eitaa logo
بینش راهبردی
9.9هزار دنبال‌کننده
2.1هزار عکس
1.1هزار ویدیو
41 فایل
**بصیرت؛ بدون بینش راهبردی ممکن نخواهد بود.** ''کانال نشر سخنان و مطالب حجت الاسلام دکتر محمد علی رنجبر" عضو هیات علمی و مدیر گروه علوم سیاسی دانشگاه باقرالعلوم علیه السلام ارتباط با ادمین @AlEbadali ادمین‌ دوم @Guilemard
مشاهده در ایتا
دانلود
بینش راهبردی
یک سکانس بدون شعار و با حس واقعی دیدید می شود از تنابنده هم بازی گرفت همانطور که می شود از عراقچی و پزشکیان بازی گرفت همه ما در یک خانواده هستیم
هدایت شده از کانال مشرق
📸آقای «خالد بن سلمان» وزیر دفاع عربستان سعودی عصر امروز پیام پادشاه این کشور را تقدیم حضرت آیت‌الله خامنه‌ای رهبر معظم انقلاب اسلامی کرد. ۱۴۰۴/۱/۲۸ @mashreghnews_channel
💢انجمن علمی سیاست و حکمرانی دانشگاه باقرالعلوم(ع) با همکاری پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی برگزار می کند؛ 🔹فراخوان عضویت در هسته علمی «فقه و کارآمدی» 🎙با راهبری دکتر محمدعلی رنجبر عضو هیئت علمی دانشگاه باقرالعلوم(ع) 🔹محورهای فعالیت هسته: • بررسی ظرفیت‌های فقه برای سیاست‌گذاری عمومی • مطالعه تطبیقی میان فقه و نظریه‌های کارآمدی در علوم انسانی • نقد و بررسی الگوهای کنونی در فقه حکومتی • طراحی مدل‌های کارآمدسازی فقه در عرصه اجتماعی و حکومتی • ترویج پژوهش‌های نوآورانه در نسبت فقه و مدیریت جامعه ▪️نحوه عضویت: ارسال رزومه علمی و پژوهشی به رابط علمی، آقای محسن زواری 📱 09137442162 📧 mohsenzavari2162@gmail.com 📌 امتیازات عضویت: • بهره‌مندی از جلسات تخصصی و کارگاه‌های پژوهشی • مشارکت در تولید آثار علمی معتبر • اولویت در معرفی به مراکز پژوهشی و همایش‌های علمی 🕰 مهلت ثبت‌نام: ۳ اردیبهشت ۱۴۰۴ 🏢محل برگزاری جلسات: قم، پردیسان، انتخای خیابان دانشگاه، پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی 🆔 @BouNews 🔹🔸💠🔸🔹
جامعه شناسی سیاسی علم ساختن و تنظیم و هدایت روابط جامعه با قدرت از پایین به بالاست علوم سیاسی بالعکس و کارش در کوتاه مدت دولت سازی در میان مدت ملت سازی و در درازمدت تمدن سازی است. @Binesh_Rahbordi
🔺ضرورت بازگشت به رهیافت کلان‌نگر در علوم انسانی علوم سیاسی؛ دروازه‌ای به دولت‌سازی، ملت‌سازی و تمدن‌سازی 🖊محمدعلی رنجبر در دهه‌های اخیر، یکی از آسیب‌های جدی نظام دانشی و تولید علم در حوزه علوم انسانی، گرفتار شدن در خُرده‌مسأله‌ها و تحلیل‌های جزئی و محلی‌نگر بوده است. این امر، گرچه در جای خود و به‌مثابه لایه‌های تفصیلی و تخصصی در نظام مسائل علوم انسانی ضرورت دارد، اما نمی‌تواند به تنهایی بار سنگین دولت‌سازی، ملت‌سازی و در نهایت تمدن‌سازی را بر دوش کشد. در این میان، علوم سیاسی به‌مثابه رشته‌ای کلان‌نگر و ناظر به ساخت و طراحی نظم اجتماعی در مقیاس کلان، واجد ظرفیتی ممتاز در میان سایر رشته‌های علوم انسانی است. رهیافت اصلی این علم، نه تحلیل‌های خُرد و فردمحور، بلکه فهم ساختارها، روندها، نهادها و گفتمان‌های کلان در مناسبات قدرت، دولت، ملت و نظام‌های سیاسی است. اگرچه به هیچ‌یک از شاخه‌های علوم انسانی، از جمله حقوق، اقتصاد، مدیریت، روانشناسی و جامعه‌شناسی، در مسیر تمدن‌سازی بی‌نیاز نیستیم، اما آن‌چه بیش از همه در شرایط فعلی فقدان آن حس می‌شود، «رویکرد» یا همان رهیافت کلان‌نگر به مسائل جامعه است. نه از حیث تقدم و تأخر فلسفی، بلکه از منظر راهبردی و تمدنی، نیازمند نسلی از متفکران، دانش‌آموختگان و طلابی هستیم که با افق‌های کلان اندیشه کنند و در دل پیچیدگی‌های اجتماعی و فرهنگی، چشم به ترسیم نقشه جامع تمدن نوین اسلامی بدوزند. حقیقت آن است که بسیاری از مراکز دانشگاهی و حوزوی، به‌رغم تلاش‌های علمی و ارزشمندشان، گرفتار توقیف در خُرده‌مسأله‌ها و روزمرگی‌های پژوهشی شده‌اند. پایان‌نامه‌ها و تحقیقات عمدتاً به جای آن‌که ناظر به ساخت آینده باشند، در گذشته یا حواشی توقف کرده‌اند. این مسأله در حوزه نیز، به واسطه‌ی هزار سال زیست در فضای اجتهادی خردنگر و فتوا محور، مضاعف شده است. اینجاست که علوم سیاسی، با ماهیت کلان‌نگر و با اتکا به پیوند میان فلسفه سیاست، جامعه‌شناسی سیاسی، تاریخ تمدن و تحلیل ساختارهای قدرت، می‌تواند نقش راهبردی ایفا کند. علوم سیاسی نه صرفاً دانشی برای تحلیل قدرت، بلکه دانشی برای «بناء قدرت» است؛ از پایین به بالا در جامعه‌شناسی سیاسی و از بالا به پایین در طراحی دولت و حکمرانی سیاسی. بی‌جهت نیست که تمدن‌های نوظهور، همچون تمدن لیبرال غرب، از دل پروژه‌های کلان سیاسی سر برآوردند بنابراین، ما به‌عنوان دغدغه‌مندان نظام اسلامی، نیازمند تجدید نظر در رهیافت‌های معرفتی خود هستیم. باید از طلاب و دانش‌پژوهان علوم انسانی نسلی را پرورش دهیم که مسأله‌مند، آینده‌نگر و کلان‌نگر باشند؛ نسلی که به جای توقف در جزئیات، بتواند جزئیات را در نسبت با کلان‌مسأله‌های جامعه اسلامی بفهمد و سامان دهد. اکنون وقت آن رسیده است که علوم انسانیِ خُرده‌نگر، در ذیل نقشه‌ راهی کلان، بازتعریف شود. و در این میان، علوم سیاسی، می‌تواند پرچم‌دار این تحول رهیافتی باشد. ان شاء الله گروه علوم سیاسی دانشگاه باقرالعلوم علیه السلام در پی جویی این هدف تلاش خواهد کرد. @Binesh_Rahbordi
🔹«مذاکره یعنی نسبت میان کف و سقف خواسته‌ها» 🖊 محمدعلی رنجبر 🔻در هر مذاکره‌ای، آن‌چه بیش از زمان، مکان یا شکل گفت‌وگو اهمیت دارد، نسبت میان کف و سقف خواسته‌های طرفین است. این دو نقطه، میدان واقعی چانه‌زنی را تعریف می‌کنند. 🔹هر طرف تلاش می‌کند سقف خواسته‌های خود را تا جای ممکن بالا نگه دارد و کف خواسته‌هایش را نیز در پایین‌ترین سطح ممکن تعریف کند، تا با بیشترین فاصله، بیشترین امتیاز را مطالبه کند. 🔹هم‌زمان، هر طرف در پی آن است که سقف خواسته‌های رقیب را کاهش دهد و کف او را نیز پایین بیاورد؛ یعنی خواسته‌های حداقلی‌اش را هم محدود کند تا مجبور به امتیازدهی بیشتر نشود. 🟠 در مذاکرات ایران و آمریکا، صورت‌بندی خواسته‌ها چنین است: ▪️سقف خواسته ایران: رفع کامل تحریم‌ها، تضمین معتبر برای عدم بازگشت تحریم‌ها، و برخورداری از حقوق کامل هسته‌ای. ▪️کف خواسته ایران: آزادسازی منابع مالی مسدودشده، تسهیل فروش نفت، و برخی گشایش‌های بانکی. ▪️سقف خواسته آمریکا: توقف بلندمدت برنامه هسته‌ای، ورود ایران به مذاکرات موشکی و منطقه‌ای، و مهار قدرت منطقه‌ای ایران. ▪️کف خواسته آمریکا: توقف پیشرفت‌های فنی هسته‌ای و پذیرش برخی محدودیت‌های عملیاتی و نظارتی. ✅ آن‌چه تعیین‌کننده نتیجه نهایی است، نه متن بیانیه‌ها، نه محل مذاکرات، و نه شکل توافق، بلکه نسبت نهایی این چهار نقطه است. اینکه کدام طرف توانسته سقف خواسته‌های خود را حفظ کند، کف خود را پایین نبرد، و طرف مقابل را به عقب‌نشینی وادارد. @Binesh_Rahbordi
📎 این یادداشت در پاسخ به برخی تحلیل‌های سطحی درباره روند مذاکرات ایران و آمریکا نوشته شده است؛ تحلیل‌هایی که بیشتر تمرکز را بر مکان، زمان یا نقش واسطه‌ها قرار می‌دهند و از درک منطق درونی و ساختاری مذاکره غافل می‌مانند. ✳️ هدف این یادداشت، تبیین نسبت میان کف و سقف خواسته‌های طرفین به‌عنوان مهم‌ترین مؤلفه تعیین‌کننده در هر مذاکره است. اگر این نسبت را درک نکنیم، هیچ تحلیلی از روند یا نتیجه مذاکرات، نمی‌تواند عمیق و واقع‌بینانه باشد. @Binesh_Rahbordi