📝 گزارش نیکوکاری ۵۸ و ۵۹ مین حق بیمه 👌 همون طور که مستحضر هستید و در فوروارد همین پست هم میتونید مراجعه کرده و ببینید، در اردیبهشت ماه ۹۹ توسط یکی از خیرین محترممون دو زوجه سیده به همراه همسر و پدر گرامیشون به مدت پنج سال به مبلغ نهایی بیش از ۲۰ میلیون تومان، بیمه عمر شدند 👈 که خدا رو شکر ۵۸ و ۵۹ مین حق بیمه این عزیزان به کمک این نیکوکار محترم پرداخت گردید؛ سلامتی همه خیرین #صلوات بفرستید. ارادتمند؛ صدقیانی

بسم الله الرحمن الرحیم تفسیر آیات 141 و 142 سوره بقره: آیه141: تِلْكَ أُمَّةٌ قَدْ خَلَتْ لَهَا مَا كَسَبَتْ وَلَكُم مَّا كَسَبْتُمْ وَلاَ تُسْأَلُونَ عَمَّا كَانُواْ يَعْمَلُونَ (141) ترجمه : (به هر حال) آن امّت بگذشت، آنچه آنان بدست آوردند براى خودشان است و آنچه شما بدست آوردید براى خودتان است و شما از آنچه آنان كرده اند، سؤال نخواهید شد. آیه142: سَيَقُولُ السُّفَهَاء مِنَ النَّاسِ مَا وَلاَّهُمْ عَن قِبْلَتِهِمُ الَّتِي كَانُواْ عَلَيْهَا قُل لِّلّهِ الْمَشْرِقُ وَالْمَغْرِبُ يَهْدِي مَن يَشَاءُ إِلَى صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ (142) ترجمه : بزودى بى خردان از مردم، خواهند گفت: چه چیزى آنها (مسلمانان) را از (بیت المقدّس،) قبله اى كه بر آن بودند برگردانید؟ بگو: مشرق و مغرب از آن خداست، هركه را بخواهد به راه راست هدایت مى كند. نکته ها : نکته ها : چون مشركان مكّه، كعبه را به بتخانه تبدیل كرده بودند، پیامبر اكرم و مسلمانان، سیزده سالى را كه بعد از بعثت در مكّه بودند، به سوى كعبه نماز نمى خواندند، تا مبادا گمان شود كه آنان به بت ها احترام مى گزارند. امّا بعد از هجرت به مدینه، چند ماهى نگذشته بود كه یهودیان زبان به اعتراض گشوده و مسلمانان را تحقیر كردند و گفتند: شما رو به قبله ما بیت المقدّس نماز مى خوانید، بنابراین پیرو و دنباله رو ما هستید و از خود استقلال ندارید. پیامبر اكرم صلى الله علیه وآله از این اهانت ناراحت شد و هنگام دعا به آسمان نگاه مى كرد، گویا منتظر نزول وحى بود تا آنكه دستور تغییر قبله صادر شد. پیامبر دو ركعت نماز ظهر را به سوى بیت المقدّس خوانده بود كه جبرئیل مأمور شد، بازوى پیامبر را گرفته و روى او را به سوى كعبه بگرداند. در نتیجه پیامبر صلى الله علیه وآله یك نماز را به دو قبله خواند و اكنون نیز در مدینه نام آن محلّ به مسجدِ قبلتَین معروف است. [تفسیر نورالثقلین، ج 1 ص 136] بعد از این ماجرا، یهود ناراحت شده و طبق عادت خود شروع به خرده گیرى كردند. آنها كه تا دیروز مى گفتند: مسلمانان استقلال ندارند و پیرو ما هستند، اكنون مى پرسیدند، چرا اینها از قبله ى پیامبران پیشین اعراض كرده اند؟ پیامبر اكرم صلى الله علیه وآله مأمور شد در جواب آنها پاسخ دهد: مشرق و مغرب از آنِ خداست و خداوند مكان خاصّى ندارد. آرى، تغییر قبله، نشانه ى حكمت الهى است نه ضعف و جهل او. همچنان كه در نظام تكوین، تغییر فصول سال، نشانه ى تدبیر است، نه ضعف یا پشیمانى. خداوند در همه جا حضور دارد و شرق و غرب عالم از آن اوست. پس جهت گیرى بدن به سوى كعبه، رمز جهت گیرى دل به سوى خداست. چه بسا افرادى به سوى كعبه نماز بگزارند، ولى قبله آنان چیز دیگرى باشد. چنانكه خواجه عبداللّه انصارى مى گوید: قبله شاهان بود، تاج و كمند قبله ارباب دنیا، سیم وزر قبله صورت پرستان، آب و گِل قبله معنا شناسان، جان ودل قبله تن پروران، خواب وخورشت قبله انسان، به دانش پرورش قبله عاشق، وصال بى زوال قبله عارف، كمال ذى الجلال پیام ها : - در كسب خوشبختى، تكیه به گذشتگان و تاریخ پدران، چاره ساز نیست. «لها ما كسبت ولكم ما كسبتم» گیرم پدر تو بود فاضل از فضل پدر، تو را چه حاصل - هر امّتى، تنها مسئول عمل خویش است. «لا تسئلون عمّا كانوا یعملون» - افرادى كه هر روز دنبال بهانه اى هستند تا از پذیرش حقّ طفره روند، سفیه هستند. [همانگونه كه در روایات به كسى كه آخرت خویش را فداى دنیا كند مجنون، و به پیروان رهبر فاسد فقیر، و آن كس كه دین خود را از دست بدهد، غارت زده گفته شده است] «سیقول السفهاء» - كسى كه دست خدا را در وضع یا تغییر احكام بسته بداند، سفیه و سبك مغز است. اعتراض به خداى حكیم ودانا، نشانه ى سفاهت است. «سیقول السفهاء» - مسلمانان باید توطئه ها وشایعات وسؤالات بهانه جویانه ى دشمن را پیش بینى كرده وبا پاسخ به آنها، از نفوذ وگسترش آن پیشگیرى نمایند. «سیقول... قل» - اصل سؤال كردن مورد انتقاد نیست، روحیّه سؤال كننده مورد انتقاد است كه از روى اعتراض و اشكال تراشى مى پرسد. «ما ولاّهم عن قبلتهم» - قداست و كرامت مكان ها و زمان ها، وابسته به عنایت پروردگار است، نه چیز دیگر. «لِلّه المشرق و المغرب» - تغییر قبله، یكى از نشانه هاى پیامبر اسلام در كتب آسمانى بود، لذا براى بعضى وسیله ى هدایت شد. «یهدى به من یشاء»

آیات : وَكَذَلِكَ جَعَلْنَاكُمْ أُمَّةً وَسَطاً لِّتَكُونُواْ شُهَدَاء عَلَى النَّاسِ وَيَكُونَ الرَّسُولُ عَلَيْكُمْ شَهِيداً وَمَا جَعَلْنَا الْقِبْلَةَ الَّتِي كُنتَ عَلَيْهَا إِلاَّ لِنَعْلَمَ مَن يَتَّبِعُ الرَّسُولَ مِمَّن يَنقَلِبُ عَلَى عَقِبَيْهِ وَإِن كَانَتْ لَكَبِيرَةً إِلاَّ عَلَى الَّذِينَ هَدَى اللّهُ وَمَا كَانَ اللّهُ لِيُضِيعَ إِيمَانَكُمْ إِنَّ اللّهَ بِالنَّاسِ لَرَؤُوفٌ رَّحِيمٌ (143) ترجمه : و بدین سان ما شما را امّتى میانه قرار دادیم تا بر مردم گواه باشید و پیامبر (نیز) بر شما گواه باشد. و ما آن قبله اى را كه قبلاً بر آن بودى برنگرداندیم، مگر براى آنكه افرادى را كه از پیامبر پیروى مى كنند از آنها كه به جاهلیّت باز مى گردند، بازشناسیم. و همانا این (تغییر قبله،) جز بر كسانى كه خداوند آنها را هدایت كرده دشوار بود. وخدا هرگز ایمان شما را (كه سابقاً به سوى بیت المقدّس نماز خوانده اید،) ضایع نمى گرداند. زیرا خداوند نسبت به مردم، رحیم و مهربان است. نکته ها : قرآن با اشاره به اینکه بیت المقدس در غرب یهودی ها و در شرق مسیحیان است، مى فرماید: همانگونه كه ما كعبه را در وسط قرار دادیم، شما مسلمانان را نیز امّت میانه قرار دادیم. برخی مفسّران،گفتند: «امّت وسط» یعنی نه اهل افراط باشد نه تفریط، نه طرفدار جبر نه تفویض، نه معتقد به اصالت فرد، نه اصالت جامعه. ولى مراد آیه از امّت وسط، افراد خاصّى هستند زیرا: - قرآن، امّت وسط را شاهد بر اعمال معرفى كرده است، پس باید در قیامت بر اعمال مردم گواهى دهد. - گواه شدن، علم و آگاهى وعدالت مى خواهد. - همه ى افراد امّت، آگاهى و عدالت ندارند. در روایات مراد از امّت وسط، امامان معصوم اند كه اوّلاً به همه كارها علم دارند [توبه، 105] و ثانیاً عدالت دارند [احزاب، 33]. عصمت و عدالت آنان را تضمین نموده است. در قرآن حتّى یك نفر را نیز امّت معرفى نموده است: «انّ ابراهیم كان امّة قانتاً للّه» [نحل، 120] آنچه قرآن در باره تغییر قبله تصریح و تأكید دارد این است كه تغییر قبله، آزمایش الهى بود تا پیروان واقعى پیامبر شناخته شوند. زیرا آنها كه ایمان خالص ندارند، به محض تغییر یك فرمان، شروع به چون و چرا مى نمایند كه چرا اینگونه شد؟ خداوند نیز به كسانى كه در برابر فرامین او تسلیم هستند، بشارت مى دهد كه اعمال گذشته ى شما ضایع نمى شود، زیرا مطابق دستور بوده است. در این آیه به جاى كلمه نماز، واژه ایمان بكار رفته است كه نشان دهنده ى اهمیّت و مقام نماز و برابرى آن با تمام ایمان مى باشد. «وما كان اللّه لِیضیع ایمانكم» پیام ها : - اولیاى خدا، بر اعمال ما نظارت دارند. «لتكونوا شهداء» آرى، بعضى انسان ها داراى چنان ظرفیّتى هستند كه مى توانند ناظر تمام اعمال و آگاه به انگیزه هاى انسان ها در طول تاریخ باشند. - در قیامت، سلسله مراتب است. تشكیلات و سازماندهى محكمه ى قیامت بگونه اى است كه ابتدا ائمّه بر كار مردم گواهى مى دهند، سپس پیامبر برامامان گواه است. «لتكونوا شهداء على الناس و یكون الرّسول علیكم شهیداً» - آزمایش، یك سنّت قطعى الهى است و خداوند گاهى با تغییر فرمان، مردم را امتحان مى كند. «لنعلم من یتبع الرسول...» - پیروى از دستورات دین، مایه رشد و كمال و نافرمانى از آن، نوعى حركت ارتجاعى است. «ینقلب على عقبیه» - جز فرمان خداوند، به چیز دیگرى از قبیل، جهت، رنگ، زمان، مكان و شیوه ى خاصّى خود را عادت ندهیم، تا هرگاه فرمانى بر خلاف انتظار یا عادت و سلیقه ى ما صادر شد، بدنبال فرار یا توصیه نباشیم. «لنعلم من یتّبع الرّسول ممن ینقلب على عقبیه» - مقام تسلیم بر افراد عادّى سنگین است: «لكبیرة» وتنها كسانى به این مقام دست مى یابند كه هدایت خاصّ الهى شامل آنان شود. «الاّ على الّذین هدى اللَّه» - قوانین و مقررات، شامل زمان هاى قبل نمى شود. اگر امروز فرمان تغییر قبله صادر شد، نمازهاى قبلى صحیح است و از امروز باید به سوى دیگر نماز خواند. «وما كان اللّه لیضیع ایمانكم» - تمام تغییرات و تحوّلات تكوینى و تشریعى، ناشى از رحمت و رأفت خداوندى است. «لرؤف رحیم»

✅ #گزارش پروژه ۹۸۴ #امام_رضایی_ها الحمدلله طی روزهای گذشته این پروژه هم به سرانجام رسید و مجموعا با مبلغ ۱۲ میلیون و ۶۰۰ هزار تومان به اتمام رسید؛ مبلغ ۸ میلیون و ۵۰۰ هزار تومان جهت خرید لوله و ابزار مورد نیاز و مابقی هزینه دستمزد و... شد؛ ان شاء الله موجب خیر و برکت برای این خانواده و باقیات الصالحاتی باشد برای شما خوبان ارادتمند؛ صدقیانی

بسم الله الرحمن الرحیم تفسیر آیه 144 سوره بقره: قَدْ نَرَى تَقَلُّبَ وَجْهِكَ فِي السَّمَاء فَلَنُوَلِّيَنَّكَ قِبْلَةً تَرْضَاهَا فَوَلِّ وَجْهَكَ شَطْرَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ وَحَيْثُ مَا كُنتُمْ فَوَلُّواْ وُجُوِهَكُمْ شَطْرَهُ وَإِنَّ الَّذِينَ أُوْتُواْ الْكِتَابَ لَيَعْلَمُونَ أَنَّهُ الْحَقُّ مِن رَّبِّهِمْ وَمَا اللّهُ بِغَافِلٍ عَمَّا يَعْمَلُونَ (144) ترجمه : (اى پیامبر!) همانا مى بینیم كه تو (در انتظار نزول وحى، چگونه) روى به آسمان مى كنى، اكنون تو را به سوى قبله اى كه از آن خشنود باشى، برمى گردانیم. پس روى خود را به جانب مسجدالحرام كن. و (شما اى مسلمانان) هر جا بودید، روى خود را به جانب آن بگردانید و همانا كسانى كه كتاب (آسمانى) به آنها داده شده، (به خوبى) مى دانند كه این فرمان به حقّ است كه از ناحیه ى پروردگار صادر شده و خداوند از اعمال آنها غافل نیست. نکته ها : این آیه حاكى از آن است كه پیامبر (صلى الله علیه وآله) منتظر و مشتاق نزول وحى در جهت تغییر قبله بود واین تغییر قبله از بیت المقدّس به كعبه، وعده ى خداوند به پیامبرش بوده است، ولى آن حضرت در موقع دعا، بى آنكه چیزى بگوید، به سوى آسمان نگاه مى كرد تا اینكه آیه نازل شد و دستور داد كه رسول اكرم( صلى الله علیه وآله) و همه ى مسلمانان در موقع عبادت، روبه سوى مسجدالحرام وكعبه نمایند. اهل كتاب و یهود با آنكه حقّانیّت این تغییر را مى دانستند وقبلاً در كتاب هایشان خوانده بودند كه پیامبر اسلام به سوى دو قبله نماز مى گزارد، امّا این حقیقت را كتمان نموده و یا با القاى شبهات و سؤالات، نقش تخریبى ایفا مى كردند و خداوند با جمله ى «و ما اللّه بغافل عمّا یعملون» آنان را تهدید مى نماید. [تفسیر مجمع البیان] رضایت رسول اكرم صلى الله علیه وآله از قبله بودن كعبه، دلائلى داشت از جمله: الف: كعبه، قبله ى ابراهیم علیه السلام بود. ب: از زخم زبان، تحقیر و استهزاى یهود آسوده مى شد. ج: استقلال مسلمانان به اثبات مى رسید. د: به اوّلین پایگاه توحید یعنى كعبه، توجّه مى شد. چون مسئله ى تغییر قبله یك حادثه ى مهمّى بود، لذا در آیه، دوبار در مورد توجّه به كعبه، فرمان داده شده است: یك بار خطاب به پیامبر با لفظ؛ «وجهك» و یك بار خطاب به مسلمانان با كلمه؛ «وجوهكم» پیام ها : - آسمان، سرچشمه ى نزول وحى ونظرگاه انبیاست. «نرى تقلّب وجهك فى السماء» - خداوند به خواسته انسان ها آگاه است. «فلنولّینّك قبلة ترضاها» - تشریع و تغییر احكام، از طرف خداوند است و پیامبر از پیش خود، دستورى صادر نمى كند. «فولوّا...»

بسم الله الرحمن الرحیم تفسیر آیه 145 سوره بقره: وَلَئِنْ أَتَيْتَ الَّذِينَ أُوْتُواْ الْكِتَابَ بِكُلِّ آيَةٍ مَّا تَبِعُواْ قِبْلَتَكَ وَمَا أَنتَ بِتَابِعٍ قِبْلَتَهُمْ وَمَا بَعْضُهُم بِتَابِعٍ قِبْلَةَ بَعْضٍ وَلَئِنِ اتَّبَعْتَ أَهْوَاءهُم مِّن بَعْدِ مَا جَاءكَ مِنَ الْعِلْمِ إِنَّكَ إِذَاً لَّمِنَ الظَّالِمِينَ (145) ترجمه : و (اى پیامبر!) اگر هرگونه آیه، (نشانه و دلیلى) براى (این گروه از) اهل كتاب بیاورى، از قبله ى تو پیروى نخواهند كرد، و تو نیز پیرو قبله آنان نیستى، (همانگونه كه) بعضى از آنها نیز پیرو قبله دیگرى نیست. وهمانا اگر از هوسهاى آنان پیروى كنى، پس از آنكه علم (وحى) به تو رسیده است، بى شكّ در این صورت از ستمگران خواهى بود. نکته ها : این آیه، از عناد و لجاجت اهل كتاب پرده برداشته و سوگند [در واژه »لئن« حرف لام براى جواب قسم است] یاد مى كند كه هرچه هم آیه و دلیل براى آنان بیاید، آنها از اسلام و قبله ى آن پیروى نخواهند كرد. چون حقیقت را فهمیده اند، ولى آگاهانه از پذیرش آن سر باز مى زنند. تهدید و هشدارهاى قرآن نسبت به پیامبر، به منظور جلوگیرى از بروز و رشد غلّوگرایى و نسبت نارواى خدایى به اولیاست. آنگونه كه در ادیان دیگر، مردم به غلّو، عیسى علیه السلام را فرزند خدا و فرشتگان را دختران خدا مى دانستند. پیام ها : - لجاجت و تعصّب، مانع تفكّر، استدلال و حقّ بینى است. آنان نه تنها نسبت به اسلام تعصّب مى ورزند، در میان خودشان نیز عناد و لجاجت دارند. «ماتبعوا قبلتك... ومابعضهم بتابع قبلة بعض» - در برابر هیاهو و غوغاى مخالفان نباید تسلیم شد و براى مأیوس كردن دشمنان، قاطعیّت لازم است. «وما انت بتابع» - یهود ونصارى هر یك داراى قبله ى ویژه اى بودند. «ومابعضهم بتابع قبلة بعض» - انحراف دانشمندان، بسیار خطرناك است. «...من بعد ماجاءك من العلم» - علم، به تنهایى براى هدایت یافتن كافى نیست، روحیّه ى حقّ پذیرى لازم است. یهود صاحب كتاب بودند، ولى با وجود تعصّب نابجا، این علم چاره ساز نشد. «اهوائهم من بعد ماجاءك من العلم» - پیامبر، حقّ تغییر قانون الهى را بر اساس تمایلات مردم ندارد. «اهوائهم من بعد ماجاءك من العلم» - آئین اسلام از سرچشمه ى علم واقعى است. «جاءك من العلم» - قوانینى شایسته پذیرش و پیروى هستند كه از هواهاى نفسانى پیراسته و بر پایه ى علم بنا شده باشند. «لئن اتّبعت اهوائهم من بعد ماجاءك من العلم» - قانون، براى همه یكسان است. اگر بر فرض پیامبر نیز تابع هوا و هوس شود، گرفتار كیفر خواهد شد. «انّك اذاً» - با وجود قانون الهى، پیروى از خواسته هاى مردم ظلم است. «اذاً من الظالمین»