بسم الله الرحمن الرحیم تفسیر آیه 135 سوره بقره: «وَقَالُواْ كُونُواْ هُوداً أَوْ نَصَارَى تَهْتَدُواْ قُلْ بَلْ مِلَّةَ إِبْرَاهِيمَ حَنِيفاً وَمَا كَانَ مِنَ الْمُشْرِكِينَ» (135) ترجمه : «(اهل كتاب) گفتند: یهودى یا مسیحى شوید تا هدایت یابید، بگو: (چنین نیست،) بلكه (پیروى از) آئین حقگراى ابراهیم (مایه هدایت است، زیرا) او از مشركان نبود». نکته ها : كلمه «یهود» از «هود» به معناى بازگشت به خدا، گرفته شده است. در مجمع البحرین از امام صادق علیه السلام نقل شده است كه لقب یهود از آیه 156 سوره اعراف اقتباس شده است، آنجا كه بنى اسرائیل به خدا گفتند: «انّا هُدنا الیك» و كلمه نصارى نیز از كلام حضرت عیسى علیه السلام گرفته شده است آنجا كه فرمود: «مَن انصارى الى اللّه» امّا كلمه «حنیف» از «حنف» به معناى در راه مستقیم آمدن است، همانگونه كه «جنف» به معناى در راه كج قرار گرفتن آمده است. در آیه 113 خواندیم كه یهودیان، نصارى را قبول نداشتند و نصارى نیز یهودیان را پوچ مى دانستند وهر یك خیال مى كرد كه تنها خودش بر هدایت مى باشد. در حالى كه هر دو گروه دچار شكّ گردیده و از راه مستقیم منحرف شده اند و راه حقّ راه ابراهیم (علیه السلام) است كه هرگز دچار شكّ نگردید. امام صادق( علیه السلام) فرمودند: دین حنیف و حقگرا، همان گرایش به حقّ واسلام است. [تفسیر برهان] پیام ها : - انحصار طلبى بى جا، ممنوع است. یهود و نصارى بدون داشتن دلیل، هركدام هدایت را تنها در آئین خود مى دانند. «كونوا هوداً او نصارى تهتدوا» - نام وعنوان مهم نیست، ایمان وعمل اهمیّت دارد. یهودى یا نصرانى یك لقب بیش نیست، آنچه ارزشمند است، توحید ویكتاپرستى است. «بل ملة ابراهیم حنیفاً» - به تبلیغات سوء دیگران پاسخ دهید. «قالوا... قل» - ابراهیم (علیه السلام )هیچگاه از مشركان نبوده است، در حالى كه یهود و نصارى گرفتار شرك شده اند. «وما كان من المشركین»

بسم الله الرحمن الرحیم تفسیرآیه 137 سوره بقره: « فَإِنْ آمَنُواْ بِمِثْلِ مَا آمَنتُم بِهِ فَقَدِ اهْتَدَواْ وَّإِن تَوَلَّوْاْ فَإِنَّمَا هُمْ فِي شِقَاقٍ فَسَيَكْفِيكَهُمُ اللّهُ وَهُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ» (137) ترجمه : «اگر آنها (نیز) به مانند آنچه شما بدان ایمان آورده اید، ایمان بیاورند، همانا هدایت یافته اند، و اگر سرپیچى نمایند، پس جز این نیست كه آنها (با حقّ) در ستیزند وخداوند شرّ آنان را از تو دفع مى كند و او شنونده ى داناست». نکته ها : اگر اهل كتاب، یهود و نصارى، به جاى سرسختى و خودمحورى وتكیه بر مسائل نژادى و قبیله اى، همانند شما مسلمانان به تمام انبیا و كتب آسمانى ایمان بیاورند و تعصّبات نابجا را كنار بگذارند، حتماً هدایت مى یابند، ولى اگر همچون گذشته، تنها خود را بر حقّ بدانند و دیگران را منحرف بشمارند، آنان در ستیز باحقّ و جدایى از حقّ خواهند بود. البتّه شما مسلمانان به راه خود دلگرم باشید و از تحقیرها و توطئه هاى آنان نترسید. چون خداوند شر آنان را از شما دفع وشما را در برابر آنان حمایت وكفایت مى كند، زیرا كه او شنواى داناست. پیام ها : - مسلمانان، الگوى هدایت یافتگان واقعى هستند. «بمثل ما آمنتم» زیرا به تمام انبیا وكتاب هاى آسمانى، ایمان واعتقاد دارند. - خداوند، حمایت وكفایت خود را از مسلمانان اعلام نموده است. «فسیكفیكهم اللّه» - ایمان نیاوردن یهود ونصارى از روى عناد، لجاجت و ستیزه جویى است، نه منطق و استدلال. «وان تولّوا فانّما هم فى شقاق» [امام صادق( علیه السلام)، شقاق و ستیزه جویى را كفر مى داند. (تفسیر مجمع البیان و راهنما)]

بسم الله الرحمن الرحیم تفسیر آیه 138 سوره بقره: صِبْغَةَ اللّهِ وَمَنْ أَحْسَنُ مِنَ اللّهِ صِبْغَةً وَنَحْنُ لَهُ عَابِدونَ (138) ترجمه : (این است) رنگ آمیزى الهى و كیست بهتر از خدا در نگارگرى؟ و ما تنها او را عبادت مى كنیم. نکته ها : انسان در زندگى خویش باید رنگى را بپذیرد، امّا در میان همه رنگ ها، رنگ خدایى بهتر است. ناگفته پیداست كه تا رنگ نژاد وقبیله وهوسها را كنار نگذاریم، رنگ وحدت و برادرى و تسلیم امر خدا بودن را نخواهیم گرفت. همه ى رنگ ها به مرور زمان كم رنگ وبى رنگ مى شود. امّا رنگ خدایى همیشگى و پایدار است. «كل شى ء هالك الاّ وجهه» [آیةاللَّه جوادى، تفسیر موضوعى، ج 5، ص 132] و چه رنگى بهتر از رنگ خدا كه او را عبادت و بندگى مى كنیم. بگذریم كه یهود، كودكان خود را با آبى مخصوص شستشو داده و بدینوسیله به او رنگ مذهبى مى دهند. بهترین رنگ آن است كه صفا و بقا داشته و چشم اولیاى خدارا به خود جلب كند. همرنگ با فطرت و منطق بوده، مشترى آن خدا، و بهاى آن بهشت باشد. همه ى رنگ ها پاك مى شوند، قبیله، نژاد و نسب، دیر یا زود از بین مى روند، ولى آنچه ابدى و باقى است همان رنگ و صبغه ى الهى یعنى اخلاص وایمان است. در حدیث آمده است: شخصى در دیوار خانه ى خود سوراخى ایجاد مى كرد، امام صادق علیه السلام پرسید: چرا اینكار را انجام مى دهى؟! جواب داد: تا دود اجاق منزل بیرون رود. امام فرمود: مى توانى این منظور را داشته باشى كه روزنه ى ورود روشنایى قرار دهى تا اوقات نماز را بشناسى. یعنى اگر بناست در دیوار روزنه اى ایجاد شود، چرا تنها براى بیرون كردن دود باشد؟ چرا براى ورود نور نباشد؟ [قصص، 88]بله مى توان به هر كارى، رنگ خدایى داد. راه خدا یكى است. اگر رنگ خدایى نباشد، رنگ هاى دیگر، انسان را گیج و متحیّر مى كند. وهمرنگ شدن با جماعتى كه اكثر آنها دچار انحرافند خود مایه رسوایى وخوارى در قیامت است. پیام ها : - ایمان به خدا، پیامبران، كتاب هاى آسمانى و تسلیم خدا بودن، صبغه و رنگ خدایى است. در آیات قبل فرمود: «قولوا آمنّا باللّه و...»، در این آیه مى فرماید: «صبغة اللّه» - برترین و زیباترین رنگ ها، صبغه و رنگ الهى است. «ومن احسن من اللّه صبغة» - باید تنها بنده خدا بود، نه بنده ى دیگران. «و نحن له عابدون»

📝 گزارش نیکوکاری ۵۸ و ۵۹ مین حق بیمه 👌 همون طور که مستحضر هستید و در فوروارد همین پست هم میتونید مراجعه کرده و ببینید، در اردیبهشت ماه ۹۹ توسط یکی از خیرین محترممون دو زوجه سیده به همراه همسر و پدر گرامیشون به مدت پنج سال به مبلغ نهایی بیش از ۲۰ میلیون تومان، بیمه عمر شدند 👈 که خدا رو شکر ۵۸ و ۵۹ مین حق بیمه این عزیزان به کمک این نیکوکار محترم پرداخت گردید؛ سلامتی همه خیرین #صلوات بفرستید. ارادتمند؛ صدقیانی

بسم الله الرحمن الرحیم تفسیر آیات 141 و 142 سوره بقره: آیه141: تِلْكَ أُمَّةٌ قَدْ خَلَتْ لَهَا مَا كَسَبَتْ وَلَكُم مَّا كَسَبْتُمْ وَلاَ تُسْأَلُونَ عَمَّا كَانُواْ يَعْمَلُونَ (141) ترجمه : (به هر حال) آن امّت بگذشت، آنچه آنان بدست آوردند براى خودشان است و آنچه شما بدست آوردید براى خودتان است و شما از آنچه آنان كرده اند، سؤال نخواهید شد. آیه142: سَيَقُولُ السُّفَهَاء مِنَ النَّاسِ مَا وَلاَّهُمْ عَن قِبْلَتِهِمُ الَّتِي كَانُواْ عَلَيْهَا قُل لِّلّهِ الْمَشْرِقُ وَالْمَغْرِبُ يَهْدِي مَن يَشَاءُ إِلَى صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ (142) ترجمه : بزودى بى خردان از مردم، خواهند گفت: چه چیزى آنها (مسلمانان) را از (بیت المقدّس،) قبله اى كه بر آن بودند برگردانید؟ بگو: مشرق و مغرب از آن خداست، هركه را بخواهد به راه راست هدایت مى كند. نکته ها : نکته ها : چون مشركان مكّه، كعبه را به بتخانه تبدیل كرده بودند، پیامبر اكرم و مسلمانان، سیزده سالى را كه بعد از بعثت در مكّه بودند، به سوى كعبه نماز نمى خواندند، تا مبادا گمان شود كه آنان به بت ها احترام مى گزارند. امّا بعد از هجرت به مدینه، چند ماهى نگذشته بود كه یهودیان زبان به اعتراض گشوده و مسلمانان را تحقیر كردند و گفتند: شما رو به قبله ما بیت المقدّس نماز مى خوانید، بنابراین پیرو و دنباله رو ما هستید و از خود استقلال ندارید. پیامبر اكرم صلى الله علیه وآله از این اهانت ناراحت شد و هنگام دعا به آسمان نگاه مى كرد، گویا منتظر نزول وحى بود تا آنكه دستور تغییر قبله صادر شد. پیامبر دو ركعت نماز ظهر را به سوى بیت المقدّس خوانده بود كه جبرئیل مأمور شد، بازوى پیامبر را گرفته و روى او را به سوى كعبه بگرداند. در نتیجه پیامبر صلى الله علیه وآله یك نماز را به دو قبله خواند و اكنون نیز در مدینه نام آن محلّ به مسجدِ قبلتَین معروف است. [تفسیر نورالثقلین، ج 1 ص 136] بعد از این ماجرا، یهود ناراحت شده و طبق عادت خود شروع به خرده گیرى كردند. آنها كه تا دیروز مى گفتند: مسلمانان استقلال ندارند و پیرو ما هستند، اكنون مى پرسیدند، چرا اینها از قبله ى پیامبران پیشین اعراض كرده اند؟ پیامبر اكرم صلى الله علیه وآله مأمور شد در جواب آنها پاسخ دهد: مشرق و مغرب از آنِ خداست و خداوند مكان خاصّى ندارد. آرى، تغییر قبله، نشانه ى حكمت الهى است نه ضعف و جهل او. همچنان كه در نظام تكوین، تغییر فصول سال، نشانه ى تدبیر است، نه ضعف یا پشیمانى. خداوند در همه جا حضور دارد و شرق و غرب عالم از آن اوست. پس جهت گیرى بدن به سوى كعبه، رمز جهت گیرى دل به سوى خداست. چه بسا افرادى به سوى كعبه نماز بگزارند، ولى قبله آنان چیز دیگرى باشد. چنانكه خواجه عبداللّه انصارى مى گوید: قبله شاهان بود، تاج و كمند قبله ارباب دنیا، سیم وزر قبله صورت پرستان، آب و گِل قبله معنا شناسان، جان ودل قبله تن پروران، خواب وخورشت قبله انسان، به دانش پرورش قبله عاشق، وصال بى زوال قبله عارف، كمال ذى الجلال پیام ها : - در كسب خوشبختى، تكیه به گذشتگان و تاریخ پدران، چاره ساز نیست. «لها ما كسبت ولكم ما كسبتم» گیرم پدر تو بود فاضل از فضل پدر، تو را چه حاصل - هر امّتى، تنها مسئول عمل خویش است. «لا تسئلون عمّا كانوا یعملون» - افرادى كه هر روز دنبال بهانه اى هستند تا از پذیرش حقّ طفره روند، سفیه هستند. [همانگونه كه در روایات به كسى كه آخرت خویش را فداى دنیا كند مجنون، و به پیروان رهبر فاسد فقیر، و آن كس كه دین خود را از دست بدهد، غارت زده گفته شده است] «سیقول السفهاء» - كسى كه دست خدا را در وضع یا تغییر احكام بسته بداند، سفیه و سبك مغز است. اعتراض به خداى حكیم ودانا، نشانه ى سفاهت است. «سیقول السفهاء» - مسلمانان باید توطئه ها وشایعات وسؤالات بهانه جویانه ى دشمن را پیش بینى كرده وبا پاسخ به آنها، از نفوذ وگسترش آن پیشگیرى نمایند. «سیقول... قل» - اصل سؤال كردن مورد انتقاد نیست، روحیّه سؤال كننده مورد انتقاد است كه از روى اعتراض و اشكال تراشى مى پرسد. «ما ولاّهم عن قبلتهم» - قداست و كرامت مكان ها و زمان ها، وابسته به عنایت پروردگار است، نه چیز دیگر. «لِلّه المشرق و المغرب» - تغییر قبله، یكى از نشانه هاى پیامبر اسلام در كتب آسمانى بود، لذا براى بعضى وسیله ى هدایت شد. «یهدى به من یشاء»