هوالحکیم دامستیکاتور (انگلیسی: Domestikator) یک مجسمهٔ معماری است که در سال ۲۰۱۵ توسط «آتولیه فون لیشاوت» ساخته شده‌است. این اثر موضوع مناقشات قابل توجهی بوده‌است. از جمله این که در ۷ اکتبر ۲۰۱۷، «ژان لوک مارتینز»، رئیس موزه لوور در پاریس، فرانسه، به وجود این سازه به‌عنوان اثری که در آن دو ساختمان به‌هم پیوسته ظاهراً درگیر عمل جنسی هستند، اعتراض کرد و آن را از نمایشگاه هورس لس مورس (برنامهٔ فضای باز نمایشگاه بین‌المللی هنر معاصر شامل پروژه‌های معماری، مجسمه‌ها، پرفورمنس‌ها و قطعات صوتی که همزمان با خود نمایشگاه برگزار می‌شود) که در باغ تویلری برگزار شد و قرار بود این تندیس در نزدیکی یک زمین بازی در فضای این نمایشگاه به نمایش گذاشته شود، بیرون کشید و این اثر در عوض توسط مرکز ژرژ پمپیدو در میدان جلوی آن مؤسسهٔ هنری برای نمایش همزمان به نمایش گذاشته شد. (بخش دوازدهم) 🔬 پاتولوژی فرهنگی @CuPathology

هوالحکیم 🔺معماری نهایتِ اروتیک است! منبع: https://www.dezeen.com/2015/10/29/federico-babina-kama-sutra-archisutra-architectural-illustrations-graphic-design/ (بخش سیزدهم) 🔬 پاتولوژی فرهنگی @CuPathology

هوالحکیم معماری به طور جدایی ناپذیری در تخیلات و هویت جنسی پیوند خورده است. هویت جنسی و اعمال جنسی را نمی توان از فضاهای معماری که در آن رخ می دهد جدا کرد. موزه داران می گویند که: «معماری کلیشه های جنسیتی را در جامعه ما نشان می دهد.» معماری، به عنوان طراحی فیزیکی فضا و به عنوان یک اتمسفر، بخش مهمی از فانتزی ما است، زیرا ما مسیر بین میل و لذت را در روابط جنسی خود طی می کنیم. هیچ آرزویی بدون تصویر ساخته شده و طرح ریزی شده وجود ندارد. هیچ میل بدون فضایی برای فرافکنی وجود ندارد. منبع: https://www.ribaj.com/culture/spaces-of-desire (بخش چهاردهم) 🔬 پاتولوژی فرهنگی @CuPathology

✍تأسیس مدارس بهائی در ایران سرکردگان فرقه‌ی بهائیت، تلاش دارند تا اقدامات خائنانه‌ی خود را برای تأثیر مخرب بر فرهنگ ایران اسلامی و ترویج فرهنگ غربی را به خدمت خود به این کشور تعبیر کنند. این در حالیست که اساساً بهائیت، با هدف تأثیر مخرب بر فرهنگ اسلامی به وجود آمده و تمامی تلاش خود را برای زمینه‌چینی نفوذ اربابان خود متمرکز ساخته است. 🔻از این‌رو بهائیان در سال ۱۳۲۱ و ۱۳۲۶ ق، اقدام به تأسیس مدارس پسرانه و دخترانه‌ی تربیت در ایران نمودند. به دستور عبدالبهاء و رهبران بهائی، معلّمان آمریکایی همچون «میس کاپیس»، «سوزان مودی» و... برای سرپرستی این مدارس انتخاب می‌شدند.[۱] این مدارس به صورت رسمی با آمریکا در ارتباط بوده و عمدتاً شاگردان خود را از میان فرزندان طبقه‌ی متمولان و مسؤلان سیاسی و نظامی وقت انتخاب می‌نمودند. 🙎🏻 دانش‌آموختگان این مدارس، تمایلات غرب‌گرایانه‌ی شدیدی داشته و طبیعی بود که پس از استخدام و کسب سِمت، به ترویج افکار بهائیت و فرهنگ آمریکایی یپردازند. همچنان که در گزارش محرمانه‌ی ساواک از جلسه‌ی بهائیان در شیراز، ولی‌الله لقمانی ضمن سخنانی صراحتاً گفته است: «از آمریکا و لندن صریحاً دستور داریم در این مملکت، مد لباس و یا ساختمان‌ها و بی‌حجابی را رونق دهیم که مسلمانان نقاب از صورت خود بردارند».[۲] اما با شکل‌گیری انقلاب اسلامی، فرقه‌ی بهائیت فعالیت‌های ضدفرهنگی و مخرب خود را در پس پرده پیگیری نموده که مقابله با این آسیب اجتماعی فرهنگی، هوشیاری مردم و مسئولین را می‌طلبد. 📚پی‌نوشت: [۱]. عبدالله شهبازی، فصلنامه تاریخ معاصر ایران، شماره: ۵۰، صص ۶۷_۶۹. [۲]. روح‌الله حسینیان، سه سال ستیز مرجعیت شیعه، تهران: مرکز اسناد انقلاب اسلامی، ۱۳۹۰، ص ۴۴۱. 🏙 معماری هجری @MemariHejri_ir