هدایت شده از امام رضایی ها
7.55M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🎥 در روزگار علی زنده باشی و نفس بکشی و ارادتمند مرامش نباشی؟!"
_ با علی هستی؟
_ بنده خدا! چطور می‌توانم نباشم؟! در روزگار علی زنده باشی و نفس بکشی و ارادتمند مرامش نباشی به چه می‌ارزی؟!
🔹گوشه‌ای از بازی مرحوم حسین پناهی در سریال امام علی(ع). شاهکارِ داوود میرباقری که پس از گذشت ۲۸ سال هنوز دیدنی‌ست و می‌شود چندباره آن را دید.
✓ #امام_رضایی_ها
https://eitaa.com/joinchat/4087742646C999b46d821
هدایت شده از پرورشی و فعالیت‌های کلاسی دبستان بیرمی کویتی 2
دعای جوشن کبیر (1).pdf
حجم:
430.1K
سند از طرف چ~م~ر~ان
بسم الله الرحمن الرحیم
تفسیر نور(آیه 170 سوره بقره):
وَإِذَا قِيلَ لَهُمُ اتَّبِعُوا مَا أَنزَلَ اللّهُ قَالُواْ بَلْ نَتَّبِعُ مَا أَلْفَيْنَا عَلَيْهِ آبَاءنَا أَوَلَوْ كَانَ آبَاؤُهُمْ لاَ يَعْقِلُونَ شَيْئاً وَلاَ يَهْتَدُونَ (170)
ترجمه :
وهنگامى كه به آنها (مشركان) گفته شود: آنچه را خدا نازل كرده است پیروى كنید، گویند: بلكه ما از آنچه پدرانِ خود را بر آن یافتیم پیروى مى نماییم. آیا (از آنان پیروى مى كنند) هرچند پدرانشان چیزى نمى فهمیدند و هدایت نیافته بودند؟
نکته ها :
آیه قبل به ما هشدار داد كه از پیروى گامها و فرمان هاى شیطان، دورى كنیم. این آیه یكى از مصادیق راه شیطان را كه تقلید كوركورانه است بیان مى كند.
پیروى و اطاعت عقلانى مانعى ندارد، مورد انتقاد قرآن، تقلید از كسانى است كه نه خود داراى تعقّل بوده اند و نه هدایت انبیا را پذیرفته اند.
هدایت الهى، در هر عصر و زمانى وجود دارد. از اینكه قرآن مى فرماید: نیاكان آنان هدایت پذیر نبودند، استفاده مى شود كه هدایت الهى در هر زمانى بوده، ولى آنها نمى پذیرفتند. حضرت على علیه السلام در نهج البلاغه مى فرماید: «بلى لاتخلوا الارض من قائم للّه ظاهراً او خائفاً» [نهج البلاغه، قصارالحكم 147] زمین از رهبر آسمانى هرگز خالى نیست، خواه آشكارا و خواه مخفیانه مردم را به راه خدا دعوت مى نماید.
پیام ها :
- ارتجاع و عقب گرد، ممنوع است. پیروى از سنّت و راه نیاكان، اگر همراه با استدلال و تعقّل نباشد، قابل پذیرش نمى باشد. «الفینا علیه ابائنا»
- تعصّباتِ نژادى وقبیله اى، از زمینه هاى نپذیرفتن حقّ است. «بل نتّبع... ابائنا»
- آداب و عقاید نیاكان، در آیندگان اثر گذار است. «ما الفینا علیه ابائنا»
- راه حقّ، با عقل و وحى به دست مى آید. «لایعقلون شیئاً و لایهتدون»
- انتقال تجربه و دانش ارزش است، ولى انتقال خرافات از نسل گذشته به نسل آینده، ضد ارزش مى باشد. «اباؤهم لایعقلون»
- عقل، ما را به پیروى از وحى، رهبرى مى كند. «اتّبعوا ما انزلنا... او لوكان اباؤهم لا یعقلون»
هدایت شده از مهرداد صدقیانی
4.02M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
اگر در ماه رمضان، شخص بیمار در اثنای روز خوب شود تکلیفش چیست؟
🎙 به بیان حجت الاسلام صدقیانی
#شیخ_مهرداد #صدقیانی 👇
eitaa.com/Sedghyani
هدایت شده از مهرداد صدقیانی
4.49M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
اگر در شب ماه مبارک رمضان جنب بشه و تا اذان صبح عمدا یا غیرعمد غسل نکند تکلیفش چیست؟
باقی ماندن بر جنابت در غیر روزه ماه رمضان و فضای آن چه حکمی دارد؟
🎙 به بیان حجت الاسلام صدقیانی
#شیخ_مهرداد #صدقیانی 👇
eitaa.com/Sedghyani
هدایت شده از مهرداد صدقیانی
7.19M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
اگر بدون عمد غسل جنابت رو انجام ندهد حکمش چیست؟
اگر بداند جنب شده و تا اذان صبح آن را فراموش کند و بعد از اذان صبح یادش بیاید تکلیفش چیست؟
🎙 به بیان حجت الاسلام صدقیانی
#شیخ_مهرداد #صدقیانی 👇
eitaa.com/Sedghyani
هدایت شده از مهرداد صدقیانی
5.28M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🔻 فرو بردن سر در زیر آب بنا بر فتوای:
۱: امام خامنه ای
۲: آیت الله مکارم
۳: آیت الله سیستانی
🎙 به بیان حجت الاسلام صدقیانی
#شیخ_مهرداد #صدقیانی 👇
eitaa.com/Sedghyani
بسم الله الرحمن الرحیم
تفسیر نور(آیه 171 سوره بقره):
وَمَثَلُ الَّذِينَ كَفَرُواْ كَمَثَلِ الَّذِي يَنْعِقُ بِمَا لاَ يَسْمَعُ إِلاَّ دُعَاءً وَنِدَاءً صُمٌّ بُكْمٌ عُمْيٌ فَهُمْ لاَ يَعْقِلُونَ (171)
ترجمه :
و مَثل كافران، چنان است كه كسى به حیوانى كه جز صدایى (از نزدیك) ویا ندایى (از دور) نمى شنود بانگ زند، اینان كران، لالان و كورانند و از اینروست كه نمى اندیشند.
نکته ها :
«دعا» به معناى خواندن از نزدیك و «نداء» براى خواندن از راه دور است.
در این آیه دو تشبیه است: یكى تشبیه دعوت كننده ى حقّ، به چوپان. و دیگرى تشبیه كافران، به حیواناتى كه از كلام چوپان چیزى جز فریاد نمى فهمند. یعنى اى پیامبر! مثال تو در دعوت این قومِ بى ایمان به سوى حقّ و شكستن سدهاى تقلید كوركورانه، همچون كسى است كه گوسفندان و حیوانات را براى نجات از خطر صدا مى زند و آنها این پیام را درك نمى كنند. زیرا چشم و گوش دل آنها بسته شده و در واقع كرو لال و نابینا هستند.
پیام ها :
- ارزش چشم و گوش و زبان، به آن است كه مقدّمه ى تعقّل باشد، و گرنه حیوانات نیز چشم و گوش دارند. «صم بكم عمى فهم لایعقلون»
- راه شناخت، پرسیدن، گوش كردن و دیدن همراه با تفكّر است. «صم بكم عمى فهم لایعقلون»
- اشخاص بى تفاوت در برابر دعوت حقّ، پنج صفت تحقیرآمیز دارند:
مثل حیوانند، كورند، كرند، لالند و بى عقلند. «مثل الّذین كفروا... فهم لایعقلون»
بسم الله الرحمن الرحیم
تفسیر نور(آیه172 سوره بقره):
« يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ كُلُواْ مِن طَيِّبَاتِ مَا رَزَقْنَاكُمْ وَاشْكُرُواْ لِلّهِ إِن كُنتُمْ إِيَّاهُ تَعْبُدُونَ »(172)
ترجمه :
اى كسانى كه ایمان آورده اید! از نعمت هاى پاكیزه اى كه به شما روزى داده ایم بخورید و شكر خدارا به جاى آورید. اگر فقط او را پرستش مى كنید.
نکته ها :
از رسول خدا (صلى الله علیه وآله) نقل شده است كه خداوند مى فرماید: من مردم را خلق مى كنم، امّا آنان غیر مرا مى پرستند. من به آنان روزى مى دهم، امّا آنان شكر دیگرى را مى نمایند. [تفسیر صافى]
قرآن، هرگاه بنا دارد انسان را از كارى منع كند، ابتدا راههاى مباح آنرا مطرح كرده و سپس موارد نهى را بیان مى كند. چون مى خواهد در آیات بعد، مردم را از یك سرى خوردنى، منع و نهى كند، در این آیه راههاى حلال را بازگو نموده است.
شكر مراحلى دارد. گاهى با زبان است و گاهى با عمل. شكر واقعى آن است كه نعمت ها در راهى مصرف شود كه خداوند مقرر نموده است.
هدف اصلى از آفرینش نعمت هاى طبیعى، مؤمنان هستند. در سه آیه قبل فرمود: اى مردم! از آنچه در زمین است بخورید. در این آیه مى فرماید: اى مؤمنان! از نعمت هاى دلپسندى كه براى شما روزى كرده ام بخورید. شاید در این اختلاف تعبیر، رمزى باشد و آن اینكه هدف اصلى، رزق رسانى به مؤمنان است، ولى دیگر مردم هم در كنار آنها بهره مى برند. همانگونه كه هدف اصلىِ باغبان از آبیارى، رشد گلها ودرختانِ میوه است، گرچه علف هاى هرز وتیغها نیز به نوایى مى رسند.
از هركس توقّع خاصّى است. از مردم عادّى، توقّع آن است كه پس از خوردن، دنبال گناه و وسوسه هاى شیطان و فساد نروند؛ «یا ایّها النّاس كلوا... ولا تَتّبعوا خُطوات الشّیطان» [بقره، 168] ولى از اهل ایمان این توقّع است كه پس از خوردن، به دنبال عمل صالح و شكرگزارى باشند. «یا ایّها الّذین آمنوا كلوا... واشكروا» و «یا ایّها الرّسل كلوا... واعملوا صالحاً» [مؤمنون، 51]
پیام ها :
- خودسازى و زهد و تقوى، منافاتى با بهره گیرى از طیّبات ندارد. «یا ایّها الّذین آمنوا كلوا من طیبات»
- در مكتب اسلام، مادّیات مقدّمه ى معنویات است. «كلوا، واشكروا، تعبدون»
- اسلام در تغذیه، به بهداشت توجّه دارد. «طیّبات ما رزقناكم»
- قبل از تأمین زندگى مردم ومحبّت به آنان، توقّعى نداشته باشید. «كلوا... واشكروا»
- شكر، نشانه ى خداپرستى و توحید ناب است. اگر انسان رزق را نتیجه فكر اقتصادى، تلاش، مدیریّت، سرمایه و اعتبارات خود بداند، براى خداوند سهمى قایل نخواهد بود تا او را شكر كند. «واشكروا للّه ان كنتم ایّاه تعبدون»
- شكر، نمونه روشن عبادت است. «واشكروا للّه... تعبدون»
- شكر خداوند، واجب است. «كلوا... واشكروا لِلّه»
- خداپرست، آنچه را خدا حلال شمرده، از پیش خود حرام نمى كند. «كلوا... ان كنتم ایّاه تعبدون»
هدایت شده از مهرداد صدقیانی
5.69M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
📻 #احکام شرعی ماه مبارک #رمضان
اشخاصی که به جهت کارشان ناچار به #افطار هستند، آیا از اول صبح می توانند افطار کنند؟
🎙 به بیان حجت الاسلام #صدقیانی
#شیخ_مهرداد #صدقیانی 👇
eitaa.com/Sedghyani
بسم الله الرحمن الرحیم
تفسیر نور(آیه173 سوره بقره):
«إِنَّمَا حَرَّمَ عَلَيْكُمُ الْمَيْتَةَ وَالدَّمَ وَلَحْمَ الْخِنزِيرِ وَمَا أُهِلَّ بِهِ لِغَيْرِ اللّهِ فَمَنِ اضْطُرَّ غَيْرَ بَاغٍ وَلاَ عَادٍ فَلا إِثْمَ عَلَيْهِ إِنَّ اللّهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ» (173)
ترجمه :
همانا خداوند مردار و خون و گوشت خوك و آنچه را كه (هنگام ذبح) نام غیر خدا بر آن برده شده، حرام كرده است، (ولى) آن كس كه ناچار شد (به خوردن اینها) در صورتى كه زیاده طلبى نكند و از حدّ احتیاج نگذراند، گناهى بر او نیست، همانا خداوند بخشنده و مهربان است.
نکته ها :
به دنبال آیه ى قبل كه فرمود: از پیش خود، حلال هاى خدا را بر خود حرام نكنید، خداوند تنها مردار و خون و گوشت خوك و هر حیوانى كه مانند زمان جاهلیّت نام غیر خدا هنگام ذبح بر او برده شود، حرام كرده است.
امام صادق علیه السلام فرمود: گوشت مردار، سبب ضعف بدن و قطع نسل و مرگ ناگهانى مى شود و خوردن خون، سبب سنگدلى و قساوت قلب مى گردد. [وسائل، ج 16، ص 310]
طبق نظریه هاى بهداشتى، گوشت خوك عامل دو نوع كرم كدو و تریشین است. و حتّى در بعضى از كشورها، مصرف گوشت خوك ممنوع شمرده شده و انجیل مسیح نیز گناهكاران را به خوك تشبیه كرده است.
كسى كه براى حفظ جان خود هیچ غذایى نداشته باشد، مى تواند به خاطر اضطرار از غذاى حرام استفاده كند، مشروط بر اینكه از روى سركشى و نافرمانى و ستمگرى نباشد. یعنى فقط به همان مقدارى مصرف كند كه خود را از مرگ برهاند، نه اینكه خواهان لذّت باشد. این اجازه به خاطر لطف و مهربانى خداوند است. امام صادق علیه السلام فرمود: اگر انسان عمداً در حال اضطرار از خوردنى هاى ممنوع نخورد و بمیرد، كافر مرده است. [تفسیر نورالثقلین، ج 1، ص 130]
با توجّه به اینكه خوردنى هاى حرام، بیش از چهار موردى است كه در آیه مطرح شده است، پس كلمه «انّما» به معناى حصر عقلى نیست، بلكه در مقابل تحریم هاى جاهلیّت است.
قاعده اضطرار، اختصاص به خوردنى ها ندارد و در هر مسئله اى پیش آید، قانون را تخفیف مى دهد. از امام صادق علیه السلام سؤال كردند كه پزشك به مریضى دستور استراحت و خوابیدن داده است، نماز را چه كند؟ امام این آیه را تلاوت نموده و فرمودند: نماز را خوابیده بخواند. [تفسیر نورالثقلین، ج 1، ص 145]
احكام اسلام، براساس مصالح است. در آیه قبل، خوردن بخاطر طیّب بودن آنها مباح بود و در این آیه چیزهایى كه از طیّبات نیستند، حرام مى شود.
تحریم هاى الهى، تنها به جهت مسائل طبى وبهداشتى نیست، مثل تحریم گوشت مردار وخون، بلكه گاهى دلیل حرمت، مسائل اعتقادى، فكرى وتربیتى است. نظیر تحریم گوشت حیوانى كه نام غیر خدا بر آن برده شده كه به خاطر شرك زدایى است. چنانكه گاهى ما از غذاى شخصى دورى مى كنیم، به خاطر عدم رعایت بهداشت توسط او، ولى گاهى دورى ما از روى اعراض یا اعتراض و برائت از اوست.
پیام ها :
- اسلام به مسئله غذا و تغذیه، توجّه كامل داشته و بارها در مورد غذاهاى مضرّ و حرام هشدار داده است. [تحریم گوشت خوك و مردار و خون، چهار بار در قرآن تكرار شده است: آیه مورد بحث و سوره هاى مائده، 3 و انعام، 145 و نحل، 115] «انّما حرّم علیكم المیتة...»
- تحریم ها، تنها به دست خداست نه دیگران. «انّما حرّم علیكم»
- توجّه به خداوند و بردن نام او، در ذبح حیوانات لازم است. تا هیچ كار ما خارج از مدار توحید نباشد و با مظاهر شرك و بت پرستى مبارزه كنیم. «وما اهلّ به لغیر اللَّه»
- اضطرارى حكم را تغییر مى دهد كه به انسان تحمیل شده باشد، نه آنكه انسان خود را مضطرّ كند. كلمه «اُضطُرّ» مجهول آمده است، نه معلوم. «فمن اضطرّ»
- اسلام، دین جامعى است كه در هیچ مرحله بن بست ندارد. هر تكلیفى به هنگام اضطرار، قابل رفع است. «فمن اضطُرّ... فلا اثم علیه»
- قانون گزاران باید شرایط ویژه را به هنگام وضع قانون در نظر بگیرند. «فمن اضطرّ... فلا اِثم علیه»
- از شرایط اضطرارى، سوء استفاده نكنید. «فمن اضطُرّ غیرباغ ولا عاد»