💠حضور مسجد در زندگی کار فرهنگی، ابزارش فرهنگی اسـت و نه اهدافش؛ بلکه اهدافش می تواند و می باید عینی و اجتماعی و اقتصادی باشد؛ یعنی نمیشود گفت کار فرهنگی خودش هدف اســت، بلکه باید در خدمت جامعه باشـد که حتی اقتصاد جامعه هم اصلاح بشود. استاد صفایی حائری تعبیری دارند که داده ها از طریق ذهن وارد نهاد انسان می شود، از طریق مغز پردازش می شود ولی پذیرش آن از طریق #قلب اتفاق می افتد. دلالت عملی این مدل سیستمی که برای تاثیرگذاری ایشان ترسیم می کنند این است که اگر می خواهیم حرف ما بر روی جامعه مخاطب #تاثیر_فکری داشته باشد، پیش نیاز این امر ارتباط قلبی و عاطفی است. مهمترین راهکار این ارتباط قلبی کار #اجتماعی است. اگر جامعه مخاطب شما تاثیر شما و دغدغه شما نسبت به مسائل عینی زندگیش (مثل اشتغال و اقتصاد و ازدواج و ...) برایش ملموس نباشد، ارتباط قلبی برقرار نخواهد کرد. #روحانی که فقط به #مسجد برای خواندن نماز می رود و بعد و قبلش دنبال کار خودش است، #موعظه اش هم تاثیر اندکی بر روی مخاطب دارد یا چون تنها با فکر او ارتباط برقرار می کند این تاثیرگذاری #پایدار نیست. اغلب مخاطبین به استدلالات کلامی افراد و میزان منطقی بودن یا غیر منطقی بودن آن خیلی کاری ندارند و بیشتر به دل نشستن کلام و متکلم پذیرش و میزان تاثیر گذاری آن را برایشان مشخص می کند. مساجد دهه اول انقلاب را اگر از دل محله حذف می کردی علاوه بر حیات دینی در حیات اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی محله تغییرات جدی ایجاد می شد، چون در همه این ابعاد مسجد دارای کارکرد بود. یعنی مردم مسجد را جزیی از زندگی خود فرض می کردند و در این فضا تاثیرگذاری #فکری نیز اتفاق می افتاد. ولی از وقتی که مسجد یک نقش حداقلی پیدا کرد و فقط به عبادات و مناسک بسنده شد و از وجوه دیگر اجتماعی و سیاسی فاصله پیدا کرد، حضور مردم هم کمرنگ شد. از اینرو باید در مسجد به نیازهای متنوع مخاطب توجه شود. گرچه اقامه نماز محور فعالیتهای مسجد است اما مسجد نمی تواند نسبت به وضعیت فرهنگی و اجتماعی و سیاسی محله و جامعه پیرامونش بی تفاوت باشد. مثلا می شود در مسجد به نیازهای علمی دانش آموزان، نیازهای اقتصادی طبقه محروم رسیدگی شود یا برای کاریابی جوانان محله، شکل گیری صندوق وام قرض الحسنه، برگزاری کلاس های معرفتی و نقش آفرینی سیاسی و فرهنگی اقداماتی صورت گیرد. مثلا اگر مردم می دانستند که حداقل صدای اعتراض شان در مسجد شنیده شود و محلی مدافع حقوق آن هاست، آنگاه همان طور که مسجد سنگر ایجاد انقلاب بود، سنگر حفط انقلاب و دستاوردهای آن هم می شد و در نتیجه؛ قبل از آنکه کار به کف خیابان بکشد، در مساجد و پایگاه های بسیج سازماندهی می شد. 📎پی نوشت: معبد در همه‌ی ادیان هست -که می‌نشینند در آنجا و عبادت میکنند- لکن مسجد با معابد مسیحی و یهودی و بودایی و بعضی جاهای دیگر که ما دیده‌ایم یا شنیده‌ایم متفاوت است. در مسجد، پیغمبر اکرم نمیرفت فقط نماز بخواند و بیرون بیاید؛ کاری که برای اجتماع پیش می‌آمد و مهم بود، صدا میزدند: اَلصلوٰةُ جامِعَة؛ بروید به سمت محل صلات؛ برای چه؟ برای اینکه راجع به مسئله‌ی جنگ مشورت کنیم یا خبر بدهیم یا همکاری کنیم یا بسیج کنیم امکانات را و بقیّه‌ی چیزها؛ و شما در تاریخ اسلام مشاهده میکنید که مساجد، مرکزی برای تعلیم بود؛ می‌شنویم و در روایات میخوانیم که در مسجدالحرام یا مسجدالنّبی حلقه‌ی درس زید و عمرو و بکر از نحله‌های مختلف فکری و مذهبی وجود داشت؛ معنای این خیلی متفاوت است با کلیسیا یا با کنیسه‌ی یهودی که فقط میروند آنجا، یک عبادتی میکنند و بیرون می‌آیند. مسجد پایگاه است و این پایگاه بر محور ذکر و نماز است. (رهبر انقلاب - ۳۱ مرداد ۹۵) eitaa.com/joinchat/470286336C5a1bc85809 sapp.ir/Kolbe_Andishe_Farhang

💠 #اشتباه_کردم اجازه دادم غلط بکنید! 🚫 اشتباه کردم؟ پس برجام 2 و 3 ممنوع! ◀️ نه خامنه ای معصوم است نه خمینی معصوم بود؛ این یک تعارف یا اعتراف انتزاعی بدون التزام به لوازم واقعی نیست بلکه واقعا رهبران انقلاب رویکردها و تصمیماتی داشتند که یا اشتباه بود یا می توانست بهتر باشد، اما «در موضوع مذاکرات بنده اشتباه کردم و به اصرار آقایون اجازه تجربه دادم» نکاتی دارد: 1⃣ آنها که فضای پایان دولت دهم و ابتدای دولت یازدهم را خواسته یا ناخواسته فراموش نکرده اند می دانند برخی جریانات #سیاسی با همراهی مراجع #حوزوی و با حمایت بدنه #اجتماعی، معتقد به «معجزه مذاکره» بودند و تنها عده ای #دلواپس_تندرو با حمایت #دیکتاتور_تکرو مخالف اجماع نخبگانی و انتظار عمومی بودند! 🔸 #اصلاحات_اعتدال با حمایت اکثریت طبقه متوسط به بالا و جذب بخشی از طبقه مستضعف، با شعار مذاکره و تعامل بر رقیب مذاکره نابلد! و البته رفقای #اصولگرا پیروز شد، جریان #بهاری هم که تحت تأثیر حواشی خودساخته و فشارهای جناحی مخالفین، از آرمان گرایی اولیه دور شده و به گفتگو و مذاکره تمایل نشان می داد. 🔸 در این شرایط که یک جریان فرصت تاریخی تحقق دولت اسلامی را بر باد داد و زمینه را برای جایگزینی دولت لیبرال فراهم کرد و یک جریان قدرت خواه منفعت طلب از این فرصت سوء استفاده کرد، رهبر انقلاب ضمن تأکید مکرر بر #بدبینی به مذاکره، با اکراه و اجبار به #دولت و #جامعه «اجازه تجربه یک اشتباه قابل پیش بینی» دادند و البته تلاش کردند با کمترین هزینه انجام شود. 🔸 قبل و حین #برجام که جو سیاسی اجتماعی شدیدا مایل و معتقد و منتظر برجام و میوه هایش بود و منتقدان دلواپس کاملا بایکوت و سرکوب می شدند و بهاری ها یا هر تلاشی را بی فایده می دانستند و یا همراهی می کردند؛ علاوه بر #اصلاح_طلبان مسرور مغرور به پیروزی بزرگ بدون جنگ! از #اصولگرایان _قالیباف و لاریجانی و صفارهرندی و ولایتی و.._ تا #سرداران _عزیز جعفری و محسن رضایی و فیروزآبادی و.._ تا #مراجع _مکارم و جوادی آملی و صافی و وحید خراسانی و..._ برجام را موفقیت مهمی می دانستند و چنان #تبریک گفتند تا رهبری تبریک را «بی معنی» دانستند! برخی #بهاری ها هم یا تبریک می گفتند و یا گله میکردند «چرا از درخواست #احمدی‌نژاد برای برقراری رابطه عادلانه با #آمریکا استقبال نشد اما #روحانی با کمترین هزینه انجام داد؟» 🔸 تا پایان دولت یازدهم و آشکار شدن نشانه های شکست برجام و حتی در انتخابات 96 جو غالب هرچند سرخورده و بی رمق اما همچنان توجیه گر و حامی برجام بود و دولت برجامی از برکات آتی مذاکره سخن میگفت و حتی رقبای روحانی از #رئیسی تا #میرسلیم از نقد کردن #چک_برجام صحبت میکردند و مخالفت جدی ای با اصل برجام نشد چون جو جامعه همچنان نگاه نسبتا مثبتی به برجام داشت و مخالفت با آن منجر به ریزش آراء می شد. 🔸 اخیرا با باور دیرهنگام «خسارت محض» بودن برجام؛ دلواپسی ها ایجاد و تبریکات فراموش و برجام ستیزی مد شد! هرچند هنوز برخی برجام را خوب و دولت را ناتوان در استفاده و خود را توانا، و برخی دلواپسان و رهبر را مانع «موفقیت بیشتر #برجام_خوب» می دانند! 🔸 شاید یک حکمت هوشمندانه اعتراف به اشتباه بودن «اجازه تجربه اشتباه» همین باشد؛ حجت بر این ها که از #اعتراف به اشتباه بودن برجام طفره می روند تمام شود و آن ها که در کمین نکته ای برای تضعیف رهبری نشسته اند، با شنیدن ندای #اشتباه_کردم رهبری، شتابناک بر طبل خطاکار بودن ولی فقیه بکوبند غافل از آنکه دارند به اشتباه بودن #برجام_مقدس خود اعتراف می کنند! 🔸 رهبرانقلاب که در تمام مراحل مذاکره به عنوان #مخالف و حتی #مزاحم سرسخت برجام معرفی می شد، حالا از اشتباه «فرصت اشتباه دادن به دولت و حامیان» سخن می گویند مانند پدری که علیرغم میل و علم و تجربه خود و به اصرار خانواده ماشین را در اختیار پسر بدسابقه کم توان می دهد و پسر سرمستانه و با تشویق خانواده و بی توجه به راهنمایی های پدر در میانه بیراهه بن بست پرآوار ماشین را به کوه می کوبد! و حالا پدر دلسوزانه تذکر می دهد اشتباه کردم که به اجبار و اصرار شما تن دادم، تا شاید دیگر چنین تجربه ای را تکرار نکنید، پسر خاطی و خانواده حامی باید قدرناشناس باشند که پدر را مقصر حادثه معرفی کنند! 2⃣ فرضا فرمودند شخصا اشتباه کردم به «اکثریت جامعه و دولت قانونی» اجازه اشتباه دادم و باید سختگیرانه و با «حکم حکومتی» نظر درست خودم را بر شما تحمیل می کردم! این اعتراف به #بصیرت ایشان و مطالبه #اختیارات_ویژه ولی فقیه است که همیشه منتقد آن بودید! فرضا یک اشتباه رهبر اثبات شد؛ شما که کارنامه تان مملو از اشتباه است چطور مدعی منجی گری هستید؟ با ذره بین دنبال اشتباهات شخصی گشتن اعتراف به شدیدا کم اشتباه بودن اوست! 🔗پ.ن #اشتباه_کردم یادداشتی درباره حاشیه سازی شما نوشتم! ✍ کیوان سلیمانی @Kolbe_Andishe_Farhang

🎥 برادر عزیز! یا شغل ایجاد نکردی یا عدد و رقم سرت نمی‌شود! 📌 پاسخ سال گذشته جهانگیری به ادعای امروز #روحانی درباره ایجاد 2،700،000 شغل! 🎬 @Mostazafin_TV

💠مانیفست نواصلاح طلبی دوشنبه ۲۴ اردیبهشت، آقای #روحانی رییس جمهور سابق، در واکنش به نامه اعلام دلایل رد صلاحیتش در انتخابات خبرگان، طی یک نامه سرگشاده تفصیلی به آن واکنش نشان داد. تحلیل محتوای این رنجنامه مکتوب که به جای #شورای_نگهبان، خطاب به مردم بویژه حامیانش در انتخابات های ۹۲ و ۹۶ نوشته شده بود را می توان در چند سطح مدنظر قرار داد. سطح نخست آن پاسخ هایی است که به اتهامات خود داده و از موقعیت خود دفاع نموده و از موضع مدعی، برخی از آنها را از افتخارات خود نیز دانسته است. اما در سطحی بالاتر نامه روحانی را می توان به #مانیفست_نواصلاح_طلبی تعبیر کرد که در عصر #پساهاشمی و در دوران بازنشستگی سیاسی #خاتمی ادعای رهبری جریان انتقادی را مطرح ساخته و همزمان، قدمت کنش‌گری هایش را مساوی با قدمت جمهوری اسلامی و در تراز یکی از بنیانگذاران آن معرفی می کند و در مقام یک عالیجناب و پدرخوانده سیاسی، فراتر از رسیدگی به اتهامات خود، حقوق استیفا نشده #لاریجانی و #ظریف را مطالبه می کند. بیانیه روحانی، آشکارا اعلام نامزدی او برای رهبری جریان #جمهوری_خواه در #دوقطبی قابل تصور #جمهوریت - #اسلامیت است که در آینده نزدیک و در #انتخابات_ریاست_جمهوری_۱۴۰۴ احتمال خودنمایی دارد. روشن است که روحانی نه از موضع یک نامزد احتمالی که از جایگاهی بالاتر و در مقام رهبر یک جریان سیاسی و فکری درصدد احیای رای ۲۳ میلیونی خویش به سود گفتمانی است که در چالش های کنونی مشارکت و کارآمدی ممکن است بر سپهر سیاسی کشور حاکم شود. بی شک چالش های روحانی در این مسیر فراوان است که از جمله آنها می توان به باورپذیری چنین جایگاهی از سوی جامعه گریزان شده از سیاست از یکسو و کنش‌گران اصلاح طلب معتدل و پذیرش روحانی به عنوان بدیل خاتمی از سوی دیگر اشاره کرد. چنانکه پیش از این، افرادی چون #جهانگیری با طرح جایگاه رابط #اصلاحات با رهبر انقلاب، ادعای برادرخواندگی اصلاح طلبان را مطرح نموده بودند که با واکنش سردی روبرو شد. در کنار این دو چالش، مخالفت و مقاومت طیف رادیکال اصلاحات از یکسو و رد و طرد مخالفان سیاسی و فکری روحانی از سوی دیگر نیز قابل تامل خواهد بود. در گام مهم آخر نیز پذیرش روحانی به عنوان زبان تازه جریان منتقد و به رسمیت شناختن این نقش از سوی مقامات عالی نظام بزرگترین چالش سیاسی اوست که می تواند به او عمر سیاسی تازه ای ببخشد یا بازنشستگی اجباری او را نیز رقم بزند. ✍محمدرضا اخضریان کاشانی 🔗نامه حسن روحانی خطاب به ملت ایران در رابطه با ردّصلاحیت توسط شورای نگهبان B2n.ir/h83583 @Kolbe_Andishe_Farhang