به یک دعای مادرانه محتاجم 🖋دعای مادر می‌گیرد، و من مادری را می‌شناسم که کافیست لطف دعایش نصیبمان شود. او که نگاهش گره گشای تمام کارهاست. یا ام البنین(س)... در حق ما چون مادری دعا کن تو را به عباست نظر به‌ ما کن ✓ #امام_رضایی_ها https://eitaa.com/joinchat/4087742646C999b46d821

بسم الله الرحمن الرحیم آیه: وَإِذْ قُلْتُمْ يَا مُوسَى لَن نَّصْبِرَ عَلَىَ طَعَامٍ وَاحِدٍ فَادْعُ لَنَا رَبَّكَ يُخْرِجْ لَنَا مِمَّا تُنبِتُ الأَرْضُ مِن بَقْلِهَا وَقِثَّآئِهَا وَفُومِهَا وَعَدَسِهَا وَبَصَلِهَا قَالَ أَتَسْتَبْدِلُونَ الَّذِي هُوَ أَدْنَى بِالَّذِي هُوَ خَيْرٌ اهْبِطُواْ مِصْراً فَإِنَّ لَكُم مَّا سَأَلْتُمْ وَضُرِبَتْ عَلَيْهِمُ الذِّلَّةُ وَالْمَسْكَنَةُ وَبَآؤُوْاْ بِغَضَبٍ مِّنَ اللَّهِ ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ كَانُواْ يَكْفُرُونَ بِآيَاتِ اللَّهِ وَيَقْتُلُونَ النَّبِيِّينَ بِغَيْرِ الْحَقِّ ذَلِكَ بِمَا عَصَواْ وَّكَانُواْ يَعْتَدُونَ (61) ترجمه : و (نیز بخاطر آورید) زمانى كه گفتید: اى موسى، ما هرگز یك نوع غذا را تحمّل نمى كنیم، پس پروردگارت را بخوان تا از آنچه (به طور طبیعى از) زمین مى رویاند، از سبزى و خیار و سیر و عدس و پیازش، براى ما (نیز) برویاند. موسى گفت: آیا (غذاى) پست تر را بجاى نعمت بهتر مى خواهید؟ (اكنون كه چنین است بكوشید از این بیابان خارج شده و) وارد شهر شوید، كه هر چه خواستید براى شما فراهم است. پس (مُهر) ذلّت و درماندگى، بر آنها زده شد و (مجدّداً) گرفتار غضب پروردگار شدند. این بدان جهت بود كه آنها به آیات الهى كفر مى ورزیدند و پیامبران را به ناحقّ مى كشتند، و این به سبب آن بود كه آنان گنهكار و سركش و متجاوز بودند. آيا تنوّع طلبى جزء طبيعت انسان نيست؟ بدون شك، تنوّع از لوازم زندگى و جزء خواسته‏هاى بشر است، كاملا طبيعى است كه انسان پس از مدّتى از غذاى يكنواخت خسته شود، اين كار خلافى نيست پس چگونه بنى اسرائيل با درخواست تنوّع مورد سرزنش قرار گرفتند؟ پاسخ اين سؤال با ذكر يك نكته روشن مى‏شود و آن اين كه در زندگى بشر حقايقى وجود دارد كه اساس زندگى او را تشكيل مى‏دهد و نبايد فداى خورد و خواب و لذائذ متنوّع گردد. زمانهايى پيش مى‏آيد كه توجه به اين امور انسان را از هدف اصلى، از ايمان و پاكى و تقوى، از آزادگى و حرّيّت باز مى‏دارد، در اينجاست كه بايد به همه آنها پشت پا بزند. تنوّع طلبى در حقيقت دام بزرگى است از سوى استعمارگران ديروز و امروز كه با استفاده از آن، افراد آزاده را چنان اسير انواع غذاها و لباسها و مركبها و مسكنها مى‏كنند كه خويشتن خويش را بكلّى به دست فراموشى بسپارند و حلقه اسارت آنها را بر گردن نهند. نکته ها : بنى اسرائیل به جاى شكرگزارى از نعمت هاى «منّ و سلوى»، به فكر زیاده خواهى و تنوّع طلبى افتاده و از غذاهاى زمینى خواستند و براى نمونه، تعدادى از آنها مانند: سبزى، خیار، پیاز و سیر را نام بردند. حضرت موسى در برابر این درخواست ها، ضمن تأسّف از اینكه آنها نعمت هاى نیكو و بهتر را با نعمت هاى ساده عوض مى كنند، به آنها گفت: اگر بناى كامیابى از اینها را دارید، باید به شهر رفته و با دشمنانتان بجنگید، شما از یك سو حال جهاد ندارید و از طرف دیگر تمام امتیازات شهرنشینى را مى خواهید. خداوند خبر مى دهد كه این قوم با چنین ویژگى ها و خصوصیّات، به ذلّت و خوارى افتاده و گرفتار قهر و غضب الهى خواهند شد. تنوّع طلبى و افزون خواهى، دامى براى اسیر شدن انسان هاست. استعمارگران نیز از همین خصیصه ى مردم، براى لباس، مسكن، مركب و تجمّلات استفاده كرده و مردم را به اسارت مى كشند. پیام ها : - شكم پرستى، عامل هبوط وسقوط انسان هاست. «لن نصبرعلى طعام واحد...اهبطوا» - رفاه طلبى، زمینه ى ذلّت و خوارى است. «لن نصبر... ضربت علیهم الذلّة...» - بى ادبى در گفتگو، نشانه ى روحیّه ى سركش وطغیانگر است. آنها مى توانستند بجاى «لن نصبر» هرگز صبر نمى كنیم، بگویند: یك نواختى غذا براى ما سنگین شده است. و یا بجاى «فادع لنا ربّك»، بگویند: «فادع لنا ربّنا» - بنى اسرائیل، نژاد پر توقّع و افزون طلب هستند. «فادع لنا، یخرج لنا» - بیان خواسته هاى جزیى، نشانه ى شدّت وابستگى و حقارت طبع است. «بقل، قثاء، فوم، عدس و بصل» - راضى بودن به آنچه خداوند خواسته و صبر بر آن، تأمین كننده ى خیر و مصلحت واقعى انسان است. «أتستبدلون الّذى هو ادنى بالّذى هو خیر...» - شهرنشینى و داشتن همه نوع امكانات، نشانه ى رشد و تكامل نیست، بلكه گاهى مایه ى سقوط و هبوط است. «اهبطوا مصراً» - كارهاى خطرناك، وابسته به افكار انحرافى وخطرناك است. «یكفرون، یقتلون» - تاریخ انبیا، با شهادت در راه خداوند گره خورده است. «یقتلون النبیین» - تعدّى و معصیت پى درپى، موجب كفر و كفر، عامل هر گونه جنایت است. «یكفرون، عصوا» - ذلّت و بدبختى، مربوط به نژاد نیست، بلكه مربوط به خصوصیّات و عقاید و اعمال انسان هاست. «ذلك بانّهم كانوا یكفرون»

بسم الله الرحمن الرحیم آیه: ثُمَّ تَوَلَّيْتُم مِّن بَعْدِ ذَلِكَ فَلَوْلاَ فَضْلُ اللَّهِ عَلَيْكُمْ وَرَحْمَتُهُ لَكُنتُم مِّنَ الْخَاسِرِينَ (64) ترجمه : سپس شما بعد از این جریان (كه كوه طور را بالاى سر خود دیدید، بازهم) رویگردان شدید و اگر فضل و رحمت خداوند بر شما نبود قطعاً از زیانكاران بودید. نکته ها : اگر چه لطف خدا شامل همه انسان هاست و در اين باره فرمود: «و رحتى وسعت كل شىء»(اعراف/۱۵۶)، ليكن در ذيل همين جمله آمده است : «فَسَاَکتُبُها لِلَّذینَ یَتَّقُونَ»(اعراف/۱۵۶)؛ رحمت ويژه ام را براى اهل تقوا ثبت و مقرّر كرده ام. خداى سبحان رحمت ويژه خود را براى اهل ايمان ذخيره كرده و به آنان عطا مى كند: «واللّه ذو فضل على المؤمنين » (اعراف/۱۱۲) و كليد مخازن فضل و رحمت ويژه، در دست خود مؤمنان است، كه عبارت از همان دعا و سؤ ال و درخواست از خداوند است : «و اسئلوا اللّه من فضله »(نساء/٣٢)؛ زيرا دعا نسبت به هر خواسته مشروعى سبب گسايش مى شود:« و وَآتَاكُمْ مِنْ كُلِّ مَا سَأَلْتُمُوهُ» (ابراهیم/۳۴). البته اگر سؤال به زبان استعداد باشد، اثر مسلّمى دارد و اگر به زبان حال باشد، اثر خاص خود را دارد و اگر به زبان مقال باشد، اميد اجابت آن مى رود. لازم است سؤال مقال هماهنگ با لسان لال و زبان استعداد باشد تا سريع تر و قطعى تر و كامل تر و پاسخ روبرو شود. پیام ها : - انسانِ غافل، مهم ترین تهدیدها را فراموش مى كند. «ثمّ تولّیتم من بعد ذلك» - نومید نشوید، زیرا كه خداوند با متخلّفان نیز با فضل و رحمت برخورد مى كند. «فلو لا فضل اللّه علیكم» - نجات از خسارت، در سایه ى فضل و رحمت الهى است. «لولا فضل اللَّه علیكم و رحمته لكنت من الخاسرین»

یلدا مبارک 🌸

پاییز می رود و ما با دنیایی از سپیدی رو به رو می شویم دنیایی که در آن به امید بهاری سبز و زیبا جوانه خواهیم زد🌱 سلام و عرض تبریک فرا رسیدن شب یلدا و آرزوی لحظات بسیار خوش برای شما بزرگواران🍃 📍شب یلدا را گرامی می‌داریم، چون یقین داریم شب و تاریکی ابدی نیست و از پس شب، خورشیدی طلوع خواهد کرد. گرامی‌داشت یلدا، گرامی‌داشت انتظار خورشید است. شب اگرچه طولانی، سرد و تاریک، با گرما و درخشش جان‌هایی که به دیدار هم رفته‌اند و به هم پیوسته‌اند، سپری خواهد شد. اجتماع جان‌ها در شب، نه فقط برای تحمل‌پذیر کردن شب، که همانا رفتن شب است. اتصال جان‌ها، همان طلوع خورشید است نه مقدمه‌ی ظهور خورشید. انتظار ظهور فقط با اتصال جان‌ها میسّر می‌شود #شب_یلدا #ظهور

آفتاب شب یلدای همه

بسم الله الرحمن الرحیم آیه: وَلَقَدْ عَلِمْتُمُ الَّذِينَ اعْتَدَواْ مِنكُمْ فِي السَّبْتِ فَقُلْنَا لَهُمْ كُونُواْ قِرَدَةً خَاسِئِينَ (65) ترجمه : قطعاً شما از (سرنوشت) كسانى از خودتان كه در روز شنبه، نافرمانى كردند (و به جاى تعطیل كردن كار در این روز، دنبال كار رفتند) آگاهید، ما (به خاطر این نافرمانى) به آنان گفتیم: به شكل بوزینه هاى مطرود در آیید. نکته ها : یكى از احكام تورات، وجوب تعطیل كردن شنبه بود كه حرص و آز، گروهى از بنى اسرائیل را به كار واداشت و با حیله اى كه بعداً خواهیم گفت، روزهاى شنبه، كار مى كردند. لذا خداوند، افراد حیله گر را به صورت بوزینه در آورد تا درس عبرتى براى دیگران باشد. این ماجرا علاوه بر این آیه در سوره اعراف [اعراف، 163 تا 166]نیز آمده است. و اصولاً مسخ چهره، یكى از عذاب هاى الهى و تحقّق قهر خداوندى است. گروهى از نصارى نیز بعد از نزول مائده آسمانى، كفر ورزیدند كه به شكل بوزینه و خوك در آمدند. «وجعل منهم القردة و الخنازیر» [مائده، 60] كلمه ى «سَبت» به معناى قطع و دست كشیدن از كار است. چنانكه در آیه اى دیگر، درباره ى نقش خواب فرموده است: «وجعلنا نومكم سباتاً» [نبأ، 9] و لذا شنبه، روز تعطیلى یهود، «یوم السبّت» نامیده شده است. «خاسئین» از ماده «خسأ» به معنى «طرد نمودن» است. این واژه ابتدا براى طرد سگ بكار رفته، ولى سپس به طور عام استعمال شده است. در آیه بجاى «قردة خاسئة»، «خاسئین» فرموده كه صفت براى جمع مذكّر عاقل است، شاید این استعمال براى آن است كه جسم آنان تبدیل به بوزینه شده، نه روح و عقل انسانى آنان. زیرا در این صورت، عذابِ بیشترى مى كشند. هر چند كه برخى، همانند مراغى در تفسیر خود، مراد از بوزینه شدن را یك تشبیه دانسته و گفته اند: این آیه نیز نظیر آیه ى «كمثل الحمار» و یا «كالاَنعام» است. یعنى مسخ معنوى آنان منظور است، نه مسخ صورى و ظاهرى. ولى در تفسیر اطیب البیان روایتى از پیامبر صلى الله علیه وآله نقل شده است كه فرمودند: خداوند هفتصد امّت را در تاریخ به خاطر كفرشان، تغییر چهره داده و به سیزده نوع حیوان، تبدیل شده اند. [بحار، ج 14، ص 787] همانگونه كه در روایات مى خوانیم دامنه مسخ در قیامت با توجّه به خصوصیّات روحى افراد، گسترده تر خواهد بود. در قیامت مردم ده گونه محشور مى شوند: 1- شایعه سازان، به صورت میمون. 2- حرام خواران، به صورت خوك. 3- رباخواران، واژگونه. 4- قاضى ناحقّ، كور. 5 - خودخواهان مغرور، كر و لال. 6- عالم بى عمل، در حال جویدن زبان خود. 7- همسایه آزار، دست و پا بریده. 8 - خبرچین، آویخته به شاخه هاى آتش. 9- عیّاشان، بد بوتر از مردار. 10- مستكبران، در پوششى از آتش. [تفسیر مجمع البیان و نورالثقلین و صافى، ذیل آیه 18 سوره نبأ] پیام ها : - از دانستنى هاى تاریخ، عبرت بگیرید. «ولقد علمتم» - كسى كه حكم خدا را نسخ كند، خود را مسخ كرده است. تغییر وتحریف چهره دین، تغییر چهره انسانیّت را بدنبال دارد. «اعتدّوا... كونوا قِردة» - استراحت و عبادت، باید جزء برنامه هاى رسمى باشد و هركس زمان تعطیل و تفریح و عبادت را به كار مشغول شود، متجاوز است. «اعتدّوا فى السبت» - هر كس راه خدا را كنار بگذارد، بوزینه صفت، مقلّد دیگران خواهد شد. «كونوا قِردة خاسئین» - در جهان طبیعت، تبدیل موجودى به موجود دیگر ممكن است. «كونواقِردة» - حیوانات، از رحمتِ خداوند دور نیستند، ولى حیوان شدن انسان، نشانه ى قهر و طرد الهى است. «كونوا قِردة خاسئین»

بسم الله الرحمن الرحیم آیه: فَجَعَلْنَاهَا نَكَالاً لِّمَا بَيْنَ يَدَيْهَا وَمَا خَلْفَهَا وَمَوْعِظَةً لِّلْمُتَّقِينَ (66) ترجمه : ما این عقوبت را عبرتى براى حاضران معاصر و نسل هاى بعدشان و پندى براى پرهیزكاران قرار دادیم. نکته ها : «نكال» عذابى است كه اثر آن باقى وظاهر باشد تا دیگران ببینند و عبرت بگیرند. امام صادق علیه السلام فرمود: مراد از «لما بین یدیها»، مردم زمان نزول بلا هستند و مراد از «ماخلفها»، امّت هاى بعد از نزولند كه شامل ما مسلمانان نیز مى شود. پیام ها : - شكست ها و پیروزى ها باید براى آیندگان درس باشد. «نكالاً... لما خلفها» - عبرت گرفتن و پندپذیرى، نیازمند داشتن روحیّه ى تقواست. «موعظةً للمتّقین»

بسم الله الرحمن الرحیم آیه: وَإِذْ قَالَ مُوسَى لِقَوْمِهِ إِنَّ اللّهَ يَأْمُرُكُمْ أَنْ تَذْبَحُواْ بَقَرَةً قَالُواْ أَتَتَّخِذُنَا هُزُواً قَالَ أَعُوذُ بِاللّهِ أَنْ أَكُونَ مِنَ الْجَاهِلِينَ (67) ترجمه : و (بخاطر بیاورید) هنگامى كه موسى به قوم خود گفت: خداوند به شما فرمان مى دهد (براى یافتن قاتل) ماده گاوى را ذبح كنید، گفتند: آیا ما را به تمسخر مى گیرى؟ (موسى) گفت: به خدا پناه مى برم از اینكه از جاهلان باشم. نکته ها : این سوره را به جهت این داستان، سوره بقره نامیده اند. فرمان ذبح گاو، در تورات به [تورات، سِفر تثنیه، فصل 21] عنوان یك قانون قضایى مطرح شده است و خلاصه ى ماجرا از این قرار بوده كه مقتولى در بین بنى اسرائیل پیدا شد كه قاتل آن معلوم نبود. در میان قوم نزاع و درگیرى شروع شد و هر قبیله، قتل را به طایفه و قبیله اى دیگر نسبت مى داد و خود را تبرئه مى كرد. آنها براى داورى و حل مشكل، نزد حضرت موسى رفتند. موسى( علیه السلام) به آنها فرمود: خداوند دستور داده گاوى را ذبح كنید و قطعه اى از بدن آنرا به مقتول بزنید تا زنده شود و قاتل خود را معرّفى كند. آنها با شنیدن این جواب به موسى (علیه السلام )گفتند: آیا ما را مسخره مى كنى؟ موسى گفت: مسخره كردن كار جاهلان است و من به خدا پناه مى برم كه از جاهلان باشم. در فرهنگ قرآن و روایات، جهل به معناى بى خردى است، نه نادانى. لذا كلمه ى «جهل» در برابر «عقل» بكار مى رود، نه در برابر علم. وچون مسخره كردن دیگران، نشانه ى بى خردى است، حضرت موسى از آن به خدا پناه مى برد. پیام ها : - اگر فرمان خداوند، با ذهن و سلیقه ى ما مطابق نیامد و راز آن را نفهمیدیم، نباید آنرا انكار كنیم. «انّ اللّه یأمركم... أتتّخذنا هزواً» - موسى (علیه السلام) دستور ذبح گاو را از سوى خدا معرّفى مى كند تا بلكه رعایت ادب نموده وتسلیم شوند، ولى آنها باز بهانه گیرى مى كنند. «انّ اللّه یأمركم» - خداوند اگر اراده نماید، از به هم خوردن دو مرده، مرده اى زنده مى شود. «تذبحوا بقرة» - در كشتن گاو، تقدّس گاو كوبیده مى شود. همانند بت شكنى ابراهیم(علیه السلام) و آتش زدن گوساله ى طلایى سامرى. «تذبحوا بقرةً» - درجه ى ایمان مردم به پیامبرشان، از برخورد آنها در مقابل دستورات وى فهمیده مى شود. «اتتّخذنا هزوا» - استعاذه و پناه بردن به خدا، یكى از راه هاى بیمه شدن است. عصمت انبیا در سایه ى استعاذه و امثال آن است. «اعوذ...» - مسخره كردن، كار افراد جاهل و بى خرد است. «اكون من الجاهلین» - جهل، خطرى است كه اولیاى خدا، از آن به خدا پناه مى برند. «اعوذ باللَّه ان اكون من الجاهلین» - خداوند در یك ماجرا، توحید؛ قدرت نمایى خود، نبوّت؛ معجزه موسى، و معاد؛ زنده شدن مرده را به اثبات مى رساند.

بسم الله الرحمن الرحیم آیه: قَالُواْ ادْعُ لَنَا رَبَّكَ يُبَيِّن لَّنَا مَا لَوْنُهَا قَالَ إِنَّهُ يَقُولُ إِنّهَا بَقَرَةٌ صَفْرَاء فَاقِـعٌ لَّوْنُهَا تَسُرُّ النَّاظِرِينَ (69) ترجمه : (آنان به موسى) گفتند: از پروردگارت براى ما بخواه تا بر ما روشن سازد كه رنگش چگونه باشد؟ (موسى) گفت: همانا خداوند مى گوید: آن ماده گاوى باشد زرد یك دست، كه رنگ آن بینندگان را شاد و مسرور سازد! نکته ها : با اینكه فرمان ذبح، دوبار صادر شد، امّا گویا برخى از آنها قاتل را مى شناختند و نمى خواستند معرّفى شود. لذا از روى لجاجت و بهانه تراشى، سؤالهاى متعدّدى را مطرح مى كردند، تا بالاخره از رنگ گاو سؤال كردند. خداوند در جواب آنها فرمود: رنگ گاو، زرد شدید و پر رنگ و خالص باشد. رنگى كه بینندگان را شادمان كند. یعنى از خوش اندامى، سلامتى، رنگ و زیبایى خاصى برخوردار باشد. اى بسا اگر وسیله ى وزن كردن داشتند، از وزن گاو نیز سؤال مى كردند! از سؤالات نابجا نهى شده ایم. در سوره ى مائده مى خوانیم: «لا تسألوا عن اشیاء ان تُبدَلكم تَسؤكم» [مائده، 101] از چیزهایى كه اگر به آنها پاسخ داده شود براى شما مشكل به وجود مى آید، سؤال نكنید. روزى پیامبر صلى الله علیه وآله درباره لزوم و اهمّیت حج، خطبه اى ایراد مى فرمودند. در بین خطبه، شخصى سؤال كرد: آیا حج، هر سال واجب است؟ پیامبر صلى الله علیه وآله جواب نفرمود. آن شخص دوباره سؤال خود را تكرار نمود. حضرت ناراحت شده فرمودند: چرا اصرار مى كنى؟ اگر بگویم بله، كار شما مشكل مى شود، همین كه دیدید من ساكت شدم، اصرار نكنید. سپس پیامبر صلى الله علیه وآله فرمود: یكى از عوامل هلاكت اقوام گذشته، سؤالات نابجاى آنها بود. [تفسیر نمونه، ج 5، ص 96] حضرت على علیه السلام در نهج البلاغه مى فرماید: «و سَكت لكم عن اشیاء ولم یدعها نسیاناً فلا تتكلّفوها» [شرح ابن ابى الحدید، ج 18، ص 102] خداوند حكم برخى اشیا را مسكوت گذاشته است، این سكوت از سر فراموشى نیست، بلكه براى آن است كه شما در عمل، در وسعت باشید. و لذا با سؤالات نابجا، موشكافى نكنید. ----- پیام ها : - رنگ زرد، چنانكه در روایات نیز آمده، مورد سفارش دین است. «فاقع لونها» - رنگ ها، در روحیّه ى انسان تأثیر دارند. «لونها تسر النّاظرین»