هدایت شده از مهرداد صدقیانی
ضمن عرض شادباش سالروز ازدواج امیرالمؤمنین علی علیه السلام و حضرت زهرای مرضیه سلام الله علیها خدمت یکایک شما خوبان، در حرم مطهر حضرت فاطمه معصومه سلام الله علیها نائب الزیارة و دعاگوی تان هستم.
ارادتمند؛ صدقیانی
بسم الله الرحمن الرحیم
تفسیر نور(آیه 237 سوره بقره):
وَإِن طَلَّقْتُمُوهُنَّ مِن قَبْلِ أَن تَمَسُّوهُنَّ وَقَدْ فَرَضْتُمْ لَهُنَّ فَرِيضَةً فَنِصْفُ مَا فَرَضْتُمْ إَلاَّ أَن يَعْفُونَ أَوْ يَعْفُوَ الَّذِي بِيَدِهِ عُقْدَةُ النِّكَاحِ وَأَن تَعْفُواْ أَقْرَبُ لِلتَّقْوَى وَلاَ تَنسَوُاْ الْفَضْلَ بَيْنَكُمْ إِنَّ اللّهَ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ (237)
ترجمه :
واگر زنان را قبل از آمیزش طلاق دهید، در حالى كه براى آنها مهریه تعیین كرده اید، نصف آنچه را تعیین كرده اید (به آنها بدهید،) مگر اینكه آنها (حقّ خود را) ببخشند و یا كسى كه عقد ازدواج به دست اوست آنرا ببخشد، و اینكه شما گذشت كنید، (و تمام مهر آنان را بپردازید) به پرهیزگارى نزدیكتر است. و گذشت و نیكوكارى در میان خود را فراموش نكنید كه همانا خداوند به آنچه انجام مى دهید بیناست.
نکته ها :
(این آیه حکم طلاق قبل از آمیزش و بعد از تعیین مهر را بیان می کند می فرماید: مرد پس از تعیین مهر و قبل از آمیزش اگر زن را طلاق دهید باید نصف مهر را به زن بدهد. در مورد مخاطب عفو و گذشت در این آیه، دو نظر وجود دارد: اگر مخاطب مرد تنها باشد یعنی اینکه اگر همه مهر را پرداخت نموده، نصف آن را پس نگیرد و اگر هنوز چیزی پرداخت نکرد همه مهر را به زن بدهد. با اینکه مخاطب آیه، همه طرف های درگیر( مرد و خانواده زن) است. یعنی مرد بخواهد همه مهر را بدهد و زن در صدد باشد از همه حق خود صرف نظر کند. حالا اگر این مسأله با این بزرگواری به پایان برسد، کوچکترین کینه ای بین این دو گروه باقی نخواهد ماند.)
پیام ها :
- در گفتگو ردرباره ى مسائل زناشویى خانواده، عفت كلام را مراعات كنید. «تمسّوهن»
- تعیین و پرداخت مهریه، بر مرد واجب است. «فریضة»
- عفو و گذشت از سوى زن و مرد، هر دو پسندیده است. یا زن نصف مهریه را ببخشد، یا مرد تمام مهریه را بدهد. «یعفون... تعفوا»
- اجازه ازدواج زن، با ولىّ اوست. «بیده عقدة النكاح»
- كسانى كه بخشش دارند، به تقوى نزدیك ترند. «وان تعفوا اقرب للتّقوى»
- طلاق باید همراه با عفو و فضل باشد. «تعفوا... لاتنسوا الفضل»
- در طلاق نباید مسائل اخلاقى و كرامت هاى انسانى را به فراموشى سپرد. «ولا تنسوا الفضل بینكم»
بسم الله الرحمن الرحیم
تفسیر نور(آیه 238 سوره بقره):
حَافِظُواْ عَلَى الصَّلَوَاتِ والصَّلاَةِ الْوُسْطَى وَقُومُواْ لِلّهِ قَانِتِينَ (238)
ترجمه :
بر انجام همه ى نمازها و(خصوصاً) نماز وسطى (ظهر)، مواظبت كنید و براى خدا خاضعانه بپاخیزید.
نکته ها :
درباره مراد از نماز وسطى، چند نظریه است، ولى با توجّه به شأن نزول آیه كه گروهى بخاطر گرمى هوا در نماز ظهر شركت نمى كردند و با توجّه به روایات و تفاسیر، مراد همان نماز ظهر است.
توجّه به نماز در لابلاى آیات مربوط به مسائل خانوادگى، اشاره به آن است كه غرائز و كشش هاى مالى و حقوقى همسر، شما را از نماز غافل نكند.
حفظ هر چیزى باید مناسب با خودش باشد؛ حفظ مال از دست برد دزد است، حفظ بدن از میكرب است، حفظ روح از آفات اخلاقى نظیر حرص، حسد وتكبّر است، وحفظ فرزند از دوست بد مى باشد. امّا حفظ نماز به چیست؟ حفظ نماز، آشنایى با اسرار آن، انجام به موقع آن، صحیح بجا آوردن، فراگرفتن احكام و آداب آن و حفظ مراكز عبادت و تمركز فكر به هنگام آن است.
در حدیثى مى خوانیم: نماز به گروهى مى گوید: مرا ضایع كردى خدا تو را ضایع كند و به گروهى مى گوید: مرا حفظ كردى خداوند تو را حفظ كند. [كافى، ج 3، ص 268]
پیام ها :
- اقامه نماز باید مداوم باشد. «حافظوا»
- همه ى مردم مسئول حفظ نمازند. «حافظوا»
- نماز را به جماعت برپا كنید. «حافظوا، قوموا»
- هركجا زمینه ى سهل انگارى یا غفلت احساس مى شود، هشدار بیشترى لازم است. «والصلوة الوسطى»
- اقامه ى نماز، به توجّه، نشاط، معرفت و اخلاص نیاز دارد. «قوموا لِلّه قانتین»
- انسان نباید وصله ى ناهمرنگ هستى باشد. قرآن درباره هستى مى فرماید: «كل له قانتون» [روم،26] پس اگر ما قانت نباشیم، وصله ناهمرنگ هستى خواهیم بود. «قوموا للّه قانتین»
- ارزش نماز به خضوع آن است. «قانتین»
بسم الله الرحمن الرحیم
تفسیر نور(آیه 239 سوره بقره):
فَإنْ خِفْتُمْ فَرِجَالاً أَوْ رُكْبَاناً فَإِذَا أَمِنتُمْ فَاذْكُرُواْ اللّهَ كَمَا عَلَّمَكُم مَّا لَمْ تَكُونُواْ تَعْلَمُونَ (239)
ترجمه :
پس اگر (از دشمن یا خطرى) بیم داشتید، پیاده یا سواره (به هر شكل كه مى توانید نماز گزارید) و آنگاه كه ایمن شدید خدا را یاد كنید، همانگونه كه آنچه را نمى توانستید بدانید به شما آموخت.
نکته ها :
در قرآن گاهى به جاى كلمه ى «صلوة»، كلمه «ذكر» گفته شده است، چنانكه درباره نماز جمعه مى فرماید: «فاسعوا الى ذكر اللّه» به سوى ذكر خدا بشتابید. و یا خداوند به موسى علیه السلام مى فرماید: «اقم الصلوة لذكرى» نماز را بپادار تا یاد من باشى. در این آیه نیز مراد از «فاذكروا اللّه» نماز است.
آرى، فلسفه و روح نماز، یاد خداوند است.
این آیه اشاره به نماز خوف دارد كه در شرایط جنگى با احكام مخصوصى كه در فقه آمده است، اقامه مى شود.
در احادیث مى خوانیم كه پیامبر صلى الله علیه وآله در جنگ احزاب با اشاره نماز خواندند و حضرت على علیه السلام در بعضى از جنگ ها دستور مى دادند كه هنگام جنگ با ایماء و اشاره نماز بخوانند. امام كاظم علیه السلام در جواب شخصى كه پرسید: اگر حیوان درنده اى به ما حمله كرد و وقت نماز تنگ بود چه كنیم؟ فرمودند: با همان وضعى كه دارید نماز بخوانید، گرچه پشت به قبله باشد. [تفسیر نمونه، ج 2، ص 148 ونورالثقلین، ج 2،ص 239]
پیام ها :
- نماز، در هیچ حالى ساقط نمى شود. «فان خفتم فرجالا او ركبانا»
- در اسلام عسر و حرج نیست. وقتى امكان استقرار بدن و یا ایستادن به سوى قبله و یا سایر شرایط نباشد، حذف مى شوند. «فرجالا او ركبانا»
- نماز، شكر نعمت است. «فاذكروااللّه كما علّمكم»
- بعضى از مسائل را انسان نمى داند، ولى مى تواند به تجربه بدست آورد. ولى بعضى از مسائل را انسان نمى داند و نمى تواند كه بداند، مگر از طریق وحى. «ما لم تكونوا تعلمون» ونفرمود: «لا تعلمون»
بسم الله الرحمن الرحیم
تفسیر نور(آیه 240 سوره بقره):
وَالَّذِينَ يُتَوَفَّوْنَ مِنكُمْ وَيَذَرُونَ أَزْوَاجاً وَصِيَّةً لِّأَزْوَاجِهِم مَّتَاعاً إِلَى الْحَوْلِ غَيْرَ إِخْرَاجٍ فَإِنْ خَرَجْنَ فَلاَ جُنَاحَ عَلَيْكُمْ فِي مَا فَعَلْنَ فِيَ أَنفُسِهِنَّ مِن مَّعْرُوفٍ وَاللّهُ عَزِيزٌ حَكِيمٌ (240)
ترجمه :
و كسانى از شما كه در آستانه مرگ قرار مى گیرند و همسرانى از خود به جاى مى گذارند، درباره ى همسرانشان این سفارش است كه تا یك سال، آنها را (با پرداخت هزینه زندگى) بهره مند سازند و از خانه بیرون نكنند. ولى اگر آنها خود بیرون رفتند و تصمیم شایسته اى درباره ى خودشان گرفتند، بر شما گناهى نیست و خداوند توانا و حكیم است.
نکته ها :
برخى مفسّران معتقدند نزول این آیه، قبل از آیه عدّه [بقره، 234 ] و قبل از آیه ارث مى باشد و با نزول آن آیات، این آیه نسخ شده و یا به عبارتى تاریخِ عمل به آن پایان پذیرفته است. ولى برخى دیگر معتقدند آیات عدّه و ارث، مقدار ضرورى و واجب را مطرح كرده كه زن فلان مقدار حقّ ارث دارد و فلان مدّت نیز واجب است عدّه نگهدارد،
ولى این آیه را مى توان در كنار وظیفه ى واجب، به صورت یك عمل استحبابى قلمداد كرد. به این معنا كه علاوه بر مدّت عدّه، اگر زن به احترام شوهر، خواست تا یك سال در خانه بماند، شوهر هم به احترام زن علاوه بر سهم ارث، مخارج یك ساله ى او را از ثلث خود، كه درباره آن حقّ وصیّت دارد، بپردازد. [تفسیر اطیب البیان]
پیام ها :
- مردان، بخشى از مال خود را براى همسرانشان وصیّت كنند. «والذین یتوفون... وصیّة لازواجهم»
- در وصیّت، همسر انسان بر دیگران اولویّت دارد. «وصیّة لازواجهم»
- آینده زنان بیوه باید تأمین شود. «متاعاً الى الحول»
- هرگونه تصمیم زن در انتخاب شوهر مجدّد، باید عاقلانه و مشروع و با احراز مصلحت باشد. «فعلن فى انفسهنّ من معروف»
- تشریع احكام الهى، بر اساس حكمت است. «عزیز حكیم»
بسم الله الرحمن الرحیم
تفسیر نور(آیه 241 و 242 سوره بقره):
وَلِلْمُطَلَّقَاتِ مَتَاعٌ بِالْمَعْرُوفِ حَقّاً عَلَى الْمُتَّقِينَ (241) كَذَلِكَ يُبَيِّنُ اللّهُ لَكُمْ آيَاتِهِ لَعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ (242)
ترجمه :
و براى زنان طلاق داده شده، بهره ى مناسبى است كه ( پرداخت آن) بر مردانِ پرهیزكار سزاوار است. این چنین خداوند آیات خود را براى شما تبیین مى كند، شاید كه اندیشه كنید.
نکته ها :
در آیات قبل، نحوه ى پرداخت مهریه به زنان طلاق داده شده، قبل از آمیزش و بعد از آن بیان شد. این آیه یا در مورد كسانى است كه در ضمن عقد، مهریه آنان مشخّص نشده و قبل از آمیزش طلاق داده مى شوند، و یا یك سفارش عاطفى و اخلاقى براى تمام موارد طلاق است كه علاوه بر پرداخت تمام یا نصف مهریه، هدیه اى جداگانه براى جبران ناراحتى ها و دل شكستگى هاى زن، از سوى شوهر به او پرداخت شود.
البته این یك دستور اخلاقى و استحبابى است كه سزاوار است متّقین و پرهیزگاران آنرا مراعات نمایند.
به هر حال از جلمه ى «حقّاً على المحسنین» در آیه 236 و «حقّاً على المتّقین» در اینجا و «لا تنسوا الفضل بینكم» آیه 237، مى توان توجّه مخصوصِ اسلام را درباره ى حفظ حقوق وعواطف زنان مطلّقه بدست آورد.
امام حسن علیه السلام به زنى كه طلاق داده بود، كنیزى را به عنوان هدیه بخشید. [كافى، ج 6، ص 105]
پیام ها :
- در برخورد با زنان مطلقه، تقوا لازم است. «وللمطلّقات... حقّاً على المتّقین»
- هدیه دادن كه نقش كدورت زدایى و دلجویى دارد، نشانه ى پرهیزكاران است. «متاعاً بالمعروف حقّاً على المتّقین»
- در احكام و دستورات الهى، باید اندیشه نمود تا به مصالح آن پى برد. «یبیّن اللّه لكم آیاته لعلكم تعقلون»
بسم الله الرحمن الرحیم
تفسیر نور(آیه243 سوره بقره):
أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ خَرَجُواْ مِن دِيَارِهِمْ وَهُمْ أُلُوفٌ حَذَرَ الْمَوْتِ فَقَالَ لَهُمُ اللّهُ مُوتُواْ ثُمَّ أَحْيَاهُمْ إِنَّ اللّهَ لَذُو فَضْلٍ عَلَى النَّاسِ وَلَـكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لاَ يَشْكُرُونَ (243)
ترجمه :
آیا ندیدى كسانى را كه از ترس مرگ از خانه هاى خود فرار كردند، در حالى كه هزاران نفر بودند، پس خداوند به آنها گفت: بمیرید (و آنها مردند،) سپس آنان را زنده كرد (تا درس عبرتى براى آیندگان باشند؟) همانا خداوند نسبت به مردم احسان مى كند، ولى بیشتر مردم سپاس نمى گذارند.
نکته ها :
در شأن نزول این آیه آمده است كه در یكى از شهرهاى شام كه حدود هفتاد هزار خانوار جمعیّت داشت، بیمارى طاعون پیدا شد و با سرعتى عجیب مردم را یكى پس از دیگرى از بین مى برد. در این میان عده اى از مردم [655] كه توانایى و امكانات كوچ داشتند، به امید اینكه از مرگ نجات پیدا كنند از شهر خارج شدند،پروردگار، آنها را در همان بیابان به همان بیمارى نابود ساخت.
از برخى روایات استفاده مى شود كه اصل بیمارى مزبور در آن شهر، به عنوان مجازات بود. زیرا وقتى رهبر و پیشواى آنان از آنها خواست كه خود را براى مبارزه و جهاد آماده كرده و از شهر خارج شوند، آنها به بهانه اینكه در منطقه جنگى مرض طاعون شایع است، از رفتن به میدان جنگ خوددارى كردند و خداوند آنها را به همان چیزى كه بهانه فرار از جنگ قرار داده بودند، مبتلا ساخت.
در برخى تفاسیر و روایات [بگفته صاحب تفسیر تبیان )ج 2، ص 282) تعدادشان از ده هزار بیشتر بوده است، زیرا عرب به بیش از ده هزار »اُلوف« وبه كمتر از آن »آلاف« مى گوید] آمده است: وقتى حِزقیل نبى، یكى از پیامبران بنى اسرائیل، از آنجا عبور مى كرد از خداوند درخواست كرد كه آنها را زنده كند. خداوند دعاى او را اجابت كرد و آنها را مجدّداً زنده نمود و به زندگى باز گشتند. البته این الطاف الهى، هشدار و درس عبرتى براى آیندگان تاریخ است كه انسان بفهمد و شكرگزار خداوند باشد.
صاحب تفسیر المنار، مرگ و حیات در آیه را به شكلى سمبولیك معنا كرده و آن را كنایه از بدست آوردن استقلال و از دست دادن آن دانسته است.
صاحب تفسیر المیزان، ضمن انتقاد شدید از این طرز تفكّر مى فرماید: باید به ظاهر آیات معتقد بود وگرنه لازم مى آید تمام معجزات وامور خارق العاده را توجیه یا تأویل نمائیم.
ازآنجا كه شكر، تنها به زبان نیست، بلكه حقیقت شكر آن است كه نعمت هاى الهى را در جاى خود مصرف كنیم، لذا اكثر مردم شكرگزار واقعى نیستند.
در آیه اگر مى فرمود: «اكثرهم لایشكرون» معنا این بود كه اكثر آن مردم اهل شكر نبودند، ولى قرآن سیماى اكثر مردم در تمام اعصار را بیان مى كند، نه گروهى خاصّ را. «اكثر النّاس لایشكرون»
شیعه، به رجعت و زنده شدن گروهى از افراد قبل از قیامت، اعتقاد دارد و علاوه بر صدها حدیث، از آیاتى همچون این آیه، امكان وقوع آن را استفاده مى كند.
پیام ها :
- به تاریخ بنگریم و از آن درس بگیریم. «ألَم تَرَ...»
- در بیان تاریخ، آنچه مهم است عوامل عزّت و سقوط است، نه نام افراد و قبایل و مناطق. «الّذین خَرجوا من دیارهم»
- آنجا كه اراده خداوند باشد، فرار كارساز نیست. «قال لهم اللّه موتوا»
- خداوند در همین دنیا بارها مردگان را زنده كرده است. «ثم احیاهم»
- فراز و نشیب ها، مرگ و میرها، زاد و ولدها و زنده شدن هاى مجدّد، همه نمونه هایى از الطاف وفضل الهى است. «انّ اللّه لذو فضل»
🏴سالروز شهادت امام محمد باقر(علیه‌السلام) تسلیت باد🖤
هدایت شده از امام رضایی ها
5.81M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
📱 #ریل | جانهاى ما و خونهاى ما فداى راه و خط امام(ره) است
✏️ امام خامنه ای: سعادت ما در این است که زندگی‌مان را در این [راه] بگذرانیم؛ در این هیچ تردیدى نیست. ۱۳۶۸/۰۵/۱۲
🖼 #خط‌به‌خط_با_روح‌الله
✓ #امام_رضایی_ها
https://eitaa.com/joinchat/4087742646C999b46d821