‹ سلام بر آن هایی که هر شب ،
در بستر هایی
دور از هم ، یکدیگر را در آغوش میگیرند ! ›
من شیفته ی چیزهای ساده
و عادی هستم ، آنها آخرین پناهِ
روح های پیچیده اند . .
- اسکار وایلد
انحنای روح من
شانه های خستهی غرور من
تکیهگاه بیپناهی دلم شکسته است
کتف گریه های بی بهانهام .
بازوان حس شاعرانهام
زخم خورده است .
درد های پوستی کجا ؟
درد دوستی کجا ؟
- قیصر امین پور