eitaa logo
مِنّا | سید حمید طباطبائی
372 دنبال‌کننده
11 عکس
30 ویدیو
0 فایل
مِـنّـــا؛ تلاشی برای یافتن خویش در #هویت فراگیر امام 【فَمَنْ تَبِعَنِي فَإِنَّهُ مِنِّي】 سید حمید طباطبائی؛ طلبه و پژوهشگر «تربیت» ارتباط شخصی: @toubaa صفحه قبلی در اینستاگرام: S.h.taba
مشاهده در ایتا
دانلود
2.05M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🤔 اگر بخواهیم اعماق فرهنگ یک جامعه را به دور از القائات رسانه‌ها، به شکلی واقعی‌تر بشناسیم و به عمق و ریشه‌های تاریخی جامعه نزدیک‌تر شویم، باید چه کنیم؟ ⚔️ در ، و جدی‌ترین افراد جامعه، میدان و افکار عمومی را تحت تأثیر خود قرار داده و به لایه‌های عمیق فرهنگ میدان می‌دهند. در جنگ، بسیاری از عوامل عرضی و رفتارهای موقتی جوامع کنار می‌رود و مردم جامعه، رفتارهای عمیق‌تر و ریشه‌دارتری متناسب با لایه‌های عمیق فرهنگی خود را بروز می‌دهند. ⚔️ تجربه تاریخی جنگ با دشمن صهیونی، اثبات کرد که ، ، و اتحاد، در رفتار تاریخی جامعه ما جایگاهی محوری دارند؛ بسیار پررنگ‌تر از آنچه در زمان آرامش در جامعه می‌دیدیم. متن کامل را اینجا بخوانید 🇮🇷 مِـنّـــا؛ یافتن خویش در فراگیر امام 【فَمَن تَبِعَني فإِنّهُ مِنِّي】 @s_h_taba
🌟 شناخت عمق فرهنگ و هویت جامعه 🌊 در دریای طوفانی، فطرت‌ها بیدار می‌شوند و حجاب تعلقات را کنار می‌زنند و انسان طوفان‌زده، در تلاطم طوفان خدا را می‌یابد. 🔍 فرهنگ یک جامعه هم ممکن است تحت حجاب «تهاجمات فرهنگی، القائات رسانه‌ای و رقابت‌های ساختگی تبلیغات» و… قرار بگیرد و رفتارهای ظاهری‌اش با عمق فرهنگش متفاوت باشد. اگر بخواهیم اعماق فرهنگ یک جامعه را واقعی‌تر بشناسیم و به عمق و ریشه‌های هویت جامعه نزدیک‌تر شویم، باید چه کنیم؟ ⚔️ ، خشن‌ترین پدیده‌ی اجتماعی است. با وجود اینکه بلایای طبیعی مثل زلزله، معمولا بیش از جنگ کشته گرفته‌اند، اما در حالت روحی مردم، هیچ پدیده‌ای به اندازه جنگ خشن نیست. در جنگ، و جدی‌ترین افراد جامعه (همچون و مجاهدین)، میدان و افکار عمومی را تحت تأثیر خود قرار داده و به لایه‌های عمیق فرهنگ میدان می‌دهند. ⚔️ در جنگ، بسیاری از عوامل عرضی و رفتارهای موقتی جوامع کنار می‌رود و مردم جامعه، رفتارهای عمیق‌تر و ریشه‌دارتری متناسب با لایه‌های عمیق فرهنگی خود را بروز می‌دهند. ⚔️ پرده‌های سخت و خشن جنگ در مقابل دشمن سفاک صهیونی، حجاب بسیاری از تهاجمات فرهنگی و تبلیغات رسانه‌ها را از ما کنار زد و موجب بروز جنبه‌های عمیق‌تر فرهنگی جامعه ما شد. این تجربه تاریخی نشان داد که ، ، و اتحاد، در رفتار تاریخی جامعه ما جایگاهی محوری دارند؛ بسیار پررنگ‌تر از آنچه در زمان آرامش در جامعه می‌دیدیم. 🇮🇷 @s_h_taba
🛡️هویت‌یابی جمعی از دریچه جنگ ⚔️ از فرصت‌های جنگ نظامی، یکی‌اش این است که هویت‌بخشی می‌کند و باعث تقویت حس در افراد جامعه می‌شود. در جامعه‌ای که بخشی از آن، دچار بحران کم‌رنگ شدن هویت جمعی هستند، جنگ فرصت مغتنمی برای جبران این خلأ است. ⏳ البته ، چه ۸ ساله باشد چه ۱۲ روزه، بالاخره تمام می‌شود و ملتی که فقط با جنگ نظامی می‌تواند هویت‌یابی کند، هنوز به رشد کافی نرسیده است. یک ملت رشید باید بیاموزد که در غیر زمان رویارویی نظامی نیز، را بشناسد و در ساخت فرهنگ جامعه از آنها بهره ببرد. 🌱 هویت‌یابی با جنگ نظامی، مثل عبادت با خوف است. 🕌 انگیزه غالب آزادگان و احرار از عبادت، اگرچه محبت است، اما ترس از جلال الهی نیز ملازم همیشگی عبادت همه بندگان خداست، حتی انبیای الهی. ترس نعمتی است که خدای متعال برای اتمام حجت بر بندگان و انگیزه دادن به ضعیف‌ترین افراد در درون انسان قرار داده، به نحوی که شقی‌ترین انسان‌ها نیز هیچگاه و با هیچ گناهی نمی‌توانند این عامل انگیزه‌بخش پرستش را در وجود خود حذف کنند. هویت‌یابی یک امت با جنگ نظامی هم، دقیقاً شبیه انگیزه‌یابی عبید برای عبادت است. 🔄 هر امتی (چه رشید باشد و چه نوپا) همواره می‌تواند از جنگ برای تقویت هویت‌های جمعی استفاده کند؛ زیرا دشمنی دشمنان، نقطه نهایی درک هویت جمعی است. 🧩 اما یک امت رشید برای درک و خود عناصر هویت‌بخش دیگری هم دارد. باید از هویت‌بخشی درگیری با طاغوت بهره برد، اما باید از این مرحله فراتر رفت و به سطوح عمیق‌تر هویت جمعی دست یافت. (ان‌شاءالله به بعضی وجوه هویت‌بخشی جنگ نظامی و همچنین سایر عناصر هویت‌ساز در جوامع رشدیافته نیز خواهیم پرداخت.) @s_h_taba
6.32M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
سه روایت از یک حماسه: تحلیل از دریچه 🔥 انسجامی که در ۱۲ روز متجلی گشت، چنان خیره‌کننده بود که برای اثبات پیوند میان “تهدید” و “وحدت” کفایت می‌کرد. اما این معادله ساده «جنگ > انسجام» در پس خود حقایقی عمیق‌تر را پنهان کرده است. 🧩 در تحلیل این پدیده شگفت‌انگیز، سه در برابر دیدگان ما قد علم می‌کند؛ «هم‌سویی هویت‌ها»، «زایش هویت مشترک» یا «اصلاح نظام هویتی»؟ کدام تحلیل به حقیقت نزدیک‌تر است؟ ... 🌊 اما ، که می‌توان آن را «نظریه لایه‌های هویتی» نامید، داستان متفاوتی روایت می‌کند. در این نگاه، نه خالق هویت است و نه اصلاح‌کننده هویت‌های فردی؛ بلکه تنها پرده‌برداری از حقیقتی است که همواره وجود داشته اما در زیر لایه‌های مدرن پنهان شده است. هویت‌های جمعی (چه اجتماعی و چه تاریخی) همچون رودخانه‌ای زیرزمینی در وجود همه ما جاری است، اما فرهنگ و نظام‌های تربیتی و اجتماعی معاصر، «من» را بر «ما» مقدم داشته‌اند. تنها این رودخانه را به سطح می‌آورد. 🔍 دوگانه محوریت-تبعیت در هویت‌های انسانی، شاید کلید فهم معمای باشد. در جوامعی که هویت فردی محور است و هویت‌های جمعی به حاشیه رانده شده‌اند، هر فرد جزیره‌ای مستقل است که تنها با پل‌های منفعت‌های مادی یا معنوی به دیگران متصل می‌شود. نتیجه چنین نظمی، جامعه‌ای است متشکل از «تنهایی‌های موازی» که در بهترین حالت، همزیستی مسالمت‌آمیز را تجربه می‌کنند، نه همبستگی عمیق را. 💫 آنچه به ارمغان می‌آورد، «معکوس‌سازی» این نظام هویتی است؛ متن کامل را اینجا بخوانید @s_h_taba
سه روایت از یک حماسه: تحلیل از دریچه 🔥 انسجامی که در ۱۲ روز از فرزندان این مرز و بوم متجلی گشت، چنان خیره‌کننده بود که برای اثبات پیوند ناگسستنی میان “تهدید” و “وحدت” کفایت می‌کرد. اما این معادله ساده «جنگ > انسجام» در پس خود حقایقی عمیق‌تر را پنهان کرده است. 🧩 در تحلیل این پدیده شگفت‌انگیز، سه در برابر دیدگان ما قد علم می‌کند؛ سه تفسیر از آنچه در روزهای آتش و خون رخ داد. «هم‌سویی هویت‌ها»، «زایش هویت مشترک» یا «اصلاح نظام هویتی»؟ کدام تحلیل به حقیقت نزدیک‌تر است؟ 🌱 را می‌توان «نظریه رشد اضطراری» نامید. باورمندان به این دیدگاه معتقدند جنگ همچون کوره‌ای عمل می‌کند که ناخالصی‌های روح و عقل را می‌زداید. در این نگاه، انسان‌ها در مواجهه با خطر مشترک، به بلوغی اجباری می‌رسند که اختلافات را کم‌رنگ و وحدت را پررنگ می‌سازد (مثل این تحلیل هوشمندانه). گویی ، دوربین ذهن را از نمای نزدیک به نمای دور تغییر می‌دهد و ما ناگهان می‌بینیم که شباهت‌هایمان بیش از تفاوت‌هایمان است. ⚔️ ، «نظریه هویت واکنشی» است. در این تفسیر، خالق هویتی نوظهور است؛ هویتی که پیش از آن وجود نداشته یا کمرنگ بوده است. همچون دو قطره آب که در مواجهه با نیرویی بیرونی به هم می‌پیوندند، انسان‌ها در برابر دشمن مشترک، هویتی جدید می‌یابند. «ما» در برابر «آنها» شکل می‌گیرد و ایرانیت یا قومیت یا ...، چتری می‌شود برای پناه دادن به همه کسانی که تا دیروز خود را غریبه می‌پنداشتند. 🌊 اما ، که می‌توان آن را «نظریه لایه‌های هویتی» نامید، داستان متفاوتی روایت می‌کند. در این نگاه، جنگ نه خالق هویت است و نه اصلاح‌کننده هویت‌های فردی؛ بلکه تنها پرده‌برداری از حقیقتی است که همواره وجود داشته اما در زیر لایه‌های مدرن پنهان شده است. هویت‌های جمعی (چه اجتماعی و چه تاریخی) همچون رودخانه‌ای زیرزمینی در وجود همه ما جاری است، اما فرهنگ و نظام‌های تربیتی و اجتماعی معاصر، «من» را بر «ما» مقدم داشته‌اند. تنها این رودخانه را به سطح می‌آورد. 🔍 دوگانه محوریت-تبعیت در هویت‌های انسانی، شاید کلید فهم معمای باشد. در جوامعی که هویت فردی محور است و هویت‌های جمعی به حاشیه رانده شده‌اند، هر فرد جزیره‌ای مستقل است که تنها با پل‌های منفعت به دیگران متصل می‌شود. نتیجه چنین نظمی، جامعه‌ای است متشکل از «تنهایی‌های موازی» که در بهترین حالت، همزیستی مسالمت‌آمیز را تجربه می‌کنند، نه همبستگی عمیق را. 💫 آنچه به ارمغان می‌آورد، «معکوس‌سازی» این هرم هویتی است؛ هویت‌های جمعی از حاشیه به متن می‌آیند و هویت فردی موقتاً عقب می‌نشیند. این جابجایی، رمز است؛ انسجامی که نه از محو تفاوت‌ها، بلکه از تغییر اولویت‌ها حاصل می‌شود. شاید بتوان گفت جنگ، «آینه‌ای معکوس» است که به ما نشان می‌دهد در شرایط عادی چه چیزی را فدای چه چیزی کرده‌ایم. 🕊️ پرسش اساسی این است: آیا می‌توان به انسجام ملی دست یافت، بی‌آنکه بهای سنگین را پرداخت؟ آیا «همبستگی بدون تهدید» افسانه‌ای بیش نیست؟ شاید رمز این معما در بازنگری نظام‌های اجتماعی، تربیتی و فرهنگی‌مان نهفته باشد؛ نظام‌هایی که می‌توانند با محوریت دادن به ، انسجامی تاریخی را حتی در زمان صلح و غلبه حق برقرار سازند. @s_h_taba
3.63M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
هویت‌یابی جمعی در سایه سار دعا 🎬 کلیپ چند ثانیه‌ای «أللّهم سدّد رمیهم» را به یاد دارید؟ کودک غزه‌ای که با دیدن موشک‌های ایرانی به وجد آمده و برای اصابت موشک‌ها دعا می‌کرد. 🤲 یکی از جنبه‌های مهم جنگ، پررنگ شدن پیوند روحی عمیق میان مردم از طریق است. 🔄 در زمان جنگ، مرز بین «من» و «آنها» محو می‌شود. مردم پشت جبهه درمی‌یابند که سرنوشتشان با سرنوشت رزمندگان گره خورده است. دشمن تنها به دنبال شکست سربازان نیست و برای نابودی هویت «ما» دندان تیز کرده است؛ هویت جمعی جدیدی در خلق می‌شود که نیازمند به یاری الهی است و دعای یک‌یک افراد می‌تواند نصرت الهی را برایش به ارمغان بیاورد. 💫 اما در نگاهی عمیق‌تر، این دعاها یادآور هویتی تاریخی‌اند؛ هر زمزمه دعا، پیامی است که می‌گوید: «خدا با ماست و ما در کنار هم»؛ «هو الذی أیّدک بنصره و بالمؤمنین» ⚔️ رزمنده، خود را محتاج دعای می‌بیند و پیروزی‌هایش را نه دستاورد شخصی، بلکه ثمره‌ی هویت مشترک یک ملت می‌داند و پیروزی را متعلق به مردمی تقسیم می‌داند که قلب‌هایشان با او می‌تپد. ، انسان پشت میدان را هم به این حس می‌رساند که مجاهد میدان بخشی از خود اوست و پیروزی او پیروزی من. 🌉 در این ، مرزهای کمرنگ شده هویت‌های دیرینه جمعی، رنگی تازه می‌گیرند. پیروزی میدان، پیروزی همه است و شکست، شکست همگان. این پیوند عاطفی-معنوی، از عناصر مهم تشدید فرد می‌شود؛ هویت مشترکی که در آن، فرد خود را جزئی از یک کل بزرگتر می‌بیند و سرنوشت مشترک را با تمام وجود حس می‌کند. @s_h_taba