عُمر زاهد به سر آمد به تمنای بهشت نشد آگاه که در تَرک تَمناست بهشت #صائب_تبریزی

بخلاف آنکه انسان بدون عشق و محبت آنان بخواهد این راه دور و دراز را به پای خود و به اتکاء عمل خود طی کند؛ هیهات که به مقصد برسد. هر روز که گامی جلو گذارد شوائب نفس اماره و خواطر شیطانی او را چند گام به عقب می‌برد، و دائماً مانند حمار طاحونه به دور خود می چرخد؛ وكلما ازداد سيرُهُ لا يَزِدْ مِنَ اللَّهِ إِلَّا بُعدًا. عاقبة الأمر با تلاش بسیار و زحمت فراوان با دست تھی، غارت زده، سرمایه از دست رفته، با هزاران حسرت و ندامت دنیا را ترک گفته و جان می‌سپارد. 📚 رساله‌ی مودت ✍ علامه سید محمدحسین حسینی طهرانی رضوان الله علیه #قطره #طعم_شیرین_خدا

عقل می‌گوید بمان و عشق می‌گوید برو... و این هر دو، عقل و عشق را، خداوند آفریده است تا وجود انسان در حیرت میان عقل و عشق معنا شود. 📚فتح خون ✍ سیدالشهدای اهل قلم، سید مرتضی آوینی #قطره #آوینی‌خوانی

اکنون بنگر حیرت میان عقل و عشق را! اکنون بنگر حیرت عقل را و جرأت عشق را! بگذار عاقلان ما را به ماندن بخوانند... راحلان طریق عشق می‌دانند که ماندن نیز رفتن است، جاودانه ماندن در جوار رفیق اعلی، و این اوست که ما را کش‌کشانه به خویش می‌خواند. 📚فتح خون ✍ سیدالشهدای اهل قلم، سید مرتضی آوینی #قطره #آوینی‌خوانی

عبدالله بن جعفر طیار، شوی زینب کبری (س) نیز دو فرزند خویش ـ «عون» و «محمد» ـ را فرستاد تا به موکب عشق بپیوندند و با آن دو، نامه‌ای که در آن نوشته بود: «شما را به خدا سوگند می‌دهم که از این سفر باز گردی. از آن بیم دارم که در این راه جان دهی و نور زمین خاموش شود. مگر نه این‌که تو سراج مُنیر راه‌یافتگانی؟» ... و خود از عمرو بن سعید بن عاص درخواست کرد تا امان‌نامه‌ای برای حسین بنویسد و او نوشت. راوی: عجبا! امام مأمن کرهٔ ارض است و اگر نباشد، خاكٔ اهل خویش را یک‌سره فرومی‌بلعد، و اینان برای او امان‌نامه می‌فرستند... و مگر جز در پناه حق نیز مأمنی هست؟ 📚فتح خون ✍ سیدالشهدای اهل قلم، سید مرتضی آوینی #قطره #آوینی‌خوانی

بهترین دوستِ انسان، انسان است؛ نه کتاب. کتاب‌ها، تا آن حد که رسم دوستی و انسانیت بیاموزند، معتبرند؛ تا آن حد که مثل دریایی مرده از کلماتِ مرده، تو را در خود غرق کنند و فرو‌ببرند. تو در کوچه‌ها انسان خواهی شد؛ نه در لابلای کتاب‌ها. تو در کوه‌ها، در جاده‌ها، و در کنارِ ستمدیدگانِ واقعی، رسم زندگی را یاد خواهی گرفت؛ نه با غوطه‌خوردن در آثاری که در اتاق‌های دربسته نوشته شده و نویسندگانش هرگز نسیم را ندانسته‌اند و قایقی در تنِ طوفان را. 📖 یک عاشقانه آرام 👤 نادر ابراهیمی #قطره

بی‌خبر از حال بابا راحت نوشتیم بابا نان داد. #پشت‌کامیونی

از زمستان پیاپی به بهارم برسان بر لبم عرض سلام است به یارم برسان... -حمیدرضا برقعی #شیفت_شب

واکنش صادقانه بنده وقتی یکی میگه وقتت رو با کتاب خوندن تلف نکن:

🔰حضرت امام رضا علیه السّلام مى فرمایند: هر کس مصیبت ما را به یاد آورد و به جهت آنچه در حقّ ما روا داشته شده اشک بریزد، در روز قیامت همراه ما و در درجه ما خواهد بود. و هر کس مصیبت ما را به یاد دیگران آورد و خود بگرید و دیگران را بگریاند، چشم او در روزى که دیدگان گریان است، نخواهد گریست. و هر کس در مجلسى بنشیند که امر ما در آن إحیاء میگردد، قلبش در روزى که قلب ها مى میرد، نخواهد مرد.» اى خرگه عزاى تو این طارم کبود لبریزِ خون ز داغ تو پیمانه وجود وى هر ستاره قطره خونى که عِلویان در ماتم تو ریخته از دیدگان فرود 📚کتاب #نور_مجرد ج۱، ص۲۰۰ https://eitaa.com/boresh_ketabha

شب عاشقان بی‌دل چه شبی دراز باشد تو بیا کز اولِ شب درِ صبح باز باشد عجب است اگر توانم که سفر کنم ز دستت به کجا رود کبوتر که اسیر باز باشد ز محبتت نخواهم که نظر کنم به رویت که محب صادق آن است که پاکباز باشد به کرشمهٔ عنایت نگهی به سوی ما کن که دعای دردمندان ز سرِ نیاز باشد سخنی که نیست طاقت که ز خویشتن بپوشم به کدام دوست گویم که محل راز باشد چه نماز باشد آن را که تو در خیال باشی تو صنم نمی‌گذاری که مرا نماز باشد نه چنین حساب کردم چو تو دوست می‌گرفتم که ثنا و حمد گوییم و جفا و ناز باشد دگرش چو بازبینی غم دل مگوی سعدی که شب وصال کوتاه و سخن دراز باشد قدمی که برگرفتی به وفا و عهد یاران اگر از بلا بترسی قدم مَجاز باشد - سعدی علیه‌الرحمه

گاهی علم انسان را به جهنم می‌فرستد؛ گاهی علم توحید انسان را به جهنم می‌فرستد... اگر بخواهد کسی تهذیب بشود، با علم تهذیب نمی‌شود؛ علم انسان را تهذیب نمی‌کند. گاهی علم، انسان را به جهنم می‌فرستد؛ گاهی علم توحید انسان را به جهنم می‌فرستد؛ گاهی علمِ عرفان انسان را به جهنم می‌رساند؛ گاهی علم فقه انسان را به جهنم می‌فرستد؛ گاهی علم اخلاق انسان را به جهنم می‌فرستد. با علم درست نمی‌شود. تزکیه می‌خواهد - یُزَکّیهِمْ - تزکیه مقدم است بر همه چیز. طلبه‌ای که در مدرسه درس می‌خواند، همدوش با درس، همقدم با درس تزکیه لازم دارد. امام جمعه‌ای که می‌خواهد هدایت کند مردم را، باید تزکیه خودش را کند تا بتواند هدایت کند. دولتی که بخواهد مردم را وادار به کار خوب بکند باید تزکیه بکند خودش را. عارفی که بخواهد مردم را به معارف الهیّه دعوت کند، تا خودش را تزکیه نکند این قدرت را ندارد. فیلسوفی که بخواهد توحید را به مردم بیاموزد، تا این خصیصه شیطانی در او هست، این عمل را نمی‌تواند انجام بدهد؛ یعنی، زبان، زبان شیطان است و توحید می‌گوید و دل، دل شیطان است که توحید را دریافت کرده است، و قلب، قلب شیطان است که فقه را آموخته و فقه را تعلیم می‌کند. تا این خصیصه هست، تمام امور لنگ است در اشخاصی که بخواهند خودشان را تهذیب کنند، یا اشخاصی که بخواهند جامعه را تهذیب کنند. - صحیفه امام ج۱۹ ص ۱۳۴ #امام_شناسی