🔍 #تعلیم_و_تربیت حوزه‌ای راهبردی است که حاکمیت باید در آن نقش‌آفرینی کند. تجربه نشان داده با کاهش نقش دولت در این عرصه، بازیگران فراملی مانند سازمان‌های بین‌المللی و شرکت‌های جهانی وارد میدان می‌شوند و گاه منافع و ارزش‌های دینی و ملی نادیده گرفته می‌شود. 💡 آنچه اهمیت دارد، نوع و میزان مداخله حاکمیت در میدان تربیت و پاسخ به اینگونه سؤالهاست: ⁉️ آیا نقش دولت صرفاً به #سیاست‌گذاری محدود است یا باید در #اجرا هم مشارکت کند؟ 🏛 حضور دولت در میدان اجرا، در کدام #الگوی_حکمرانی می‌تواند به شکلی متوازن و کارآمدتر انجام شود: 1️⃣ #تصدی‌گری مستقیم (اداره مدارس) 2️⃣ #تنظیم‌گری (نظارت بر مدارس غیردولتی) 3️⃣ #تسهیل‌گری (حمایت از نوآوری‌های مردمی در تعلیم و تربیت) 👥 سهم #نهادهای_مردمی در تربیت چیست و چگونه می‌توان از ظرفیت‌های مردمی در کنار نقش راهبردی دولت بهره برد؟ 🧭 تعامل دولت با #فرهنگ و ارزش‌های دینی در تعیین خط و مشی‌های حاکم بر تربیت یا نظام اهداف تربیتی چیست؟ ⚖️ در چه حوزه‌هایی دولت باید مستقیماً متصدی امر تربیت شود و در چه حوزه‌هایی می‌تواند نقش #حمایتی داشته باشد؟ مدل حمایتی دولت از نهادهای مردمی چگونه باید باشد؟ 🔄 پاسخگویی به این پرسش‌ها نیازمند همکاری میان نهادهای #حوزوی، #دانشگاهی و #میدانی است تا با تلفیق دانش نظری و تجربیات عملی، الگویی کارآمد برای #حکمرانی_تربیتی متناسب با شرایط کشور طراحی شود. این مهم، مستلزم تأسیس مراکز مطالعاتی تخصصی در حوزه سیاست‌گذاری و سازماندهی تربیتی و حکمرانی آموزشی است که بتواند مبانی فقهی، فلسفی و علمی این حوزه را تدوین کند @s_h_taba