بانوی حماسه ساز عاشورا🖤 🖊زینب(س)کسی که حیات عاشورا مدیون صبر و شجاعت اوست. بانویی که هنوز صلابت کلامش از دل تاریخ به ما درسی از آزادگی و ایثار می‌آموزد. ◼️سالروز وفات حضرت زینب(س) تسلیت باد. 📍دمشق_حرم حضرت زینب(س) ✓ #امام_رضایی_ها https://eitaa.com/joinchat/4087742646C999b46d821

بسم الله الرحمن الرحیم تفسیر آیه 96 سوره بقره: وَلَتَجِدَنَّهُمْ أَحْرَصَ النَّاسِ عَلَى حَيَاةٍ وَمِنَ الَّذِينَ أَشْرَكُواْ يَوَدُّ أَحَدُهُمْ لَوْ يُعَمَّرُ أَلْفَ سَنَةٍ وَمَا هُوَ بِمُزَحْزِحِهِ مِنَ الْعَذَابِ أَن يُعَمَّرَ وَاللّهُ بَصِيرٌ بِمَا يَعْمَلُونَ (96) ترجمه : (اى پیامبر) هر آینه یهود را حریص ترین مردم، حتّى (حریص تر) از مشركان، بر زندگى (این دنیا و اندوختن ثروت) خواهى یافت، (تا آنجا كه) هر یك از آنها دوست دارد هزار سال عمر كند، در حالى كه (اگر) این عمر طولانى به آنان داده شود، آنان را از عذاب خداوند باز نخواهد داشت و خداوند به اعمال آنها بیناست. نکته ها : گروه از خود راضى: از تاریخ زندگى یهود ـ علاوه بر آیات مختلف قرآن مجید ـ چنین بر مى آید که آنها خود را یک نژاد برتر مى دانستند، و معتقد بودند گل سر سبد جامعه انسانیتند، بهشت به خاطر آنها آفریده شده!، و آتش جهنم با آنها چندان کارى ندارد! آنها فرزندان خدا و دوستان خاص او هستند، و خلاصه آنچه خوبان همه دارند آنها تنها دارند! این خودخواهى ابلهانه در آیات مختلفى از قرآن، که سخن از یهود مى گوید منعکس است.( 18/مائده، 111/بقره، 80/بقره) این خیالات از یکسو آنها را به ظلم و جنایت و گناه و طغیان دعوت مى کرد، و از سوى دیگر به کبر و خودپسندى و خود برتربینى. قرآن مجید در آیات فوق، پاسخ دندانشکنى مى دهد مى گوید: اگر (آن چنان که شما مدعى هستید) سراى آخرت نزد خدا مخصوص شما است نه سایر مردم، پس آرزوى مرگ کنید اگر راست مى گوئید آیا میل ندارید به جوار رحمت خدا پناه برید و نعمت هاى بى پایان بهشت در اختیار شما باشد؟ آیا دوست، آرزوى دیدن محبوب خود را ندارد؟! یهود با گفتن این سخن ها که بهشت مخصوص ما است یا ما چند روزى بیش در آتش نمى سوزیم، مى خواستند: مسلمانان را نسبت به آئینشان دلسرد کنند. ولى قرآن پرده از روى دروغ و تزویر آنان بر مى دارد; زیرا آنها به هیچ وجه حاضر به ترک زندگى دنیا نبودند و این خود دلیل محکمى بر کذب آنها است، راستى اگر انسان چنان ایمانى به سراى آخرت داشته باشد چرا این قدر به زندگى این جهان دل ببندد؟ و براى وصول به آن مرتکب هزار گونه جنایت شود؟ سپس قرآن اضافه مى کند: آنها به خاطر اعمال بدى که پیش از خود فرستادند، هرگز تمناى مرگ نخواهند کرد و مى افزاید: و خداوند از ستمگران، آگاه است آرى آنها مى دانستند در پرونده اعمالشان چه نقطه هاى سیاه و تاریکى وجود دارد، آنها از اعمال زشت و ننگین خود مطلع بودند، خدا نیز از اعمال این ستمگران آگاه است، بنابراین، سراى آخرت براى آنها سراى عذاب، شکنجه و رسوائى است و به همین دلیل خواهان آن نیستند. پیام ها : - عمر طولانى مهم نیست، قرب به خداوند و بركت عمر ونجات از آتش، ارزش دارد. [در تفسیر فخر رازى دعایى از رسول اكرم صلى الله علیه وآله نقل شده است كه فرمودند: اگر زندگى براى من نیكوست، مرا زنده نگهدار و اگر مرگ بهتر است، بمیران. امام سجاد علیه السلام نیز در دعاى مكارم الاخلاق از خداوند چنین مسئلت مى كند: »الهى عمرّنى ما كان عمرى بذلةً فى طاعتك، فاذا كان عمرى مرتعاً للشیطان فاقبضنى ...« خداوندا اگر عمر من وسیله خدمت در راه اطاعت تو باشد، عمر مرا طولانى كن، ولى اگر عمر من چراگاه شیطان خواهد بود، آن را قطع نما.] «لویعمّر الف سنة وما هو بمزحزحه من العذاب» - یهود، حریص ترین و دنیاگراترین مردم دنیا هستند. «احرص الناس على حیوة» - یهودیان مى خواهند زنده بمانند گرچه به هر نحو زندگى پست باشد. «احرص الناس على حیوة» (كلمه «حیوة» نكره و نشانه ى هر نوع زندگى است.) - دروغگو، كم حافظه است. یهودیان از یك سو بهشت را مخصوص خود مى دانند، «لكم الدار الاخرة خالصة» واز سوى دیگر مى خواهند همیشه در دنیا زنده بمانند. «یعمّر الف سنة» [تفسیر راهنما]

بسم الله الرحمن الرحیم تفسیر آیه 97 و 98 سوره بقره: آیه97: قُلْ مَن كَانَ عَدُوّاً لِّجِبْرِيلَ فَإِنَّهُ نَزَّلَهُ عَلَى قَلْبِكَ بِإِذْنِ اللّهِ مُصَدِّقاً لِّمَا بَيْنَ يَدَيْهِ وَهُدًى وَبُشْرَى لِلْمُؤْمِنِينَ (97) ترجمه : (یهود مى گویند: چون فرشته اى كه وحى بر تو نازل مى كند جبرئیل است و ما با جبرئیل دشمن هستیم، به تو ایمان نمى آوریم) بگو: هركه دشمن جبرئیل باشد (در حقیقت دشمن خداست.) چرا كه او به فرمان خدا، قرآن را بر قلب تو نازل كرده است، (قرآنى) كه كتب آسمانى پیشین را تصدیق مى كند ومایه ى هدایت و بشارت براى مؤمنان است. آیه98: مَن كَانَ عَدُوّاً لِّلّهِ وَمَلآئِكَتِهِ وَرُسُلِهِ وَجِبْرِيلَ وَمِيكَالَ فَإِنَّ اللّهَ عَدُوٌّ لِّلْكَافِرِينَ (98) ترجمه : هركه دشمن خدا و فرشتگان و پیامبران او و جبرئیل و میكائیل باشد (كافر است و بداند كه) خداوند دشمن كافران است. نکته ها : در شأن نزول آیه آمده است: وقتى پیامبر اسلام به مدینه آمدند، روزى ابن صوریا (یكى از علماى یهود) با جمعى از یهودیان فدك، نزد پیامبر آمده و سؤالاتى كردند. حضرت همه ى سؤالات آنها را جواب داده وهر نشانه اى كه خواستند بیان كردند. آخرین سؤالشان این بود كه نام فرشته وحى تو چیست؟ حضرت فرمودند: جبرئیل. آنها گفتند: اگر میكائیل بود ما به تو ایمان مى آوردیم، چون جبرئیل، دستورات مشكلى مثل جهاد مى آورد، ولى دستورات میكائیل ساده و راحت است! پیام ها : - دامنه ى خیال پردازى و لجاجت انسان تا آنجا گسترده مى شود كه به جهان فرشتگان نیز سرایت مى كند. [انسان لجوج، حتّى فرشتگان را متهم مى كند. فرشتگانى كه خداوند آنها را معصوم مى داند و درباره آنان مى فرماید: »لا یعصون اللّه ما امرهم« آنها هرگز فرمان خداوند را نافرمانى نمى كنند. (تحریم، 6) آنان دلیل دشمنى با جبرئیل را آوردن دستورات سنگین و دلیل دوستى میكائیل را آوردن دستورات سبك مى دانند. درست مانند كودك بازیگوشى كه معلّم ریاضى را بد و معلّم ورزش را خوب مى پندارد با آنكه هر دو در جهت تعلیم و تربیت فعالیّت مى كنند.] «عدوّاً لجبریل» - حمایت ودفاع از پاكانى كه مورد تهمت قرار گیرند، لازم است. «نزّله...باذن اللَّه» خداوند ضمن محكوم كردن تصورات بنى اسرائیل، از جبرئیل تجلیل كرده كه بدون اذن ما كارى نمى كند ودر رسالت خود، امین ورابط بین ما وپیامبر است. - جبرئیل كتابى آورد كه تورات شما را تصدیق مى كند، پس چرا با او دشمن هستید؟! «نزّله... مصدّقاً» - ایمان و تولّى، نسبت به همه ى مقدّسات لازم است. «للّه وملائكته ورسله» - دشمنى با انبیا واولیا، كفر ودشمنى با خداوند است. «فانّ اللّه عدّوٌ للكافرین» - همه فرشتگان، در یك مرتبه و سطح نیستند. «ملائكته... جبریل ومیكال» (نام دو فرشته ى مخصوص؛ جبرئیل و میكائیل را برده است.)

بسم الله الرحمن الرحیم تفسیر آیات 99 تا 101: آیه99: وَلَقَدْ أَنزَلْنَا إِلَيْكَ آيَاتٍ بَيِّنَاتٍ وَمَا يَكْفُرُ بِهَا إِلاَّ الْفَاسِقُونَ (99) ترجمه : همانا آیات (و نشانه هاى) روشنى به سوى تو فرستادیم و جز فاسقان كسى به آنها كفر نمى ورزد. آیات100 و 101 : أَوَكُلَّمَا عَاهَدُواْ عَهْداً نَّبَذَهُ فَرِيقٌ مِّنْهُم بَلْ أَكْثَرُهُمْ لاَ يُؤْمِنُونَ (100) وَلَمَّا جَاءهُمْ رَسُولٌ مِّنْ عِندِ اللّهِ مُصَدِّقٌ لِّمَا مَعَهُمْ نَبَذَ فَرِيقٌ مِّنَ الَّذِينَ أُوتُواْ الْكِتَابَ كِتَابَ اللّهِ وَرَاء ظُهُورِهِمْ كَأَنَّهُمْ لاَ يَعْلَمُونَ (101) ترجمه : و آیا چنین نبود كه هربار آنها (یهود) پیمانى (با خدا و پیامبر) بستند، جمعى از آنان آن را دور افكندند، حقیقت این است كه بیشتر آنها ایمان ندارند. و هنگامى كه فرستاده اى (چون پیامبر اسلام) از سوى خدا به سراغشان آمد، كه آنچه را با ایشان است (یعنى تورات) تصدیق مى كند، گروهى از اهل كتاب، كتاب خدا را پشت سر افكندند، گویى اصلاً از آن خبر ندارند. نکته ها : انسان با پیروى از هوسها و ارتكاب گناه، از مدار حقّ خارج شده و به سوى كفر تمایل پیدا مى كند. قرآن مى فرماید: سرانجام كسانى كه مرتكب گناه مى شوند - اگر توبه و جبران نكنند - تكذیب و كفر است. [ثمّ كان عاقبة الّذین اساؤا السُؤاى ان كذّبوا بایات اللَّه...« روم، 10] ابن صوریا كه داستانش در دو آیه قبل آمد، بعد از آنكه پیامبر سؤالات او را پاسخ داد، بهانه اى نداشت جز اینكه بگوید: چون جبرئیل بر تو وحى مى آورد نه میكائیل، ما به تو ایمان نمى آوریم. ولى از آنجا كه جوابش با آیه قبل داده شد، براى اغفال عوام یهود گفت: او دلیل روشنى به ما ارائه نكرد. آیه نازل شد كه مبادا بهانه جویى علمایى همچون ابن صوریا تو را ناراحت كند، مردم بدانند كه بنى اسرائیل بهانه مى گیرند وگرنه ما آیات ودلایل روشن ومحكمى فرستاده ایم تا كسى در نبوّت تو تردیدى نداشته باشد وبا این دلایل، تنها كسانى كفر مى ورزند كه فاسق باشند و به خاطر هوسها وگناهان زیاد، از مدار حقّ بیرون رفته باشند. علماى یهود، پیش از بعثت پیامبر، مردم را به ظهور و دعوت آن حضرت بشارت مى دادند ونشانه ها ومشخّصات او را بازگو مى كردند. با نشانه هایى كه در نزد دانشمندان یهود بود، آنان محمّد صلى الله علیه وآله را همچون فرزندان خویش مى شناختند، ولى بعد از بعثت آن حضرت، در صدد انكار و كتمان آن نشانه ها برآمدند. پیام ها : - در برابر تضعیف ناحقّ، باید تقویت بجا صورت بگیرد. چون علماى یهود، پیامبر اسلام را به ناحقّ تضعیف كرده و گفتند دلیل روشنى ندارد، خداوند آن حضرت را تقویت فرمود. «انزلنا الیك آیات بیّنات» - فسق و گناه زمینه ى كفر است. «ما یكفر بها الا الفاسقون» - در برخورد با مخالفان، باید انصاف مراعات شود. در آیه پیشین فرمود: اكثر آنان ایمان نمى آورند، تا حقّ اقلّیّت محفوظ بماند. در این آیه نیز مى فرماید: گروهى از آنان چنین اند، تا همه به یك چشم دیده نشوند. «نبذ فریق منهم» - علمى كه بدان عمل نشود همانند جهل است. به علمایى كه علم خود را نادیده گرفته و حقایق را كتمان كردند مى فرماید: «كانّهم لایعلمون»

✅ #گزارش پروژه ۹۸۰ #امام_رضایی_ها الحمدلله رب العالمین مراسم اعتکاف امسال هم حال و هوای خیلی خوبی در سراسر کشور داشت و امسال حضور نوجوانان و جوانان بیش از هر زمان دیگه ای ملموس بود؛ اینجا هم یکی از هزاران مسجدی است که به کمک شما خوبان، مراسم اعتکافش برگزار شد و برنامه های معنوی و... خوبی برگزار گردید و در انتهای هر روز هم میهمان سفر نذری شما عزیزان بودند. ارادتمند؛ صدقیانی

بسم الله الرحمن الرحیم تفسیر آیه 102 سوره بقره: وَاتَّبَعُواْ مَا تَتْلُواْ الشَّيَاطِينُ عَلَى مُلْكِ سُلَيْمَانَ وَمَا كَفَرَ سُلَيْمَانُ وَلَـكِنَّ الشَّيْاطِينَ كَفَرُواْ يُعَلِّمُونَ النَّاسَ السِّحْرَ وَمَا أُنزِلَ عَلَى الْمَلَكَيْنِ بِبَابِلَ هَارُوتَ وَمَارُوتَ وَمَا يُعَلِّمَانِ مِنْ أَحَدٍ حَتَّى يَقُولاَ إِنَّمَا نَحْنُ فِتْنَةٌ فَلاَ تَكْفُرْ فَيَتَعَلَّمُونَ مِنْهُمَا مَا يُفَرِّقُونَ بِهِ بَيْنَ الْمَرْءِ وَزَوْجِهِ وَمَا هُم بِضَآرِّينَ بِهِ مِنْ أَحَدٍ إِلاَّ بِإِذْنِ اللّهِ وَيَتَعَلَّمُونَ مَا يَضُرُّهُمْ وَلاَ يَنفَعُهُمْ وَلَقَدْ عَلِمُواْ لَمَنِ اشْتَرَاهُ مَا لَهُ فِي الآخِرَةِ مِنْ خَلاَقٍ وَلَبِئْسَ مَا شَرَوْاْ بِهِ أَنفُسَهُمْ لَوْ كَانُواْ يَعْلَمُونَ (102) ترجمه : و (یهود) آنچه (از افسون و سحر كه) شیاطین (از جنّ وانس) در عصر سلیمان مى خواندند، پیروى مى كردند وسلیمان هرگز (دست به سحر نیالود و) كافر نشد ولكن شیاطین، كفر ورزیدند كه به مردم سحر وجادو مى آموختند و(نیز) از آنچه بر دو فرشته، هاروت وماروت، در شهر بابل نازل شده بود (پیروى نمودند. آنها سحر را براى آشنایى به طرز ابطال آن به مردم مى آموختند.) وبه هیچ كس چیزى نمى آموختند، مگر اینكه قبلاً به او مى گفتند ما وسیله آزمایش شما هستیم، (با بكار بستن سحر) كافر نشوید (واز این تعلمیات سوء استفاده نكنید،) ولى آنها از آن دو فرشته مطالبى را مى آموختند كه بتوانند به وسیله آن میان مرد و همسرش جدایى بیفكنند (نه اینكه از آن براى ابطال سحر استفاده كنند). ولى هیچگاه بدون خواست خدا، نمى توانند به كسى ضرر برسانند. آنها قسمت هایى را فرا مى گرفتند كه براى آنان زیان داشت و نفعى نداشت، و مسلّماً مى دانستند هركس خریدار اینگونه متاع باشد، بهره اى در آخرت نخواهد داشت وبه راستى خود را به بد چیزى فروختند، اگر مى فهمیدند. نکته ها : آنچه از روایات استفاده مى شود آن است كه حضرت سلیمان علیه السلام براى جلوگیرى از انحراف یا سوء استفاده، دستور داد اوراق ساحران را جمع آورى و نگهدارى كنند. ولى بعد از وفات او گروهى به آن نوشته ها دست یافته و مشغول تعلیم و اشاعه سحر [سحر، به فن ظریف و دقیقى گفته مى شود كه امور را از مسیر عادّى خود منحرف مى سازد. و گاهى سحر به معنى خدعه، و باطل را در شكل و قالب حقّ آوردن، آمده است] در میان مردم شدند. آنان حتّى معجزات حضرت سلیمان را سحر معرّفى كرده و پیامبرى او را منكر شدند. و برخى از بنى اسرائیل نیز به جاى پیروى از تورات به سراغ سحر و جادو رفتند. این كار چنان شهرت و گسترش یافت كه یهود زمان پیامبر اسلام صلى الله علیه وآله نیز سلیمان را ساحرى زبردست مى دانستند و او را به عنوان پیامبر نمى شناختند! این آیه، گناه و انحراف رها كردن تورات و پیروى از شیاطین سحرآموز را بیان مى كند كه یهود به جاى تورات از آنچه شیاطین در زمان سلیمان بر مردم مى خواندند، پیروى مى كردند. آنان براى توجیه كار خویش، نسبت سحر به سلیمان نیز مى دادند، در حالى كه سلیمان مرد خدا بود و كارش معجزه، و شیاطین در جهت مخالف او و كارشان سحر بود. علاوه بر آنچه گذشت، یهود از منبع دیگرى نیز به سحر دست یافتند. بدین طریق كه خداوند دو فرشته را به نام «هاروت» و «ماروت» به صورت انسان در شهر «بابل» در میان [بابل» نام منطقه اى حدود نجف و كربلاى فعلى بوده است] مردم قرار داد كه روش ابطال و خنثى سازى سحر و جادو را به آنان بیاموزند. امّا براى اینكار لازم بود ابتدا آنان را با سحر آشنا سازند. چون انسان تا فرمول تركیبى چیزى را نداند، نمى تواند آنرا خنثى نماید. لذا فرشته ها، ابتدا طریق سحر و سپس طریقه ابطال آن را مى آموختند و قبل از آموزش با شاگردان خود شرط مى كردند كه از آن سوء استفاده نكنند ومى گفتند: این كار مایه ى فتنه و آزمایش است، مبادا در مسیر مبارزه و خنثى سازى، خودتان گرفتار شوید. امّا یهود از آن آموزش سوء استفاده نموده و از آن براى مقاصد ناشایست بهره بردند و حتّى براى جدایى میان مرد و همسرش بكار گرفتند. قرآن در اینجا نكته اى را یادآور مى شود كه جاى دقت و تأمل است. مى فرماید: ساحر با داشتن علمِ سحر، از دایره ى قدرت الهى خارج نیست و بدون اراده ى خدا قادر به انجام كارى نیست و به كسى نمى تواند ضررى برساند، ولى از آنجایى كه خداوند براى هر چیز اثرى قرار داده است، سحر و جادو نیز مى تواند اثرات سویى داشته باشد كه از آن جمله تأثیر آن بر روابط زناشویى و خانوادگى است.

بسم الله الرحمن الرحیم تفسیر آیه104 سوره بقره: يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ لاَ تَقُولُواْ رَاعِنَا وَقُولُواْ انظُرْنَا وَاسْمَعُوا ْوَلِلكَافِرِينَ عَذَابٌ أَلِيمٌ (104) ترجمه : اى كسانى كه ایمان آورده اید! (به پیامبر) نگویید: «راعِنا» مراعاتمان كن، بلكه بگویید: «اُنظرنا» ما را در نظر بگیر، و (این توصیه را) بشنوید و براى كافران عذاب دردناكى است. نکته ها : برخى از مسلمانان براى اینكه سخنان پیامبر را خوب درك كنند، درخواست مى كردند كه آن حضرت با تأنّى و رعایت حال آنان سخن بگوید. این تقاضا را با كلمه «راعنا» مى گفتند. یعنى مراعاتمان كن. ولى چون این تعبیر در عرف یهود، نوعى دشنام تلقى مى شد، [راعنا« از ماده ى «رعى» به معنى مهلت دادن است. ولى یهود كلمه ى »راعنا« را از ماده ى «الرعونة» كه به معنى كودنى و حماقت است، مى گرفتند.] آیه نازل شد كه بجاى «راعنا» بگویید: «انظرنا» تا دشمن سوء استفاده نكند. این اوّلین آیه از آغاز قرآن است كه با خطاب: «یا ایّها الّذین آمنوا» شروع مى شود. و از این به بعد بیش از هشتاد مورد وجود دارد كه با همین خطاب آمده است. پیام ها : - توجّه به انعكاس حرف ها داشته باشید. «لا تقولوا راعنا...» ممكن است افرادى با حسن نیّت سخن بگویند، ولى باید بازتاب آنرا نیز در نظر داشته باشند. - دشمن، تمام حركات وحتّى كلمات ما را زیر نظر دارد واز هر فرصتى كه بتواند مى خواهد بهره برده وضربه بزند. «لا تقولوا راعنا...» - اسلام، به انتخاب واژه هاى مناسب، بیان سنجیده ونحوه ى طرح و ارائه مطلب توجّه دارد. «وقولوا انظرنا» - باید در سخن گفتن با بزرگان ومعلّم، ادب در گفتار رعایت شود. «لا تقولوا راعنا و قولوا...» - اگر دیگران را سفارش به مراعات ادب مى كنیم، باید ابتدا خودمان در سخن با مردم، رعایت ادب را بكنیم. «یا ایها الذین آمنوا» خطاب محترمانه است. - اگر از چیزى نهى مى شود، باید جایگزین مناسب آن معرّفى شود. «لاتقولوا راعنا وقولوا انظرنا»

بسم الله الرحمن الرحیم تفسیر آیه 105 سوره بقره: مَّا يَوَدُّ الَّذِينَ كَفَرُواْ مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ وَلاَ الْمُشْرِكِينَ أَن يُنَزَّلَ عَلَيْكُم مِّنْ خَيْرٍ مِّن رَّبِّكُمْ وَاللّهُ يَخْتَصُّ بِرَحْمَتِهِ مَن يَشَاءُ وَاللّهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ (105) ترجمه : كافران از اهل كتاب ومشركان، دوست ندارند كه هیچ خیر ونیكى از طرف پروردگارتان بر شما نازل شود. در حالى كه خداوند، رحمت خود را به هر كه بخواهد اختصاص مى دهد، و خداوند صاحب فضل بزرگ است. نکته ها : این آیه، پرده از كینه توزى و عداوت مشركان و كفّار از یهود و نصارى، نسبت به مؤمنان برمى دارد. آنان حاضر نیستند، ببینند كه مسلمانان صاحب پیامبرى بزرگ و كتابى آسمانى هستند و مى خواهند نداى توحید را به تمام جهان رسانده و با تمام تبعیضات نژادى و اقلیمى و با تمام خرافاتِ مشركان و تحریفاتِ اهل كتاب مبارزه كنند و مانع عوام فریبى بزرگان آنان شوند. خداوند در این آیه مى فرماید: لطف و رحمت خداوند طبق اراده ى او به هر كسى كه بخواهد اختصاص مى یابد و كارى به میل این و آن ندارد كه آنها دوست داشته باشند یا نه! پیام ها : - اراده ى قلبى و روحیّه باطنى دشمن را بشناسید و هرگز به آنان تمایل پیدا نكنید. [آنان هرگز دوست ندارند به مسلمانان كمترین خیرى برسد، ولى در مقابل از بازگشت آنان به كفر وارتجاع واز سازشكارى وسكوت وسستى با كفّار واز به سختى افتادن آنان، لذّت مى برند. »ودّوالو تكفرون كما كفروا فتكونون سواء« كفّار دوست دارند همانند آنها كافر شوید. نساء، 89. »ودّوالو تدهن فیدهنون« كفّار دوست دارند كه تو اى پیامبر نیز با آنها سازش كنى. قلم، 9. »ودّوا ما عنتّم« كفّار دوست دارند كه شما مسلمین در زحمت قرار گیرید. آل عمران، 118. »ودّت طائفة من اهل الكتاب لو یضلّونكم« گروهى از اهل كتاب دوست دارند شما را منحرف نمایند. آل عمران، 69.] «ما یودّ...» - خیررسانى، از شئون ربوبیّت است. «خیر من ربكم» - توكّل به خدا كنید و از كینه و حسادت دشمن نهراسید. «واللّه یختص» - حسادت حسود، هیچ اثرى در اراده ى لطف خداوند ندارد. «من یشاء» - فضل و رحمت و هدایت خداوند، شامل همه ى اقوام و ملل مى شود و اختصاصى به بنى اسرائیل وگروه خاصّى ندارد. «من یشاء واللَّه ذو الفضل العظیم»