امیر برعام، مدیرکل وزارت جنگ اسقاطیل، صبح روز سه‌شنبه (۱۵ ژوئیه ۲۰۲۵) جلسه‌ای اضطراری با مدیران عامل چهار شرکت بزرگ صنایع نظامی این رژیم برگزار کرد تا درباره ارزیابی وضعیت پس از جنگ ایران و برنامه‌ریزی برای آینده گفت‌وگو کنند. در این جلسه، مدیران شرکت‌های صنایع هوایی، رافائل، البیت سیستمز و تومر – چهار غول صنایع نظامی اسقاطیل – حضور داشتند. هدف نشست، ارائه تصویر امنیتی-سیاسی پس از حمله به ایران و بررسی فرصت‌ها و تهدیدهای جدیدی بود که از دستاوردهای عملیات ناشی شده‌اند. برعام در این جلسه هشدار داد: «دستاورد نظامی در ایران چالش‌های پیچیده‌ای هم به‌همراه دارد. ما از هم‌اکنون شاهد تلاش‌های ایران برای بازسازی و آغاز روندی جهانی برای احیای توان نظامی هستیم.» او با تأکید بر فوریت وضعیت، خطاب به مدیران صنایع گفت: «ما باید با همان احساس اضطرار عمل کنیم و برنامه‌ای شتاب‌زده برای بازسازی توان نظامی طی یک سال آینده تدوین کنیم – برنامه‌ای که بتواند پاسخ‌گوی دهه‌ای پُرچالش در حوزه امنیتی باشد. زمان کم است و باارزش.» در پایان جلسه، گزارشی از وضعیت تأمین تجهیزات و روند ساختاردهی به نیروی نظامی آینده ارائه شد.

این بخشی از نبرد بی‌صدای جاری، یعنی #جنگ_ترمیم است. بزودی این جنگ را مفصلاً بررسی خواهیم کرد. این جنگ بر سرِ سرعت، در کالبد زمان است. @Muhallel

🔹 تقریبا همه افراد تحلیل‌های متفاوتی پیرامون این عکس داشتند که اکثرا تهدیدمحور یا ضعف‌محور بود‌. در حالی که سه روز قبل از این دیدار، حضرت آیت‌الله خامنه‌ای، تحلیلی فرصت‌محور از سوریه ارائه دادند و هیچکس نیز به آن توجه نکرد. چند روز قبل‌تر از سفر ترامپ به منطقه، در حالی که همگان از اوج ضعف حکومت جولانی در سوریه به دلیل حملات اسرائیل می‌گفتند، رهبر انقلاب اسلامی یک همنشینی قابل توجه را با کلمات "جولانی" و "سوریه" انجام دادند. گاهی حضرت آقا با چشم انداز قبلی که دارند، به برخی تحولات آینده پاسخ می‌دهند. " باطل جَوَلانی دارد، چند روزی جلوه‌ای میکند لکن رفتنی است، قطعاً خواهد رفت در این تردیدی نیست. این ظواهری که مشاهده می‌شود حالا کارهایی میکنند و پیشرفت‌هایی در سوریه و در جاهای دیگر انجام میدهند این دلیل قوّت نیست، بلکه نشانه‌ی ضعف است و موجب ضعف بیشتر هم خواهد شد ان‌شاء‌الله." ۱۴۰۴/۲/۲۰ @Muhallel

جولانی تصور می‌کرد با دیدارهای متعدد با مقامات امنیتی و سیاسی صهیونیست در ابوظبی و باکو، تلاش‌های واشینگتن برای عادی‌سازی روابط دمشق و تل آویو و دیدار با نتانیاهو در شهریورماه، پالس‌های بعضاً مثبت از سوی آمریکا جهت محور قرار دادن سوریه در پروژه ضدمقاومتی در منطقه، توانسته برای خود و حکومت خویش یک حاشیه امن ایجاد کند‌. با این حال بار دیگر برای همگان در منطقه ثابت شد که در برابر موجودیت اشغالگر، هیچکس با روش هایی مانند عادی‌سازی، مذاکره با آمریکا و اسرائیل، رفع بهانه‌های تجاوز و ... مصونیت ندارد. این بزرگترین درسی است که باید خصوصا در عراق و لبنان در همه سطوح به آن توجه شود، جایی که مخالفین مقاومت این خط را تبلیغ می‌کنند که امروز تجاوزات رژیم به لبنان به دلیل سلاح‌های حزب الله است! پس با خلع سلاح، می توان این تجاوزات را نیز متوقف کرد. همین در عراق نیز گفته می شود: سلاح فصائل مقاومت و حشد، خطر ورود عراق به صحنه درگیری را افزایش می‌دهد پس باید فصائل خلع سلاح شده و حشد منحل و ادغام شود. این درسی است که نشان می‌دهد رژیم، سوریه را کشوری می‌بیند که باید تسلیم شود لذا توافق نامه و ... معنایی ندارد و تل‌آویو صرفا سند تسلیم محض می‌خواهد. @Muhallel

لازم به ذکر است که برخی تحلیلگران نیز عقیده دارند که این حملات، ناشی از توافق امنیتی جولانی و رژیم در باکو است. جایی که یکی از خواسته‌های جدی رژیم، خلع سلاح و ایجاد منطقه حائل در سه استان جنوبی سوریه و حاکمیت کامل بر جولان بود، امری که پذیرش آن توسط احمدالشرع، هزینه‌های داخلی سنگینی برای آن ایجاد می‌کرد. لذا برخی عقیده دارند با این حملات صهیونیست‌ها، جولانی نیز بهانه لازم برای عقب‌نشینی از جنوب را پیدا می‌کند. درستی یا نادرستی این سوال را نیز زمان روشن خواهد کرد اما باز هم چیزی از حقارت و ضعف جولانی که روزی می‌گفتند ایران و حزب الله دستشان با اسرائیل در یک کاسه است تا خون سنی‌ها را بریزند و با رفتن آن‌ها خودمان کار اسرائیل را یکسره می‌کنیم، در برابر رژیم کم نمی‌کند. @Muhallel

#تحلیل 🔶️توطئه های پیشروی عراق... و راه‌های مقابله با آن د.محمود الهاشمی مدير مركز الاتحاد للدراسات صحبت از یک توطئه آمریکایی - صهیونیستی که ممکن است قبل از انتخابات رخ دهد، به بخشی از زندگی روزمرگی مردم عراقی‌ با هر پیشینه و گرایشی تبدیل شده است، گویی که این یک امر "قطعی" و یک رویداد حتمی است که امروز یا فردا رخ خواهد داد. این نقشه، در جزئیات خود، شبیه سناریوی حمله رژیم صهیونیستی به ایران است، یعنی با ترور سران مقاومت، حمله به زیرساخت‌ها، موسسات نظامی و رسانه‌ای و ایجاد هرج و مرج، با حمایت عوامل داخلی صورت می گیرد. از جمله کسانی که این "سناریو" را اعلام کردند، شخصیت های دینی، سیاسی و فرماندهان الحشد الشعبی بودند. افشای این توطئه اشکالی ندارد، زیرا پرده برداشتن از این توطئه که گفته می‌شود با هدف قرار دادن ایران و سپس عراق صورت می گیرد، کار درستی است. و پس از اینکه ایران آن را خنثی کرد، اکنون متوجه عراق شده اند. اما مساله این است که هیچ پاسخ یا راهکار مناسبی از هیچ یک از کسانی که در مورد این توطئه صحبت کرده اند، نشنیده یا نخوانده‌ام. آنها صرفاً به پرداختن به «سرنوشت و قدری که در راه است» بسنده کرده‌اند. طبق آنچه گفته شده، این نقشه با هدف قرار دادن نظامیان، از جمله ترور فرماندهان مقاومت، آغاز می‌شود. به نظر می رسد که چنین سناریویی در ایران اجرا شد و با وجود وسعت، و شدت شوک و اهداف آن شکست خورد و در حال حاضر نقشه ای افشا شده است. اما در مورد سوریه، وضعیت متفاوت است زیرا می‌دانیم که رژیم سوریه از هم گسسته، و کشور تکه‌تکه شده بود و توطئه علیه آن آسان بود. فرماندهان مقاومت عراق نبردهایی را با نیروهای آمریکایی تجربه کرده اند. آنها ده هزار نفر از نیروهای آنها را کشتند، هفتاد هزار نفر را معلول و زخمی کردند و بقیه را با تحقیر و ننگ بیرون راندند. آنها در انتظار مداوم برای ایجاد درگیری هستند، چه با ترور و چه به روش های دیگر. اکنون مطمئناً نحوه هدف قرار دادن را شناخته و برای آن آماده شده‌اند. در مورد بمباران و استفاده از ریز پرنده های کوچک یا بزرگ، باید گفت این کار _ همانطور که در ادبیات جنگ معروف است _ هیچ گاه کشوری را سرنگون نمی‌کند. آنها با این روش تمام زیر ساخت‌های عراق را نابود کردند؛ اما رژیم سابق تا زمانی که 250000 نیرو را به عراق نیاوردند، سقوط نکرد. همین اتفاق در ویتنام، افغانستان و جاهای دیگر نیز افتاد. تکیه بر نیروهای داخلی: ما معتقدیم که نیروهای امنیتی ما، که تعدادشان یک میلیون و ۲۵۰ هزار نفر است، قادر به مقابله با هر گونه توطئه داخلی هستند و اجازه نداریم که هیچ نهاد نظامی را زیر سوال ببریم. همه آنها قابل اعتماد هستند و با تروریسم مبارزه کرده و آن را از کشور بیرون رانده‌اند. این طرح همچنین می تواند شامل استفاده از "نیروهای تروریستی جولانی" از سوریه نیز می باشد که با لباس افغانی، اویغورها، چچنی‌ها و دیگران، وارد خواهند شد؛ که تعداد آنها هر چقدر زیاد باشد از اعضای داعش که در سال ۲۰۱۴ یک سوم خاک عراق را اشغال کردند، بیشتر نخواهد بود که تعدادی از آنها برای نجات جان خود گریختند و بعضی توسط آمریکایی‌ها از زیر ضربات نیروهای حشد الشعبی و بقیه نیروهای امنیتی ما... فراری داده شدند. جنگها و پیروزی‌های اخیر در میدان نبرد علیه رژیم صهیونیستی، چه در غزه، و چه در یمن، و لبنان یا ایران، نسلی از مقاومت را برای ما به ارمغان آورده است که به پیروزی و نصرت خود و شکست آمریکا و اسرائیل اعتقاد دارد. نظرسنجی‌هایی که انجام دادیم نشان نمی دهد که شهروندان عراقی از خطر قریب‌ الوقوع مطلع باشند. با این حال، این نگرانی و ترس را تأیید می کند که گروه‌هایی از مزدوران اسرائیل وجود دارند که در مأموریت‌های مختلف، از پهپاد گرفته تا انواع دیگر مأموریت‌ها، مانند آنچه در ایران اتفاق افتاد، فعالیت می‌ کنند. از نظر ما سناریوی پیاده شده در ایران افشا شده است و سرویس‌های امنیتی ما مطمئناً اطلاعات و دانش کافی در این زمینه دارند، به ویژه نظارت بر خانه‌هایی که در نزدیکی یا مقابل دفاتر سران سیاسی، امنیتی و مقاومت اجاره می‌ شوند. همچنین مطمئناً تبادل اطلاعات بین عراق و ایران وجود دارد و مطمئناً سرنخ‌هایی کشف شده است که به سرویس‌های امنیتی در کارشان کمک خواهد کرد. بله، دعوت به هوشیاری و آمادگی ضروری است، اما شهروندان، نیروهای امنیتی، سیاستمداران، رزمندگان مقاومت و نیروهای بسیج مردمی (حشد الشعبی) باید موظف شوند تا در مورد آنچه باید انجام دهند، اطلاع کافی داشته و سردرگم نشوند. زیرا اگر عراق در معرض چنین طرح توطئه‌ آمیزی قرار گیرد، بازنده آن تمام مردم عراق خواهند بود، درست مانند نمونه و طرح توطئه (فروپاشی نظام در سوریه) و قتل عام‌هایی خواهد بود که روزانه با حمایت دولتی، خارجی و صهیونیستی در حال رخ دادن است. 🔺مطالعات عراق

این روزها سطح نگرانی در لبنان بالا رفته است. از سویی، رفت و برگشت های برگه‌ای بین بیروت و واشینگتن فرسایشی و بی نتیجه شده؛ نه آمریکا از موضع جدول زمانی خلع سلاح حزب الله کوتاه می‌آید و نه لبنان حاضر به تسلیم کامل در این مرحله است، فشار بر ارتش لبنان برای بازرسی تسلیحات حزب الله و انهدام آنها به جای مصادره، افزایش یافته است. این باعث شده تا تحلیل‌هایی شکل بگیرد که همانند ایران و سوریه، این مذاکرات نیز یک فریب و تظاهر برای غافلگیری و تشدید انفجاری تنش توسط رژیم صهیونیستی است. از سوی دیگر، علی رغم گزارش های امن، ارتش و وزارت دفاع لبنان مبنی بر آرامش در مرزها و داخل، گزارشات معتبر مقاومت حاکی از افزایش تحرکات تروریست‌های وحشی خارجی جولانی در آن سوی مرز است، در گذر از ده‌ها تروریست داعشی اعزامی به طرابلس و بیروت. تا سه هفته آینده، تا پایان اکتبر و تا پایان سال میلادی، سه بازه زمانی است که تحولات لبنان را می‌توان در آن مرحله بندی کرد. @Muhallel

یکی از بهترین مصادیق این جمله که گفته می شود رژیم اکنون به دنبال خلع سلاح کل منطقه به نفع خود است همین فشار بر ارتش لبنان توسط آمریکا در قالب کمیته نظارت بر آتش بس است. در واقع آمریکا حتی اجازه نمی دهد که ارتش لبنان نیز تسلیحاتی مانند موشک ضدزره، پهپاد، راکت گراد و ... داشته باشد و ارتش را موظف کرده که باید همه آن ها را منهدم کند. این به این معناست که ارتش لبنان حداقل در جنوب لیتانی عملا یک نیروی کنترل شورش و مانند پلیس است. همین دستور کار در سوریه نیز وجود دارد جایی که رژیم می‌گوید هیچ سلاح سنگینی نباید در جنوب باشد. اکنون گفته می شود ارتش عراق برای کنترل بر آسمان خود قصد خرید سامانه پدافند هوایی دارد. اطمینان دارم که اگر قرار باشد این سامانه ها برای جنگنده های رژیم در آسمان سوریه و عراق مزاحم باشند، قبل از رژیم، این آمریکاست که اجازه استقرار یا استفاده از آن‌ها را نخواهد داد. دستور کار در کل منطقه یکسان است. @Muhallel

بررسی تحرکات دیپلماتیک پشت پرده پیرامون تحولات سوریه در روزهای گذشته مهم است. گفته می شود پیش از ارسال تسلیحات سنگین از سوی جولانی به سویدا که باعث ورود رژیم به عرصه شد، دمشق این موضوع را با ترکیه، یک کشور عربی و آمریکا در میان گذاشته و جمع بندی این کشورها مثبت بوده در حالی که اروپایی ها عقیده داشته اند این ورود باعث حمله اسرائیل خواهد شد. اخبار حاکی از آن است که پس از حملات رژیم، رهبر یک کشور عربی خلیج فارس عملاً «غافلگیر» شده و گفته «آمریکایی‌ها ما را فریب دادند». آنها سپس تلاش کردند با رایزنی سیاسی مانع از ورود گسترده زمینی رژیم به عمق خاک سوریه شوند! @Muhallel

در یمن، پس از غرق کردن دو کشتی ناقض تحریم‌ها، تحرکات آمریکا، ناتو و رژیم به شدت بالا رفت. ارزیابی‌ها حاکی از احتمال حمله به یمن بود اما به دلیل عدم حضور آمریکا و همچنین بی فایدگی حملات تکراری رژیم اتفاقی رخ نداد. آمریکایی ها نیز سپس کانال های دیپلماتیک را فعال کرده و به صنعا گفتند که ما توافق آتش بس را نقض نخواهیم کرد. آن ها حتی مجددا پیشنهادی را بر سر میز گذاشتند که در صورت توقف کامل حملات دریایی، آمریکا به رسمیت شناختن صنعا را بررسی می کند این قبلا به دلیل حمایت از غزه رد شده بود. در همین حین، رژیم به آمریکا فشار می آورد که حملاتش به یمن را از سر گرفته و مجدداً ائتلافی تشکیل دهد ولی کاخ سفید قبول نمی کند که دلیل آن نیز مشخص است. اکنون می توان دلیل نمایش سنتکام در توقیف یک لنج تسلیحات را درک کرد. وقتی در غزه توانایی تولید سلاح وجود دارد، صنایع دفاعی یمن در سطح بسیار بالاتری هستند و ما نیز جریان دائم کمک ها را حفظ کرده و می کنیم. آمریکایی‌ها فراموش نکنند آنچه پنهان است، بزرگ تر است. @Muhallel

اما قضیه اول جهان اسلام؛ غزه: قبلا گفته شد که اصلی ترین موضوع، نقشه های استقرار ارتش رژیم است. آن‌ها یک کریدور جدید ایجاد کرده بودند به نام محور موراگ. از موراگ به پایین نیز تبدیل به مدینه خیامیه یا شهرچادری بشردوستانه! رفح می‌شد که پلی بود برای اخراج دسته جمعی دستکم ۷۰۰ هزار فلسطینی به خارج. حماس این مسئله را رد کرد. با فشار آمریکا، رژیم یک نقشه اصلاح شده ارائه داد که عمق محور فیلادلفیا به موراگ از ۵ کیلومتر به ۲ کیلومتر کاهش یافت اما همزمان آن‌ها در یک اقدام مزورانه، از یک کریدور جدید به نام ماگن عوز رونمایی کردند که شرق و غرب خان یونس را جدا می‌کرد. هدف سیاسی این اقدام، افزایش کارت فشار بر حماس در مذاکرات بود اما در سطح راهبردی اما این استراتژی دائمی رژیم در فلسطین از قدیم است: جزیره‌سازی یعنی جداسازی و جزیره جزیره کردن نقاط مختلف فلسطینی و سرکوب راحت تر آن‌ها. به دلیل موارد اختلافی چشم انداز انعقاد توافق، متغیر است در ساعاتی خوش بینی و در ساعاتی بدبینی حاکم است. به جز انعقاد توافق، عدم فروپاشی آن در مرحله اجرا و عدم شروع مجدد جنگ پس از ۶۰ روز نقاط ابهام کلیدی در خصوص آینده این توافق است. @Muhallel