🌴🌼🌱🌸🌿 🌼 بسم الله الرحمن الرحیم تفسیر نور(آیه 284 سوره بقره): لِّلَّهِ ما فِي السَّمَاواتِ وَمَا فِي الأَرْضِ وَإِن تُبْدُواْ مَا فِي أَنفُسِكُمْ أَوْ تُخْفُوهُ يُحَاسِبْكُم بِهِ اللّهُ فَيَغْفِرُ لِمَن يَشَاءُ وَيُعَذِّبُ مَن يَشَاءُ وَاللّهُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (284) ترجمه : آنچه در آسمان ها و آنچه در زمین است، تنها از آنِ خداست. (بنابراین) اگر آنچه را در دل دارید آشكار سازید یا پنهان دارید، خداوند شما را طبق آن محاسبه مى كند. پس هر كه را بخواهد (وشایستگى داشته باشد) مى بخشد و هر كه را بخواهد (ومستحقّ باشد) مجازات مى كند و خداوند بر هرچیزى تواناست. نکته ها : (آیه، گویی راهکاری واقعی برای اجرای درست رفتارهای اقتصادی بلکه تمام رفتارهای فردی و اجتماعی و ظاهری و باطنی است که فراتر از سند نویسی و شاهد و وثیقه است و همه جا اثربخش خواهد بود این راهکار مبتنی بر درک حقیقت توحید است که اساس تعالیم وحی به شمار می‌آید یکی از ابعاد توحید، توحید در مالکیت است اینکه باور کنیم تنها مالک آفرینش، خداست پس او هر طور بخواهد در ملک خود تصرف می‌کند. باور دیگر آن است که بدانیم ظاهر و باطن ما از کردارها و نیت‌ها نیز جزء نظام آفرینش و ملک او محاسبه می شود می تواند ببخشد یا ما را در باره آنها مخذه کند؛ چون او بر هر کاری تواناست . اگر این حقایق را باور کنیم به خودکنترلی می‌رسیم؛ یعنی از رفتارها و نیت‌های خود مراقبت خواهیم کرد و پیش از محاسبه خداوند از خودمان حساب می‌کشیم آنگاه همواره بین خوف، اینکه نکند ما عقاب شویم و رجا، اینکه گناهانمان را ببخشاید به سر می‌بریم که نشانه ایمان است و ما را به حرکت بیشتر وا می‌دارد) علامه طباطبائى در تفسیر المیزان مى فرماید: حالات قلبى انسان دو نوع است: گاهى خطور است كه بدون اختیار چیزى به ذهن مى آید و انسان هیچگونه تصمیمى بر آن نمى گیرد كه آن خطور گناه نیست، چون به دست ما نیست. امّا آن حالات روحى كه سرچشمه ى اعمال بد انسان مى شود و در عمق روان ما پایگاه دارد، مورد مؤاخذه قرار مى گیرد. ممكن است مراد آیه از كیفر حالات باطنى انسان، گناهانى باشد كه ذاتاً جنبه درونى دارد و عمل قلب است، مانند كفر و كتمان حقّ، نه مواردى كه مقدّمه گناه بیرونى است. انسان، در برابر روحیّات، حالات و انگیزه هایش مسئول است و این مطلب مكرّر در قرآن آمده است. از آن جمله: * «یؤاخذكم بماكسبت قلوبكم» [بقره، 225] خداوند شما را به آنچه دلهاى شما كسب نموده است مؤاخذه مى كند. * «فانّه اثم قلبه» [بقره، 283 ] براستى كه كتمان كننده، دل او گناهكار است. * «انّ السّمع و البصر والفؤاد كلّ اولئك كان عنه مسئولاً» [اسراء، 36 ] همانا گوش و چشم و دل، هر كدام مورد سؤال هستند. * «انّ الّذین یحبّون ان تشیع الفاحشة فى الّذین امنوا لهم عذابٌ ألیمٌ فى الدّنیا والأخرة» [نور، 19] علاقه قبلى به شیوع گناه و فساد در میان مؤمنان، سبب عذاب دنیا و آخرت است. حضرت على علیه السلام مى فرمایند: مردم بر اساس افكار ونیّات خود مجازات مى شوند. پیام ها : [نهج البلاغه، خطبه ى 75] - خداوند، هم مالك مطلق است؛ «للّه ما فى السموات و ما فى الارض» و هم عالم مطلق؛ «ان تبدوا...اوتخفوه» و هم قادر مطلق. «واللّه على كلّ شى ء قدیر» - از كوزه همان برون تراود كه در اوست. اعمال انسان ها نشانگر طرز تفكّر و اعتقادات درونى آنهاست. «تبدوا ما فى انفسكم» - مربّى باید مردم را میان بیم وامید نگه دارد. «یغفر، یعذّب» 🌴🌼🌱🌸🌿

🌴🌼🌱🌸🌿 🌼 بسم الله الرحمن الرحیم تفسیر نور(آیه 285 سوره بقره): آمَنَ الرَّسُولُ بِمَا أُنزِلَ إِلَيْهِ مِن رَّبِّهِ وَالْمُؤْمِنُونَ كُلٌّ آمَنَ بِاللّهِ وَمَلآئِكَتِهِ وَكُتُبِهِ وَرُسُلِهِ لاَ نُفَرِّقُ بَيْنَ أَحَدٍ مِّن رُّسُلِهِ وَقَالُواْ سَمِعْنَا وَأَطَعْنَا غُفْرَانَكَ رَبَّنَا وَإِلَيْكَ الْمَصِيرُ (285) ترجمه : پیامبر به آنچه از سوى پروردگارش بر او نازل شده ایمان دارد و همه مؤمنان (نیز) به خدا و فرشتگان و كتاب ها(ى آسمانى) و فرستادگانش ایمان دارند (و مى گویند:) ما میان هیچ یك از پیامبران او فرق نمى گذاریم (و به همگى ایمان داریم) و گفتند: ما (نداى حقّ را) شنیدیم و اطاعت كردیم، پروردگارا! آمرزش تو را (خواهانیم) و بازگشت (ما) به سوى توست. نکته ها : در این آیه اصول دین )توحید، نبوّت، معاد) بیان شده و در آیه بعد، آمادگى انسان براى انجام تكالیف الهى و درخواست رحمت و مغفرت از خدا مطرح مى شود. لذا در حدیث آمده است كه این آیه و آیه بعد ارزش خاصّى دارند و تلاوت آن دو همانند گنج است. تكریم پیامبر لازم است و حساب رسول اللّه صلى الله علیه وآله از دیگران جداست. لذا در این آیه ابتدا نام رسول خدا و ایمان او آمد و سپس نام مؤمنان و عقاید آنان. پیام ها : - تبلور مكتب در رهبر است. «آمن الرّسول بما انزل الیه» - مبلغان دینى باید به آنچه دعوت مى كنند، باور داشته باشند. «آمن الرسول...» - نزول كتب آسمانى، براى پرورش وتربیت انسان هاست. «من ربّه» - ایمان به همه انبیا لازم است، چون تمام انبیا یك هدف دارند. «كتبه ورسله» - زمینه ى دریافت مغفرت الهى، ایمان وعمل است. «سمعنا واطعنا غفرانك ربّنا» - در كنار ایمان و عمل، باز هم باید چشم امید به رحمت و غفران الهى داشت. «سمعنا و اطعنا غفرانك ربّنا» - بخشش، از شئون ربوبیّت وزمینه ى پرورش است. «غفرانك ربّنا» 🌴🌼🌱🌸🌿

🌴🌼🌱🌸🌿 🌼 بسم الله الرحمن الرحیم تفسیر نور(آیه 286 سوره بقره): لاَ يُكَلِّفُ اللّهُ نَفْساً إِلاَّ وُسْعَهَا لَهَا مَا كَسَبَتْ وَعَلَيْهَا مَا اكْتَسَبَتْ رَبَّنَا لاَ تُؤَاخِذْنَا إِن نَّسِينَا أَوْ أَخْطَأْنَا رَبَّنَا وَلاَ تَحْمِلْ عَلَيْنَا إِصْراً كَمَا حَمَلْتَهُ عَلَى الَّذِينَ مِن قَبْلِنَا رَبَّنَا وَلاَ تُحَمِّلْنَا مَا لاَ طَاقَةَ لَنَا بِهِ وَاعْفُ عَنَّا وَاغْفِرْ لَنَا وَارْحَمْنَا أَنتَ موْلاَنَا فَانصُرْنَا عَلَى الْقَوْمِ الْكَافِرِينَ (286) ترجمه : خداوند هیچ كس را جز به اندازه توانایى اش تكلیف نمى كند، هركس آنچه از كارها (ى نیك) انجام دهد به سود خود انجام داده و آنچه از كارها (ى بد) كسب كرده به ضرر خود كسب كرده است. (مؤمنان مى گویند:) پروردگارا! اگر (در انجام تكالیف چیزى را) فراموش یا خطا نمودیم، ما را مؤاخذه مكن. پرودگارا! تكلیف سنگین بر ما قرار مده، آن چنان كه (به خاطر گناه و طغیان) بر كسانى كه پیش از ما بودند قرار دادى. پروردگارا! آنچه را (ازمجازات) كه طاقت تحمل آنرا نداریم، بر ما مقرّر نكن و از ما درگذر و ما را بیامرز و در رحمت خود قرارده، تو مولى و سرپرست مایى، پس ما را بر گروه كافران پیروز گردان. نکته ها : گاهى منشا فراموشى، سهل انگارى خود انسان است كه قابل مؤاخذه مى باشد. چنانكه خداوند مى فرماید: «كذلك أتَتك ایاتنا فنَسیتَها و كذلك الیوم تنسى» [طه، 126] آن چنانكه آیات ما بر تو آمد و تو آنها را فراموش كردى، همانگونه امروز نیز تو به فراموشى سپرده مى شوى. لذا در این آیه از فراموش كارى در كنار خطاكارى، طلب آمرزش مى شود. در ضمن از مجازات هاى سنگین كه در اثر طغیان و فساد امّت هاى پیشین بر آنها تحمیل شد، درخواست عفو مى شود. در این آیه انسان تمام مراحل لطف را از خداوند مى خواهد: مرحله اوّل عفو است كه محو آثار گناه و عقاب است. مرحله دوّم مغفرت و محو آثار گناه از روح است و مرحله سوّم بهره گیرى از رحمت پروردگار و پیروزى بر كافران مى باشد. «لایكلّف اللّه نفساً الاّ وُسعها» در آیات دیگر نیز فرموده است: «ما جعل علیكم فى الدین من حرج» [حج، 78] و «یرید اللّه بكم الیسر» [بقره، 185] پیامبر اسلام صلى الله علیه وآله نیز فرموده است: من به دین آسان و سهل مبعوث شده ام. [بعثنى بالحنیفیة السهلة السمحة« بحار، ج 22، ص 263] پیام ها : - تكالیف الهى، بیش از توان انسان نیست. «لا یكلّف اللّه نفساً الا وسعها» اسلام، دینِ آسانى است، نه سخت گیرى. - اعمال ما آثارى دارد كه بازتابش به خود ما برمى گردد. «لها ما كسبت وعلیها ما...» - انسان، آزاد و صاحب اختیار است. «لها ما كسبت» - انجام یا ترك دستورات الهى، سود وضررش براى خود ماست. «لها... علیها» - كسانى كه مى گویند: «سَمِعنا واطعَنا» وسراپا عادل ومتّقى هستند، بازهم از خطا ونسیان هاى خود نگرانند ودعا مى كنند. «ان نسینا او أخطأنا» - به تاریخ گذشتگان وحوادث تلخ آنان بنگریم تا درس عبرت گرفته وبه خدا پناه ببریم. «كما حَمَلتْه على الّذین من قبلنا» - آداب دعا آن است كه ابتدا به ضعف خود اقرار كنیم؛ «لا طاقة لنا» سپس به عظمت خداوند گواهى دهیم؛ «انت مولینا» آنگاه خواست خود را مطرح كنیم. «واعف عنّا واغفرلنا وارحمنا» - پیروزى اسلام بر كفر، خواسته دائمى مؤمنان است. «وانصرناعلى القوم الكافرین» 🌴🌼🌱🌸🌿

🌴🌼🌱🌸🌿 🌼 بسم الله الرحمن الرحیم تفسیر نور(آیه1 و 2 سوره آل عمران): الم (1) ترجمه : الف لام میم اللّهُ لا إِلَـهَ إِلاَّ هُوَ الْحَيُّ الْقَيُّومُ (2) ترجمه : خداوند كه معبودى جز او نیست، زنده وپاینده است. نکته ها : در جلد اوّل تفسیر، درباره ى آیه «بِسم اللّه الرّحمن الرّحیم» گفته شد كه از جایگاه خاصّى برخوردار وخود آیه اى مستقل است. گفتن آن در اوّل هر كار سفارش شده و تكرار آن درابتداى هر سوره، نشانه ى اهمیّت آن است. «بسم اللَّه» مخصوص اسلام نیست وپیامبران دیگر نیز این آیه را با همین عبارت بكار برده اند. اینكه «بسم اللَّه» با حرف «باء» شروع شده كه به معناى استمداد و كمك خواهى است، نشانه ى آن است كه بدون خواست واراده او هیچ كارى صورت نمى گیرد. استعانت از خدا، یعنى كمك گرفتن از تمام صفات او. او رحمن و رحیم است و چشم امید ما به رحمت اوست، رحمتى گسترده و عمومى براى این جهان و آن جهان. آرى! دیگران یا رحم ندارند و یا رحمشان محدود به افراد خاص و یا زمان و مكان خاصّى است و هدفشان از رحم كردن بازگشت آن است، نظیر علفى كه به حیوان یا دانه اى كه به مرغ مى دهند تا از او بهره مند شوند. رحمتى گسترده و ابدى براى همه بدون قصد بازگشت مخصوص خداوند است. پس از چنین خداى رحمن و رحیمى استمداد كنیم و بگوییم: «بسم اللّه الرّحمن الرّحیم» چنانكه در سوره ى بقره ذكر شد «الم» از حروف مقطعه است. شاید مشهورترین و بهترین نظر درباره حروف مقطعه همین باشد كه بگوییم رمزى است میان خدا و پیامبرش.[امام صادق علیه السلام فرمودند: «الم» در اوّل سوره آل عمران، رمز این جمله است: «اَنا اللّه المجید» یعنى منم خداى مجید. تفسیر نورالثقلین، ج 1، ص 309] و یا اعلام این موضوع باشد كه قرآن، كلام الهى نیز از همین حروف الفبا تألیف یافته، ولى با این حال معجزه است. اگر شما هم مى توانید از همین حروف، كتابى همچون قرآن بیاورید. همان گونه كه قدرت الهى از خاك، انسان مى آفریند ولى بشر از خاك، سفال و آجر و كوزه مى سازد. این تفاوت قدرت الهى با قدرت بشرى است. حروف مقطّعه «الم» در ابتداى شش سوره بقره، آل عمران، عنكبوت، روم، لقمان و سجده آمده است. «قَیّوم» به كسى گفته مى شود كه خود به دیگرى تكیه نداشته باشد، ولى دیگران به او تكیه دارند و یا قوام بخش همه چیز است. خداوند در آفریدن، تدبیر و تسلّط كامل دارد. عوامل و اسباب مادّى وسیله ى پیدایش مى شوند، ولى مستقل نیستند و سبب بودنشان از خودشان نیست. موجودات دیگر، علم، حیات و قدرت مستقلّى ندارند. تنها او زنده اى است كه زندگى هر موجود زنده وابسته به اوست. در دعاى جوشن كبیر(بند٧٠) مى خوانیم: او قبل از هر زنده اى زنده وبعد از هر زنده اى زنده است. هیچ زنده اى شریك او نیست و به كسى نیاز ندارد. جان همه ى زنده ها و رزق آنها به دست اوست. او زنده اى است كه زنده بودن خود را از كسى ارث نبرده است. پیام ها : - توحید، سرلوحه ى كتب آسمانى است. «لااله الاّ هو» - شرط معبود شدن، داشتن كمالات ذاتى است و تنها خداوند است كه قائم به ذات خویش و بى نیاز مطلق است. «الحىّ القیّوم» 🌴🌼🌱🌸🌿

🔸دعای ندبه 🎙مهدی میر داماد 🌼 التماس دعا اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج

🌴🌼🌱🌸🌿 🌼 بسم الله الرحمن الرحیم تفسیر نور(آیه 3 سوره آل عمران): نَزَّلَ عَلَيْكَ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ مُصَدِّقاً لِّمَا بَيْنَ يَدَيْهِ وَأَنزَلَ التَّوْرَاةَ وَالإِنجِيلَ (3) ترجمه : او كتاب را به حقّ بر تو نازل كرد، كه تصدیق كننده كتاب هاى پیشین است و (او بود كه) تورات و انجیل را فرو فرستاد. نکته ها : كلمه ى «تورات»، در زبان عِبرى به معناى شریعت و قانون است. تورات كنونى داراى پنج بخش به نام هاى: 1- سِفر پیدایش 2- سِفر خروج 3- سِفر لاویان 4- سِفر اعداد 5 - سِفر تثنیه مى باشد. از آنجایى كه در تورات شرح وفات و دفن حضرت موسى علیه السلام مطرح شده، معلوم مى شود كه این مطالب بعد از حضرت موسى جمع آورى شده است. كلمه ى «انجیل»، ریشه یونانى دارد و به معناى بشارت است. انجیل نام كتاب مسیحیان است و قرآن هر كجا از آن نام برده، به صورت مفرد بیان كرده است، ولى امروزه در میان مسیحیان اناجیل متعدّد وجود دارد كه همه پس از حضرت عیسى علیه السلام و بدست یاران و پیروان او نوشته شده اند. این اناجیل كه به نام خود آنان معروف است، عبارتند از: 1- انجیل مَتّى. 2- انجیل مرقس. 3- انجیل لوقا. 4- انجیل یوحنّا. پیام ها : - آمدن كتب آسمانى، جلوه اى از قیّومیّت خداست. «القیّوم نزّل علیك الكتاب» - نزول قرآن بر پیامبر، مربوط به شخصیّت او و تكریم خداوند از اوست. «نزل علیك الكتاب» كلمه «علیك» مقدّم بر كلمه «الكتاب» است. - قرآن از هرگونه باطلى مصونیّت داشته و منطبق با حقیقت است. «بالحقّ» - كتاب هاى آسمانى انبیا، مؤیّد یكدیگرند. «مصدّقا لما بین یدیه» - تصدیق كتب آسمانى پیشین، عاملى براى وحدت خداپرستان و یكى از شیوه هاى دعوت دیگران است. «مصدّقاً» - تصدیق قرآن نسبت به تورات و انجیل، حقّى بزرگ بر ادیان سابق است، و گرنه با خرافاتى كه وارد تورات و انجیل شده، آسمانى بودن آنها به كلّى فراموش مى شد. «مصدّقاً» - با آنكه مراحل تربیت الهى، ابزار و دستورالعمل هاى آن در هر زمان و شرایط متفاوت بوده اند، ولى از آهنگ تكاملى ووحدت در هدف برخوردارند. «مصدقاً» 🌴🌼🌱🌸🌿

🌴🌼🌱🌸🌿 🌼 بسم الله الرحمن الرحیم تفسیر نور(آیه 4 سوره آل عمران): مِن قَبْلُ هُدًى لِّلنَّاسِ وَأَنزَلَ الْفُرْقَانَ إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُواْ بِآيَاتِ اللّهِ لَهُمْ عَذَابٌ شَدِيدٌ وَاللّهُ عَزِيزٌ ذُو انتِقَامٍ (4) ترجمه : او پیش از این (تورات و انجیل را) براى هدایت مردم (فرو فرستاد) و اینك فرقان را (كه وسیله ى تمیز حقّ از باطل است) نازل كرد، البتّه براى كسانى كه به آیات الهى كفر ورزند، عذاب شدیدى است و خداوند شكست ناپذیر صاحب انتقام است. نکته ها : یكى از نام هاى قرآن، فرقان است. فرقان، یعنى آنچه مایه ى افتراق، جدایى و فرق گذاشتن است. از آنجا كه راه تشخیص حقّ از باطل، در همه امور قرآن مى باشد، لذا به آن فرقان گفته شده است. عذاب شدید مخصوص آخرت نیست. در این آیه نفرموده كه عذاب كفّار مربوط به آخرت است، زیرا گاهى سرگرمى و حرص بر اندوختن مال و غفلت از خداوند و معنویات خود عذاب است. در آیه 85 سوره توبه مى فرماید: خداوند به گروهى مال و اولاد مى دهد تا بدان ها عذابشان كند. امام صادق علیه السلام درباره ى «انزل الفرقان» فرمودند: هر امر محكم، فرقان است و كتاب در «انزل الكتاب»، مجموع قرآن است.[تفسیر عیّاشى، ج 1، ص 162] پیام ها : - هدایت مردم، یك سنّت همیشگى الهى بوده است. «من قبل» - مخاطب كتب آسمانى، عموم مردم هستند، نه قبیله و نژاد خاص. «للنّاس» - قرآن، وسیله ى شناخت حقّ از باطل است. «و انزل الفرقان» - هركجا میان سلیقه ها، افكار و عقاید به هر نحو دچار تحیّر شدیم، حرف آخر از آن قرآن است. (حتّى اگر در میان روایات نیز دچار حیرت شدیم، باید به حدیثى توجّه كنیم كه مطابق با قرآن باشد.) «الفرقان» - بعد از نزول آن همه كتاب و اسباب هدایت، جزاى شخص لجوج عذاب شدید است. «عذاب شدید» - عذاب الهى، پس از اتمام حجّت بر مردم است. «هدى للناس... الّذین كفروا... لهم عذاب شدید» - این آیه مایه ى دلگرمى و تسلیت خاطر پیامبر و مؤمنان است كه خداوند به حساب كفّار سرسخت مى رسد. «عزیز ذوانتقام» - سرچشمه كیفر و انتقام او، عملكرد ماست، وگرنه او عزیزى است كه هیچ كمبودى ندارد. «عزیز ذوانتقام» - كفر مردم در خداوند اثرى ندارد. «كفروا، واللَّه عزیز» 🌴🌼🌱🌸🌿

🌴🌼🌱🌸🌿 🌼 بسم الله الرحمن الرحیم تفسیر نور(آیه 7 سوره آل عمران): هُوَ الَّذِيَ أَنزَلَ عَلَيْكَ الْكِتَابَ مِنْهُ آيَاتٌ مُّحْكَمَاتٌ هُنَّ أُمُّ الْكِتَابِ وَأُخَرُ مُتَشَابِهَاتٌ فَأَمَّا الَّذِينَ في قُلُوبِهِمْ زَيْغٌ فَيَتَّبِعُونَ مَا تَشَابَهَ مِنْهُ ابْتِغَاءَ الْفِتْنَةِ وَابْتِغَاءَ تَأوِيلِهِ وَمَا يَعْلَمُ تَأوِيلَهُ إِلاَّ اللّهُ وَالرَّاسِخُونَ فِي الْعِلْمِ يَقُولُونَ آمَنَّا بِهِ كُلٌّ مِّنْ عِندِ رَبِّنَا وَمَا يَذَّكَّرُ إِلاَّ أُوْلُواْ الألْبَابِ (7) ترجمه : او كسى است كه این كتاب را بر تو نازل كرد. بخشى از آن، آیات محكم (روشن و صریح) است كه اصل و اساس این كتاب را تشكیل مى دهد. (و هرگونه ابهامى در آیات دیگر، با مراجعه به این محكمات روشن مى شود) و بخشى از آن، آیات متشابه است (كه احتمالات مختلفى در معناى آیه مى رود، ولى با توجه به آیات محكم، تفسیر آنها روشن مى شود.) امّا كسانى كه در دلهایشان انحراف است، به جهت ایجاد فتنه (و گمراه كردن مردم) و نیز به جهت تفسیر آیه به دلخواه خود، به سراغ آیات متشابه مى روند، در حالى كه تفسیر این آیات را جز خداوند و راسخان در علم نمى دانند. آنان كه مى گویند: ما به آن ایمان آورده ایم همه ى آیات از طرف پروردگار ماست (خواه محكم باشد یا متشابه) و جز خردمندان پند نگیرند. نکته ها : در این آیه، چند سؤال مطرح است: سؤال: قرآن در یكجا همه ى آیات خود را محكم دانسته و فرموده: «كتاب اُحكمت آیاته» و در ج[هود، 1]اى دیگر همه را متشابه دانسته و فرموده: «كتاباً متشابهاً»[زمر، 23] ولى در این آیه بعضى را محكم وبعضى را متشابه معرّفى نموده است، مسأله چیست؟ پاسخ: آنجا كه فرمود: تمام آیاتِ قرآن محكم است، یعنى سخن سست و بى اساس در هیچ آیه اى نیست و آنجا كه فرمود: همه ى آیات متشابه هستند، یعنى سیستم و آهنگ آیات قرآن، هماهنگ، یكنواخت و شبیه بهم است. اما با این حال، از نظر فهم مردم همه ى آیات یكسان نیستند، بعضى صریح و روشن و همه كس فهم، ولى بعضى داراى معانى بلند وپیچیده اند كه همین امر موجب شبهه و اشتباه آنان مى گردد. سؤال: چرا در قرآن آیات متشابه به كار رفته است؟ پاسخ: اوّلاً: وجود آیات متشابه زمینه ى فكر و تدّبر در آیات است. ثانیاً: موجب رجوع مردم به رهبران آسمانى مى شود. آرى، اگر همه ى درس آسان باشد، شاگرد احساس نیاز به استاد نمى كند. ثالثاً: متشابهات وسیله آزمایش مردم است. گروهى كژاندیش، از لابلاى آنها به سراغ اهداف شوم خود مى روند و گروهى اندیشمند، به فرموده امام رضاعلیه السلام با مراجعه به محكمات، معناى صحیح آیات را كشف مى نمایند.[من ردّ متشابه القرآن الى محكمه هدى الى صراط مستقم». بحار، ج 2، ص 185] سؤال: نمونه آیات متشابه كدام است؟ پاسخ: در قرآن مى خوانیم: «الى ربّها ناظرة»[قیامة، 23] در قیامت، چشم ها به پروردگارشان مى نگرند. چون چشمها او را درك نمى كنند، لذا مى فهمیم كه مراد از نگاه به پروردگار، نگاه به لطف و پاداش او در قیامت است. همچنین مراد از «دست خدا» در آیه ى «یداللّه فوق ایدیهم» قدرت اوست، چنانكه در فارسى نیز مى گوییم: فلانى در فلان شهر یا اداره دست دارد، یعنى قدرت دارد. وگرنه خداوند كه جسم نیست تا دست و پا داشته باشد. قرآن نیز مى فرماید: «لیس كمثله شىء»[شورا، 11] او همانندى ندارد. سؤال: تأویل قرآن به چه معناست؟ پاسخ: مراد از تأویل، اهداف و معارف و اسرار پشت پرده اى است كه بعد روشن مى شود. نظیر تعبیر خوابى كه حضرت یوسف دید و بعد روشن شد و یا اسرارى كه در شكستن كشتى توسط خضر و موسى بود كه بعد روشن شد. پیام ها : - هر كس همه ى آیات را نمى فهمد. «و اُخر متشابهات» - قلب هاى منحرف، منشأ فساد و فتنه است. «فى قلوبهم زیغ فیتّبعون ما تشابه منه ابتغاء الفتنة» - فتنه، تنها آشوب نظامى و فیزیكى نیست، تفسیر به رأى و تحریفِ فرهنگ و معانى آیات، نیز فتنه است. «ابتغاء الفتنة» - گاهى حقّ دستاویز باطل مى شود. «ابتغاء الفتنة» - هدف نهایى و مقصد اعلاى آیات الهى را تنها خدا و راسخان در علم مى دانند. «ومایعلم تأویله الا اللّه و الراسخون فى العلم» - نام راسخان در علم در كنار نام مقدّس خداوند آمده و مقامشان بعد از مقام الهى است. «ومایعلم تأویله الا اللّه و الراسخون فى العلم» - علم، درجاتى دارد كه بالاترین آن آشنا شدن به تأویل و رسیدن به هدف نهایى است. «ومایعلم تأویله الا اللّه و الراسخون فى العلم» - عالمان واقعى بى تكبّرند. «والراسخون فى العلم یقولون امنّا به» - گرایش به باطل، مانع از رسوخ علم است. «الراسخون فى العلم» در برابر «فى قلوبهم زیغ» قرار داده شده است. - هر چه را نمى فهمیم انكار نكنیم. «كل من عند ربّنا» - نزول آیات محكم و متشابه، در مسیر تربیت است. «كل من عند ربّنا» 🌴🌼🌱🌸🌿

درد دل حضرت رقیه با سر بابا التماس دعا

✅ #گزارش پروژه ۱۰۰۷ #امام_رضایی_ها الحمدلله با کمک شما خوبان مبلغ مورد نیاز برای انجام این پروژه هم در باز زمانی کوتاهی تامین شد و تونستیم ضمن پرداخت مقداری بدهی که این خانواده داشتند، نسبت به خرید اقلام خوراکی و غذایی اقدام کرده و در قالب یک پک کامل از طرف شما خوبان درب منزل به ایشان تقدیم کنیم؛ ان شاء الله که موجب خیر و برکت برای ایشان و باقیات الصالحاتی باشد برای شما خوبان ارادتمند؛ صدقیانی