این‌جور میگوید؛ لکن ته دلم قبول نکردم. با خودم میگفتم که حالا دنیا، دنیایى نیست که او خیال کند ما اگر یک چیزى را گفتیم دنیا میفهمد و اگر نگفتیم نمیفهمد، که گفتن ما یک مشکلى به وجود بیاورد. لکن بعد تجربه‌ها به بنده نشان داد که نخیر، او پخته بوده، میفهمیده. بنده هم حالا عقیده‌ام همین است. من میبینم بعضى از برادرها، یک جاهایى که خیال میکنند فقط خودشان هستند، یک مطالبى را، یک اهدافى را، یک آرزوهایى را به زبان می‌آورند و میگویند که دشمن از آن سوء استفاده میکند. و ما از این‌گونه حرفها داشتیم. مراقب باشید! بخصوص الان، دنیا دنیاى مهمّى است؛ البتّه وزارت خارجه و مسئولین سیاست خارجى در درجه‌ی اوّل، و [بعدْ] همه‌ی کسانى که با سیاست خارجى سروکارى دارند؛ مجلس، بقیّه‌ی اجزاى دولت، بعضى از ائمّه‌ی جمعه و دیگران و دیگران. پس این هم مسئله‌ی تقیّه است. در کار سیاست خارجى به اینها توجّه کنیم." ______________________ پ‌.‌ن : مراقب دهان لقی ها و اعتراضات بی خودی باشید ▶️سخنرانی‌آقا‌در‌شهادت‌امام‌صادق‌ع @Binesh_Rahbordi

بخش کاملتر بیان رهبری حکیم [یکی دیگر از ارزشها این است که سیاست خارجی ما به سه اصل عزت و حکمت و رعایت تقیه - در آن مواردی که باید تقیه کرد - متکی باشد.]و [امّا] تقیّه؛ ممکن است شما بگویید تقیّه مال آن زمانى بود که یک دولت مسلّطى بود، ما هم مخفى بودیم و از ترس او چیزى نمیگفتیم؛ نه، همان وقت هم تقیّه، مسئله‌ی ترس نبود؛ «التّقیّة تُرس»، تُرس است، امّا تَرس نیست. اَلتَّقِیّةُ تُرسُ المُؤمِن؛(۱) تقیّه سپر است. سپر را کجا به کار میبرند؟ بنده همان وقت در صحبتهاى قبل از انقلاب با بعضی‌ها میگفتم: سپر را که کسى زیر لحاف به کار نمیبرد؛ سپر، مال داخل میدان جنگ است، مال هنگام درگیرى است. پس تقیّه در زمینه‌ی درگیرى است؛ چون تُرس است، حرز است، سنگر است، سپر است. همان وقت هم این‌جور بود؛ تقیّه که میکردیم، معناى آن این بود که شمشیر را بلند میکردیم و ضربه را بر هیکل و پیکر نحس او وارد میکردیم؛ امّا جورى که او نه شمشیر را ببیند، نه دستى که شمشیر را گرفته ببیند، نه بلند کردن را ببیند، نه فرود آمدن را بفهمد، فقط یک وقت درد آن را احساس کند؛ تقیّه این بود؛ آنهایى که آن روز تقیّه میکردند، همین‌جور تقیّه میکردند؛ مخفیانه، دور از چشم دشمن، داخل خانه‌ی پنهان، با هزار ملاحظه و مراقبت می‌نشستند، یک اعلامیّه تنظیم میکردند که وقتى پخش میشد، بکلّى آبروى نظام را میبُرد؛ ضربه و شمشیرى بود که بلند میشد، بر فرق او و به کمر او میخورد. تقیّه میکردیم؛ یعنى نمیگذاشتیم که او بفهمد که چه‌کار دارد انجام میگیرد. تقیّه‌کننده پشت سپر مخفى میشد. معناى تقیّه این است؛ الان هم همین است.۱۳۶۸/۱۱/۰۹ @Binesh_Rahbordi

مکرّر در بیانات امام راحل (رضوان الله تعالی علیه) و بیانات مسئولین جمهوری اسلامی، محو دولت اسرائیل مطرح شده است؛ دشمنان این را بد معنا میکنند؛ محو دولت اسرائیل به معنای محو مردم یهودی نیست -ما با آنها هیچ کاری نداریم- [منظور] محو آن حکومت است، محو آن رژیم تحمیلی است. «محو اسرائیل» یعنی مردم فلسطین که صاحبان واقعی آن سرزمینند -چه مسلمانشان، ‌چه مسیحی‌شان، چه یهودی‌شان- .۱۳۹۸/۰۸/۲۴ بیانات در دیدار مسئولان نظام و میهمانان کنفرانس وحدت اسلامى‌

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای روز چهارشنبه ۸ آذر در دیدار گروهی از بسیجیان گفتند: «بعضی از این سخنگویان دنیا راجع به نظرات جمهوری اسلامی درباره منطقه که صحبت می‌کنند، به دروغ می‌گویند «ایران می‌گوید بایستی یهودی‌ها یا صهیونیست‌ها را به دریا بریزند»؛ نه، این حرف را قبل‌ها دیگران یا کسانی از عرب‌ها گفتند؛ ما هیچ وقت نگفتیم این را؛ ما کسی را به دریا نمی‌ریزیم.» ایشان سپس موضع جمهوری اسلامی را این‌گونه بیان کردند «ما می‌گوییم نظر، نظر مردم است؛ آن دولتی که با آراء مردم فلسطین تشکیل شد، درباره مردمی که آنجا هستند و از کشورهای دیگر آمده‌اند تصمیم‌گیری خواهد کرد؛ ممکن است به همه‌ آنها بگوید در فلسطین بمانید.» آذر 402

📍سیروس، یونان صدها معترض، گردشگران صهیونیست را از پیاده شدن در جزیره منع کردند و کشتی را مجبور کردند بدون پیاده کردن مسافرانش جزیره را ترک کند. هیچ صلحی، هیچ آسایشی برای تروریست‌های نسل‌کش – در هیچ جای جهان. @Binesh_Rahbordi